RÉSEAU INTERNATIONAL (Γαλλία)
Βαλεντίνος Βασιλέσκου*
"Λόγω της μείωσης των δυνάμεων όλων των μονάδων του συριακού στρατού, μετά από δύο χρόνια εμφυλίου πολέμου, το ιορδανο-αμερικανικό σώμα στρατού μπορεί να διανεμίσει σε 24 ώρες, περίπου 300 χλμ. από τα σύνορα της Ιορδανίας, παρακάμπτοντας τη Δαμασκό μέχρι την Ιντλίμπ. "
Βασικά, η Ρωσία είναι η μόνη υπερδύναμη που γνωρίζει τέλεια ό, τι κινείται στη Συρία και μπορεί να αντιδράσει αποτελεσματικά.
Η ζυγαριά της νίκης άρχισε να γυρίσει προς την πλευρά του προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ, με την κατάρρευση του λεγόμενου Συριακού Απελευθερωτικού Στρατού με την επιχείρηση κλοιού και κατάληψης της Δαμασκού, η οποία ολοκληρώθηκε στις 5 Φεβρουάριο 2013.
Μετά την επιτυχή αντεπίθεση του Μάρτιου 2013, ακολούθησε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση με επιθετικές επιχειρήσεις αέρος-εδάφους το Μάιο και στις αρχές Ιουνίου, υπό την ηγεσία της Χεζμπολάχ υποστηριζόμενη από τον συριακό στρατό για την ασφάλεια των συνόρων, στοχεύοντας τις γραμμές τροφοδότησης των ανταρτών με νέους στρατολογούμενους μισθοφόρους, όπλα και πυρομαχικά, δείτε Συρία, μια δοκιμή για την επιβίωση του Ισραήλ
Για να παρθεί η πρωτοβουλία από τον εθνικό στρατό πιστό στον Πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ, το ξέσπασμα της γενικής επίθεσης δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί παρά μόνο υπό την προστασία του ρωσικού στόλου που αναπτύχθηκε στην περιοχή της Μεσογείου, ο οποίος έχει τη βάση του στο συριακό λιμάνι της Ταρτούς.
Σε ένα προηγούμενο άρθρο, περιέγραψα λεπτομερώς ότι παράλληλα με τις χερσαίες μάχες, έλαβε χώρα στη Μεσόγειο ένας πιο σύνθετος πόλεμος μεταξύ των στόλων της Ρωσίας και της Αμερικής με εξαιρετικά επικίνδυνους στρατηγικούς ελιγμούς επανατοποθέτησης, σύμφωνα με όλους τους κανόνες της σύγχρονης στρατιωτικής τέχνης.
Ο ρόλος της ρωσικής ναυτικής ομάδας ήταν να εμποδίσει τα υποβρύχια και τα αντιτορπιλικά πλοία του έκτου στόλου των ΗΠΑ που στάλθηκαν στην Ανατολική Μεσόγειο, να εκτοξεύσουν πυραύλους cruise εναντίον της Συρίας για να ματαιωθεί η στρατιωτική επίθεση της κυβέρνησης.
http://avicennesy.wordpress.com/2013/05/29/la-vraie-bataille-pour-la-syrie-celle-dont-les-medias-ne-vous-parleront-jamais/
Το λάθος (διπλωματικό) που διαπράχθηκε με τις επιθέσεις της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας κατά της Συρίας στις 3.4-5.5 Μαΐου 2013 και η άρση του εμπάργκο της ΕΕ, επέτρεψαν στη Μόσχα να εισαγάγει τα πυραυλικά συστήματα S-300 PMU2 στη διπλωματική εξίσωση ως εξασφάλιση μη επέμβασης του Ισραήλ και της Ευρώπης στη Συρία σύμφωνα με το λιβυκό πρότυπο.
Ακόμα και αν οι πύραυλοι S-300 δεν είναι στη Συρία, οι Ρώσοι μπορούν να τους φέρουν και να τους θέσουν σε λειτουργία μέσα σε μερικές ώρες.
Το γεγονός ότι υπάρχουν μόνο τέσσερις συστοιχίες για να εκτοξευθεί η πρώτη ριπή των 32 πυραύλων S-300 δεν έχει μεγάλη σημασία.
Οι πύραυλοι που εξοπλίζουν το S-300PMU2 δεν είναι αυτόνομοι, αλλά αποτελούν στοιχεία ενός περίπλοκου ολοκληρωμένου συστήματος αεράμυνας, που αποτελείται από ραντάρ και διάφορους ανιχνευτές ηλεκτρονικού πολέμου, σε συνεργασία με άλλα συστήματα αεράμυνας μικρού και μεσαίου βεληνεκούς.
Σε αυτούς τους ανιχνευτές αναφέρεται ο πρόεδρος Μπασάρ αλ-Άσαντ, όταν είπε ότι μερικές συνιστώσες του εξοπλισμού S-300 έχουν ήδη φθάσει στη Συρία, δείτε Γιατί είναιτόσο σημαντικοί οι ρωσικοί πύραυλοι S-300 στη συριακή σύγκρουση;
Γνωρίζουμε ήδη ότι το αποτέλεσμα ήταν η καταστροφή των χερσαίων κέντρων επιθέσεων των ανταρτών του Αλ Κουσέιρ (τόπος διείσδυσης όπλων, πυρομαχικών και στρατολογούμενων μισθοφόρων από το Λίβανο) και της Ντεραά (σε απόσταση 10 χλμ. από τα νότια σύνορα με την Ιορδανία και 30 χιλιόμετρα ανατολικά των συνόρων με το Ισραήλ).
Την ίδια στιγμή, ο στρατός πιστός στον πρόεδρο Μπασάρ αλ-Άσαντ εξασφάλιζε μια συνοριακή λωρίδα με την Τουρκία, μήκους 50 χλμ., στα βόρεια της Λατάκειας (στη ακτή της Μεσογείου), μέσω της οποίας οι αντάρτες τροφοδοτούνταν όπλα και πυρομαχικά.
Με αυτόν το τελευταίο ελιγμό, ένα τμήμα ισλαμιστών με περίπου 15.000 μαχητές, οι οποίοι κατείχαν χωριά στις περιοχές του κυβερνείου της Χάμα, βόρεια του αλ Κουσέιρ, (πόλη της Χομς), απομονώθηκε από άλλο τάγμα ανταρτών που δρα στο διπλανό κυβερνείο της Ιντλίμπ.
Στις 27 Μαΐου 2013, ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Τζον Μακέιν, με συνοδεία του διοικητή του αντάρτικου στρατού, στρατηγού Σαλέμ Ίντρις, διέσχισε τα συριακά σύνορα από την Τουρκία για να συναντηθεί με τους μαχητές της ταξιαρχίας με επικεφαλής τον Μοχάμεντ Νουρ.
Τη προηγούμενη βραδιά, ο Μακέιν και ο Ίντρις είχαν συναντήσει στην τουρκική πόλη Γκαζιαντέπ, τους διοικητές των ισλαμιστικών οργανώσεων του αλ Κασέιρ, της Χομς, της Χάμα, της Ιντλίμπ, του Χαλεπιού, της Νταράα και άλλων περιοχών κοντά στη Δαμασκό.
Ο Μακέιν είχε συνομιλίες με αξιωματούχους στην Άγκυρα, επισκέφθηκε την αμερικανική ομάδα που λειτουργεί το πυραυλικό σύστημα Πάτριοτ στην στρατιωτική βάση του Ιντσιρλίκ.
Το ταξίδι του Αμερικάνου γερουσιαστή διοργανώθηκε από το SΕΤΕ (Syrian Emergency Task Force), μια αμερικανική ΜΚΟ που υποστηρίζει τη συριακή αντιπολίτευση.
Ένα από τα σημαντικά συμπεράσματα του Μακείν ήταν ότι ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ερντογάν ξεκίνησε την αποσυναρμολόγηση των κέντρων ισλαμιστών μισθοφόρων στην Τουρκία και αρνιόταν να επιτρέψει τη διέλευση άλλων όπλων και πυρομαχικών από τη Τουρκία προς τη Συρία.
Συμπτωματικά ή όχι, στις 30 Μαΐου 2013, στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης, έσπασε μια «αυθόρμητη» διαμαρτυρία εναντίον του Πρωθυπουργού Ερντογάν, η οποία φούντωσε σύμφωνα με το πρότυπο της «Αραβικής Άνοιξης».
Στις 9 Ιουνίου 2013, ο συριακός στρατός πιστός στον πρόεδρο Μπασάρ αλ-Άσαντ ξεκίνησε την επιθετική επιχείρηση «καταιγίδα του Βορρά» που στοχεύει να απελευθερώσει το κυβερνείο του Χαλεπίου στη βορειοδυτική Συρία.
Αναμένεται ότι η ένοπλη αντίσταση, εκπροσωπούμενη από 25.000 ισλαμιστές αντάρτες, θα είναι ισχυρότερη και μεγαλύτερη από εκείνη του αλ Κουσέιρ.
Η μορφολογία του εδάφους στην περιοχή του Χαλεπιού ευνοεί τους αμυνόμενους, καθώς η περιοχή βρίσκεται σε λεκάνη που περιβάλλεται από υψώματα και βρίσκεται 20-30 χλμ. από τα σύνορα με την Τουρκία (τόσο στα βόρεια όσο και στα δυτικά ).
Μία από τις αρχές της στρατιωτικής επιστήμης συνιστά ότι στρατιωτικοί ελιγμοί στα σύνορα ενός κράτους σε εμφύλιο πόλεμο, θα πραγματοποιηθούν μόνο αν οι εμπνευστές τους σκοπεύουν να παρέμβουν στη σύγκρουση υπέρ του άλλου μέρους.
Τώρα που οι αντάρτες βρίσκονται στο σημείο να ηττηθούν από τον Μπασάρ αλ-Άσαντ, ο στρατός των ΗΠΑ ξεκίνησε τα γυμνάσια «Πρόθυμο Λιοντάρι» στην Ιορδανία για μια περίοδο 12 ημερών, με τη συμμετοχή 8.000 στρατιωτών από τις αραβικές χώρες, ΗΠΑ (4.500) και Βρετανών.
Η εκστρατευτική μονάδα 26 σχηματίζεται γύρω από το αμφίβιο πλοίο επίθεσης USS Kearsarge, το οποίο έδεσε στις 14 Μαΐου 2013 στο ισραηλινό λιμάνι του Εϊλάτ, όπου αποβιβάστηκε το 3ο τάγμα πεζοναυτών εξοπλισμένων με LAV-25 και AAVP -7A1 όπως και η μοίρα υποστήριξης 226, που είναι εξοπλισμένη με το V-22 Osprey.
Εκτός από αυτές τις δύο μονάδες, ο στρατός των ΗΠΑ συμμετέχει αυτή τη στιγμή στα γυμνάσια με μια συστοιχία MIM-104 Patriot, με χερσαίες μονάδες του στρατού και μια σειρά από μοίρες F-16.
Το βορειοανατολικό τμήμα της Ιορδανίας, ο τόπος όπου διεξάγονται οι ασκήσεις ανήκει στην περιοχή ευθύνης της διοίκησης της ανατολικής Ιορδανίας.
Υπό αυτή τη διοίκηση βρίσκεται η 2η μηχανοκίνητη ταξιαρχία της ιορδανικής φρουράς, που αποτελείται από δύο μηχανοκίνητα τάγματα εξοπλισμένα με 80 οχήματα μάχης πεζικού M113, ένα θωρακισμένο τάγμα εξοπλισμένο με 40 εκσυγχρονισμένα αμερικανικά άρματα μάχης M60A3 Patton και ένα σύνταγμα με 24 οβιδοβόλα M109. Σε όλα αυτά προστίθεται η 90η μηχανοκίνητη ταξιαρχία του ιορδανικού στρατού που αποτελείται από δύο μηχανοκίνητα τάγματα.
Υπό αυτή τη διοίκηση βρίσκεται η 2η μηχανοκίνητη ταξιαρχία της ιορδανικής φρουράς, που αποτελείται από δύο μηχανοκίνητα τάγματα εξοπλισμένα με 80 οχήματα μάχης πεζικού M113, ένα θωρακισμένο τάγμα εξοπλισμένο με 40 εκσυγχρονισμένα αμερικανικά άρματα μάχης M60A3 Patton και ένα σύνταγμα με 24 οβιδοβόλα M109. Σε όλα αυτά προστίθεται η 90η μηχανοκίνητη ταξιαρχία του ιορδανικού στρατού που αποτελείται από δύο μηχανοκίνητα τάγματα.
Το 3ο θωρακισμένο σύνταγμα αντιπροσωπεύει τη στρατηγική δύναμη του ιορδανικού στρατού και αποτελείται από τις 40η, 6η και 91η ταξιαρχίες, η καθεμία εφοδιασμένη με 90 άρματα μάχης Al-Hussein (βρετανικά άρματα FV4030 / 4 Challenger 1 εκσυγχρονισμένα από τη KADDB-Ιορδανίας) .
Η ιορδανική Πολεμική Αεροπορία διαθέτει 12 F-16A Block 15, 34 F-16AM Block 40, αγορασμένα δεύτερο χέρι από το Βέλγιο και την Ολλανδία, και 29 επιθετικά ελικόπτερα AH-1F Cobra.
Αυτό το σώμα στρατού, υπό αμερικανική διοίκηση, δεν μπορεί παρά να εκτελέσει χρονικά και σε βάθος δράσης περιορισμένες επιθετικές ενέργειες στη Συρία.
Μπορεί, όμως, να δημιουργήσει ένα διάδρομο «εξαγωγής» προς την Ιορδανία των συνταγμάτων των μουσουλμάνων ανταρτών, που περικυκλώθηκαν από το συριακό στρατό στην Ιντλίμπ και Χάμα.
Αλλά γιατί είναι τόσο σημαντικό για τις Ηνωμένες Πολιτείες να μην αφήσουν τους Μουτζαχεντίν να πέσουν αιχμάλωτους στα χέρια των Σύρων; Εδώ είναι μια ερώτηση στην οποία θα απαντήσουμε σε άλλο άρθρο.
Λόγω της μείωσης των δυνάμεων όλων των μονάδων του συριακού στρατού, μετά από δύο χρόνια εμφυλίου πολέμου, το ιορδανο-αμερικανικό σώμα στρατού μπορεί να διανεμίσει σε 24 ώρες, περίπου 300 χλμ. από τα σύνορα της Ιορδανίας, παρακάμπτοντας τη Δαμασκό μέχρι την Ιντλίμπ.
Η συριακή αεράμυνα αποτελείται από 8 συστοιχίες πυραύλων S-200 Angara (SA-5), 50 συστοιχίες Dvina/S-75M (SA-2) και S-125 Neva/S-125M Pechora, 20 συστοιχίες 2K12 Kub (SA -6), 14 συστοιχίες 9K33 Osa (SA-8) και 12 συστοιχίες Pantsir-S1E (SA-22).
Μετά από συζητήσεις και ανάπτυξη του σχεδίου τους, παρατηρείται μια ανάπτυξη των ιορδανικών και αμερικανικών αεροπλάνων στην ζώνη του πυρός της Ιντλίμπ, όπως και 5-6 συστοιχίες Dvina/S-75M (SA-2) και S-125 Neva/S-125M Pechora.
*Ο Βαλεντίνος Βασιλέσκου , είναι πιλότος της πολεμικής αεροπορίας, πρώην αναπληρωτής διοικητής των στρατιωτικών δυνάμεων στο αεροδρόμιο του Otopeni, διπλωματούχος στρατιωτικών σπουδών της Ακαδημίας Στρατιωτικής Επιστήμης στο Βουκουρέστι το 1992.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου