Τί να πει κάποιος για τη συγκεκριμένη φωτογραφία; Οι Κινέζοι, απλά δεν θα έλεγαν τίποτα, αφού μία φωτογραφία ίσον χίλιες λέξεις. Οι επιστήμονες (Κινέζοι ή μη) θα μπορούσαν να το προσεγγίσουν σε ανθρωπιστικό, κοινωνικό και ιστορικό επίπεδο, προχωρώντας σε αναλύσεις επί αναλύσεων.
Προτείνουμε λοιπόν στους φίλους και φίλες του ιστοχώρου μας, μια δική μας ξεχωριστή οπτική. Να δούμε άπαντες το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Δηλαδή, η φωτογραφία αυτή δεν θα πρέπει να συμβολίζει της κατάρρευση της χώρας, της ιστορίας, του πολιτισμού, της κοινωνίας μας, αλλά την αντίσταση απέναντι σε όλους αυτούς που θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε.
Αυτούς που θέλουν να αναθεωρήσουν τα πάντα (ίσων να αποκαλούμε και τα Ίμια ως «Καρντάκ»…) και εξαγριώνονται όταν ακούν το «Πατρίς Θρησκεία, Οικογένεια», ασχέτως του εάν σήμερα η αγάπη για την πατρίδα μας κρατάει εδώ, όλοι ξέρουν ότι εάν πεινάσεις σχεδόν σε κάθε ενορία θα βρεις από το υστέρημα του κοσμάκη ένα πιάτο φαγητό με την αγάπη των εθελοντών και του τοπικού απλού ιερέα που πασχίζει να ταΐσει τη φαμίλια του με 700-800 ευρώ και στα εκατομμύρια των Ελλήνων που πλέον συζητούν σε κάθε παρέα «εάν δεν είχα την οικογένειά μου δεν θα μπορούσα να επιβιώσω»…
Ακόμα όμως κι αν επιλέξουμε η φωτογραφία να συμβολίσει την κατάρρευση της χώρας και της κοινωνίας, εμείς θα το εκλάβουμε ως σημάδι… Όσα αυτή τη στιγμή συμβολίζουν τα «ιερά και τα όσια» του ελληνικού ένθους, θα αποτελέσουν πηγή δύναμης αυτή τη δύσκολη περίοδο και θα μας βοηθήσει να ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ και για ακόμα μία φορά να τραβήξουμε τον ιστορικό δρόμο της ελληνικής φυλής…
Να πρωτοπορεί στην αλλαγή… να προσφέρει στην ανθρωπότητα γνώση, σκέψη και πολιτισμό, αλλά και να λειτουργεί ως ο κυματοθραύστης των κακών (μήπως ήδη παίζει με κάποιον τρόπο αυτόν τον ρόλο η Ελλάδα και δεν το έχουμε αντιληφθεί ακόμα;) προσφέροντας στην ανθρωπότητα ήρωες, προσωπικότητες και ελπίδα για το μέλλον. Επίσης όμως, μετριοπάθεια, ανθρωπισμό και πραγματικό – υγιή κοσμοπολιτισμό, με τη διάκριση Ελλήνων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου.
Πολύ θα θέλαμε να ρωτήσουμε την ψυχή που βρίσκεται κάτω από τις τιμημένες σημαίες – κουβέρτες, μαζί με το παιδάκι του όπως προδίδουν τα παιδικά αθλητικά παπουτσάκια δίπλα, το οποίο για μαξιλάρι έχει το μπράτσο του πατέρα του, να μας δώσει με τα δικά του λόγια, με τον δικό του, ίσως και απλοϊκό, τρόπο σκέψης να καταλάβουμε τα συναισθήματα του άτυχου – προσωρινά ελπίζουμε – συμπολίτη μας και όσα εισπράττει ψυχικά και συναισθηματικά, έχοντας αυτό για σκέπασμα…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου