Του Καθηγητή Γ.Ζουγανέλη
Το σχέδιο Σαμαρά για τις ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου δεν πρόκειται να ξαφνιάσει κανένα και ειδικά εμένα, αφού παίζονται δύο παιγνίδια ταυτόχρονα, ένα στην Ελλλάδα (Αιγαίο) που είναι αόρατο και ένα στη Κύπρο (Ανατολική Μεσόγειο) που είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού. Ο Αβραμόπουλος που θέλει να προωθήσει το αναθεωρημένο μνημόνιο Παπούλια – Γιλμάζ πρέπει να ξέρει πολλά για το “αόρατο” παιγνίδι που αναπτύσσεται στο Αιγαίο την ώρα που οι άλλοι κοιτούν αλλού.
Την Ελλάδα τη συμφέρει να ορίσει άμεσα και συνολικά την ΑΟΖ της με συντεταγμένες απεσταλμένες στον ΟΗΕ αντί για υφαλοκρηπίδα, αφού στη δεύτερη περίπτωση η Τουρκία θα μπορούσε να ισχυρισθεί ότι έχει υφαλοκρηπίδα μέχρι τα 350 νμ και να διεκδικήσει το μισό Αιγαίο. Τα μνημόνια Βέρνης και Βουλιαγμένης έχουν προηγηθεί της επικύρωσης του Νόμου της Θάλασσας απο την Ελληνική Βουλή (1995). Συνεπώς είναι απαραίτητο να υπάρξει ένα νέο μνημόνιο που θα υπογραφεί μετά την επικύρωση του Νόμου της Θάλασσας για να μειώσει τις δυνατότητες που δίνει ο Νόμος της Θάλασσας σε ένα κράτος που θα οριοθετήσει την ΑΟΖ του με ότι αυτό σημαίνει και περιλαμβάνει.
Σκεφτόμουν με τί τρόπο μπορεί να γϊνει συνεκμετάλλευση σε κοιτάσματα υδρογοναθράκων μέσα στην Ελληνική ΑΟΖ στο Αιγαίο, όταν αυτή. Σκέφτηκα 2 - 3 τρόπους.
Ο ένας τρόπος θα μπορούσε να έχει σχέση με μια αναθεώρηση του μνημονίου Παπούλια-Γιλμάζ που εξαφάνισε τα υπάρχοντα απο προηγούμενες συνθήκες θαλάσσια σύνορα της χώρας. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο εντόπισα αυτό το κείμενο εδώ (23 Ιουλίου 2014). Tη “δουλειά” αυτή την είχε “αναλάβει” ο Αβραμόπουλος. Τώρα θα την προχωρήσει ο Δένδιας;
Παπούλιας τότε, Παπούλιας και τώρα…
Ο άλλος τρόπος είναι μέσω κατάλληλα διαμορφωμένων ποσοστών σε συμβόλαια (κάτι σαν τον άγνωστο βασικό μέτοχο, offshore κλπ). Ο τρίτος τρόπος μπορεί να προκύψει μέσα απο ένα νέο μνημόνιο και τα ABS (εγγυήσεις για δάνεια και μεταπώληση τίτλων).
Ενδιαφέρουσα είναι και η περίπτωση να σκεφτεί κανείς τρόπους για συνεκμετάλλευση σε κοιτάσματα υδρογοναθράκων επι των συνόρων των ΑΟΖ π.χ. Ελλάδας – Aιγύπτου. Κύπρου - Ισραήλ και Κύπρου – Aιγύπτου. Εδώ είναι πιο απλά τα πράγματα και λιγότερες οι εμπλοκές με τη Τουρκία, αφού στα σύνορα ΑΟΖ τρίτων χωρών η Τουρκία δεν θα μπορούσε θεωρητικά να διεκδικήσει τίποτα.
Με το τρόπο αυτό δεν θα χρειασθεί να φτειαχθούν επιπλέον υποδομές στη Κύπρο αφού με αγωγούς το φυσικό της αέριο θα μπορεί να πηγαίνει στην Αίγυπτο, που υπάρχουν υποδομές χωρίς αυστηρές περιβαλοντικές μελέτες για το πως θα διαχειρίζεται η ραδιενεργός λάσπη των ανασκαφών.
Συμφέρει φυσικά και τους Ελληνες εφοπλιστές που δεν πληρώνουν φόρους και που θα μεταφέρουν το LNG απο την Αίγυπτο γύρω - γύρω αλλά και τις εταιρείες που θα πληρώνουν λιγότερους φόρους αφού τις εξορρύξεις θα τις κάνουν σε διεθνή ύδατα.
Υποθέτω, ότι αγωγοί φυσικού αερίου απο τα κοιτάσματα θα κατευθυνθούν πρός την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Διερωτώμαι πόσες θέσεις εργασίας θα χαθούν σε Ελλάδα και Κύπρο με αυτή την επιλογή. Είναι προφανές ότι κανείς απο τα πολιτικά λαμόγια δεν ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας σε Ελλάδα και Κύπρο.
Έμμεση ανακήρυξη ΑΟΖ δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο οριοθέτηση και αποστολή συντεταγμένων στον ΟΗΕ.Αν τώρα υποθέσουμε ότι η Ελλάδα και η Κύπρος καθορίσουν μόνο τα Νότια συνορά των ΑΟΖ τους με την Αίγυπτο. τί θα γινόταν με τις εταιρείες που θα έκαναν εξόρρυξη στα οικόπεδα που παράνομα το ΥΠΕΚΑ προκήρυξε Νότια της Κρήτης μέσα στα διεθνή ύδατα, δηλαδή σε απόσταση μεγαλύτερη των 6 νμ απο τις ακτές, στα οποία η Ελλάδα δεν έχει κυριαρχικά δικαιώματα;
Στη περίπτωση αυτή η Ελλάδα θα έχει ελάχιστα έσοδα αφού σε διεθνή ύδατα τα συμβόλαια που θα κάνει το ΥΠΕΚΑ δεν θα έχουν καμμία ισχύ. Η φορολόγηση των εταιρειών αυτών θα γίνεται απο τη χώρα στην οποία αυτές έχουν τη μητρική τους εταιρεία ενώ η ασφάλεια των εταιρειών στις περιοχές αυτές απο τους “κακούς” Τούρκους θα εξασφαλίζεται απο την Αμερικανική βάση της Σούδας και το … ΔΟΛ Κρήτης με τα καίκια του!
πηγή
Δημοσίευση σχολίου