Του Δρ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ (ΝΤΙΝΟΥ) ΑΥΓΟΥΣΤΗ*
Εδώ και δεκαετίες, για να μην πω αιώνες, η Τουρκία έχει καθιερωθεί στη μνήμη των λαών ως η χώρα που δεν έχει προσφέρει τίποτα θετικό στην Υφήλιο. Αντιθέτως, το όνομα και η ιστορία της έχει γίνει συνώνυμο με τη θηριωδία, τη βαρβαρότητα, τη γενοκτονία, αλλά κυρίως με την ατιμωρησία.
Η Τουρκία είναι ίσως η μοναδική χώρα στον κόσμο, πλην των λεγομένων μεγάλων δυνάμεων που βρίσκονται διαρκώς στο απυρόβλητο, που ΟΥΔΕΠΟΤΕ κλήθηκε να απολογηθεί και να πληρώσει για τα αμέτρητα εγκλήματά της εναντίον της Ανθρωπότητας.
Η Τουρκία ξέρει μόνο να χαλά, δεν ξέρει να κτίζει. Να χαλά ό,τι έκτισαν στο διάβα των αιώνων γενεές γενεών σε Ανατολή και Δύση. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Αρχή και τέλος δεν υπάρχει. Μετέτρεψαν σε τζαμί το αιώνιο Σύμβολο της Ορθοδοξίας και του Παγκόσμιου Πολιτισμού, την Αγιά Σοφία!
Εξισλάμισαν με την βία Λαούς και Λαούς! Αφάνισαν από προσώπου γης έργα τέχνης και μνημεία και έκτισαν οντάδες για πασάδες για να ασελγούν και να βιάζουν αδιακρίτως αθώες κορασίδες (ακόμη και μικρά παιδιά) που έπαιρναν με τη βία μέσα από την αγκαλιά της μάνας τους. Και δημιουργούσαν στρατιές γενιτσάρων που τους μάθαιναν να ρουφούν το αίμα ακόμη κι αυτών που τους γέννησαν!
Τελευταίες ανοσιουργείς πράξεις τους στην Κύπρο το ’74, όπου βίαζαν και εκτελούσαν αδιακρίτως. Κι όταν τα κανόνια σίγησαν έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο τουρκοποίησης! Σύλησαν και δήλωσαν πανάρχαια μνημεία πολιτισμού, εξαφάνισαν εκκλησίες, κοιμητήρια, πολιτιστικούς και εκκλησιαστικούς θησαυρούς. Μετέτρεψαν εκκλησίες σε τεμένη, στάβλους, αποθήκες, στρατώνες γκαλερί, μουσεία ακόμη και σε αποχωρητήρια! Μέσα σε χρόνο που ξεπερνά κάθε προηγούμενο, με την ανοχή της λεγομένης πολιτισμένης ανθρωπότητας (ποιάς πολιτισμένη δηλαδή), άλλαξαν το δημογραφικό χαρακτήρα των κατεχόμενων εξαφανίζοντας ό,τι θυμίζει Ελληνισμό και Χριστιανισμό! Τα ίδια ακριβώς που έκαναν μερικά χρόνια πριν και στην Μικρά Ασία.
Η ένοχη ανοχή και συγκάλυψη της Διεθνούς Κοινότητας αποθράσυνε σε τέτοιο βαθμό την Τουρκία, η οποία έχει την αναίδεια να απαιτεί από τους άλλους σεβασμό των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Δημοκρατία, την ίδια ακριβώς ώρα που οι πλείστοι αντιφρονούντες και διανοούμενοι υπήκοοι της είναι είτε στη φυλακή, είτε στη καλύτερη περίπτωση κάτω από αυστηρό περιορισμό, ενώ χιλιάδες έχουν απομακρυνθεί κακήν κακώς από την εργασία τους.
Απέναντι σε όλα αυτά οι δικοί μας θιασώτες της πολιτικής του εξευμενισμού αυτού του δικτατορικού συρφετού, σπέρνοντας την πλάνη της επερχόμενης καταστροφής σε περίπτωση που δεν τα βρούμε με αυτήν την Τουρκία! Με την Τουρκία και όχι φυσικά με τους Τουρκοκυπρίους (εξισλαμισθένες Έλληνες οι περισσότεροι) που κι αυτοί έγιναν, με το έτσι θέλω, πρόσφυγες στον τόπο τους!
Και τα ερωτήματα που προκύπτουν πολλά και βασανιστικά: Με όλο αυτό το γκρίζο-μαύρο σκηνικό και με ένα αλαφιασμένο-παρανοϊκό Ερντογάν (ο οποίος ενισχύει καθημερινά τον αλβανικό και σκοπιανό αλυτρωτισμό και αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας), γιατί κάποιοι θεωρούν ότι μπορούμε να ελπίζουμε σε μια βιώσιμη λύση στο Κυπριακό; Για δίκαιη ούτε λόγος να γίνεται φυσικά.
Διερωτώμαι αν πράγματι κατανοούμε ως Κυπριακός Ελληνισμός τι ακριβώς μας συμβαίνει. Γιατί έχω την εντύπωση ότι κοιμόμαστε με την ιδέα ότι οι άλλοι θα βρουν τη λύση για μας. Και την επομένη της λύσης, η Κύπρος θα μετατραπεί σε νήσο εκατομμυριούχων εάν και εφόσον “σκύψουμε” λιγάκι ακόμη στις άνομες ορέξεις του ΑΤΤΙΛΑ. Τα πάντα προσμετρούνται μόνο με το χρήμα δυστυχώς! Άρτος και θέαμα και γαία πυρί μιχθήτω!
Σίγουρα απαιτείται συναίνεση. Πώς όμως θα επιτευχθεί, αφού οι πρακτικές της καταστροφής δεν άλλαξαν; Όταν κάποιοι συστηματικά επέμεναν να προειδοποιούν για τους μακροχρόνιους επεκτατικούς στόχους της Άγκυρας (κυπροποίηση της Θράκης, τουρκοποίηση του Αιγαίου, κ.ά), εισέπρατταν το χλευασμό αυτών που σήμερα δείχνουν να σχίζουν τα ιμάτια τους, αφού πλέον το μαχαίρι φαίνεται να έχει φθάσει ως το κόκκαλο…
Όμως η αλλαγή μπορεί να έρθει μόνο εάν έχουμε συναίσθηση της παρούσας κατάστασης. Και ο νοών νοείτο…
*Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή Επίκουρος καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας Από το Μονάγρι Λεμεσού
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου