Moon of Alabama
[Το κατωτέρω άρθρο -ενός πάντοτε καλά πληροφορημένου και νηφάλιου αμερικανικού δελτίου ελεύθερης ενημέρωσης- αποδεικνύει ότι το θέμα των τελευταίων τουρκικών εκλογών δεν έχει εξαντληθεί, αναδεικνύοντας άγνωστα χαρακτηριστικά της ακτινογραφίας τους και προβαίνοντας σε οξυδερκή και εύστοχη προβολή των εσωτερικών και εξωτερικών συνεπειών και προεκτάσεών τους. Είναι επομένως ένα διαφωτιστικό και χρήσιμο βοήθημα για κάθε γείτονα της Τουρκίας.]
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού
Στις τοπικές εκλογές της Τουρκίας την περασμένη Κυριακή τα κόμματα της αντιπολίτευσης κέρδισαν στις τρείς μεγαλύτερες πόλεις, Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα και Σμύρνη. Το κατόρθωσαν συγκεντρώνοντας τις δυνάμεις τους. Το κουρδικό κόμμα HDP δεν κατέβασε υποψηφίους σε πόλεις όπου το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης , το Κεμαλικό CHP είχε ήδη ισχυρή βάση. Οι ψηφοφόροι του ψήφισαν τους υποψηφίους του Κεμαλικού κόμματος και έτσι του εξασφάλισαν την πλειοψηφία. Αλλά και το Κεμαλικό CHP έπραξε το ίδιο στα εκλογικά οχυρά του HDP, και έτσι επέτρεψε στον υποψήφιό του να νικήσει στο Ντιγιαρμπακίρ.
Οι εκλογές δείχνουν ότι η Τουρκία δεν είναι δικτατορία (ακόμη) και ότι οι ψηφοφόροι μπορούν ακόμη να μεταβάλουν την πολιτικήν εικόνα. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης επέδειξαν επίσης μιαν ασυνήθιστη ελαστικότητα και πρότειναν υποψηφίους που ήσαν αποδεκτοί από ένα ευρύτερο εκλογικό σώμα.
Οι νικητές στην Κωνσταντινούπολη και στην ΄Αγκυρα, Εκρέμ Ιμάμογλου και Μανσούρ Γιαβάς δεν είναι οι αντιπροσωπευτικοί φανατικοί Κεμαλιστές, που περιφρονούν τις γυναίκες με μαντήλα και οτιδήποτε επιδεικτικά θρησκευτικό, στάση που αποδιώχνει τον μέσο Τούρκο. Τελείως αντίθετα, ο Γιαβάς είναι ένας πολιτικός της εθνικιστικής Δεξιάς και ο Ιμάμογλου (που το επίθετό του σημαίνει γιος του Ιμάμη) είναι μια ασυνήθιστη περίπτωση στην παράταξη του, που μπορεί να απαγγέλλει στο Τζαμί το Κοράνι , εις μνήμην των θυμάτων της τρομοκρατικής επίθεσης στην Ισλανδία. Αυτές οι ενέργειες έφεραν κέρδη στο θρησκευτικό πεδίο, που ο Ερντογάν εκμεταλλεύθηκε για πάρα πολύ καιρό.
Η απώλεια της Κωνσταντινούπολης, με πολύ μικρή διαφορά, αντιμετωπίζεται σαν προσωπική απώλεια του Ερντογάν, ο οποίος άρχισε προ 25ετίας την πολιτική σταδιοδρομία του ως δήμαρχος αυτής της πόλης. Συνολικά το κόμμα του ΑΚΠ και τα συνεργαζόμενα κόμματα απέσπασαν το 51,63% της εθνικής ψήφου. Οι δημαρχίες στην Τουρκία εξαρτώνται από την επιδότηση της εθνικής κυβέρνησης. Καθώς ο Ερντογάν ελέγχει τον κρατικό μπεζαχτά, μπορεί εύκολα να στύψει τις πόλεις που κέρδισε η αντιπολίτευση. Οι επόμενες γενικές εκλογές δεν θα γίνουν πριν το 2022, γεγονός που του δίνει τον χρόνο να επιδοθεί σε άλλα προβλήματα και να αναπληρώσεις τις απώλειες.
Υπάρχουν πολλά προβλήματα που απαιτούν την προσοχή του. Η πιστωτική φούσκα της Τουρκίας, που επέτρεψε στον Ερντογάν να κερδίσει την Προεδρία, σκάει τώρα.
Τα επιτόκια της Τουρκίας παρέμειναν σε χαμηλά επίπεδα από το 2009 ως το 2018, γεγονός που προκάλεσε τον εκτροχιασμό του πιστωτικού φορτίου της χώρας. Η περίοδος των χαμηλών επιτοκίων στην Τουρκία έληξε το 2018, όταν η κεντρική τράπεζα αύξησε τα επιτόκια από 8% σε 24%. Απότομη άνοδος των επιτοκίων κάνει να σκάσουν οι πιστωτικές φούσκες, κατάσταση που οδηγεί σε υφέσεις.
Το τουρκικά ΑΕΠ μειώθηκε κατά το τελευταίο εξάμηνο. Η χώρα βρίσκεται σε οικονομική ύφεση. Ο πληθωρισμός πλησιάζει το 20%, πράγμα που δεν αφήνει περιθώρια για μείωση των επιτοκίων. Πριν από τις εκλογές της Κυριακής η κεντρική τράπεζα της Τουρκίας ενίσχυσε την Λίρα. Τώρα είναι υποχρεωμένη να το σταματήσει, επειδή αλλιώς θα μειώσει τα συναλλαγματικά αποθέματα της Τουρκίας. Μετά την μακρά διόγκωση της πιστωτικής φούσκας θα απαιτηθούν χρόνια για να επιστρέψει η οικονομία σε μια σταθερή κατάσταση.
Η απόφαση του Ερντογάν να γίνει πιο ανεξάρτητος από το ΝΑΤΟ έχει επίσης το δικό της κόστος. Η αγορά του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400 εξασφαλίζει την Τουρκία από ενδεχόμενη αμερικανική επίθεση, αλλά επίσης σημαίνει το τέλος για την πρόσβαση της Τουρκίας σε «Δυτικά» όπλα. Η Γερμανία έπαψε την συνεργασία για την παραγωγή ενός νέου τουρκικού τανκ, πριν ακόμη προκύψει το ζήτημα των S-400. Σήμερα οι ΗΠΑ σταμάτησαν όλες τιςπαραδόσεις στην Τουρκία και την εκπαίδευση στα μαχητικά αεροπλάνα F-35 . Αυτό θα είναι απώλεια και για τις δύο πλευρές, αλλά θα προσθέσει στα οικονομικά προβλήματα της Τουρκίας.
Επειδή η Τουρκία δεν είναι απλώς ο αγοραστής του F-35 αλλά και βιομηχανικός εταίρος, η ακύρωση της παράδοσής τους αποτελεί μια σημαντική κλιμάκωση από τις ΗΠΑ, αφού απειλεί να επιφέρει σημαντικό κόστος και στις δύο πλευρές.
Το Ρώυτερ μετέδωσε την περασμένη εβδομάδα ότι η Ουάσιγκτον εξετάζει εάν μπορεί να αφαιρέσει την Τουρκία από την παραγωγή του F-35 . Η Τουρκία κατασκευάζει τμήματα της ατράκτου, του συστήματος προσγείωσης και του πιλοτηρίου. Πηγές που γνωρίζουν την περίπλοκη διαδικασία διεθνούς παραγωγής του F-35 και των αμερικανικών σκέψεων επί του θέματος έλεγαν την περασμένη εβδομάδα ότι ο ρόλος της Τουρκίας μπορεί να αντικατασταθεί.
Η Ρωσία θα είναι ευτυχής να εφοδιάσει την Τουρκία με μαχητικά αεροπλάνα Su-35. Φέρονται να είναι καλύτερα από τα F-35 και πιθανώς φτηνότερα. Αλλά θα έχουν και ένα πολιτικό τίμημα.
Τζιχαντιστές υποστηριζόμενοι από την Τουρκία εξακολουθούν να κατέχουν συριακές επαρχίες στο Ιντλίμπ και πρέπει να εκδιωχθούν. Ο Ερντογάν προσπάθησε να τους κάνει «μετριοπαθείς αντάρτες», αλλά απέτυχε. Η Ρωσία πιέζει από καιρό την Τουρκία να είναι πιο δραστήρια στο Ιντλίμπ και να συμμετέχει σε περισσότερες ρωσο-τουρκικές περιπολίες. Αυτές εξοργίζουν τους τζιχαντιστές, μερικοί από τους οποίους αρχίζουν να βλέπουν την Τουρκία σαν εχθρό. Η Ρωσία προτίθεται να κάνει ότι μπορεί για να παροξύνει αυτό το αίσθημα, ενώ παροτρύνει την Τουρκία να λύσει επί τέλους αυτό το πρόβλημα.
Οι ΗΠΑ πάντοτε θέλουν μιαν αλλαγή καθεστώτος στην Συρία και θα κρατήσουν το βόρειο-ανατολικό τμήμα υπό τον έλεγχό τους. Η ιδέα του Τραμπ να πείσει τον Ερντογάν να δημιουργήσει μια ζώνη ασφαλείας στα βόρεια σύνορα θάφτηκε από τα γεράκια στην κυβέρνησή του. Ενώ αυτό μπορεί να ανακουφίζει τους Κούρδους της Συρίας, συμμάχους των ΗΠΑ, θα απομακρύνει ακόμη περισσότερο την Τουρκία. Η απομάκρυνση των αμερικανικών δυνάμεων από την Συρία εξελίσσεται γρήγορα σε κοινό στόχο Τούρκων, Ρώσων και Σύρων.
Μια χώρα που απορρίπτεται από τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, που οργίζεται με τις αμερικανικές κινήσεις στα νότιά της και τελεί υπό οικονομική πίεση θα είναι ευκολότερο να πειστεί να ακολουθήσει την συμβουλή της Ρωσίας σχετικά με την Συρία. Μπορούμε κατά συνέπεια να περιμένουμε ότι οι τάσεις στο μέτωπο του Ιντλίμπ θα αρχίσουν σύντομα να αλλάζουν.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου