Mετά τον θόρυβο που δημιουργήθηκε πέρσι στην Άγκυρα από τους χάρτες διαμελισμού της Τουρκίας που δημοσίευσαν οι New York Times νέοι χάρτες έκαναν την εμφάνισή τους από αμερικανικές και ισραηλινές πηγές, με τον έναν από αυτούς να απεικονίζει μέχρι και την ίδρυση ανεξάρτητου Πόντου!
Οι χάρτες αυτοί προβλέπουν τρία σενάρια με την ίδρυση ενός κουρδικού κράτους μέχρι το 2023 και την επέκταση του αρεμνικού κράτους στα εδάφη που είχε παραχωρήσει η Σοβιετική Ένωση στην Τουρκία ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ το 1923 με την περιβόητη Συνθήκη του Καρς με βάση την οποία η πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση είχε "χαρίσει" στην Τουρκία του Κεμάλ το 30% του σημερινού εδάφους της.
Σε ένα σενάριο όμως προβλέπεται η δημιουργία ποντιακού κράτους!
Η Συνθήκη της Μόσχας ή Καρς (1921) πρέπει να ανανεώνεται κάθε 25 χρόνια αλλιώς παύει να βρίσκεται σε ισχύ.
Πρόκειται για την σοβιετο-τουρκική συνθήκη «φιλίας και αδελφοσύνης», η οποία υπεγράφη στις 16 Μαρτίου, 1921 στην Μόσχα μεταξύ της κυβέρνησης του Κεμάλ Ατατούρκ και της κυβέρνησης των Μποσλσεβίκων.
Η τότε νεοσυσταθείσα Σοβιετική Ένωσε συμφώνησε στην εθελοντική απόσυρση από τις περιοχές Καρς, Αρνταχάν καθώς και από το Όρος Αραράτ και να δωθούν στην Τουρκία
Ήταν η εποχή που ο ελληνικός Στρατός πολεμούσε την μάχη του Σαγγαρίου με την οποία απέτυχε να διασπάσει τις γραμμες των Τούρκων με τα γνωστά αποτελέσματα.
Οι τουρκικές δυνάμεις τότε παραλάμβαναν όπλα και πυροβόλα από όλους τους πρώην "συμμάχους" αλλά και από την Σοβιετική Ένωση καθώς οι Μπολσεβίκοι δεν ξέχασαν ποτέ την εκστρατεία που έγινε με διαταγή του Ε.Βενιζέλου στην Οδησσό το 1919.
Οι Μπολσεβίκοι ως αντίποινα στήριξαν τον Κεμάλ.
Σε αυτούς τους χάρτες διαμελίζονται και η Συρία με το Ιράκ, καθώς οι βόρειες περιφέρειές τους θα πρόσκεινται στο νέο κουρδικό κράτος.
Όσο για το ζήτημα του Πόντου δεν είναι ένα αστείο γεγονός καθώς ακόμα και σήμερα ζουν στην περιοχή ελληνογενείς κάτοικοι που λέγεται ότι είναι Κρυπτοχριστιανοί.
Το ζήτημα του Πόντου πάνω στο οποίο ποντάρουν οι Κούρδοι είναι υπαρκτό. Παρά την Γενοκτονία των Ποντίων παρέμειναν ελληνογενείς φυλετικά πληθυσμοί υπό την κάλυψη του κρυπτοχριστιανισμού και της επιφανειακής αποδοχής του σουνιτικού μουσουλμανισμού.
"Είμαστε Ρωμιοί σαν εσάς" λένε τωρινοί κάτοικοι του Πόντου και προσθέτουν "να μας δείξετε στη δική σας τηλεόραση και όχι στην τηλεόρασή εδώ, γιατί θα μας σκοτώσουν!" αποδεικνύοντας ότι παρά την Γενοκτονία και τον εποικισμό του Ιερού Πόντου με Τούρκους κατοίκους το ελληνικό στοιχείο δεν ξεριζώθηκε ποτέ και ακόμα παραμένει ισχυρό προκαλώντας τρόμο στην Άγκυρα που ανησυχεί για μαζική αφύπνιση Κρυπτοχριστιανών (που κυρίως βρίσκονται ανάμεσα στις τάξεις των Αλεβιτών) και Ελλήνων που έχουν γνώση της πραγματικής τους καταγωγής.
Όταν το τηλεοπτικό συνεργείο της εκπομπής «World Party» επισκέφθηκε την Τραπεζούντα και τα γύρω χωριά για τα γυρίσματα του επεισοδίου με στόχο ο Σ. Τανιμανίδης να βρει το χωριό της οικογενείας του, συνάντησαν δύο ηλικιωμένες γυναίκες που έκαναν γεωργικές εργασίες στα χωράφια τους και μιλούσαν άπταιστα ποντιακά με την χαρακτηριστική αρχαία ελληνική προφορά.
«Κι εμείς είμαστε Ρωμιοί σαν εσάς!» ανέφερε η μία από αυτές, «να μας δείξετε στη δική σας τηλεόραση και όχι στην τηλεόρασή εδώ, γιατί θα μας σκοτώσουν!». Tις δηλώσεις αυτές θα τις δείτε μετά το 36ο λεπτό της εκπομπής.
Στην Άγκυρα ανησυχούν και για έναν επιπλέον λόγο καθώς η "φλόγα" της σύγκρουσης με τους Κούρδους έχει φτάσει στην Τραπεζούντα και στην ευρύτερη περιοχή του Πόντου μετά τις αλλεπάλληλες επιθέσεις που εκδηλώθηκαν τον Αύγουστο του 2015 και συνεχίζονται μέχρι τώρα, από αντάρτες του ΡΚΚ, θυμίζοντας τα γεγονότα της δεκαετίας του ενενήντα όταν στην περιοχή του Πόντου μαίνονταν ο εσωτερικός πόλεμος με διάφορες τοπικές ανταρτικές ομάδες, ελληνικής ποντιακής συνείδησης και κρυπτοχριστιανικών καταβολών.
Ο εκνευρισμός των Τούρκων είναι πολύ μεγάλος, καθώς πριν λίγα μόλις χρόνια στον Πόντο από την δεκαετία του 90 μέχρι και τα πρώτα χρόνια μετά το 2000 , είχε εμφανιστεί τοπικό «Αντάρτικο Σώμα» από Τούρκους υπηκόους που μιλούσαν όμως όλοι Ποντιακά.
Αρχηγός τους ήταν τότε μια 28χρονή κοπέλα… η πολυάριθμη αυτή ομάδα δεν είχε σχέση με τις κουρδικές οργανώσεις ή άλλες ακροαριστερές.
Η Τουρκία με αφορμή το κουρδικό ζήτημα είναι ένα "ηφαίστειο" εθνοτήτων έτοιμο να εκραγεί.
Σε αυτό βοήθησε και ο Ρ.Τ.Ερντογάν με τον ισλαμικό χαρακτήρα που έδωσε στο τουρκικό κράτος,κάνοντας τις θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες να νιώσουν ως ξένα "σώματα" που σκέφτονται ότι ήρθε ίσως η ώρα να τραβήξουν το δικό τους δρόμο.
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός το είχε προβλέψει άλλωστε «1/3 των Τούρκων θα γίνουν Χριστιανοί»,και σύμφωνα με στοιχεία έρευνας τουρκικής εφημερίδας, που καταγράφει μεταξύ 2009-2012 στην Τουρκία τον εξωφρενικό αριθμό... των 8.000.000 πωλήσεων Αγίων Γραφών, στην τουρκική γλώσσα, μας κάνει να αναρωτιόμαστε μήπως είναι πραγματικά πολλά εκατομμύρια οι Κρυπτοχριστιανοί στην Τουρκία.
Οι τουρκικές αρχές το αναρωτιούνται πάντως.
Oι Τούρκοι φοβούνται δύο πράγματα: Τις υψηλές πωλήσεις της Αγίας Γραφής στην Τουρκία και την ύπαρξη 15.000.000 Αλεβιτών (σιιτική αίρεση με χριστιανικές προεκτάσεις) οι οποίοι θεωρούνται εν δυνάμει Χριστιανοί σε κάποια μελλοντική συγκυρία.
Στην Τουρκία ανησύχησαν σφόδρα όταν τα προγούμενα αχρόνια πωλήθηκαν 8.000.000 αντίτυπα της Αγίας Γραφής προκαλώντας φόβο ότι κάποιοι έψαχναν τις ρίζες τους και ήταν πάρα πολλοί αυτοί.
Θεωρείται ότι πολλοί Χριστιανοί προσχώρησαν στον Αλεβιτισμό ο οποίος έχει σαφείς χριστιανικές επιροές (δέχονται τον Τριαδικό Θεό) για να αποφύγουν την βαριά φορολόγηση και τους κινδύνους της ζωής μέσα στο οθωμανικό κράτος. Επειδή η Οθωμανική Αυτκρατορία ήταν πολυεθνική και πολυφυλετική επεδίωκε με κάθε μέσο να έχει θρησκευτική ομοιογένεια, ή τουλάχιστον γλωσσική.
Προ μηνών είχαν κυκλοφορήσει άλλοι χάρτες που είχαν δημοσιευθεί στους New York Times που δείχνουν να ιδρύεται ανεξάρτητο Κουρδιστάν, η Αρμενία να επεκτείνεται ανατολικά ενώ ιδρύονται δυο διεθνείς ελεύθερες ζώνες, μια στη Σμύρνη και άλλη μια στα Στενά και στο Βόσπορο που τίθενται υπό διεθνή έλεγχο.
Η Συρία, διατηρεί την εδαφική της ακεραιότητα ενώ ιδρύεται και μια αυτόνομη περιοχή στο Λίβανο υπό την επικυριαρχία της.
Να τονίσουμε ότι οι χάρτες αυτοί δημοσιεύτηκαν στην επέτειο των εκατό χρόνων από το σχέδιο Sykes-Picot.
Eίναι επίσης γνωστό ότι Ρωσία και ΗΠΑ συζητούν αυτή την περίοδο την τροποποίηση της Συθήκης Sykes-Picot ενώ συζητήσεις γίνοται και για όσα προέβλεπε η Συνθήκη των Σεβρών.
Η Συνθήκη των Σεβρών υπεγράφη στις 28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920 στην πόλη Σεβρ (Sèvres) της Γαλλίας, φέρνοντας την ειρήνη ανάμεσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τις Συμμαχικές και σχετιζόμενες Δυνάμεις μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η συνθήκη όριζε τα εξής:
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέδιδε την κυριαρχία της Μεσοποταμίας (Ιράκ), της Παλαιστίνης και της Υπεριορδανίας στη Βρετανία ως προτεκτοράτα της Κοινωνίας των Εθνών, τη Συρία και το Λίβανο στη Γαλλία επίσης ως προτεκτοράτα και η υπαγωγή της Ανατολίας στη σφαίρα επιρροής της Ιταλίας. Η Χετζάζ (μέρος της σημερινής Σαουδικής Αραβίας) το Κουρδιστάν και η Αρμενία θα γίνονταν ανεξάρτητα κράτη.
Στην Ελλάδα παραχωρούνταν τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος και η ανατολική Θράκη μέχρι τη γραμμή της Τσατάλτζας κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Η περιοχή της Σμύρνης έμενε υπό την ονομαστική επικυριαρχία του Σουλτάνου αλλά θα διοικούνταν από Έλληνα Αρμοστή ως εντολοδόχο των Συμμάχων, και θα μπορούσε να προσαρτηθεί στην Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια με δημοψήφισμα. Το άρθρο 26 της Συνθήκης όριζε ακομα οτι αν οι οθωμανικές αρχές δεν συναινούσαν στην εφαρμογή της, θα εξέπιπταν από την κυριαρχία τους στην Κωνσταντινούπολη, την οποία θα μπορούσε να καταλάβει η Ελλάδα, κάτι το οποίο έντεχνα είχε προωθήσει ο Βενιζέλος.
Παράλληλα, η Βόρεια Ήπειρος ενσωματωνόταν στην Ελλάδα με το μυστικό Σύμφωνο Βενιζέλου - Τιττόνι. Η Ιταλία συμφώνησε ακόμα να παραχωρήσει τα Δωδεκάνησα (εκτός από τη Ρόδο και το Καστελλόριζο) στην Ελλάδα, και όταν η Βρετανία έδινε στο μέλλον την Κύπρο στην Ελλάδα, τότε (μετά από δημοψήφισμα) θα παραχωρούταν και αυτά τα νησιά (η συμφωνία ακυρώθηκε αργότερα από την Ιταλία το 1922).
Τα στενά των Δαρδανελίων και η θάλασσα του Μαρμαρά αποστρατικοποιήθηκαν και έγιναν προσωρινά διεθνής περιοχή, οι Σύμμαχοι απέκτησαν τον οικονομικό έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τέλος καθορίζονταν η ισότητα και τα δικαιώματα των χριστιανικών μειονοτήτων.
Όμως η επικύρωση της Συνθήκης δεν έγινε από κανένα συμμαχικό κοινοβούλιο (ούτε από το ελληνικό) και η Σοβιετική Ένωση έκανε ξεχωριστή συνθήκη με τους Οθωμανούς.
Μετά την επικράτηση των Νεότουρκων, που μετέφεραν την πρωτεύουσα στην Άγκυρα, καθώς και τη Μικρασιατική Καταστροφή, οι σύμμαχοι υπέγραψαν νέα συνθήκη ειρήνης (Συνθήκη της Λωζάνης) το 1923, με ευνοϊκότερους όρους για την (πλέον) Τουρκία.
Η συμφωνία Sykes-Picot, το μυστικό σχέδιο διαμελισμού της Μέσης Ανατολής ανάμεσα στις Μεγάλες Δυνάμεις που υπογράφτηκε από Γαλλία και Βρετανία κλείνει 100 χρόνια αυτή τη βδομάδα.
Ο συγγραφέας του άρθρου συνεχίζει και αναρωτιέται αν η συμφωνία Sykes-Picot είναι ο σωστός "στόχος" για την οργή...
Τα σύνορα που υπάρχουν σήμερα και τα οποία το ISIS υποστηρίζει ότι "σβήνει", στην πραγματικότητα προήλθαν το 1920 και τροποποιήθηκαν τις επόμενες δεκαετίες
Το Μάϊο του 1916 ο Mark Sykes, ένας Βρετανός διπλωμάτης, και ο Γάλλος François Georges-Picot, προχώρησαν σε μια συμφωνία.
Για να διασφαλίσουν ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία ηττήθηκε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αποφάσισαν οι χώρες τους, Γαλλία και Βρετανία, να πάρουν ένα δίκαιο μερίδιο από τα λάφυρα.
Και οι δύο χώρες πήραν τον άμεσο έλεγχο περιοχών στρατηγικής και οικονομικής σημασίας.
Η Γαλλία είχε οικονομικούς δεσμούς με το Λίβανο ενώ προχωρούσε σε συμφωνίες με χριστιανικές περιοχές.
Η Βρετανία ήθελε να διασφαλίσει τους εμπορικούς και οδικούς άξονες στην Ινδία μέσω του καναλιού του Σουέζ και του Περσικού Κόλπου.
Γι αυτό το σχέδιο Sykes-Picot σκόπευε να δημιουργήσει πολλά Αραβικά κράτη κάτω από βρετανική και γαλλική επιρροή.
To Μάρτιο του 1920, ο Faisal bin Hussein, ο οποίος οδήγησε τους αραβικούς Στρατούς υποστηριζόμενος και από την Βρετανία εναντίον των Οθωμανών κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, έγινε ο ηγέτης του ανεξάρτητου αραβικού Βασιλείου της Συρίας με πρωτεύουσα τη Δαμασκό.
Τα σύνορα επεκτείνονταν μέχρι τα σημερινά σύνορα της Συρίας, την Ιορδανία, το Ισραήλ και τμήμα της Τουρκίας αλλά όχι του Ιράκ.
Ο αθρογράφος των ΝΥΤ υποστηρίζει ότι ο χάρτης του Faisal αποτελεί την αυθεντική εναλλακτική στα σύνορα που επιβλήθηκαν με εξωτερικές πιέσεις.
Σημειώνει όμως ότι ο χάρτης αυτός έρχεται σε σύγκρουση με το Λίβανο, το Ισραήλ όσο αφορά στα σχέδια τους στην Παλαιστίνη και τους Τούρκους εθνικιστές.
Όταν η Γαλλία πήρε τον έλεγχο της σημερινής Συρίας το σχέδιο ήταν ο διαμελισμός σε μικρότερα κρατίδια κάτω από γαλλικό έλεγχο.
Τα κρατίδια θα είχαν δημιουργηθεί με θρησκευτική, περιφερειακή και σεχταριστική λογική.
Ήθελαν κρατίδιο για τους Αλαουίτες, ένα για τους Δρούζους, ένα για τους Τούρκους και δύο ακόμη γύρω από τις μεγάλες πόλεις, Δαμασκό και Χαλέπι.
Σκοπός φυσικά ήταν η αποτροπή δημιουργίας μιας μεγάλης Συρίας από τους "Άραβες εθνικιστές".
Όμως η Γαλλία συνάντησε τότε τρομακτικές αντιδράσεις από τους κατοίκους της Συρίας, ίδιες με αυτές που συναντά έναν αιώνα μετά. Αναγκάστηκε τότε να ακυρώσει το σχέδιο της....
Το 1919, ο πρόεδρος, Woodrow Wilson, έστειλε αντιπροσωπεία για να βρουν έναν καλύτερο τρόπο διαμελισμού της περιοχής.
Ο Henry King, ένας θεολόγος και ο Charles Crane, ένας βιομήχανος προχώρησαν σε εκατοντάδες συνεντεύξεις ώστε να προετοιμάσουν ένα χάρτη που θα ερχόταν σε συμφωνία με την ιδέα του "αυτοπροσδιορισμού".
Μετά από προσεχτική μελέτη ο King και ο Crane προσπάθησαν να χωρίσουν τις διαφορές:
O Λίβανος ανεξάρτητος ή τμήμα της Συρίας με μια πρόταση περιορισμένης αυτονομίας.
Σκέφτηκαν ότι οι Κούρδοι θα ήταν καλύτερο να ενσωματωθούν στο Ιράκ ή στην Τουρκία και σίγουρα πίστευαν ότι Σουνίτες και Σιίτες ανήκουν μαζί σε ένα ενωμένο Ιράκ
Αλλά Γαλλία και Βρετανία στο τέλος αγνόησαν την πρόταση τους.
Αν τους είχαν ακούσει τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά...
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου