Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Όταν έγινε η απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, στις 15 του περασμένου Ιουλίου, μερικοί ανόητοι νόμισαν ότι στόχευε στην κατάλυσης της (ανύπαρκτης) Δημοκρατίας στη χώρα. Ενώ στην πραγματικότητα επρόκειτο για προσπάθεια αντικατάστασης από μία νέα δικτατορική κυβέρνηση ενός αυταρχικού καθεστώτος, που είχε όμως την έγκριση (στις κάλπες) του 50% του λαού.
Είναι ένα σοβαρό ζήτημα, βεβαίως, εάν το πραξικόπημα ήταν «σικέ», όπως υποψιαζόμαστε πολλοί. Δηλαδή να το ξεκίνησε ο Ερντογάν και οι υπάλληλοί του, να έχασε τον έλεγχο στην πορεία, και να ξαναπήρε τα ηνία (της κατάστασης) όταν βγήκαν στους δρόμους οι «πολίτες», που στην πραγματικότητα ήταν μέλη των ειδικών αστυνομικών δυνάμεων, που ελέγχονται κατευθείαν από το τουρκικό Προεδρικό Μέγαρο.
Αλλά, σήμερα το θέμα μας δεν είναι αυτό. Ο καθένας έχει τις απόψεις του, που είναι σεβαστές. Στην πραγματικότητα το πραξικόπημα, σικέ ή όχι, έδωσε την ευκαιρία στον Ταγίπ Ερντογάν να καθαρίσει τους αντιπάλους του και να αναδειχθεί επίσημα σε Σουλτάνο.
Το πραξικόπημα ήταν η αιτία για να αλλάξει η πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Αρχικά, και μετά την υπόσχεση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα ότι θα παραδώσει τους οκτώ «πραξικοπηματίες» αξιωματικούς στον Ταγίπ Ερντογάν, οι σχέσεις άνθισαν, έγιναν πιο στενές και φιλικές. Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς προχώρησε περισσότερο τις σχέσεις σε συνεργασία με τον Τούρκο ομόλογό του, μέχρις ότου ανέλαβε η ελληνική Δικαιοσύνη, την οποία η πολιτική ηγεσία προφανώς θεωρούσε δεδομένη.
Κατά τη συνάντησή τους στη Νέα Υόρκη, τον περασμένο Σεπτέμβριο, αρχικά ο κ. Τσίπρας είπε στον πρόεδρο της Τουρκίας:
“Χαίρομαι που σας βλέπω, και σας βλέπω καλά, ήταν μια δύσκολη περιπέτεια για την Τουρκία. Εμείς από την πρώτη στιγμή πήραμε ξεκάθαρη θέση, εκφράσαμε την αλληλεγγύη της ελληνικής κυβέρνησης και του ελληνικού λαού στον τούρκικο λαό και στην νόμιμη εκλεγμένη κυβέρνηση της Τουρκίας. Η δημοκρατία και η σταθερότητα είναι εξαιρετικά σημαντικές”.
Και στη συνέχεια πήρε πίσω την υπόσχεσή του διότι ήταν φανερό ότι η ελληνική Δικαιοσύνη δεν χωράτευε. Αφού τόνισε γενικώς ότι οι εμπλεκόμενοι σε πραξικοπήματα δεν είναι καλοδεχούμενοι στην Ελλάδα, τόνισε στον κ. Ερντογάν:
Η Ελλάδα είχε ξεκαθαρίσει εξαρχής πως το ζήτημα αυτό αντιμετωπίζεται με βάση όσων προβλέπονται από το Διεθνές Δίκαιο, έτσι ώστε η έκβαση της υπόθεσης να είναι βέβαιη και σύμφωνη με όσα ισχύουν για τα ζητήματα ασύλου και να μην είναι προσβλητέα. Αυτή είναι μια σταθερή ελληνική θέση: Δεν μπορεί αυτά τα πράγματα να γίνονται γρήγορα, είπε ο Αλέξης Τσίπρας.
Από τότε άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για να φτάσουμε στην ανυπαρξία σχέσεων, όταν το Συμβούλιο Εφετών αρνήθηκε και πάλι την έκδοση των οκτώ Τούρκων αξιωματικών, οι οποίοι -ως γνωστόν- πήγαν με ελικόπτερο στην Ελλάδα μετά την απόπειρα πραξικοπήματος το περασμένο καλοκαίρι.
Όπως έγραψαν οι ελληνικές εφημερίδες, «το δικαστήριο που εξέτασε το αίτημα των τουρκικών αρχών, όσον αφορά τους στρατιωτικούς, αρνήθηκε να τους εκδώσει, αφού αποδέχθηκε την εισαγγελική εισήγηση που επικαλέστηκε την απόφαση του Αρείου Πάγου τον περασμένο Ιανουάριο, με την οποία δεν έγινε δεκτό το αίτημα της έκδοσης των Τούρκων αξιωματικών».
Στην Τουρκία, ο Ερντογάν και οι υπάλληλοί του είναι έξω φρενών με τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστικών αρχών, αλλά στην Ελλάδα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για τους δικαστικούς μας που αρνήθηκαν να παίξουν πολιτικο-διπλωματικά παιγνίδια και δίκασαν σύμφωνα με τους ελληνικούς νόμους και τις αρχές τους.
Ενόψει των δικαστικών αποφάσεων, η Τουρκία είχε αυξήσει επικίνδυνα την ένταση στην περιοχή των Ιμίων. Αντιδρώντας στις τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις είμαι βέβαιος ότι ο «πυρετός» θα επανέλθει σύντομα στο Αιγαίο. Η τουρκική οργή εκδηλώνεται με προκλήσεις, παραβιάσεις και έκδοση Navtex. Όλα τα παραπάνω θα συνεχιστούν και θα σημειώσουν επικίνδυνη αύξηση και κλιμάκωση. Προσωπικά δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία.
Η ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, δεν αφήνει περιθώρια για καμία άλλη ανάλυση. Γράφει:
“Η Ελληνική Δικαιοσύνη, που ελπίζαμε ότι θα ήταν δίκαιη και αμερόληπτη, δυστυχώς μας απογοήτευσε για μια ακόμη φορά, απορρίπτοντας και το δεύτερό μας αίτημα για έκδοση των 8 πραξικοπηματιών που μετείχαν στην απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, κατά της συνταγματικής τάξης μας.
Οι Ελληνικές αρχές που μέχρι σήμερα εμπόδιζαν μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων που έχουν στο στόχαστρο της Τουρκία, πρωτίστως του DHKP/C (ΛΑΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ) και του PKK, να λογοδοτήσουν στην δικαιοσύνη, επανέλαβαν το λάθος τους. Η εν λόγω απόρριψη, εμποδίζει εγκληματίες που σκότωσαν εκατοντάδες απλούς πολίτες και μέλη των δυνάμεων ασφαλείας, και τραυμάτισαν χιλιάδες, επιχείρησαν δε να αφαιρέσουν την ζωή του Προέδρου της Δημοκρατίας μας, να λογοδοτήσουν ενώπιον της ανεξάρτητης Τουρκικής Δικαιοσύνης. Παραβλέπονται δε τα δικαιώματα των θυμάτων.
Δεν τυγχάνουμε της δέουσας συμπαράστασης και συνεργασίας που θα έπρεπε από μιά σύμμαχο στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και του εγκλήματος.
Η απόφαση αυτή, έχει σαν αποτέλεσμα της αποφυγή της δίκης για τους εγκληματίες, την ατιμωρησία του εγκλήματος και προστατεύει τους πραξικοπηματίες.
Είναι ξεκάθαρο πως αυτή η απόφαση που έχει ως αποτέλεσμα να παραμένουν οι εγκληματίες εκτός δικαιοσύνης, έχει ληφθεί με πολιτικά κριτήρια. Η απόφαση αυτή αναπόφευκτα θα επηρεάσει τις σχέσεις μας με την Ελλάδα που είναι μια χώρα που ανοίγει αγκάλες στους πραξικοπηματίες, αλλά και την συνεργασία μας σε περιφερειακά θέματα”.
Το Μαξίμου διέρρευσε ότι ο Πρωθυπουργός θα προσπαθήσει να συζητήσει την κατάσταση και να εξομαλύνει τις σχέσεις με τον κ. Ερντογάν, με τον οποίο θα βρίσκονται τις ίδιες μέρες στη Κίνα. Είναι μία καλή κίνηση, αλλά πρέπει να είναι έτοιμος να «εισπράξει» την οργή του αυταρχικού προέδρου της Τουρκίας. Αυτό δεν είναι κακό για τον ίδιο και την Ελλάδα, όσο και αν οι μονίμως «ανησυχούντες» εντός και εκτός κυβέρνησης εισηγούνται να υποχωρήσει η Αθήνα για το καλό της ειρήνης.
Είναι η πρώτη φορά, αν δεν με απατά η μνήμη μου, που η Ελλάδα -με τη βοήθεια της Δικαιοσύνης- είπε ένα ηχηρό όχι στην Τουρκία. Ήταν καιρός… Και αυτό το όχι να το κρατήσει για πάντα, διότι αφορά βασικά τα ανθρώπινα δικαιώματα και την υπερηφάνεια της ελληνικής Δικαιοσύνης και τη δική μας…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου