Άρθρο γνώμης internethaber.com.
Η Μόσχα θέλει να συμπεριλάβει και το PYD στις συζητήσεις για την εκεχειρία στη Συρία, που γίνονται στην Αστάνα και η Τουρκία αντιτίθεται σε αυτό.
Η Ρωσία είναι έτοιμη να επαναλάβει το λάθος που κάνει καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας: προσπαθεί να κρατήσει την Τουρκία δίπλα της, με απειλές.
Οι σχέσεις της Τουρκίας με της Ρωσία έχουν σκαμπανεβάσματα. Τα τελευταία χρόνια αυτά τα σκαμπανεβάσματα έχουν γίνει ακόμη πιο έντονα.
Η στιγμή που πέφτει το ρωσικό αεροσκάφος (φωτ.: @beijinghour)
Οι σχέσεις που εξελίχθηκαν σιγά-σιγά μετά τον ψυχρό πόλεμο, βελτιώνονταν χωρίς πρόβλημα μέχρι τον εμφύλιο στη Συρία. Παρόλο που ο εμφύλιος στη Συρία άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο έβλεπαν οι δυο χώρες η μία την άλλη, και οι δυο πλευρές προσπάθησαν να συνεχίσουν το είδος των σχέσεων που είχαν. Η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους στις 24/11/2015 έγινε η αιτία για μια σοβαρή κρίση. Οι σχέσεις που μετά την κατάρριψη ήταν σε ένταση για έναν περίπου χρόνο, άρχισαν να βελτιώνονται μετά την επίσκεψη του Ερντογάν στη Ρωσία, μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου. Μετά από την επίσκεψη εκείνη, οι δυο χώρες είχαν μια επιτυχημένη συνεργασία στη Συρία. Αλλά στο σημείο που φτάσαμε, η Ρωσία ετοιμάζεται να κάνει ένα λάθος που κάνει καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας της: δεν βλέπει ότι πρέπει να παροτρύνει την Τουρκία θετικά, αλλά προσπαθεί να την κρατήσει στο πλάι της με απειλές.
Ο Ομπάμα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του, για να περιπέσει σε τέλμα η κατάσταση στη Συρία
Από την πρώτη μέρα της κρίσης η Τουρκία στήριξε την εδαφική ακεραιότητα και την δημοκρατική μεταμόρφωση της Συρίας.
Αλλά η κυβέρνηση Ομπάμα δεν έδωσε σημασία ούτε στην εδαφική ακεραιότητα, ούτε και στη δημοκρατία. Αντιθέτως, επέλεξε μια ενεργητική στρατηγική για τη μη εύρεση λύσης.
Επέλεξε μια δομή που βασιζόταν σε μάχη για την εξουσία. Έκανε ότι περνούσε από το χέρι του, για να δημιουργήσει ένα τέλμα, όπου οι τρομοκρατικές οργανώσεις μάχονται η μία την άλλη και οι χώρες της περιοχής είναι αντιμέτωπες η μια με την άλλη.
Πίεσαν για περισσότερη στήριξη
Οι ΗΠΑ στην αρχή αποφάσισαν να στηρίξουν τους αντιφρονούντες. Και μάλιστα πίεσαν την Τουρκία για να τους στηρίξει περισσότερο. Όσο η Τουρκία δούλευε με το πάσο της, αύξησαν τις πιέσεις προς την Τουρκία. Όταν άρχισε η Τουρκία να στηρίζει τους αντιφρονούντες, βρέθηκε απέναντι τους. Η Ουάσιγκτον απολάμβανε πολύ την μάχη των αντιφρονούντων με τη Χεζμπολάχ. Παρακολούθησε τη διαφωνία της Τουρκίας με το Ιράν. Μάλιστα επέτρεψε την άμεση επέμβαση της Ρωσίας, όταν το καθεστώς Άσαντ που στήριζε το Ιράν άρχισε να χάνει. Ήθελε όλες αυτές οι χώρες και οι οργανώσεις να καταστρέψουν η μια την άλλη. Σε ανακοίνωσή του ο Ομπάμα, δεν είπε χωρίς λόγο ότι η Ρωσία θα έχει μεγάλες απώλειες στη Συρία. Αυτό ακριβώς είχε στο μυαλό του. Αυτό που ήθελε, ήταν να δημιουργήσει μια κατάσταση η επίλυση της οποίας θα ήταν αδύνατη.
Μας εκβιάζουν με το PYD
Όταν η τουρκική κυβέρνηση αρνήθηκε να συμμετέχει ευθέως στον πόλεμο, οι ΗΠΑ και οι δυτικές χώρες άρχισαν να απειλούν την Τουρκία. Την κατηγόρησαν ότι στηρίζει το ISIS. Όταν η Τουρκία αντιστάθηκε σε όλα αυτά, άρχισαν να την απειλούν με το PYD.
Μαχητές των PYD/YPG (φωτ.: radioalkul.com)
«Αν δεν πολεμήσεις ανάλογα με τα δικά μας συμφέροντα, θα ανοίξουμε το δρόμο για το PYD.» Αλλά οι ΗΠΑ αύξησαν τόσο πολύ την πίεση, που η Τουρκία δεν είχε περιθώρια να κάνει ένα βήμα πίσω. Πίεσε τόσο πολύ, που τελικά απέτυχε. Η Τουρκία χάραξε μια νέα πορεία για τον εαυτό της: επέλεξε τη συμφιλίωση με τη Ρωσία. Οι απειλές και ο εκβιασμός των ΗΠΑ, δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Απεναντίας η Τουρκία διάλεξε το καλύτερο από τα δυο κακά.
Η «Ασπίδα του Ευφράτη» και η Επιχείρηση Κατάληψης της Αλ Μπαμπ
Απ’ όσο έγινε κατανοητό, η Τουρκία ξεκίνησε την επιχείρηση ασπίδα του Ευφράτη μετά τη συμφιλίωση με τη Ρωσία. Βάσει αυτής της συμφωνίας, ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός που είχε τη στήριξη της Τουρκίας θα προχωρούσε μέχρι το αλ Μπαμπ. Ο αυτοκινητόδρομος Μ-4 θα ήταν το σύνορο ανάμεσα στο καθεστώς Άσαντ και τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό. Με τον τρόπο αυτό, το PYD δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει τον Κουρδικό Διάδρομο.
Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός που θα έμπαινε ανάμεσα στο Αφρίν και τον Ευφράτη, θα δημιουργούσε μια ασπίδα. Θα έφευγε ο ISIS από τα σύνορα με την Τουρκία.
Η επιχείρηση αυτή ήταν μια επίθεση κατά του ISIS και μια κίνηση άμυνας για το PYD και ο τελευταίος κρίκος ήταν το αλ Μπαμπ, όπως και έγινε. Αν συνέχιζε η κυβέρνηση Ομπάμα, η Τουρκία μετά το αλ Μπαμπ, θα περνούσε σε άμυνα με τον ISIS και στην επίθεση εναντίον του PYD. Αυτό το διάστημα όμως άλλαξε η κυβέρνηση στις ΗΠΑ.
Η Τουρκία δεν έχει πλέον ανάγκη τη Ρωσία
Τελείωσε η πολιτική της μη λύσης. Ήρθε ο Τραμπ που έκανε εχθρούς τον ISIS, το Ιράν και την Κίνα. Βέβαια δεν στέλνει άσχημα μηνύματα στη Ρωσία, αλλά ο Τραμπ, ο οποίος θα έχει μια συμπλοκή με το Ιράν και την Κίνα, δεν είναι και πολύ πιθανό να τα πάει καλά με τη Ρωσία. Αυτό το γνωρίζει και η Μόσχα. Επίσης ξέρει και τα εξής: όταν η αλ Μπαμπ τεθεί υπό τον έλεγχο της Τουρκίας, η Τουρκία δεν θα έχει πια ανάγκη τη Ρωσία. Ο Τραμπ είχε μια πολύ καλή συζήτηση στο τηλέφωνο με τον Ερντογάν. Υπονοεί ότι θα εμφανιστεί στο πεδίο κατά του Ιράν και του ISIS. Η Τουρκία έδωσε παρόμοια απάντηση σε αυτά τα σήματα: παρουσίασε ένα πλάνο για την εκκαθάριση της Ράκα με τη συμμετοχή του τουρκικού στρατού.
Ο Συριακός Στρατός στην αλ Μπαμπ (φωτ.: sputniknews.com)
Η Ρωσία αντιμετωπίζει έλλειψη εμπιστοσύνης
Σε απάντηση όλων αυτών ο αρχηγός της CIA ήρθε αμέσως στην Άγκυρα. Ανακοίνωσε πως από το Λευκό Οίκο θα δοθεί μαζί με την Τουρκία κοινή μάχη προς όλες τις τρομοκρατικές οργανώσεις. Όταν όλα αυτά συνέβησαν το ένα μετά το άλλο, η Ρωσία βρέθηκε αντιμέτωπη με έλλειψη εμπιστοσύνης. Ανησυχεί από την πιθανότητα η Τουρκία να πλησιάσει τις ΗΠΑ. Αλλά όταν ανησυχείτε, δεν πρέπει να στήνετε καβγά. Αντιθέτως, αν η Ρωσία δεν θέλει να χάσει την Τουρκία, πρέπει να την ενθαρρύνει να μείνει μαζί της. Αυτή είναι μια λογική συμπεριφορά.
Η απειλή της Μόσχας προς την Τουρκία μέσω PYD, μπορεί να φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα
Αλλά τι κάνει η Ρωσία; Το εντελώς αντίθετο. Αντί να ενθαρρύνει, απειλεί. Διαδίδει φήμες ότι τα βρήκαν με το PYD. Βομβαρδίζει «κατά λάθος» τη βάση των Τούρκων στρατιωτών. Προσπαθεί να εντάξει το PYD στις συνομιλίες στην Αστάνα.
Με τον τρόπο αυτό ροκανίζει τις βάσεις στις οποίες στηρίζεται η διαδικασία και οι συνομιλίες της Αστάνα.
Δεν βλέπει ότι όσο χρησιμοποιεί αυτή τη γλώσσα, η Τουρκία δεν μπορεί να συμβαδίσει μαζί της. Εν συντομία, κάνει ό,τι χρειάζεται για να χάσει την Τουρκία.
Οι προσδοκίες της Τουρκίας είναι ξεκάθαρες
Όταν το βλέπουμε από αυτή την οπτική, φαίνεται ότι η Ρωσία κρατάει μια παράλογη στάση. Αλλά το μόνο που έχει να κάνει, είναι να πείσει την Τουρκία ότι οι ΗΠΑ είναι αναξιόπιστες. Να παρουσιάσει στην Τουρκία ένα πλάνο για την αντιμετώπιση του PYD. Οι προσδοκίες της Τουρκίας είναι ξεκάθαρες. Υπό αυτή την έννοια, ακόμη και μερικά βήματα θα ήταν αρκετά, για να γίνει η προσέγγιση προς την Τουρκία. Για παράδειγμα, η Ρωσία δεν έχει κλείσει ακόμη τα γραφεία του PYD στη Μόσχα. Αντί να διαβεβαιώσει την Τουρκία για το PYD, εξακολουθεί να χρησιμοποιεί το PYD ως μέσο εκβιασμού. Δεν βλέπει ότι ο εκβιασμός της Άγκυρας με το PYD θα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα.
(Φωτ.: ruptly.com)
Αν η Ρωσία δεν έρθει με καλύτερη πρόταση από αυτήν των ΗΠΑ
Να τα πούμε όλα: αν η Ρωσία δεν προσφέρει κάτι καλύτερο από τις ΗΠΑ, η Τουρκία θα είναι κοντά στη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Δηλαδή η Ρωσία θα έχει την ανάγκη να είναι ένα βήμα πιο μπροστά. Αν χάσει την Τουρκία, θα βρεθεί μόνη και μόνο μαζί με το Ιράν απέναντι στη συμμαχία της δύσης. Αλλά αν καταφέρει να κρατήσει την Τουρκία δίπλα της, θα δημιουργήσει μια ρωγμή στη συμμαχία της Δύσης, θα χαλάσει την ομοφωνία στο ΝΑΤΟ, με τον τρόπο αυτό δεν θα απομονωθεί τη Συρία. Η Τουρκία δεν είναι μόνο η Τουρκία, είναι η Τουρκία που είναι μέλος του ΝΑΤΟ.
Οι επενδύσεις της Ρωσίας στη Συρία μπορεί να αποβούν άκαρπες
Αν οι ΗΠΑ παρουσιάσουν ένα ολοκληρωτικό σχέδιο και ο ΟΗΕ στραφεί κατά της Ρωσίας, μπορεί να δημιουργηθεί ένας διεθνής συνασπισμός που θα απομονώσει τη Ρωσία. Αν συμβεί αυτό, πόσο καιρό θα μπορέσει να αντισταθεί η Ρωσία σε αυτή την αντιμαχία; Μπορεί να αποβούν άκαρπες οι επενδύσεις που έκανε όλα αυτά τα χρόνια στη Συρία. Επίσης, μια πόλωση που θα δημιουργηθεί στη Συρία, θα δυσκολέψει τη Ρωσία και στο θέμα της Ουκρανίας. Η Συρία, δεν είναι μόνο η Συρία.
Τα πράγματα δεν είναι όπως ήταν επί Ομπάμα
Όπως η κατάσταση στην Ουκρανία ενεργοποίησε την κατάσταση στη Συρία, έτσι και η Συρία μπορεί να ενεργοποιήσει την Ουκρανία. Αυτό που έδωσε τη δυνατότητα στη Ρωσία να κάνει τα βήματα που έκανε στη Συρία και την Ουκρανία, ήταν η αδυναμία και η ευθραυστότητα στη γραμμή Ατλαντικού. Αλλά στην εποχή του Τραμπ, τα πράγματα δεν θα είναι όπως ήταν επί Ομπάμα. Απεναντίας, θα σφίξουν. Κατά βάθος το ξέρει και η Ρωσία, για τον λόγο αυτόν ανησυχεί, και όσο φοβάται, τόσο χάνει τον έλεγχο.
Αλλά αν η Ρωσία πέσει σε αυτή τη λούμπα των απειλών, θα απομακρύνει την Τουρκία από κοντά της.
Η Ρωσία είχε δοκιμάσει και στο παρελθόν να απειλήσει την Τουρκία
Αυτή η στάση να μην ξαφνιάζει κανέναν. Σύμφωνα με τον Κίσινγκερ, η ρωσική διπλωματία στηρίζεται στο φόβο. Παραδείγματα τούτου υπάρχουν σε όλη τη Ρωσική ιστορία. Λόγω των φόβων της κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου συμπεριφέρθηκε στους συνεταίρους της όχι ως συμμάχους αλλά ως δορυφόρους. Αύξησε την πίεση σε κομουνιστικές χώρες που φοβήθηκε ότι θα τις χάσει. όσο αύξανε την πίεση, τόσο αυξανόταν και ο φόβος της. Η Επανάσταση της Ουγγαρίας το 1956 και η Άνοιξη της Πράγας το 1968, είναι αποτελέσματα του ίδιου λάθους. Η Ρωσία είχε δοκιμάσει και στο παρελθόν παρόμοια απειλή και είχε πάρει και τότε άσχημα αποτελέσματα. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήθελε να στριμώξει την Τουρκία με τα Στενά και με εδαφικές διεκδικήσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να πλησιάσει η Τουρκία τις ΗΠΑ. Μάλιστα με αυτό τον τρόπο πυροδότησε την πρόωρη διαίρεση του Ψυχρού Πολέμου.
(Φωτ.: express.co.uk)
Το ΡYD είναι κεντρική απειλή για την Τουρκία
Ο Κένεθ Βαλτζ είχε πει «οι πρόεδροι των κρατών είναι ελεύθεροι να κάνουν βλακείες, αλλά δεν μπορούν να επαναλαμβάνουν την ίδια βλακεία. Όσοι επαναλαμβάνουν την ίδια βλακεία, θα χάσουν μπροστά στην ιστορία.» Αλλά κατά βάθος διαφορετικές γενιές μπορούν να κάνουν την ίδια βλακεία πολλές φορές. Ενώ πρέπει να ενθαρρύνει, απειλεί.
Ο Πούτιν μπορεί να επαναλάβει το λάθος του Στάλιν. Μπορεί να απομακρύνει από κοντά της την Τουρκία χωρίς λόγο. Και θα χρειαστούν τουλάχιστον 50 χρόνια για να της δοθεί μια τέτοια ευκαιρία.
Τώρα η Τουρκία ανησυχεί λιγότερο
Αν η Ρωσία δεν έχει καταλάβει τι σημαίνει το ζήτημα PYD για την Τουρκία, αρκεί να ρίξει μια πρόχειρη ματιά στο χρονικό της περιόδου απομάκρυνσης της Τουρκίας από τις ΗΠΑ. Η απειλές και οι εκβιασμοί των ΗΠΑ δεν έπεισαν την Τουρκία. Απεναντίας, την ώθησαν στη Ρωσία. Το PYD είναι τόσο σημαντική απειλή για την Τουρκία, που μπορεί να λάβει υπόψη τα πάντα, και θα είναι αποφασιστική στο να χρησιμοποιήσει τα προνόμια που της παρέχει το γεγονός ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Το PYD είναι ήδη φυλακισμένο σε συγκεκριμένη γραμμή. Η Τουρκία ανησυχεί λιγότερο τώρα. Θα περιμένει να προχωρήσει με αυτόν που την ενθαρρύνει και όχι με αυτόν που την απειλεί. Θα δούμε πως θα το ερμηνεύσει αυτό η Ρωσία και τι θα επιλέξει. Αν κινηθεί με το μυαλό της και όχι με τους φόβους της, θα αφήσει σε μια άκρη τις απειλές και τους εκβιασμούς και θα συνεχίσει με το πάρε-δώσε με την Τουρκία. Αλλά για την ώρα είναι δύσκολο να πούμε ότι έχει αυτή την οξυδέρκεια. Φαίνεται ότι θα της συμβεί αυτό που φοβάται.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου