Guy Milliere, Dreuz (γαλλόφωνος ισραηλινός ιστοτόπος, Βέλγιο) (μτφ. Κριστιάν)
Ο Πούτιν έχει επέμβει στην Κριμαία, γιατί μπορούσε να το κάνει και γιατί ήταν συμφέρον του. Τελεία και παύλα.
Η απάντηση στο ερώτημα που τίθεται στο τίτλο αυτού του άρθρου είναι πολύ απλή, και να την δώσει κανείς θα επέτρεπε να αποφευχθούν όλα αυτά τα σχόλια που ακούμε σήμερα (θα μπορούσε κανείς να διαβάσει και το άρθρο που δημοσίευσα πριν από δύο ημέρες): ο Πούτιν επενέβη στην Κριμαία, γιατί μπορούσε να το κάνει και γιατί ήταν το συμφέρον του. Τελεία και παύλα.
Τίποτα και κανείς δεν θα μπορούσε να του αντισταθεί. Και ο Πούτιν το γνώριζε.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση;
Δεν είναι τίποτα ούτε κανένας. Γραφειοκράτες στις Βρυξέλλες. Μια εκπρόσωπος της εξωτερικής πολιτικής, μάλλον αντισημιτική και η οποία ως εκ τούτου, έχει ό, τι χρειάζεται στο κεφάλι της για να συμφωνήσει ΜΕ τους αντισημιτικούς του Svoboda, όσο και καλά συμφωνεί με την αντισημιτική Παλαιστινιακή Αρχή, αλλά η οποία δεν διαθέτει καμία συγκεκριμένη εξουσία εκτός να κτυπήσει με γροθιά σε γραφείο, αλλά προπαντός όχι δυνατά.
Η Γαλλία;
Τα ερείπια του γαλλικού στρατού τελματώνονται σε ατελείωτες μάχες στην υποσαχάρια Αφρική εναντίον ενόπλων ισλαμιστών εξοπλισμένων χάρη στις λεηλασίες των οπλοστασίων του Καντάφι που ανατράπηκε υπό την ευθύνη του προσώπου που γνωρίζετε.
Η Γερμανία;
Κάνει μπίζνες με τη Ρωσία και της αγοράζει ενέργεια σε προσιτές τιμές. Δεν θέλει ούτε καν να ακούσει για μια προσωρινή απόλυση της Ρωσίας από την G8.
Το Ηνωμένο Βασίλειο, χωρίς την υπόλοιπη Ευρώπη;
Οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης;
Νομίζω ότι αστειεύεστε.
Το ΝΑΤΟ;
Τι απέμεινε από το ΝΑΤΟ από την αρχή της Προεδρίας του Ομπάμα; Όχι πολύ πράγμα. Και αυτό το όχι πολύ πράγμα έγινε προφανώς λιγότερο από το όχι πολύ πράγμα: ένα ντεκόρ ενώπιον του οποίου μιλάει ένας πρώην πρωθυπουργός της Δανίας.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες;
Ο «αντι-ιμπεριαλιστής» Ομπάμα ήθελε να μειώσει την επιρροή των Ηνωμένων Πολιτειών στο σημείο να τις μειώσει σε ασήμαντη γεωστρατηγική δύναμη. Αυτό και έγινε.
Πριν από την εκλογή του, ο Ομπάμα είχε υποσχεθεί μεγαλύτερη ευελιξία στο Πούτιν, μέσω του Μεντβέντεφ. Δεν είχε διευκρινίσει ότι η ευελιξία του θα ήταν αυτή ενός χαλιού σε τιμή εκπτώσεων επιτρέποντας τη μετατροπή της αμερικανικής σημαίας σε ποδαροπετσέτα , αλλά ο Πούτιν το είχε καταλάβει.
Αυτό που πολλοί δυτικοί παρατηρητές δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα, είναι ότι οι αυταρχικοί και κυνικοί ηγέτες, οι επαγγελματίες της realpolitik, σκέφτονται αυστηρά σε όρους σχέσεων δύναμης και συμφέροντος, αυστηρά από άποψη εξουσίας και συμφερόντων, και ξέρουν τι συμπεράσματα να βγάλουν.
Αυτό που πολλοί δυτικοί παρατηρητές δεν φαίνεται να καταλάβουν είναι ότι η Ευρώπη, προσπαθώντας να προσελκύσει την Ουκρανία προς αυτήν χωρίς να διαθέτει τα γεωπολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά μέσα, πυροδότησε μια υποχθόνια μηχανή στην οποία ο Πούτιν δεν μπορούσε παρά να έρθει για να παίξει το ρόλο που παίζει σήμερα: να αποκοπεί η Ρωσία από τη πρόσβαση της στις θερμές θάλασσες και τη Μεσόγειο, να αποκοπεί από μια από τις κυριότερες στρατιωτικές βάσεις της, να αποκοπεί από τα λιμάνια που της επιτρέπουν να λειτουργήσει τα δίκτυα θαλάσσιων εξαγωγών της;
Ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι θα δεχόταν ο Πούτιν;
Για να παίξεις αυτό το παιχνίδι με τη φωτιά, πρέπει να είσαι πιο έξυπνος από τους σημερινούς Ευρωπαίους ηγέτες, και να μη βλέπεις στον Ομπάμα τίποτα άλλο παρά αυτό που είναι.
Αυτό που πολλοί δυτικοί παρατηρητές δεν καταλαβαίνουν ξεκάθαρα είναι ότι αυτό που αναδύεται τώρα, δεν είναι μόνο το μέλλον της Ουκρανίας, μια χώρα που δεν είναι ουσιαστικά πραγματική χώρα, που μαρτυρήθηκε από τον Στάλιν, χάρος των Εβραίων υπό τον Χίτλερ , που επιδιορθώθηκε υπό τον Χρουτσώφ ο οποίος της πρόσθεσε τη Κριμαία χωρίς να σκεφτεί ότι η Ουκρανία θα μπορούσε μια μέρα να ξεφύγει από τη Ρωσία, που δοκιμάστηκε για επτά δεκαετίες από το σοβιετικό κομμουνισμό και η οποία έχει σήμερα ΑΕΠ ανά κεφαλή ισοδύναμο με εκείνο της Αιγύπτου και με οικονομική ελευθερία παρόμοια με αυτή στην Αϊτή, όχι, αυτό που προκύπτει είναι πολύ περισσότερο!
Μια αληθινή πανωλεθρία!
Όταν θα φανεί ακόμα πιο κατάφωρα από ό, τι συμβαίνει σήμερα (όπου είναι ήδη προφανές) ότι ο δυτικός κόσμος είναι ανήμπορος, ασθενικός, απλά αρκετά ικανός για να κάνει κάποια γαβγίσματα στειρωμένου κοπρόσκυλου, και, επιπλέον, ανεύθυνος, η ιρανική ηγεσία θα λάβει υπόψη (θα έπρεπε να πω ότι ήδη έλαβε γνώση;), οι Κινέζοι ηγέτες θα λάβουν υπόψη (θα έπρεπε να πω ότι ήδη έχουν λάβει γνώση και αυτοί;), οι ηγέτες των σύμμαχων του Δυτικού κόσμου θα λάβουν γνώση (έχουν ήδη λάβει γνώση, στην πραγματικότητα).
Η Ουκρανία θα παραμείνει στη Ρωσική σφαίρα επιρροής, το είπα: κανείς δεν μπορεί να ξέρει πόσο καιρό ή τι μορφή θα πάρει, αν θα υπάρξει περισσότερη βία ή όχι, αλλά αυτό που θα συμβεί, εγώ το έγραψα ήδη, εμμένω και το υπογράψω.
Οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης που στο παρελθόν ήταν κάτω από το σοβιετικό ζυγό θα ξέρουν ποιος έχει τα χαρτιά στο χέρι, ότι δεν υπάρχει κανένας συνδρομητής στον αριθμό που θα μπορούσαν να ζητήσουν στις Βρυξέλλες, Παρίσι, Λονδίνο η Βερολίνο, και ότι η τηλεφωνική γραμμή η οποία οδηγεί στην Ουάσιγκτον είναι υπό βλάβη.
Το Ιράν θα ξέρει ότι ο Μέγας Σατανάς δεν είναι ούτε καν ένας χάρτινος τίγρης σε μικρογραφία, η Κίνα θα το ξέρει επίσης.
Η Αίγυπτος και ίσως η Σαουδική Αραβία πιθανότατα θα στραφούν προς τη Μόσχα (κατά τη διάρκεια των Αγώνων στο Σότσι, έλαβαν χώρα ενδιαφέρουσες και ενδιαφέροντες συναντήσεις πίσω από τη σκηνή) και θα απομακρυνθούν από τη μαριονέτα του Οβάλ Γραφείου. Μπορεί και άλλες χώρες να ακολουθήσουν.
Οι Ισραηλινοί ηγέτες θα έπρεπε να γνωρίσουν ποιες αποφάσεις να πάρουν σε αυτό το πλαίσιο: δεν είναι ανάγκη να προσβάλουν τον Ομπάμα και τον Kerry, οι οποίοι θα μπορούσαν να μπουν στον πειρασμό να διεγερθούν εναντίον του Ισραήλ, στο πλαίσιο αυτό (έχουν ήδη αρχίσει), αλλά θα ήταν ακόμη πιο άχρηστο να πιστεύουν ότι οποιοδήποτε «σχέδιο ειρήνης» που προήλθε από την Ουάσιγκτον αξίζει το χιλιοστό της τιμής του υπολογιστή που χρησιμοποιήθηκε για να το αναπτύξει.
Ο Πούτιν είναι ένα αυταρχικός και κυνικός άνθρωπος, σίγουρα, αλλά αποφασιστικός και σοβαρός, οι Ομπάμα και Kerry αξίζουν μόνο τον κόπο να προσποιούμαστε ότι τους ακούμε και να περιμένουμε την ώρα που θα βγούνε από την ιστορία και θα έρθει η ώρα να εκτιμηθεί η ζημία που άφησαν πίσω τους.
Αυτή η ζημιά αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Ήταν προβλέψιμη. Μόνο οι ανόητοι δεν την προέβλεψαν. Ποιοι είναι οι ανόητοι; Δεν θα δώσω κανένα όνομα.
Νομίζω ότι ο Νετανιάχου δεν είναι ανόητος και θα κάνει ό, τι πρέπει μέσα στις επόμενες ημέρες.
Το θέαμα του Μπερνάρ-Ανρί Λεβί που μίλαγε στο Κίεβο κοντά στα μέλη του «Εθνικού Σοσιαλιστικού» κόμματος Svoboda με διασκέδασε λυπηρά.
Μήπως δεν είναι αυτό το ίδιο άτομο, Ομπαμαλάτρης με το παραπάνω, που μίλαγε στη Βεγγάζη με ένα δορυφορικό τηλέφωνο, στη σκιά όχι πολύ μακριά από τη μαύρη σημαία της Αλ Κάιντα;
Ο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί δεν είναι βλάκας, όχι. Τι διορατικότητα! Τι φιλόσοφος!
πηγή
Δημοσίευση σχολίου