Του Μιχάλη Ιγνατίου
Η χθεσινή ημέρα ήταν σίγουρα δύσκολη για όσους αξιωματούχους και γραφειοκράτες ασχολούνται με την αμερικανική εξωτερική πολιτική, και ειδικά όσους εργάζονται στον Λευκό Οίκο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο στα “desks” για την Τουρκία και τη Ρωσία.
Ήταν υποχρεωμένοι να παρακολουθούν όλες τις ειδήσεις από τη Μόσχα, όπου οι πρόεδροι της Ρωσίας και της Τουρκίας, συζητούσαν για τη νέα στρατηγική τους σχέση, η οποία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών και της Δύσης.
Ο καθένας καταλαβαίνει από τις δηλώσεις του κ. Ταγίπ Ερντογάν ότι η υπόθεση του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S-400 έχει κλείσει οριστικά και δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να ακυρωθεί η συμφωνία για την αγορά και βεβαίως την εγκατάσταση τους στο τουρκικό έδαφος.
Με τα δεδομένα, όπως τα γνωρίζουμε από δημόσιες δηλώσεις, και όπως τα μεταδίδουν τα τουρκικά και τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης, η Μόσχα και η Άγκυρα προχωρούν σε στρατιωτικές συμφωνίες μαμούθ και έχουν ήδη σκεφθεί πως θα αντικαταστήσουν και τα αμερικανικά μαχητικά F-35, τα οποία μετά την εξέλιξη με τους S-400, δεν θα πετάξουν ποτέ για την Τουρκία.
“Τώρα να σηκώνονται και να μας συμβουλεύουν ‘εγκατάλειψε τους’ σημαίνει ότι δεν μας γνωρίζουν”, δήλωσε ο πρόεδρος της Τουρκίας και πρόσθεσε: «Με την υπογραφή του συμβολαίου τελείωσε η υπόθεση αυτή και συνεχίζουν τον δρόμο τους. Αυτό είναι κυριαρχικό μας δικαίωμα. Κανείς να μην μας ζητά να το εγκαταλείψουμε».
Προσθεσε:
“Έχουμε ήδη συντάξει έναν χάρτη πορείας για την υλοποίηση της συμφωνίας για τους S-400, έχουμε κάνει τα αντίστοιχα βήματα. Εχουν τελειώσει όλα τώρα. Με το να είναι κάποιος εναντίον, μπορεί να μας καλέσει να εγκαταλείψουμε τη συμφωνία, να μην αναγνωρίσει τη γνωμη μας; Από τη στιγμή που καταλήξαμε σε μια συμφωνία και υπογράψαμε τη συμφωνία, φυσικά, θα συνεχίσουμε να προχωρούμε προς τα εμπρός, είναι το κυρίαρχο δικαίωμά μας. Κανείς δεν μπορεί να απαιτήσει να παραιτηθούμε” (από το δικαίωμά μας).
Οι επιλογές των Ηνωμένων Πολιτειών για το θέμα των S-400 είναι μηδαμινές πάντα στη βάση των λεγομένων του κ. Ερντογάν και των πληροφοριών που πηγάζουν από τη ρωσική πρωτεύουσα. Μία κουβέντα που συζητήθηκε χθες πολύ από διπλωμάτες και αναλυτές είναι αν χάθηκε η Τουρκία για την Αμερική.
Είναι μία απόφαση που πρέπει να λάβει ο Λευκός Οίκος στο πιο ανώτατο επίπεδο. Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, από στρατηγικής άποψης έχει πολλές επιλογές. Έχει δίπλα του πάντα το Ισραήλ και την Αίγυπτο, που είναι περιφερειακές δυνάμεις στη Μεσόγειο. Το Ισραήλ έχει την ίδια στιγμή, στρατηγική σχέση με την Κύπρο, την Ελλάδα, και τους Κούρδους του Ιράκ και της Συρίας.
Η Αίγυπτος από την πλευρά της, διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με μία σειρά χωρών της Μέσης Ανατολής, περιλαμβανομένης και της Σαουδικής Αραβίας, και επίσης διατηρεί στρατηγική σχέση με την Ελλάδα και την Κύπρο. Όλες αυτές οι χώρες, είναι πιστοί σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών.
Άρα, από στρατηγικής πάντα άποψης, η Ουάσιγκτον μπορεί εύκολα να γυρίσει την πλάτη στην Τουρκία. Θα το κάνει; Οι υπερδυνάμεις δεν το βάζουν ποτέ κάτω και δεν σπάνε εύκολα τις συμμαχίες τους. Στην περίπτωση της Τουρκίας και του Ταγίπ Ερντογάν τα δεδομένα είναι άσχημα για την Αμερική, διότι συμβαίνει κάτι που αρνείται να αποδεχθούν οι γραφειοκράτες: Ο πρόεδρος της Τουρκίας και ο τουρκικός λαός, δεν νοιώθουν ότι έχουν τον παραμικρό δεσμό με τις ΗΠΑ.
Στα μάτια τους η Αμερική δεν είναι σύμμαχος, είναι μία χώρα που απομυζά την Τουρκία. Βεβαίως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Είναι η Τουρκία που έχει φάει δισεκατομμύρια δολάρια από τους Αμερικανούς, και τους έχει εκμεταλλευθεί στο έπακρον, Για χάρη της Τουρκίας, οι ΗΠΑ πούλησαν επανειλημμένα την Ελλάδα και την Κύπρο, οι οποίες στάθηκαν πάντα στο πλευρό της Αμερικής.
Η περίπτωση της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι χαρακτηριστική. Ακόμα και σήμερα οι Αμερικανοί υποστηρίζουν σχέδια τα οποία παραδίδουν το νησί στη σφαίρα επιρροής του τουρκικού Αττίλα. Οι Αμερικανοί φαίνεται πως δεν βάζουν μυαλό, αν και στην περίπτωση της Μεσογείου είναι αναγκασμένοι να ακούσουν το Ισραήλ και τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου.
Εάν επανεκλεγεί θα είναι ο κυρίαρχος του παιγνιδιού και το βασικό του ατού είναι ότι μπορεί να μιλά με τον Αμερικανό πλανητάρχη όποτε επιθυμεί. Είναι φανερό ότι τον επηρεάζει και η κόντρα για τη Συρία, μεταξύ του Νετανιάχου και του Ερντογάν ανέδειξε νικητή τον πρωθυπουργό του Ισραήλ. Πρόκειται για ένα μεγάλο παίκτη. Είναι τυχαίο ότι πριν από τον κ. Ερντογάν βρέθηκε στη Μόσχα ο Μπ. Νετανιάχου για συνομιλίες με τον κ. Πούτιν. Είναι τυχαίο ότι ο πρόεδρος της Ρωσίας επέλεξε να τον στηρίξει σε αυτή τη δύσκολη στιγμή, που βάλλεται απ’ όλους στο Ισραήλ;
Ο κ. Πούτιν έκανε βεβαίως και αυτός μία στρατηγική κίνηση αποσπώντας τον Ερντογάν από τους Αμερικανούς. Θα φανεί σύντομα ποιος θα πουλήσει ποιον και ποια υπερδύναμη θα επικρατήσει. Για να κερδίσουν ξανά την Τουρκία οι Αμερικανοί θα πρέπει να αποχωρήσει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο κ. Ερντογάν. Αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει εύκολα, αν και βγήκε τραυματισμένος από τις δημοτικές εκλογές. Όμως, η αντιπολίτευση δεν μπορεί να τον απειλήσει. Ο στρατός, η αστυνομία και οι παρακρατικές οργανώσεις, που τον έσωσαν στο πραξικόπημα, ασκούν έλεγχο σε όλη την Τουρκία. Είναι φρικτό αυτό που συμβαίνει, αλλά ευθύνη έχουν και οι Αμερικανοί, που του επέτρεψαν να γίνει δράκος. Οι Αμερικανοί, βεβαίως, έχουν «όπλα» να τον αντιμετωπίσουν.
Ένα στοχευμένο χτύπημα στην τουρκική οικονομία θα τον λυγίσει, όσα ρούβλια και να του προσφέρει ο κ. Πούτιν. Οι αναλυτές στην Ουάσιγκτον πιστεύουν ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα χρησιμοποιήσει αυτό το υπερόπλο, παράλληλα με τις κυρώσεις που θα είναι σκληρές. Όμως, άλλο πράγμα ήταν η υπόθεση του πάστορα Άντριου Μπράνσον και άλλο αυτή των S-400.
Φαίνεται ότι ο ξεροκέφαλος Ερντογάν θα το τραβήξει μέχρι το τέλος, όποιες και αν είναι οι επιπτώσεις. Ξαχνά οτι το χτύπημα στην οικονομία επηρεάζει και όλους τους Τούρκους πολίτες, οι οποίοι δεν θα είναι πάντα αρνιά… Εκεί πρέπει να ποντάρει η Αμερική αν θέλει να κερδίσει ξανά την Τουρκία. Και στις νέες συμμαχίες στη Μεσόγειο…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου