29-7-2014
Στις 20 Ιουλίου δύο σημαντικά περιστατικά αναφέρθηκαν από το τουρκικό κρατικό δίκτυο ραδιοφωνίας και τηλεόρασης. Το πρώτο αφορούσε το πως Τούρκοι αξιωματούχοι, του πρωθυπουργού Ερντογάν περιλαμβανομένου, επιτίθονταν στο Ισραήλ, κατηγορώντας το ότι αυτό άρχισε τη νέα σύγκρουση στη Γάζα.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Παντελής Καρύκας
Φυσικά η τουρκική κρατική τηλεόραση δεν ανέφερε καν ότι η Χαμάς εκτοξεύει ρουκέτες κατά του Ισραήλ, ή ότι απέρριψε το αιγυπτιακό σχέδιο για εκεχειρία, πόσο δε μάλλον, το γεγονός ότι χρησιμοποιεί πολίτες ως ανθρώπινες ασπίδες.
Οι Τούρκοι, τόσο μέσω των κρατικών, αλλά και των προσκείμενων στην αντιπολίτευση μέσων, μαθαίνουν για τη Γάζα, μόνο όσα το καθεστώς επιθυμεί να μάθουν. Ακόμα χειρότερα, τους προτρέπουν να συμμετάσχουν σε μαζικές διαδηλώσεις κατά του Ισραήλ και αδειάζουν κουτάκια Coca-Cola στο έδαφος, θεωρώντας ότι το συγκεκριμένο αναψυκτικό έρχεται στην Τουρκία μέσω Ισραήλ.
Το δεύτερο σημείο αφορά τους τουρκικούς εορτασμούς για την εισβολή, τον εποικισμό και την εθνοκάθαρση που η Τουρκία επέβαλε στην Κύπρο, το 1974. Φυσικά οι Τούρκοι αξιωματούχοι χαρακτηρίζουν την εισβολή ως «ειρηνευτική επιχείρηση».
Είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς, αλλά πράγματι, η τουρκική εισβολή στην Κύπρο, εορτάζεται επισήμως ως «εορτή της ειρήνης και της ελευθερίας». Και ο Ερντογάν σε επιστολή του προς τον ηγέτη του ψευδοκράτους Ντερβίς Έρογλου έγραφε: «Η ειρηνευτική επιχείρηση βοήθησε τους Τουρκοκύπριους να ατενίσουν το μέλλον με ελπίδα και εμπιστοσύνη και έθεσε τα θεμέλια για την ειρήνη και την σταθερότητα στην ανατολική Μεσόγειο».
Όπως όμως όλος ο κόσμος γνωρίζει, αυτό που οι Τούρκοι έφεραν το 1974 στην Κύπρο και ακόμα γιορτάζουν, ήταν προμελετημένες εκτελέσεις, μαζική εθνοκάθαρση, δημογραφική αλλοίωση, θάνατος, καταστροφή. Αυτό που έγινε ήταν εισβολή και η Τουρκία παραμένει ο ξένος εισβολέας στην Κύπρο.
Η Ιστορία διδάσκει. Η Κύπρος ήταν Ελληνική εδώ και 3.500 χρόνια και χριστιανική εδώ και 2.000 χρόνια. Ποτέ, στην ιστορία, η τουρκοκυπριακή μειονότητα, δεν κατείχε, μόνη της, ένα συγκεκριμένο τμήμα του νησιού. Από το 1500 π.Χ. έως τον 20ο αιώνα, το βόρειο κατεχόμενο τμήμα, όπως και το υπόλοιπο μέρος του νησιού ήταν ελληνικό και μετά ελληνικό και χριστιανικό.
Η καταστροφή που επέφεραν όμως οι Τούρκοι δεν μετριέται μόνο με τις ανθρώπινες απώλειες που προκάλεσαν. Κατέστρεψαν και εξακολουθούν να καταστρέφουν την κυπριακή πολιτισμική κληρονομιά στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού.
Συστηματικά λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τα θρησκευτικά μνημεία, τα οποία αποτέλεσαν βασικό τους στόχο, στην προσπάθειά τους να εξαφανίσουν την πολιτισμική ταυτότητα των κατεχομένων περιοχών. Οι ελληνικές ορθόδοξες εκκλησίες συνεχίζουν να μετατρέπονται σε τζαμιά, να γίνονται κέντρα διασκέδασης, στάνες, μπαρ και κλαμπ.
Η τουρκική κυβέρνηση αρνείται όλες αυτές τις αλήθειες και γιορτάζει την εισβολή και τον εποικισμό της Κύπρου, ενώ την ίδια ώρα καταγγέλλει το Ισραήλ, γιατί προστατεύει τον πληθυσμό του από τρομοκρατικές επιθέσεις, μέσα στην ίδια του τη χώρα, σε εδάφη που ιστορικά δικαιούται να κατέχει.
Η Τουρκία είναι η τελευταία που μπορεί να κατηγορεί άλλους για χρήση «δυσανάλογης βίας», καθώς έχει ιδιαίτερα πλούσια εμπειρία και ειδικεύεται, για τη ακρίβεια, στα εγκλήματα για τα οποία κατηγορεί τους άλλους.
Δεν είναι ειρωνικό, την ίδια ημέρα που η Τουρκία γιορτάζει ως «ειρηνευτική» επιχείρηση κάτι που όλος ο κόσμος θεωρεί εισβολή, κατά την οποία σκότωσε χιλιάδες, κατάστρεψε πολιτιστικούς θησαυρούς, αξεπέραστης ιστορικής αξίας, κατάστησε πρόσφυγες εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και εκτέλεσε εθνοκάθαρση στο βόρειο τμήμα του νησιού, να καταδικάζει το Ισραήλ για την επιχείρηση της Γάζας και να ζητά κυρώσεις εναντίον του;
Η διαφορά, όπως οι περισσότεροι θα διαπιστώσουμε, σύντομα, είναι ότι το Ισραήλ σύντομα θα αποχωρήσει από την Λωρίδα της Γάζας, αφού εκπληρώσει τους στρατιωτικούς του στόχους.
Η Τουρκία, 40 χρόνια μετά, παραμένει αναμεμιγμένη στην τεράστια επιχείρηση αλλοίωσης της πληθυσμιακής σύνθεσης του βόρειου τμήματος της Κύπρου, το οποίο συνεχίζει παράνομα να κατέχει, χωρίς φυσικά να επιχειρήσει καν να επιτύχει τον σκοπό για τον οποίο, υποτίθεται, εκτέλεσε την επιχείρηση, την επαναφορά της συνταγματικής τάξης στο νησί.
Η ίδια βρίσκεται πάντα απέναντι και από τη δικαιολογία που η ίδια χρησιμοποίησε για να «νομιμοποιήσει» την εισβολή, χωρίς ωστόσο, ακόμα να αναγνωρίζει έστω, τη Δημοκρατία της Κύπρου. Για τον υπόλοιπο κόσμο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως υποκρισία…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου