του Αλέξανδρου Δρίβα*
Όταν κάποτε μας είπαν συγγνώμη από την Ουάσινγκτον για την Κύπρο, να είμαστε σίγουροι ότι την εννοούσαν. Πιο πολύ, επειδή ξέρουμε ότι σε αυτόν τον πλανήτη το συμφέρον κινεί τις εξελίξεις. Αυτή τη στιγμή, πιο πολύ από ποτέ άλλοτε, να είμαστε σίγουροι πως οι Αμερικανοί σκέπτονται πώς θρέψαν τέτοιο φίδι εδώ και πολλά χρόνια.
Ο μύθος του γεωπολιτικού μονοπωλίου της Τουρκίας, ήταν πολύ βολικός για μεγάλο μέρος της αμερικανικής γραφειοκρατίας τον καιρό της αμερικανικής παντοκρατορίας. Μια άλλη βέβαια μερίδα γραφειοκρατίας (πολύ πιο ”ψημένη” στη διεθνή πολιτική) είχε φροντίσει να σκέπτεται και να εξετάζει το Κουρδικό Ζήτημα ως εναλλακτική, αμέσως μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ.
Σε κάθε περίπτωση, οι σύμμαχοι Αμερικανοί σήμερα αντιλαμβάνονται ποια χώρα εμπιστεύθηκαν για ”εργολάβο” στην περιοχή εδώ και πολλές δεκαετίες. Εμπιστεύθηκαν μια χώρα που υπονομεύει τα συμφέροντά τους, φέρνει το ΝΑΤΟ στα πρόθυρα διάλυσης, μια χώρα που επιχείρησε να φέρει πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ με την κατάρριψη του ρωσικού Su-24, μια χώρα που κάθε μέρα απειλεί με αίμα και πόλεμο μια σύμμαχο -κατά τ’ άλλα- χώρα στο ΝΑΤΟ, την Ελλάδα. Η διαφορά είναι ότι αυτό που πάει να κάνει το κράτος-διεθνής ταραξίας αυτή τη φορά, είναι πολύ πιο επικίνδυνο.
Η Τουρκία νιώθει μια σχετική άνεση όσο βρίσκεται κοντά στα ρωσικά συμφέροντα. Η Τουρκία (πρέπει να το κατανοήσουμε εδώ πάρα πολύ καλά) είναι εδώ και πολύ καιρό η εξωτερική πολιτική του Πούτιν στην Ανατολική Μεσόγειο. Γνωρίζει πολύ καλά ο Ερντογάν πως η ραγδαία εξέλιξη των ενεργειακών ζητημάτων από πλευράς Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, Αιγύπτου, Ιταλίας και ΗΠΑ, δε συμφέρει ούτε τη Μόσχα η οποία δε θέλει η Ευρώπη να διαφοροποιήσει τη ζήτηση φυσικών πόρων και να μην εξαρτάται από τη Ρωσία.
Όπως κάθε διεθνής ταραξίας που…σέβεται τον εαυτό του, η Τουρκία θεωρεί καλό timing το να φέρει τον πρόεδρο Τραμπ σε δύσκολη θέση. Μην ξεχνάμε πως από τις ενδιάμεσες εκλογές, ο Τραμπ βγήκε αποδυναμωμένος. Συνυπολογίζοντας το πολιτικό κόστος που πρέπει να καταβάλλει η κυβέρνηση Τραμπ για να βάλει στη θέση του τον διεθνή ταραξία που ακούει στο όνομα Τουρκία, ο Ερντογάν παίζει τα ρέστα του στην πλάτη της Ρωσίας και απειλώντας το ΝΑΤΟ με διάλυση. Η ανακοίνωση Τσαβούσογλου για τις τουρκικές γεωτρήσεις στην Κύπρο, συνιστά τον τζόγο για παγκόσμια σύρραξη τον οποίον διακινδυνεύει η Τουρκία, για την Κύπρο.
Αυτό που μένει να δούμε, είναι αν ο πρόεδρος Τραμπ υπολογίσει κάποιο πολιτικό κόστος, ή αν συνεχίσει να δίνει στην Τουρκία μαθήματα που αναγκάζουν τον Ερντογάν να αποκτήσει αυτογνωσία. Τα πράγματα στην περιοχή αγριεύουν μέρα με τη μέρα και από την Κύπρο εξαρτώνται δισεκατομμύρια δολάρια, η αξιοπιστία του αμερικανικού κράτους έναντι κολοσσών όπως η Exxon, η αμερικανορωσική ισορροπία στην περιοχή και η μερική απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο.
Μην ξεχνάμε πως αν μπει το χέρι του διεθνούς ταραξία στην ΑΟΖ της Κύπρου, το Κυπριακό λύνεται de facto και η Τουρκία μπαίνει με τη βία στην Ε.Ε(!!!). Θεωρώ πάρα πολύ δύσκολο -έως απίθανο- να μην αντιδράσουν οι δυνάμεις στην περιοχή και κυρίως οι ΗΠΑ, η Αίγυπτος και το Ισραήλ. Το τελευταίο, περικυκλώνεται σε περίπτωση που οι επικίνδυνες βλέψεις του Ερντογάν λάβουν χώρα στην πραγματικότητα. Στην Ελλάδα ασχολούμαστε με τον συνεχή κατακερματισμό της κοινωνίας, μέρα με τη μέρα η προεκλογική περίοδος γίνεται όλο και πιο έντονη. Δυστυχώς, σε ένα τέτοιο κλίμα βρίσκονται και οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών οι οποίοι την περίοδο αυτή ασχολούνται με το τέλος εποχής της Μέρκελ και της Γερμανίας όπως τις ξέραμε, με το αν η Ιταλία θα γίνει η βόμβα της ΕΖ και με τις ουτοπικές και ευφάνταστες κορώνες του Κυρίου Μακρόν, ο οποίος καλά-καλά δεν μπορεί να συμπληρώσει την ατζέντα της Ε.Ε και να μετριάσει τη Γερμανία και επιθυμεί ξαφνικά…Ευρωστρατό εναντίον της Αμερικής, της Κίνας και της Ρωσίας.
Συνήθως πάντα πρέπει να κλείνουμε με κάποια πρόταση για Ελλάδα και την Κύπρο, όμως πέραν του να πάψουμε να μιλάμε για Κυπριακό, για Θράκη και από το να συνεργαζόμαστε στενά με τους συμμάχους μας σε επίπεδο σκληρής ισχύος, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι περισσότερο καθώς ο διεθνής και περιφερειακός ταραξίας, φαίνεται πως έχει αποφασίσει να προκαλέσει ένα διεθνές “ατύχημα” για να υλοποιήσει τα τουρκικά σχέδια που συγκλίνουν στη δημιουργία μιας Βόρειας Κορέας στη δυτική Ευρασία.
Η μελέτη των χειρότερων δυνατών σεναρίων, πλησιάζει όλο και πιο πολύ τη σφαίρα της πραγματικότητας και πρέπει να αρχίσουμε να εξοικειωνόμαστε με την ιδέα ότι είναι εξαιρετικά απίθανο να μην προβεί η Τουρκία σε κάποιου είδους προβοκάτσια.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου