Τόσο το πεδίο των εξοπλιστικών όσο και η έξαρση του ισλαμισμού αποτελούν θέματα που οξύνουν την ένταση στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας.
Καθημερινές είναι οι αναφορές σε θέματα που οξύνουν την ένταση στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας.
Και δεν είναι μόνον στο πεδίο των εξοπλιστικών (όπου οι Τούρκοι υποχώρησαν και αναβάλουν την παραγγελία στην Κίνα, -αν ποτέ είχαν πράγματι σκοπό να την υλοποιήσουν- και παρήγγειλαν αμερικανικά ελικόπτερα), αλλά κυρίως στο ότι με την έξαρση του ισλαμισμού τίθενται στο απέναντι στρατόπεδο στα μάτια της αμερικανικής κοινής γνώμης. Οι οποίοι περιέργως δεν αντιλαμβάνονται το παιχνίδι με τους ισλαμιστές που παίζουν οι Η.Π.Α.
Σε ανταπόκριση από την Ουάσιγκτον ο κ. Μάριος Ευρυβιάδης παρατηρεί την συντονισμένη επίθεση έναντι στην τουρκική κυβέρνηση που εκδηλώνεται στις ΗΠΑ από κρίσιμους φορείς και άτομα και με τέτοιες μορφές που δεν επιτρέπουν στην αμερικανική κυβέρνηση να την αγνοήσει.
Πράγματι, υπάρχουν πολύ επικριτικά κείμενα σε έγκυρα περιοδικά γνώμης για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, όπως τα Foreign Policy και Foreign Affairs -που ουσιαστικά δίνουν την γραμμή της αμερικανικής πολιτικής σε εξωτερικά θέματα- ειδικά δε το τελευταίο που φιλοξενεί στην τελευταία έκδοσή του κείμενο άκρως αρνητικό για την, όπως την χαρακτηρίζει, “μη φιλική” Τουρκία προς τις ΗΠΑ, ζητώντας από την αμερικανική κυβέρνηση να αντιδράσει ανάλογα.
Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στις θεματικές που επιλέγονται για να ασκηθεί κριτική, όπως αυτή της τρομοκρατίας. Στο ζήτημα αυτό η Τουρκία κατηγορείται, με παράθεση πληθώρας στοιχείων, ότι ουσιαστικά υποθάλπει την ισλαμική τρομοκρατία κατά των ΗΠΑ και του Ισραήλ, ακόμη και ότι είναι ενεργώς συμμέτοχη σε τρομοκρατικές πράξεις.
Αξιοσημείωτη είναι η επιστολή-κόλαφος κατά της Τουρκίας, που απέστειλαν στον κ. Ομπάμα περισσότερες από 80 προσωπικότητες με εμπλοκή στα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Απουσίαζαν βεβαίως πρόσωπα, που είναι απολύτως ταυτισμένα με την Τουρκία, χρηματοδοτούμενα από αυτήν. Συμπεριλαμβάνονται όμως και πρόσωπα, που εκθείαζαν την Τουρκία σε κάθε ευκαιρία, όταν οι πράξεις της ευνοούσαν το Ισραήλ.
Γράφουν μεταξύ άλλων: «Ο πρωθυπουργός Ερντογάν συνεχώς υπονομεύει τον βασικό, επί δεκαετίες, πυλώνα της στρατηγικής συνεργασίας ΗΠΑ-Τουρκίας. Γράφουμε για να εκφράσουμε την βαθιά μας δυσαρέσκεια, γι’ αυτήν την εξέλιξη και για να σας παροτρύνουμε να ξεκαθαρίσετε, στην τουρκική κοινή γνώμη, την ανησυχία των ΗΠΑ για τον δρόμο που έχει πάρει η Τουρκία. Η σιωπή θα ενθαρρύνει τον πρωθυπουργό Ερντογάν να περιορίσει το κράτος δικαίου, έτι περαιτέρω», αναφέρουν στην επιστολή (σημ.: αυτό τους… ενόχλησε!)
Καταλήγουν δε τονίζοντας, ότι η αμερικανική σιωπή μπορεί να εκληφθεί, από την τουρκική κοινή γνώμη, ως αποδοχή των κινήσεων του κ. Ερντογάν: «Στο μεταξύ, η βλάβη στην τουρκική δημοκρατία συνεχώς επεκτείνεται. Πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να ξεκαθαριστεί, δημόσια και ιδιωτικά, ότι οι αυταρχικές πράξεις του πρωθυπουργού Ερντογάν και η δημαγωγία του ανατρέπουν τους τουρκικούς πολιτικούς θεσμούς και τις αξίες και θέτουν σε κίνδυνο την σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας».
Επικριτική για την Τουρκία είναι και η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και φέτος, σε αρκετούς τομείς παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και γίνεται λόγος για παράνομες συλλήψεις και φυλακίσεις, για βασανισμούς δημοσιογράφων, ακαδημαϊκών και ακτιβιστών. Αναφορά γίνεται και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο για τις θρησκευτικές ελευθερίες.
Εκείνο βέβαια που οφείλουν να διακριβώσουν οι διπλωμάτες μας, είναι μέχρι ποίου σημείου μπορούν να ψυχρανθούν ακόμη οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Θεωρούν ότι δεν τους εξυπηρετεί πλέον ο κ. Ερντογάν και θα τον αντικαταστήσουν με άλλον πρόθυμο; Θα ξαναπάρει ο στρατός τις εξουσίες (τον οποίον «καλοπιάνει» τώρα ο κ. Ερντογάν, αναζητώντας συμμάχους στο εσωτερικό μέτωπο);
Ο ίδιος ο κ. Ερντογάν, αντιλαμβανόμενος ότι είναι «τελειωμένος» από τις ΗΠΑ, θα αποχωρήσει ησύχως συμβιβαζόμενος, ή θα παίξει το τελευταίο δυνατό χαρτί, που είναι στροφή προς την Ρωσία; Η οποία Ρωσία, πολύ θα το επιθυμούσε, ως απάντηση στα όσα αποφάσισαν οι Δυτικοί για την Ουκρανία, και μετέπειτα σε οποιαδήποτε γειτνιάζουσα με τη Ρωσία χώρα, που δεν θα είναι αρκούντως πρόθυμη.
Θέλω να πιστεύω, πως όλα αυτά βασανίζουν τους διπλωμάτες μας.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου