Τι θα επιλέξει ο Πρόεδρος Τράμπ: Τον Ερντογάν ή την Τουρκία;

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ, θα εκφωνήσει αύριο Δευτέρα την πιο σημαντική του ομιλία από την εκλογή του στην αμερικανική προεδρία.

Θα παρουσιάσει τη νέα στρατηγική της υπερδύναμης στο πεδίο της εθνικής ασφάλειας και αναμένεται να αποκαλύψει τους εχθρούς της Αμερικής, τις χώρες δηλαδή που την απειλούν με ειρηνικά, αλλά και στρατιωτικά μέσα.

Ο κ. Τράμπ θα περιγράψει το αντικείμενο της ομιλίας του ως εξής:

• Πως θα προστατευθούν οι ΗΠΑ και ο αμερικανικός λαός 
• Πως θα προωθηθεί η αμερικανική ευημερία 
• Πως θα διατηρηθεί η ειρήνη μέσω της ισχύος 
• Πως θα προωθηθεί η αμερικανική επιρροή στον υπόλοιπο κόσμο. 

Η νέα στρατηγική εκπονήθηκε από τα μέλη του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, τους επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών, του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, του Πενταγώνου και του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας. Χιλιάδες (κυριολεκτικά) στελέχη των παραπάνω υπηρεσιών εργάστηκαν για να στηριχθεί αυτή η ομιλία επί γεγονότων και της πραγματικότητας.

Ο επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, στρατηγός ΜακΜάστερ, μας προϊδέασε για σημεία της ομιλίας και ένα από αυτά μας ενδιαφέρει αφάνταστα, καθώς για πρώτη φορά οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Τουρκία βρίσκονται σε πορεία ευθείας σύγκρουσης, για ένα θέμα, που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της εθνικής ασφάλειας την Αμερική. Όπως είπε ο στενός συνεργάτης του Αμερικανού προέδρου, η Τουρκία και το Κατάρ είναι οι δυο νέοι «χορηγοί» του ριζοσπαστικού Ισλάμ.

Σύμφωνα με τον στρατηγό ΜακΜάστερ, το ριζοσπαστικό Ισλάμ αποτελεί μία από τις πλέον σημαντικές απειλές ασφαλείας όχι μόνο εναντίον της Αμερικής, αλλά και της παγκόσμιας σταθερότητας.

Η αναφορά του Αμερικανού στρατηγού περιείχε και το στοιχείο της αυστηρής προειδοποίησης, καθώς όσοι απειλούν την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ, τοποθετούνται στη λίστα των χωρών-τρομοκρατών και είναι πάντα εχθροί της Αμερικής.
Επειδή τα παραπάνω εξάγονται από μία επίσημη ομιλία του συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, πρέπει να τονίσω ότι πρόκειται για εκπόνηση πολιτικής που θα διαρκέσει μερικά χρόνια. Πράγμα που σημαίνει ότι από τη εκφώνηση της ομιλίας και μετά ο καθένας μπορεί να υποθέσει ότι η Αμερική θα επιλέξει τους νέους συμμάχους της και πιθανότατα θα σβήσει μερικούς εκ των παλαιών.

Η αλήθεια είναι ότι οι Αμερικανοί δεν θα ήθελαν να απωλέσουν την Τουρκία, αν και εδώ και πολλούς μήνες δεν την υπολογίζουν ως μία χώρα πάνω στην οποία θα μπορούσαν να στηριχθούν. Κρατούν τα προσχήματα, αλλά πίσω από τις κλειστές πόρτες μιλούν άσχημα για τη νέα Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος τους έχει εκνευρίσει σε αφάνταστο βαθμό. Έχω συναντήσει και αξιωματούχους που θεωρούν την Τουρκία «χαμένη υπόθεση», αλλά δεν πρόκειται να μιλήσουν δημόσια πριν τοποθετηθεί ο Πρόεδρος τους.

Το τελευταίο διάστημα διακινούνται διάφορα σενάρια, που θα έλεγα πως δια γυμνού οφθαλμού είναι ορθά:

• Πρώτον, θεωρούν ότι είναι συμπαγής πλέον η συμμαχία της Ρωσίας, της Τουρκίας και του Ιράν, στην οποία αναμένεται να προστεθεί και η Συρία του Άσαντ. Όσο και να προκαλεί κατάπληξη η παραπάνω φράση, ο κ. Ερντογάν σιωπηλά αποδέχθηκε την ήττα του στη Συρία και την παραμονή του Άσαντ στην εξουσία, διότι αυτό απαίτησε το μεγάλο αφεντικό, που δεν είναι άλλος από τον Βλαντιμίρ Πούτιν. 
• Δεύτερον: Η Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ δεν κρύβουν την «ανάρμοστη» σχέση τους, υπό την έννοια ότι δεν διατηρούν καν ομαλές διπλωματικές σχέσεις. Τους ενώνει ο κοινός εχθρός, που δεν είναι άλλος από το Ιράν. Ο παράγοντας αυτός, θα μπορούσε να αναγκάσει την Αμερική του Τραμπ να στηρίξει τις αποφάσεις που θα λάβουν το Ριάντ και το Τελ Αβίβ εναντίον της Τεχεράνης. Στη συμμαχία αυτή το Ισραήλ επιθυμεί να συμπεριληφθούν και οι Κούρδοι. Απέδειξαν στα πεδία των μαχών ότι είναι οι καλύτεροι πολεμιστές, ίσως και στον κόσμο. 

Η αυριανή ομιλία του κ. Τραμπ ίσως καθορίσει και τα νέα «στρατόπεδα» του αντιτρομοκρατικού αγώνα, με δεδομένο τον προσωπικό του εκνευρισμό για την «προδοσία» του φίλου Ταγίπ Ερντογάν. Σημειώνω ότι χωρίς καν να ερωτηθεί, στη συνάντηση του με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, έτσι ακριβώς χαρακτήρισε τον πρόεδρο της Τουρκίας: «Ο Ερντογάν είναι φίλος μου», είπε. Από τότε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι και ο Τούρκος πρόεδρος πέταξε από τους δρόμους της Πόλης ακόμα και τα σήματα που έδειχναν στους οδηγούς την κατεύθυνση για το Trump Tower!

Στην πραγματικότητα -και το ομολογούν οι Αμερικανοί αξιωματούχοι- το χάσμα μεταξύ της Άγκυρας και της Ουάσιγκτον είναι τεράστιο. Οι προκλήσεις του Ερντογάν είναι στον υπερθετικό βαθμό και δεν ενόχλησε μόνο η αγορά των ρωσικών πυραύλων, που έχουν σχεδιαστεί από «αντιαμερικανικά μυαλά». Στην Ουάσιγκτον ομιλούν για «σημεία και τέρατα» που έχει κάνει ο Ερντογάν εναντίον των Αμερικανών, και τα οποία φυλάνε ως «κόρη οφθαλμού».

Η σημερινή Αμερική και ιδιαίτερα ο Ντόναλντ Τραμπ δεν μπορούν πλέον να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους. Πρέπει να μιλήσουν καθαρά και δημόσια για την προβληματική Τουρκία και τον επικίνδυνο πρόεδρο της.

Ο στρατηγός ΜακΜάστερ έδωσε στην αρχή της εβδομάδας τον τόνο της ομιλίας του προέδρου της Αμερικής. Κατηγόρησε το ΑΚΡ ότι λειτουργεί στην κοινωνία των πολιτών, και έτσι συγκέντρωσε την δύναμη μέσα από ένα κόμμα, και δυστυχώς είναι ένα πρόβλημα που οδηγεί στην απομάκρυνση της Τουρκίας από την Δύση. Επιτέθηκε και σε όσους μιμούνται τον Μόρσι της Αιγύπτου, ο οποίος -ως γνωστόν- είναι θρησκευτικός αδελφός του Ερντογάν, στον οποίο και εμπιστεύθηκε τον πλούτο της χώρας του Νείλου.

Τις επόμενες 24 ώρες θα γνωρίζουμε εάν η Αμερική αποφάσισε να εγκαταλείψει την Τουρκία ή τον Ερντογάν. Διότι εάν η απόφαση αφορά τον Τούρκο Πρόεδρο και όχι την ίδια την Τουρκία, όντως «χοντραίνει το πράγμα», όπως λένε και στα πεζοδρόμια της Κωνσταντινούπολης…

πηγή 


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.