Οι Γερμανοί άρχισαν να ανησυχούν για την συμπεριφορά της Τουρκίας και για την αυτοπροβολή της ως περιφερειακή δύναμη.
Η Τουρκία άλλοτε συμφωνεί με το ΝΑΤΟ, άλλοτε με τη Ρωσία, προσβάλλει τους συμμάχους της και αυτοπροβάλλεται ως περιφερειακή δύναμη, αναφέρεται σε δημοσίευμα του Γερμανικού Der Tagesspiegel.
Τούρκοι στρατιώτες επιτίθενται (εισβάλλουν) στο Ιράκ, Τούρκοι στρατιώτες καταλαμβάνουν τμήματα της Συρίας, Τουρκικά πλοία μεταφέρουν όπλα στη Λιβύη, ενώ η Γαλλία λέει στο ΝΑΤΟ πως υπάρχει το «πρόβλημα της Τουρκίας», ζητώντας να συζητηθεί από τη συμμαχία η συμπεριφορά της Άγκυρας.
Στην πραγματικότητα, η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται πολύ για τα συμφέροντα των άλλων συμμάχων της. Η Τουρκία στρέφει κάποιες χώρες εναντίον της στη Μέση Ανατολή. Αυτά τα προβλήματα δημιουργούνται εξαιτίας της αυτοπροβολής της Τουρκίας ως ανεξάρτητης περιφερειακής δύναμης.
Ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε η ΕΕ διαθέτουν τον τρόπο να αντιμετωπίσουν τη νέα εικόνα που προβάλλει η Τουρκία, γράφει το Tagesspiegel.
Στον Ψυχρό Πόλεμο και περισσότερο από μια δεκαετία αργότερα, η Άγκυρα και η Δύση διατηρούσαν την εικόνα της Τουρκίας ως φυλάκιο του ΝΑΤΟ στα σύνορα με τη Ρωσία, την Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή. Όμως αυτό έχει αλλάξει ριζικά.
Υπό τον Πρόεδρο Ερντογάν, η Τουρκία θεωρεί τον εαυτό της ανεξάρτητη, που μερικές φορές συνεργάζεται με το ΝΑΤΟ και μερικές φορές με τη Ρωσία, αναλόγως τι τη συμφέρει.
Αυτή τη στιγμή, χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες βρίσκονται στη βόρεια Συρία, όπου η Τουρκική λίρα χρησιμοποιείται πλέον ως νόμισμα. Τουρκικά μαχητικά βομβαρδίζουν θέσεις της κουρδικής (τρομοκρατικής αναφέρεται στο δημοσίευμα) οργάνωσης PKK στο Ιράκ. Ταυτόχρονα υπάρχει διαμάχη με τις ΗΠΑ σχετικά με την πολιτική στη Συρία.
Στην Ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία διαφωνεί (όπως γράφει το Tagesspiegel) με την Ελλάδα, την Κύπρο και την Αίγυπτο, για τα αποθέματα φυσικού αερίου στον βυθό της θάλασσας. Στη Λιβύη, η Τουρκία υποστηρίζει την κυβέρνηση εθνικής ενότητας της Τρίπολης, με όπλα, στρατιωτικούς συμβούλους και Σύριους μαχητές (μισθοφόρους).
Οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ, Ελλάδα και Γαλλία, ανέφεραν τις τελευταίες ημέρες ότι το Τουρκικό ναυτικό τούς εμπόδισε να ελέγξουν έναν Τουρκικό φορτηγό πλοίο που προφανώς μετέφερε όπλα στη Λιβύη.
Η Γαλλία βρίσκεται στο πλευρό του στρατηγού των ανταρτών της Λιβύης Χαλίφα Χαφτάρ, ο οποίος πολεμά ενάντια στην κυβέρνηση ενότητας της Λιβύης και πρόσφατα υπέστη σοβαρές ήττες λόγω της Τουρκικής στρατιωτικής βοήθειας στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Φαγέζ αλ Σαράζ.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), τα οποία καταγγέλλουν την Τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στο βόρειο Ιράκ ως παραβίαση της κυριαρχίας άλλου κράτους, δεν μπορούν να βρουν όπλα και μισθοφόρους από το Σουδάν για τον Χαφτάρ.
Έτσι, δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει εύκολα τους Τούρκους πολιτικούς που υποστηρίζουν πως υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Αλλά το πραγματικό πρόβλημα για την Τουρκία είναι η πολιτική απομόνωση λόγω των συνεχών καινούργιων επιχειρήσεων στις οποίες προβαίνει. Η χώρα δεν έχει φίλους στη Μέση Ανατολή, εκτός από το Κατάρ. Στην Ευρώπη, η Άγκυρα ήταν επίσης μόνη όταν άνοιξε τα σύνορά της για τους μετανάστες τον Μάρτιο, οι οποίοι προσπάθησαν να εισέλθουν στην Ελλάδα.
Η Τουρκία χρειάζεται ανοιχτές αγορές και καλές σχέσεις με όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες, κυρίως λόγω της οικονομίας της, η οποία εξαρτάται από τις εξαγωγές και τον τουρισμό. Η Άγκυρα, για παράδειγμα, ζητά την επέκταση της τελωνειακής ένωσης με την ΕΕ, αλλά ταυτόχρονα απειλεί κράτη της ΕΕ, όπως η Ελλάδα, η Κύπρος και η Γαλλία.
Ο Ερντογάν είναι αρκετά ρεαλιστής για να κάνει τακτικούς συμβιβασμούς στο ένα ή το άλλο ζήτημα. Όμως ο γενικός προσανατολισμός της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, με την αξίωση καταγραφής ως περιφερειακής δύναμης, την προθυμία να αναλάβει μονομερή στρατιωτική δράση και το στιβαρό στυλ, δεν θα αλλάξει σύντομα.
Το «πρόβλημα της Τουρκίας» για τη Δύση μόλις ξεκίνησε, καταλήγει το δημοσίευμα του Γερμανικού Der Tagesspiegel.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου