του Μehmet Ali Birand*
Eνώ το εκτός νόμου κόμμα του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ) χτυπά κάθε μέρα και έναν νέο τουρκικό στόχο, η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση επιδίδονται με μια εξαιρετικά ανούσια συζήτηση. Έχω πραγματικά δυσκολία να αντιληφθώ την αντιπολίτευση. Αυξάνει την ένταση. Φωνάζει ότι οι συνομιλίες του Όσλο συνιστούν προδοσία. Επιπλέον, κάνει λόγο για κάποιο είδος πρωτοκόλλου που φέρεται να έχει υπογραφεί μεταξύ του τουρκικού κράτους και των εκπροσώπων του ΡΚΚ.
Μερικοί από την αντιπολίτευση, κάνουν και άσχετες κατηγορίες, όπως: ''Έχετε διαπραγμάτευση με αυτούς τους ανθρώπους, ενθαρρύνετε την τρομοκρατία".
Έχω όμως, επίσης, και δυσκολία στο να δείξω κατανόηση στην κυβέρνηση. Αυτοί βρίσκονται απολογούμενοι σε αμυντική θέση, λες και έχουν διαπράξει κάποιο έγκλημα. Χτυπούν την αντιπολίτευση, αντί να εξηγήσουν γιατί έγιναν αυτές οι συνομιλίες με τους Κούρδους, και γιατί ήταν αναγκαίες. Δεν χρειάζεται καν να πούμε ότι αυτές οι συνομιλίες και τα πρωτόκολλα δεν ήταν κάποιες επίσημες συμφωνίες, αλλά μάλλον ήταν προσχέδια. Είναι φανερό πως στην κυβέρνηση φοβούνται να μην χάσουν τις εθνικιστικές ψήφους.
Υπάρχει κάτι περισσότερο σε αυτό. Δεν το λένε ρητά, αλλά υφίσταται ευθύνη για το τέλος αυτής της διαδικασίας σύγκλισης, μιας σύγκλισης η οποία θα μπορούσε να είναι μόλις μερικά βήματα μακριά από την ειρήνη.
Παντού στον κόσμο, κάθε κράτος που αγωνίζεται κατά της τρομοκρατίας διαπραγματεύεται με την άλλη πλευρά, φανερά ή κρυφά. Ο στόχος είναι να σταματήσει το λουτρό αίματος. Όλα τα είδη λύσης πρέπει να αναζητούνται. Αρκεί να σιωπήσουν τα όπλα, να σταματήσουν οι κηδείες. Αν πραγματοποιούνταν μια συμφωνία για κατάπαυση του πυρός, εμείς δεν θα βλέπαμε τις κηδείες των Τούρκων στρατιωτών σήμερα.
Η κυβέρνηση έκανε ό,τι έπρεπε να κάνει. Οι συνομιλίες αυτές ήταν επιβεβλημένες, και καλώς έγινε το πρωτόκολλο με τους Κούρδους. Δεν υπάρχει τίποτα για να ντρεπόμαστε....
Καμία κυβέρνηση στην Άγκυρα δεν είναι σε θέση να επιλύσει αυτό το ζήτημα με τέτοια νοοτροπία. Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να αποτρέψει την τρομοκρατία του ΡΚΚ, χωρίς να έχει την υποστήριξη της αντιπολίτευσης και χωρίς μια εποικοδομητική προσέγγιση. Θα το δείτε, θα έρθει μια μέρα και θα καθήσουμε ξανά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Δυστυχώς, κι άλλες ζωές νέων ανθρώπων θα χαθούν εν τω μεταξύ.
Παραθέτω κάποια σημαντικά σημεία στο πρωτόκολλο, από όπου προκύπτει ότι καλύφθηκε μεταξύ των δύο πλευρών απόσταση, και θα μπορούσαμε να πούμε πως η παύση της αιματοχυσίας είχε σχεδόν επιτευχθεί. Στη συνέχεια, τι συνέβη; Ενώ όλα ήταν ομαλά, έγινε η περίφημη επίθεση του PKK, στις 14 Ιουλίου 2011, στο Σιλβάν, με αποτέλεσμα το θάνατο 13 μαρτύρων μας. Και η Άγκυρα άλλαξε τη στάση της. Έγινε πιο σκληρή. Κοιτάξτε αυτά τα σημεία από το πρωτόκολλο:
- Η τουρκική πλευρά δεσμεύεται ότι δύο εκπρόσωποι από το ΡΚΚ θα επισκεφθούν τον Οτσαλάν με τον οποίο θα μπορούν να επικοινωνούν.
- Θα μπει τέλος στις πιέσεις και τις συλλήψεις των νόμιμων πολιτικών εκπροσώπων του κουρδικού λαού.
- Λαμβάνοντας υπ' όψη το γεγονός ότι η τελική λύση στο κουρδικό ζήτημα μπορεί να είναι δυνατή μόνο μέσα σε μια πλατφόρμα συνεννόησης, μπαίνει τέλος σε όλες τις στρατιωτικές, πολιτικές και διπλωματικές ενέργειες, και θα αναζητηθούν κοινές δράσεις σε αμοιβαία βάση.
- Και οι δύο πλευρές θα κάνουν προετοιμασίες για να εμβαθύνουν τις συνομιλίες και να συζητήσουν τα πιό επείγοντα από τα θέματα.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου