Général Dominique Delawarde, Reseau International
Θησαυρός δυσεύρετων πληροφοριών, το προκείμενο άρθρο παραβιάζει τον άγραφο αλλά αμείλικτο κώδικα της αυτολογοκρισίας και οδηγεί τον διψασμένο ερευνητή στις υποχθόνιες λειτουργίες μιας παρασιτικής δύναμης, που διεισδύει και διαβρώνει το νευρικό σύστημα κρατών, διαφθείρει και κατατρώγει την ουσία της δημοκρατίας και -με μεθόδους εξαγοράς, εκβιασμού και εξόντωσης αντιστάσεων- κατακτά τους μοχλούς της εκτελεστικής εξουσίας, των ελεγκτικών εξουσιών, και των οργάνων ενημέρωσης, σε έθνη πλανητικής επιρροής. Βαθύτατα φασιστική και ρατσιστική, στην δημόσια δράση της κινείται ως υπερευαίσθητος φρουρός της δημοκρατικής δεοντολογίας και αμείλικτος εισαγγελέας ακόμη και υποψίας ρατσιστικής εκτροπής. Στρατηγός και στην κορυφή των μυστικών υπηρεσιών του γαλλικού στρατού ,ο συντάκτης του πολύτιμου διδακτικού άρθρου, με προϋπηρεσία στην Ευρώπη, Μέση Ανατολή, Ασία και Αμερική, μπορεί τώρα - στην ελευθερία και ασφάλεια της αποστρατείας του- να μιλά, αποκαλύπτει και γράφει με την εγκυρότητα της αυθεντικής γνώσης και των κορυφαίων γαλλικών και αμερικανικού παρασήμων.
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού
Από δημοσίευμα της 8ης Ιανουαρίου από το Russia Today (RT) πληροφορηθήκαμε ότι ένα από τα πρώτα νομοσχέδια που εξέτασε το Κογκρέσο στις αρχές του 2019 αποβλέπει να προστατεύσει το Ισραήλ από οποιοδήποτε μποϋκοτάζ. Η δημοσίευση και το περιεχόμενο αυτού του άρθρου είναι αποκαλυπτικά της ποιότητας των σχέσεων μεταξύ των ΗΠΑ-Ισραήλ και Ρωσίας. Επιβεβαιώνουν πλήρως τα συμπεράσματα άρθρου μου της 22-2-2017 επί του θέματος.
Τι μας αποκαλύπτει λοιπόν αυτό το δημοσίευμα της Russia Today;
1.- Ενώ οι ΗΠΑ έχουν υποβληθεί σε μια κατάσταση «στάσης εργασίας» του κράτους, η οποία έχει δημιουργήσει σοβαρότατα προβλήματα στην ομαλή λειτουργία της χώρας και στην ζωή εκατοντάδων χιλιάδων Αμερικανών πολιτών, οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι δεν βρίσκουν τίποτα καλύτερο να κάνουν από του να συζητήσουν έναν Νόμο anti BDS (Boycott, Desinvestissement, Sanctions) (εναντίον του μποϋκοτάζ, της μη επένδυσης και των κυρώσεων), που αποβλέπει να προστατέψει το Ισραήλ από ένα μποϋκοτάζ των Αμερικανών πολιτών και νομικών προσώπων, που βρίσκουν καταδικαστέα την δράση του ισραηλινού Κράτους (σε βάρος του παλαιστινιακού λαού) και επιθυμούν να επισημάνουν την αποδοκιμασία τους.
Αυτή η συζήτηση στο Κογκρέσο ενός τέτοιου νομοσχεδίου αποδεικνύει σε αυτούς που ακόμη αμφέβαλλαν, την ισχύ του l’AIPAC (American Israel Public Affairs Committee) (Αμερικανο-Ισραηλινή Επιτροπή Δημοσίων Υποθέσεων) η οποία, πέραν κάθε αμφιβολίας, ελέγχει την ημερήσια διάταξη του Κοινοβουλίου και την ψήφο των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων των ΗΠΑ (δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών). Θα πρέπει να υπομνησθεί σχετικά το προηγούμενο της 3 Μαρτίου 2015 ( ομιλία του Νετανιάχου που έδινε μαθήματα καλής διακυβέρνησης στον Πρόεδρο Ομπάμα, ενώπιον των μελών Βουλής και Γερουσίας, ενωμένων σε Κογκρέσο.)
Η συχνότητα και η ένταση των χειροκροτημάτων (σηκώθηκαν όρθιοι δεκάδες φορές και χειροκροτούσαν ως κουρδισμένοι) έδειχναν ήδη τον βαθμό της υποτέλειάς τους στην AIPAC, η οποία εξασφαλίζει, είναι αλήθεια, την χρηματοδότηση της εκλογής τους και την καταστροφή, με όλα τα μέσα, των πολιτικών ανταγωνιστών τους.
2.- Η δημοσίευση αυτού του άρθρου και πολλών άλλων άρθρων κριτικής των μεθόδων της Ισραηλινής κυβέρνησης και των υποστηρικτών της, από την RT και το Sputnik είναι αποκαλυπτική μιας προοδευτικής και σταθερής επιδείνωσης των σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και του εβραϊκού κράτους. Αυτά τα όργανα του ρωσικού Τύπου δεν θα επέκριναν τόσο συχνά και τόσο έντονα το Ισραήλ και τους υποστηρικτές του εάν οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών ήταν καλύτερες…
Μήπως οι Ρώσοι ηγέτες εντόπισαν αυτόν που επηρεάζει, χειραγωγεί και ελέγχει το Κογκρέσο των ΗΠΑ, όταν αυτό ψηφίζει συνεχώς νέες κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και αυτούς που ελέγχουν, επηρεάζουν και εργαλειοποιούν τα αμερικανικά παραδοσιακά ΜΜΕ, στην αναπαραγωγή του ατέλειωτου αντιρωσικού συνωμοσιολογικού παραληρήματός τους; Πάντως έντεκα συναντήσεις Πούτιν-Νετανιάχου το 2018 δεν κατόρθωσαν να πείσουν τον δεύτερο να εγκαταλείψει το Ιράν, ακόμη και ίσως υποσχόμενος με μισόλογα μιαν ελάφρυνση των κυρώσεων, από ένα αμερικανικό Κογκρέσο υπο διαταγές και μιαν Ε. Ε. (Βρετανία+Γαλλία) πειθήνια…
Ο Πρόεδρος Πούτιν είναι αρμόδια ενήμερος ότι ο Αμερικανός Υπουργός Οικονομικών Steven Mnuchin,που συσκευάζει τις οικονομικές και χρηματοπιστωτικές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, εναντίον του Ιράν και εναντίον της Συρίας και εναντίον των επιχειρήσεων που συναλλάσσονται με το Ιράν και την Ρωσία ( για τον αγωγό North Stream 2), είναι ενεργό μέλος της εβραϊκής διασποράς και αποτελεσματικός Σαγιάν* (1). Είναι επίσης ενήμερος ο Pompeo (ΥΠΕΞ), ο Bolton, (Εθν .Ασφάλεια), η Haspel (CIA) και άλλοι είναι παρείσακτοι στα αξιώματα επιρροής, τα οποία κατέλαβαν, χάρις στην σταθερή θέση τους υπέρ των νεοσυντηρητικών και του Ισραήλ, με την υποστήριξης της AIPAC, στην οποία τώρα οφείλουν την ανταπόδοση. Ο Πούτιν γνωρίζει σε ποιόν οφείλει την αντιρωσική θύελλα που σαρώνει τις ΗΠΑ και που δυναμώνει όσο πλησιάζει τις ακτές της Γαλλίας και της Βρετανίας, με την επιρροή των ισχυρών συμμάχων (σκυταλοδρόμων;) της AIPAC σε αυτές τις δυο χώρες.
3.- Η δημοσίευση αυτού του κειμένου της RT μας αποκαλύπτει επίσης τις φιλοδοξίες του Αμερικανού γερουσιαστή Μάρκο Ρούμπιο, εισηγητή του νομοσχεδίου απαγόρευσης του μποϋκοτάζ του Ισραήλ. Υποψήφιος που ατύχησε στις προκριματικές προεδρικές εκλογές εναντίον του Προέδρου Τραμπ το 2016, ο Μάρκο Ρούμπιο δεν αποβλέπει σε τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από του να διαδεχθεί τον εκλιπόντα γερουσιαστή Μακέϊν στην πολύφερνη θέση του πρωταγωνιστή των συμφερόντων του Ισραήλ στο Κογκρέσο των ΗΠΑ και να συνοδέψει στο βήμα της Μεγάλων Ευεργετών του Ισραήλ στις ΗΠΑ τον γερουσιαστή Λίντσευ Γκράχαμ, και αυτόν επίσης ατυχήσαντα υποψήφιο στις προκριματικές του 2016.
Και οι δυο είναι φανερό πως επιζητούν να εξασφαλίσουν την αλάθητη υποστήριξη της AIPAC στις προσεχείς εκλογές της Γερουσίας ή και της Προεδρίας των ΗΠΑ.
4.- Η δημοσίευση αυτού του άρθρου στην RT μας αποκαλύπτει τέλος ότι ο πολλαπλασιασμός των νόμων αυτού του είδους αντί- BDS θα μπορούσε να αποδειχτεί αντιπαραγωγικός για την εβραϊκή κοινότητα στις ΗΠΑ.
« Η ADL (Anti-Defamation League) (Αντι-Συκοφαντικός Σύνδεσμος)*(2) δεν κρίνει ότι ο Νόμος anti-BDS είναι ένα έντεχνο μέσο καταπολέμησης του κινήματος για το μποϋκοτάζ του Ισραήλ και πιστεύει ότι είναι τελικά επιβλαβής για την εβραϊκή κοινότητα» διακήρυξε το «Forward»,.ημερήσιο όργανο της Εβραϊκής Κοινότητας στις ΗΠΑ.. Αυτά τα νομοσχέδια –προσθέτει- διαφημίζουν το κίνημα υπέρ του μποϋκοτάζ, παράλληλα δίνοντας την εντύπωση ότι η εβραϊκή κοινότητα ασκεί μιαν ανεπίτρεπτη επιρροή στην κυβέρνηση.»
Αυτή η αισθητή επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Ισραήλ θα πρέπει να προβληματίζει την ηγεσία του εβραϊκού κράτους. Επειδή πράγματι η Ρωσία είναι πλέον το μόνο κράτος στον κόσμο του οποίου ο λόγος ακούγεται με σεβασμό από όλες τις χώρες της Πρόσω και Μέσης Ανατολής χωρίς εξαίρεση. Η μόνη που μπορεί να αντιπροσωπεύει, στα μάτια όλων των χωρών της περιοχής, έναν διαιτητή ουδέτερο και σεβόμενο τον λόγο του. Πάει πάρα πολύς καιρός από τότε που οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Γαλλία έχουν χάσει κάθε φήμη ουδετερότητας και κάθε αξιοπιστία στ μάτια όλων των κρίσιμων παραγόντων της περιοχής Ιράν, Τουρκία, Συρία, Ιράκ, Λίβανο, Υεμένη, Παλαιστίνη….)
Ο ρόλος της Ρωσίας επομένως είναι του λοιπού αναντικατάστατος στην αναζήτηση λύσεων των προβλημάτων της περιοχής, περιλαμβανομένης της παλαιστινιακής κρίσης που παραμένει στην καρδιά όλων.
Το να στερείσαι της συνδρομής της Ρωσίας και να συνεχίζεις τον «εκβιασμό των κυρώσεων», μέσω των ΗΠΑ, για να πετύχεις να εγκαταλείψει η Ρωσία το Ιράν, δεν είναι ίσως πια μια καλή πολιτική για την ισραηλινή κυβέρνηση, όταν έχει να κάνει με έναν ηγέτη με τον χαλύβδινο χαρακτήρα του Πούτιν.
Εξ άλλου, η κυβέρνηση του εβραϊκού κράτους που περιβάλλει με υπερβολική εμπιστοσύνη το τρίο ΗΠΑ-Βρετανία-Γαλλία, θα έπρεπε ίσως να δείξει μεγαλύτερη φρόνηση. Οι ηγέτες και των τριών αυτών χωρών δείχνουν σήμερα παγιδευμένοι σε κάποια εσωτερικά προβλήματα: Ο Τραμπ, με την κρατική αργία, η Μέι με το Brexit της, ο Μακρόν με τα κίτρινα γιλέκα του. Εξ’ άλλου δεν είναι μυστικό για κανέναν ότι μια πολύ μεγάλη κρίση, οικονομική, χρηματοπιστωτική και χρηματιστηριακή, του επιπέδου 1929, μπορεί πλέον να ενσκήψει ανά πάσα στιγμή και ότι οι μεγάλες παγκόσμιες γεωπολιτικές και γεω-οικονομικές ισορροπίες τελούν σε διαδικασία ταχείας ανατροπής. Οι ισχυροί της σήμερον δεν θα είναι απαραίτητα οι ισχυροί της αύριον…
Αυτή η κρίση που θα ξεκινήσει από τις ΗΠΑ (Γουώλ Στρητ, Νέα Υόρκη) τα αμέσως προσεχή χρόνια, θα επιδράσει βαρύτατα στην Ε.Ε. (επομένως Βρετανία-Γαλλία). Όπως στην δεκαετία του 1930, οι πληττόμενοι πληθυσμοί θα αναζητήσουν πιθανώς αποδιοπομπαίους τράγους στους χρηματοπιστωτικούς κύκλους, κατηγορούμενους, δικαίως ή αδίκως, ως υπαίτιους για την δυστυχία των λαών. Τα φιλο-ισραηλινά λόμπυ μπορεί να βρεθούν άσκημα μπλεγμένα, ακόμη και στην είσπραξη των συνεπειών….
Η αποστροφή που τα Κίτρινα Γιλέκα αισθάνονται για τον Πρόεδρο Μακρόν δεν είναι ήδη, εν μέρει, το αποτέλεσμα της αντίληψής τους, δίκαιης ή άδικης, ότι αυτός ο πρόεδρος είναι «ο πρόεδρος των πλουσίων», το « Ρότσιλντ μπόϋ», ο τραπεζίτης και ότι η δράση του επικεφαλής της χώρας υπηρετεί, προπάντων, αυτούς που του έδωσαν την υποστήριξή τους στις εκλογές του 2017;
Η αποστροφή τους για τα ΜΜΕ δεν είναι και αυτή το αποτέλεσμα της διαπίστωσης ότι η ιδιοκτησία του 90% αυτών των καθιερωμένων και ισχυρών μέσων μετάδοσης πληροφοριών είναι την ιδιοκτησία μιας δεκάδας πασίγνωστων δισεκατομμυριούχων και του αισθήματος ότι αυτά τα ΜΜΕ ψεύδονται καθημερινά σε ορισμένα θέματα για να υπηρετήσουν συμφέροντα όχι του εργαζόμενου γαλλικού λαού;
Οι κατηγορηματικές και προβληματικές διακηρύξεις ενός BHL, (Μπερνάρ- Ανρί Λεβύ)*(3), που εξισώνει τα Κίτρινα Γιλέκα με τα φαιά πουκάμισα, δηλαδή με τους Ναζί, δεν ρίχνουν λάδι σε μια φωτιά που δεν το έχει ανάγκη;
Το εξαιρετικό (και σύντομο) άρθρο του Michel Onfray, υπό τον τίτλο «Το σαφές μήνυμα των Κίτρινων Γιλέκων στον BHL» δεν αποτελεί την φωνή της αλήθειας;
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου