Στα μαθηματικά, υπάρχουν τα αποκαλούμενα «μοντέλα πρόβλεψης» τα οποία χρησιμοποιούν χρονοσειρές με τη βοήθεια των οποίων μετατρέπονται πληροφορίες από κανονικά χρονικά διαστήµατα σε στατιστικά µέτρα. Με τον τρόπο αυτό πχ. γίνεται η πρόβλεψη για τις μελλοντικές πωλήσεις προϊόντων στη βάση πιθανοτήτων κλπ.
Στην ουσία, γίνεται χρήση ιστορικών δεδομένων των πωλήσεων ώστε να προβλεφθούν οι μελλοντικές πωλήσεις. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει στην περίπτωση της γεωπολιτικής με τη βοήθεια της Ιστορίας.
Για όσους λοιπόν έχουν απορία τί εννοεί η φράση «Η Ιστορία επαναλαμβάνεται» ή η φράση «Αυτοί που δεν ξέρουν Ιστορία είναι καταδικασμένοι να επαναλαμβάνουν τα λάθη του παρελθόντος» ας γνωρίζουν ότι όλα, στο τέλος, είναι μαθηματικά. Στα οποία οι Πέρσες ήταν άριστοι.
Σύμφωνα λοιπόν με πρόσφατες αναφορές, το Ιράν φέρεται ότι θα αποκτήσει πρόσβαση στο λιμάνι της Λαττάκειας της Συρίας. Εάν συμβεί αυτό, τότε θα πρόκειται για ιστορικό γεγονός με απίστευτες γεωπολιτικές επιπτώσεις.
Αυτή είναι η πρώτη φορά στη νεώτερη Ιστορία κατά την οποία το Ιράν θα αποκτά πρόσβαση στη Μεσόγειο. Πότε ήταν η τελευταία φορά κατά την οποία το Ιράν είχε πρόσβαση στη Μεσόγειο; Πριν 2500 χιλιάδες χρόνια: την εποχή των Περσικών πολέμων. Στα Μηδικά.
Στις 26 Σεπτεμβρίου 2014 είχα αναφερθεί στην πιθανότητα να ζήσουμε τα Σύγχρονα Μηδικά. Πιο συγκεκριμένα είχα αναφέρει: “….Όσο αφορά το Ισλαμικό Κράτος: αναρωτιέστε ποιά ήταν η τελευταία παγκόσμια σύγκρουση μεταξύ Ανατολής και Δύσης; Ήταν οι Περσικοί πόλεμοι πριν από 2500 χρόνια.Τα Μηδικά. Ήταν μία παγκόσμια σύγκρουση Πολιτισμών…Σε εκείνη την παγκόσμια σύγκρουση επικράτησε ο Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός. Ο οποίος με τη σειρά του οδήγησε στη δημιουργία του Δυτικού πολιτισμού, του Διαφωτισμού, της Αναγέννησης…
Σε ποιές περιοχές είχαν διεξαχθεί οι Περσικοί πόλεμοι; Σε Ελλάδα, Μικρά Ασία, Αίγυπτο και Κύπρο. Οι Περσικοί πόλεμοι διήρκησαν περίπου 30 χρόνια…Προσωπικά θεωρώ ως έναρξη των «σύγχρονων Μηδικών» το έτος 2001. Και το ερώτημα είναι: πού θα διεξαχθεί η τελική φάση των «σύγχρονων Μηδικών»;
Στις 6 Οκτωβρίου 2014, δέκα μέρες μετά από εκείνη την εκτίμηση κινδύνου, υποστήριξε το ίδιο ακριβώς ο Λίο Πανέτα, πρώην αρχηγός της CIA: «...I think we‘re looking at kind of a 30-year war,” (…) one that will have to extend beyond Islamic State to include emerging threats in Nigeria, Somalia, Yemen, Libya and elsewhere...»
Την ίδια ακριβώς ημέρα (6 Οκτωβρίου 2014) σε άλλο άρθρο μου είχα αναφέρει: «…Το 1832 κατά τη διάρκεια του Τουρκοαιγυπτιακού πολέμου, και όταν πλέον διαφαίνονταν πως οι Τούρκοι έχαναν ολοκληρωτικά τον πόλεμο από τους Αιγύπτιους (οι Αιγύπτιοι κόντεψαν να μπουν στην Κωνσταντινούπολη) οι Ρώσοι συμμάχησαν με τους Τούρκους στη μάχη στο Ικόνιο και ο Τσάρος Νικόλαος Ι τους έστειλε στρατιωτική βοήθεια. (Αυτό σε απάντηση σε όσους νομίζουν πως Ρωσία και Τουρκία δεν έχουν υπάρξει σύμμαχοι και πως τα συμφέροντα της Ρωσίας είναι παράλληλα με αυτά της Ελλάδας…)».
Σήμερα, μετά από 187 χρόνια, διαπιστώνουμε μία ειρωνική Ιστορική ομοιότητα: η Ρωσία είναι έτοιμη να στείλει τους S-400 στην Τουρκία ενώ η Τουρκία και η Αίγυπτος βρίσκονται σε έντονη γεωπολιτική αντιπαράθεση.
Στη Μεσόγειο συμβαίνουν κοσμογονικές αλλαγές με βασικό διακύβευμα τα ενεργειακά θέματα και τους ορυκτούς πόρους γενικότερα. Η πιθανή πρόσβαση του δικτατορικού-θεοκρατικού-αιμοσταγούς καθεστώτος του Ιράν στα παράλια της Μεσογείου, σε συνδυασμό με το τρίγωνο της ανελευθερίας που έχει αρχίσει να σχηματίζεται (Τουρκία, Ιράν, Ρωσία) θα αποτελέσει σοβαρή απειλή για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της Μεσογείου.
Αυτή η απειλή δεν θα αφορά μόνο τις πλωτές εξέδρες εξόρυξης υδρογονανθράκων: θα αφορά την ίδια την υπόσταση και την ασφάλεια των Μεσογειακών κρατών. Τη φιλελεύθερη Αστική Δημοκρατία στη Μεσόγειο θάλασσα. Ως εκ τούτου, θα ήταν αδιανόητο να υπάρχουν εντός Ελλάδας οι παραμικρές αμφιβολίες σχετικές με το τεράστιο μέγεθος αυτού του εθνικού κινδύνου. Αυτό αφορά τόσο το κυβερνών κόμμα, αλλά, κυρίως την Αξιωματική Αντιπολίτευση…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου