«οι μη οργιζόμενοι εφ` οις δει, ηλίθιοι δοκούντες είναι»
όσοι δεν οργίζονται γιʼ αυτά που πρέπει, μάλλον είναι ηλίθιοι.
(Αριστοτέλης)
Επιβάλουν με νόμο την πολιτιστική κατοχή της Ελλάδας από τους Τούρκους - Νέες αποκαλύψεις για τα απίστευτα παιχνίδια κατασκοπείας από το ίδρυμα Αττατούρκ στην Ελλάδα.
Δανειζόμενος τον τίτλο του σημερινού άρθρου από την ρήση του Πλάτωνος, συνειδητοποιώ πλέον, ότι η χρεοκοπία δεν διαθέτει μόνο οικονομική υφή, αλλά είναι πολιτική, ηθική, κοινωνική και κυρίως θεσμική.Σήμερα στην χώρα μας εφαρμόζεται ο ίδιος αντιλαϊκός μονόδρομος «Πολιτική αύξησης των φόρων, περιστολή των δαπανών και «διαπραγματεύσεις» για συμβιβασμούς».
Και όλα αυτά, δεν γίνονται για να βοηθήσουν τον «κοσμάκη», αλλά για τους πλούσιους, οι οποίοι θα γίνουν πλουσιότεροι, καθώς και για τις τράπεζες, οι οποίες θα τους εξυπηρετήσουν, διαχειριζόμενες την υπεραξία της εργασίας του, δηλ. τον πλούτο, με την «ανάλογη» αντιπαροχή τους.
Από τις 14 Οκτωβρίου 1890 έως 18 Φεβρουαρίου 1892, η κυβέρνηση του Θεόδωρου Δηλιγιάννη θα εγκαταλείψει την θέση της για «συμβιβασμό» με τους ξένους δανειστές, και θα υποστηρίξει «την εις το ακέραιον εκτέλεσιν των υποχρεώσεων του Έθνους», θα ακολουθήσουν οι γνωστές «δημοσιονομικές κορώνες».
Μήπως σας θυμίζει κάτι, η συγκριμένη αναφορά-ατάκα ;;;
Ο Αριστοτέλης λοιπόν, λέει ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, αλλά συνήθως ως φάρσα.
Στην συνέχεια, ο Δηλιγιάννης χρησιμοποίησε τα δάνεια για αλλότριους σκοπούς σε σχέση με τους σκοπούς δια τους οποίους έγινε η σύναψή τους. Η οικονομική κατάσταση όμως επιδεινώθηκε γρήγορα καθώς η τιμή του συναλλάγματος σκαρφάλωσε στα ύψη, με αποτέλεσμα την χρεοκοπία.
Η χρεοκοπία του 1893 και η ντροπή από τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, με ευθύνη του «σαθρού» πολιτικού συστήματος και των ξένων ιδιοκτητών του, αποτελούν την Ιστορία μας, την οποίαν, δεν πρέπει να λησμονούμε, διότι η σημερινή «συγκυρία» ταυτίζεται πλήρως, ειδικά με τη στάση των ξένων των οποίων η καρδιά «ματώνει».
Το «ευρωπαϊκό διευθυντήριο» της ΕΕ, προσπαθεί με δόλιους και απαράδεκτους τρόπους, να αλλάξει τα «δεδομένα» στην Ελλάδα. Η προσπάθεια της ΕΕ δεν «φαίνεται» να στοχεύει στην αποπληρωμή του χρέους, αλλά στην πλήρη εξαθλίωση του Ελληνικού λαού επιβάλλοντας την Τυραννία ως πολιτικό σύστημα και «μοιάζουν» έτοιμοι να μας ξεπουλήσουν σε «γείτονες» και «φίλους».
Η Ελλάδα εκτός από «μήτρα», η οποία γέννησε τον πολιτισμό, την Δημοκρατία και τον πατέρα της πολιτικής επιστήμης, τον Αριστοτέλη, εκτός των άλλων, είναι και η μοναδική χώρα η οποία επέδειξε απειθαρχία και αυτόνομη πορεία, μετά το «όνειδος» της Μικρασιατικής Καταστροφής το 1922, έως και την εμπλοκή της στον Βʼ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η προσπάθεια μείωσης της αμυντικής ικανότητος της χώρας, με μειώσεις μισθών και επιδομάτων των στρατιωτικών, ουσιαστικά εξαθλιώνοντάς τους, των αμυντικών δαπανών πέραν του ελαχίστου απαιτητού, είναι παραπάνω από οφθαλμοφανής.
Που αποσκοπεί αυτή η μεταχείριση της χώρας μας εκ μέρους των «Τυράννων» ;;;
Οι επίγονοι των «εταίρων» μας, ρήμαξαν και λεηλάτησαν, ό,τι βρέθηκε μπροστά τους για να πτωχεύσει το γένος των Ελλήνων και να μείνει υπόδουλο για μια ζωή.
Ο Αριστοτέλης γράφει, ότι για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για «επιβουλές», το καθεστώς σχεδιάζει την επιβολή μεγάλων φόρων, την απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών από το κράτος και τις Τράπεζες, όσο και την κατασκευή μεγάλων έργων και μόνον, τα οποία, εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά και ενισχύουν οικονομικά την άρχουσα «νομενκλατούρα».
«Ο εθνικισμός, ως ιδεολογία του 19ου αιώνα, συγκέντρωσε στην Ευρώπη τα διχοτομημένα, λόγω φεουδαλισμού σύνολα. Σε μάς, όμως, διέλυσε τα ιστορικά οργανικά σύνολα και δημιούργησε προσωρινές και τεχνητές αντιθέσεις και ταυτότητες. Ήλθε η ώρα να τα βάλουμε με την αποσχιστική αυτή κουλτούρα. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε νέες αποσπάσεις» ανέφερε ο κ. Νταβούτογλου.
Και πρόσθεσε μία ακόμη κουφή και φυσικά ανιστόρητη, όσο και αντιεπιστημονική ρήση, «οι πολιτισμικές ταυτότητες και οι γλώσσες έχουν αξία από πλευράς της ανθρωπότητας, αλλά αυτό θα πρέπει να ερμηνευθεί ως μέσο ενότητας και όχι απόσχισης και με τρόπο ο οποίος, θα ενισχύσει τη συνείδηση της κοινής καταγωγής».
Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας στάθηκε στη δημιουργία των εθνικών κρατών στον τέως οθωμανικό χώρο με μια ιδιαίτερα προκλητική δήλωση, λέγοντας πως «πριν από δύο αιώνες αποσχίστηκαν με τη διαδικασία αυτή από την τουρκική εκδοχή των «οργανικών συνόλων» οι Αρμένιοι, οι Άραβες, οι Έλληνες και πολλές άλλες εθνοτικές και θρησκευτικές ταυτότητες».
Μετά τις τελευταίες προκλητικές δηλώσεις και ενέργειες Τούρκων αξιωματούχων για τη Θράκη και νησιά του Αιγαίου, η Τουρκία, με μια ιδιαίτερα αποκαλυπτική δήλωση του κ. Αχμέτ Νταβούτογλου, παρουσιάζει τις πραγματικές της προθέσεις, αναφορικά με τα υφιστάμενα σύνορα των χωρών της περιοχής που εντάσσεται στις περιφερειακές επιδιώξεις της Άγκυρας.
Συγκεκριμένα, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών δήλωσε τα εξής: «Κανένα από τα σύνορα της Τουρκίας δεν είναι φυσιολογικό. Σχεδόν όλα είναι πλασματικά (δεν χαρακτηρίζονται από φυσικότητα και αληθοφάνεια).
Βέβαια πρέπει να τα σεβόμαστε ως κράτη έθνη, ωστόσο ταυτόχρονα πρέπει να καταλάβουμε ότι υπάρχουν και οι φυσικές συνέχειες. Έτσι είναι οι εποχές.»
Οι δηλώσεις αυτές του κ. Αχμέτ Νταβούτογλου δεν είναι καινοφανείς, απλώς επιβεβαιώνουν για μια φορά ακόμη τις θέσεις του για την «ελαστικότητα» στην οριοθέτηση των συνόρων με τις γειτονικές χώρες.
Ενδεικτικά για το Αιγαίο, λέει, στο βιβλίο του ο συντάκτης του "Στρατηγικού βάθους", με τίτλο:
«Η Γεωπολιτική Στρατηγική και η Στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας» (σελ. 57) παρουσιάζεται το εξής απόσπασμα των θέσεων του Τούρκου υπουργού, από το βιβλίο του Στρατηγικό Βάθος, «Η συγκέντρωση των νησιών του Αιγαίου στα χέρια της Ελλάδος δημιουργεί το πιο σημαντικό αρνητικό στοιχείο στην πολιτική της Τουρκίας για τον εγγύς θαλάσσιο χώρο της.
Η βασική πηγή του προβλήματος στο Αιγαίο είναι η αθεράπευτη αντίφαση μεταξύ του παρόντος καθεστώτος και της σημερινής γεωλογικής-γεωπολιτικής πραγματικότητας».
Διαπιστώνεται δηλαδή ότι οι θέσεις του κ. Αχμέτ Νταβούτογλου παραμένουν σταθερές χωρίς καμία πρόθεση για αλλαγή τους, ο στόχος σαφής, «η αλλαγή των συνόρων», ξεκινώντας από την «ελαστικότητα» και καταλήγοντας στην συγκέντρωση των νησιών του Αιγαίου στα χέρια της Ελλάδος, πράγμα αρνητικό για τον κ. Αχμέτ Νταβούτογλου. Επομένως χρήζει «διορθώσεων» ;;;
Επιπρόσθετα δε, για να γίνουν περισσότερο κατανοητά τα λόγια του Νταβούτογλου, ο Τούρκος ακαδημαϊκός Yusuf Yerkel της επιτελικής ομάδας του Ταγίπ Ερντογάν, δήλωσε ότι, τα τελευταία 100 χρόνια οι χώρες της περιοχής χωρίσθηκαν με επιπόλαια πολιτιστικά και θρησκευτικά σύνορα, ενώ θεωρεί ότι η άρση του καθεστώτος της βίζας, αρχικά με χώρες της Μέσης Ανατολής, αποτελεί το μέσο για την άρση των εθνικών συνόρων.
Η απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης για ένταξη της Σμύρνης και της Αττάλειας στις περιοχές ενάσκησης της τουρκικής διπλωματίας έχει σχέση με την επιδιωκόμενη επέκταση των βιομηχανικών, πολιτιστικών, ενεργειακών και στρατιωτικών γραμμών της περιοχής των δυτικών παραλίων προς το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και τις χώρες της Βόρειου Αφρικής.
Ο έγκριτος δημοσιογράφος Μάνος Ηλίαδης σε άρθρο του στον ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ στις 29-4-2011 αναγράφει τα εξής: «...Ενδεικτικό της ύπουλης τακτικής του Φετούλαχ Γκιουλέν (του μέντορα του πρωθυπουργού Ερντογάν), αποτελεί ένα κήρυγμα που έκανε σε οπαδούς του το 1999….. “Πρέπει να κινηθείτε στις αρτηρίες του συστήματος, χωρίς κανένας να προσέξει την παρουσία σας, μέχρι να φθάσετε σε όλα τα κέντρα. Μέχρι οι συνθήκες να ωριμάσουν, πρέπει να συνεχίσετε κατʼ αυτόν τον τρόπο. Αν κάνετε κάτι πρόωρα, ο κόσμος θα πέσει πάνω στα κεφάλια μας”…».
Επίσης, εξίσου σημαντικός είναι και ο ρόλος του ΤΙΚΑ (Τουρκικός Οργανισμός Συνεργασίας και Ανάπτυξης) ως εργαλείο της παγκόσμιας εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, αναφορικά με την πολιτική της «ήπιας δύναμης» στις τουρκόφωνες χώρες και στις λοιπές γειτονικές της χώρες.
Οι Τούρκοι, με την επιδίωξη σύναψης οικονομικών, εμπορικών, τεχνολογικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και εκπαιδευτικών συμφωνιών, αποβλέπουν αφενός, στη πολλαπλών επιπέδων, διείσδυσή τους στις χώρες αυτές, αφετέρου να δημιουργήσουν ερωτηματικά και προβληματισμούς για την ορθότητα των υφιστάμενων πολιτιστικών και θρησκευτικών status σε αυτές τις χώρες.
Η στόχευση προφανής, η άλωση και η μετάλλαξη του πυρήνα της Εθνικής ταυτότητος μεγάλης μερίδας του πληθυσμού αυτών των χωρών, ούτως ώστε να είναι «δεκτικοί» σε μηνύματα της προπαγάνδας των Τούρκων.
Ο σύλλογος της Κεμαλικής σκέψης (Ataturkkcu Dusunce Dernegi), το υποκατάστημα της Σμύρνης, το «think tank» της διανόησης και της Κεμαλικής σκέψης, ο σκληρός πυρήνας του Κεμαλισμού, αλίευε μέλη στην Λέσβο και ειδικότερα στην Μυτιλήνη, τις ημέρες μνήμης (14-17 Σεπτέμβρη 2012) της καταστροφής της Σμύρνης.
Οι εκδηλώσεις της «απελευθέρωσης» της Σμύρνης από τους Τούρκους, στις 9-10 Σεπτεμβρίου 2012, προηγήθηκαν της εκδήλωσης της ΜΚΟ, «Συνύπαρξη στο Αιγαίο» στις 15 του Σεπτέμβρη του 2012 στην Μυτιλήνη, με αντικείμενο την «διαφώτιση» των Λεσβίων Ελλήνων πολιτών, από μία ομάδα φίλων, αποφοιτησάντων το ʼ80 από την σχολή Καλών Τεχνών της Κωνσταντινούπολης, οι οποίοι όλως «τυχαίως» είναι και μέλη του ιδρύματος Ataturk.
Βέβαια η «Συνύπαρξη», εκτός του αγώνα στον οποίον έχει αποδυθεί, να βοηθήσει στην επιβολλή των «σκέψεων και των θεωρήσεων» του Κεμάλ Ατατούρκ ως ιδρυτή της Τουρκικής "διαφώτισης", προσκαλεί Τούρκους διανοούμενους, σκηνοθέτες, «ποιητές», κτλ, συγχρόνως «κλείνει-κανονίζει» συνεντεύξεις, διαμεσολαβώντας, προσκαλεί Έλληνες Ιστορικούς όπως ο κ. Στρατής Αναγνώστου, σε συνέντευξη σε Τούρκο σκηνοθέτη.
Το πώς παραποιήθηκαν και διαστρεβλώθηκαν τα λεγόμενα του κ. Αναγνώστου, εξυπηρετώντας καταυτόν τον τρόπο την Τουρκική προπαγάνδα είναι δημοσιευμένα στο Α! μέρος του άρθρου.
Τελευταία μας ήρθαν και «πλούσιοι» Τούρκοι και εγκαταστάθηκαν στην Μυτιλήνη, «δημοσιογράφοι», υπάλληλοι της Τουρκικής πρεσβείας, οι οποίοι σκορπίζουν αφειδώς χρήματα σε «απόρους» και «κορασίδας», δημιουργώντας κλίμα «φιλίας» και «ειρηνικής συνύπαρξης» των δύο λαών.
Μήπως ήρθαν να μας «σώσουν» και αυτοί και δεν το καταλάβαμε ;;;
Μήπως η οικονομική επικράτηση των Τούρκων επιχειρηματιών στην Μυτιλήνη πρέπει να μας προϊδεάζει για τα επερχόμενα ;;;
Μήπως ήρθε ο καιρός να ξαναοργανωθούμε ως πατριώτες και δημοκρατικοί πολίτες αυτού του τόπου ;;;
Η πολιτική συνεισφορά του ΓΑΠ ως Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος στην Ελλάδα συνοψίζεται στο παρακάτω ΦΕΚ, το οποίο και παραθέτω.
Οφείλω να συγκρίνω τους δύο Υπουργούς των Εξωτερικών, Ελλάδος και Τουρκίας, τον ενδοτισμό του ενός και την «δίψα» για κατάκτηση του άλλου.
Δυστυχώς, τους διαλέγουν οι πρεσβείες και τα διευθυντήρια εκτός Ελλάδος, γνωρίζοντας το πώς, τους «υπαλλήλους» τους, να τους κάνουν πρωθυπουργούς, και να «εκλέγουν» αυτούς τους οποίους θέλουν και τους εξυπηρετούν.
Δυστυχώς εμείς, ο Ελληνικός λαός, δεν μπορέσαμε έως σήμερα να αυτοοργανωθούμε, να αντισταθούμε. Δύσκολα σηκωνόμαστε από τον «καναπέ».
Δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε στην εξαπάτηση, στην απαξία, στο ρουσφέτι.
Είμαστε ακόμη επιρρεπής ως λαός, στα παχιά λόγια, στο χτύπημα στην πλάτη και στην υπόσχεση, στο «βουλευτιλίκι».
Ο καιρός όμως εγγύς γαρ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΘΕΙΤΕ !!!
πηγή
Δημοσίευση σχολίου