Νίκος Μελέτης
Αποφασισμένη για σκληρό παιγνίδι στο Κυπριακό και στα ελληνοτουρκικά είναι η Άγκυρα και με ένα μπαράζ κινήσεων τα τελευταία εικοσιτετράωρα διαλύει κάθε ψευδαίσθηση που είχε δημιουργηθεί ότι με «ευρωπαϊκά» ανταλλάγματα, θα υιοθετούσε εποικοδομητική στάση στο Κυπριακό και πολιτική «ήρεμων νερών» στο Αιγαίο.
Η διαρκής επί διήμερο παρενόχληση των ελικοπτέρων με τα οποία ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Π. Παυλόπουλος, και η ηγεσία του υπουργείου Άμυνας μετακινήθηκε στα ακριτικά νησιά του Αιγαίου, δεν αντιμετωπίζεται φυσικά με τα διαρκή και επαναλαμβανόμενα ρητορικά «μηνύματα» που στέλνει ο κ. Παυλόπουλος, πολύ περισσότερο όταν αυτά τα μηνύματα δεν βρίσκουν παραλήπτη. Η αποτελεσματική διπλωματική και αμυντική πολιτική, η αποτρεπτική ισχύς μιας χώρας είναι ακριβώς στο να αποτρέπεται να βρεθεί σε μια τόσο δύσκολη θέση ώστε ο ανώτατος αρχών της χώρας να υποχρεώνεται υπό την σκιά των διαρκών παρενοχλήσεων και προκλήσεων να δηλώνει «Μολών Λαβέ». Αυτό να θυμίσουμε ότι είναι σύνθημα αυτοθυσίας και ηρωισμού, αλλά και συντριβής.
Σήμερα φθάνει για παράνομη επίσκεψη στα Κατεχόμενα ο τούρκος πρωθυπουργός Μ. Yildirim για να συμμετάσχει στις εκδηλώσεις για την «επέτειο» της «ειρηνευτικής επιχείρησης» όπως ακόμη και σήμερα αποκαλούν την τουρκική εισβολή και την συνεχιζόμενη κατοχή, απ' όπου αναμένεται να στείλει νέα μηνύματα γι αυτό που η Τουρκία διακήρυξε ως «νέο οδικό χάρτη για λύση του κυπριακού με νέες παραμέτρους».
Ο κ. Yildirim που φθάνει στα Κατεχόμενα δυο ημέρες μετα τον ΥΠΕΞ Μ. Cavusoglu ουσιαστικά θέλει να στείλει το μήνυμα ότι για την Τουρκία το Κυπριακό παραμένει κορυφαίο ζήτημα κυρίως σε ότι αφορά το θέμα των υδρογονανθράκων και μάλιστα όταν το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας που συνεδρίασε υπό την προεδρία του Τ. Erdogan επανέλαβε ότι η Τουρκία θα προασπίσει τα συμφέροντα της και τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων στην Ανατολική Μεσόγειο.
Τα όσα προηγήθηκαν είναι γνωστά καθώς και η οργή της Άγκυρας που δεν κατόρθωσε να εξασφαλίσει μια βολική για την ίδια λύση του Κυπριακού στο Κραν Μοντανά, ούτε να αποτρέψει την ομαλή άφιξη στην κυπριακή ΑΟΖ του γεωτρύπανου West Capella και την έναρξη της γεωτρητικης διαδικασίας στο Οικόπεδο 11 της Κυπριακής ΑΟΖ.
Οι επιλογές της Άγκυρας είναι περιορισμένες και όλες υψηλού ρίσκου για την σταθερότητα στην περιοχή ενώ την ίδια στιγμή φαίνεται να αποδυναμώνεται το χαρτί που όλοι πίστευαν ότι θα μπορούσε να αποτελέσει ένα καλό επιχείρημα στο παζάρι με την Τουρκία είτε στο Κυπριακό είτε στο προσφυγικό, αυτό της Ευρωπαϊκής προοπτικής της.
Η αναγγελία των σεισμογραφικών ερευνών από το Barbaros για διάστημα πέντε μηνών μέχρι τον Δεκέμβριο εντός της Κυπριακής ΑΟΖ και σε περιοχές που ανήκουν και στα Οικόπεδα 5 και 6 καθώς και η πραγματοποίηση διαρκών ασκήσεων εντός της Κυπριακής ΑΟΖ ,δημιουργούν συνθήκες διαρκούς ακήρυχτου πολέμου που δοκιμάζει τις αντοχές της Λευκωσίας που δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει στρατιωτικά τις απειλές της Τουρκίας.
Όμως η διεθνοποίηση της υπόθεσής της Κυπραίικη ΑΟΖ και η διάχυση και διαπλοκή των συμφερόντων μεταξύ πετρελαϊκών κολοσσών από τη Γαλλία, την Ιταλία, τις ΗΠΑ, την Κορέα αλλά και το Ισραήλ, η ενεργειακή και στρατηγική συνεργασία με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, διαμορφώνουν ένα πλαίσιο ασφάλειας για την Κυπριακή Δημοκρατία που καλύπτει την δική της αδυναμία να αντιμετωπίσει την τούρκικη στρατιωτική απειλή.
Η Τουρκία σε ότι αφορά την Κύπρο γνωρίζει ότι προς το παρόν και για το επόμενο διάστημα η γεώτρηση θα περιορίζεται στην ανάλυση των δεδομένων του βυθού, και συνεπώς υπάρχει χρόνος για να αντιδράσει πριν την εξόρυξη και εκμετάλλευση του φυσικού αερίου, εφόσον δεν βρεθεί λύση είτε στο Κυπριακό είτε στην κατανομή του οφέλους των φυσικών πόρων του νησιού και προς την Τουρκοκυπριακή κοινότητα.
Για κάθε ενδεχόμενο όμως προετοιμάζεται ώστε να είναι σε θέση να αξιοποιήσει τα σεισμογραφικά δεδομένα που συλλέγει το Barbaros και να επιβάλλει τετελεσμένα, εγκαθιστώντας παράνομα δικό της γεωτρύπανο στην Κυπριακή ΑΟΖ.
Κάθε αμφισβήτηση της κυπριακής ΑΟΖ αποτελεί όμως και αμφισβήτηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο και κατ' επέκταση της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο.
Με την έξοδο του Τσεσμέ στην ελληνική υφαλοκρηπίδα νότια του Καστελόριζου και την επαναβεβαίωση της τουρκικής θεωρίας των «γκρίζων ζωνών» με αφορμή την περιοδεία του Π. Παυλόπουλου και Π. Καμμένου στα ακριτικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και της Δωδεκανήσου η Τουρκία απλώς θέτει και οριοθετεί το πλαίσιο εντός του οπίου θεωρεί ότι θα υποχρεώσει την Ελλάδα και την Κύπρο, να διαπραγματευθούν μαζί της υπό το καθεστώς απειλών και εκβιασμών.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου