GuidePedia

1

Σε αντίθεση με ό, τι είχε συμβεί κατά τη διάρκεια της επίθεσης στο Ιράκ, η Γαλλία δεν υπερασπίστηκε τις αρχές του διεθνούς δικαίου στην περίπτωση της Συρίας, αλλά συσπειρώθηκε με το αυτοκρατορικό στρατόπεδο και τα ψέματά του.
Με το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες, έχασαν μια ιστορική διπλωματική μάχη, ενώ η Ρωσία και η Κίνα έγιναν οι πρωταθλητές της κυριαρχίας των λαών και της ειρήνης.
Η νέα διεθνής ισορροπία δυνάμεων δεν είναι μόνο η συνέπεια της στρατιωτικής πτώσης των ΗΠΑ, αλλά δείχνει επίσης τη μείωση του κύρους τους. Τελικά, οι Δυτικοί έχασαν την ηγετική θέση που είχαν
μοιραστεί σε όλο τον εικοστό αιώνα, επειδή εγκατέλειψαν οποιαδήποτε νομιμοποίηση προδίδοντας τις ίδιες τις δικές τους αξίες.


Δύο φορές, στις 4 Οκτωβρίου 2011 και στις 4 Φεβρουαρίου 2012, τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ απέρριψαν σχέδια ψηφίσματος για την κατάσταση στη Συρία. Αντίπαλοι σε αυτή τη σύγκρουση ήταν τα μέλη του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (ΣΣΚ) και της Οργάνωσης του Συμφώνου του Βόρειου Ατλαντικού (ΝΑΤΟ) με εκείνα του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (ΟΣΣ).

Το τέλος του μονοπολικού κόσμου
Αυτό το τετραπλό βέτο σφραγίζει το τέλος μιας περιόδου των διεθνών σχέσεων, που ξεκίνησε με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και χαρακτηρίστηκε από την πλήρη κυριαρχία των Ηνωμένων Πολιτειών στον κόσμο. Δεν σημαίνει την επιστροφή στο προηγούμενο διπολικό σύστημα, αλλά η εμφάνιση ενός νέου μοντέλου του οποίου το περίγραμμα παραμένει απροσδιόριστο. Κανένα από τα σχέδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων δεν πραγματοποιήθηκε. Η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ δεν κατάφεραν να θεσμοθετηθεί η μονοπολική λειτουργία που ήθελαν να καθιερώσουν ως άυλο παράδειγμα, ενώ οι BRICS απέτυχαν να δημιουργήσουν το πολυπολικό σύστημα που θα επέτρεπε στα μέλη τους να φθάσουν στο υψηλότερο επίπεδο .
Όπως το είχε προβλέψει ο Σύρος στρατηγικός Imad Fawzi Shueibi, είναι η κρίση της Συρίας που αποκρυστάλλωσε μια νέα ισορροπία δυνάμεων, και από εκεί μια ανάλογη ανακατανομή της εξουσίας που κανείς δεν την σκέφτηκε ούτε την ήθελε, αλλά η οποία πλέον επιβάλλεται σε όλους [ 1 ].
Αναδρομικά, το δόγμα της Χίλαρι Κλίντον της «ηγεσίας από πίσω» εμφανίζεται ως μια προσπάθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες να δοκιμάσουν τα όρια που δεν μπορούν πια να ξεπεράσουν, ενώ μετέφεραν την ευθύνη και τις συνέπειες της δοκιμής τους στους συμμάχους τους, τους Βρετανούς και κυρίως τους Γάλλους. Οι τελευταίοι είναι αυτοί οι ίδιοι που μπήκαν στη σκηνή ως πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες κατά την ανατροπή της Λιβυκής Αραβικής Τζαμαχιρίας και που φιλοδοξούσαν να είναι το ίδιο και πάλι για την ανατροπή της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας, ακόμη και αν δρούσαν ως υποτελείς και υπεργολάβοι της αμερικανικής αυτοκρατορίας.
Κατά συνέπεια, το Λονδίνο και το Παρίσι, περισσότερο από την Ουάσιγκτον, υπέστησαν μια διπλωματική ήττα και θα υποστούν τις συνέπειες σε απώλεια της επιρροής τους.
Τα κράτη του Τρίτου Κόσμου δεν θα παραλείψουν να συναγάγουν τα συμπεράσματά τους για τα πρόσφατα γεγονότα: εκείνοι που επιδιώκουν να υπηρετήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως ο Σαντάμ Χουσεΐν, ή να διαπραγματευτούν μαζί τους, όπως ο Μουαμάρ ελ-Καντάφι, θα εκτελεστούν από τα αυτοκρατορικά στρατεύματα και η χώρα τους θα καταστραφεί.
Αντίθετα, εκείνοι που αντιστέκονται, όπως ο Μπασάρ ελ-Ασάντ, και θα είναι ικανοί να οικοδομήσουν συμμαχίες με τη Ρωσία και την Κίνα θα επιβιώσουν.


Θρίαμβος στον εικονικό κόσμο, ήττα στον πραγματικό κόσμο
Η αποτυχία του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου και του ΝΑΤΟ εμφανίζει μια ισορροπία δυνάμεων που πολλοί υποπτεύονταν, αλλά που δεν μπορούσε κανείς να ελέγξει: οι Δυτικοί κέρδισαν τον μιντιακό πόλεμο και αναγκάστηκαν να παραιτηθούν από τον στρατιωτικό πόλεμο. Για να παραφράσω τον Μάο Τσε Τουνγκ: έγιναν εικονικές τίγρεις.
Κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης, και ακόμα και σήμερα, οι δυτικοί ηγέτες και Άραβες μονάρχες κατάφεραν να δηλητηριάσουν όχι μόνο τους δικούς τους λαούς, αλλά και ένα μεγάλο μέρος της διεθνούς κοινής γνώμης. Κατάφεραν να πιστέψουμε ότι ο πληθυσμός της Συρίας είχε εξεγερθεί κατά της κυβέρνησής του και ότι η τελευταία κατάστελλε τις πολιτικές διαμαρτυρίες στο αίμα.
Οι δορυφορικοί τηλεοπτικοί δίαυλοι τους δεν μοντάρισαν μόνο εσφαλμένες εικόνες για να παραπλανήσουν το κοινό, αλλά γύρισαν και εικόνες φαντασίας σε στούντιο για τις ανάγκες της προπαγάνδας τους.
Τελικά, το ΣΣΚ και το ΝΑΤΟ εφεύρεσαν και μετέδιδαν για δέκα μήνες μια επανάσταση που δεν υπήρχε παρά μόνο σε εικόνες, ενώ στο έδαφος, η Συρία έπρεπε να αντιμετωπίσει έναν πόλεμο χαμηλής εντάσεως που διεξήγαγε η Λεγεώνα των Ουαχάμπι με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, η Ρωσία και η Κίνα έχοντας κάνει μια πρώτη χρήση του βέτο τους και το Ιράν έχοντας ανακοινώσει την πρόθεσή του να πολεμήσει στο πλευρό της Συρίας, εάν χρειαζόταν, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι υποτελείς τους παραδεχτήκαν ότι η συνέχιση του σχεδίου θα τους απορροφούσε σε ένα παγκόσμιο πόλεμο.
Μετά από μήνες ακραίας έντασης, οι ΗΠΑ αποδέχτηκαν ότι μπλόφαραν και ότι δεν διέθεταν τα καλά χαρτιά στο παιχνίδι τους
Παρά ενός στρατιωτικού προϋπολογισμού άνω των 800 δισεκατομμυρίων δολαρίων, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι παρά ένας κολοσσός με πήλινα πόδια. Πράγματι, εάν οι ένοπλες δυνάμεις τους είναι ικανές να καταστρέψουν αναπτυσσόμενα κράτη, εξαντλημένα από προηγούμενους πολέμους ή μέσω εμπάργκο μεγάλης διάρκειας, όπως στην Σερβία, το Ιράκ ή τη Λιβύη, δεν μπορούν ούτε να καταλάβουν εδάφη, ούτε να αντιμετωπίσουν κράτη ικανά να τους απαντήσουν και να μεταφέρουν τον πόλεμο στην Αμερική.
Παρά τις βεβαιότητες του παρελθόντος, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν ποτέ μια σημαντική στρατιωτική δύναμη. Επεμβήκαν λίγες εβδομάδες πριν από το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου ενώπιο ενός εχθρού που ήδη είχε εξαντληθεί από το κόκκινο στρατό.
Νικήθηκαν στη Βόρεια Κορέα και το Βιετνάμ. Δεν ήταν σε θέση να ελέγξουν οτιδήποτε στο Αφγανιστάν, και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το Ιράκ για το φόβο να συνθλιβούν.
Κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες, η Αυτοκρατορία των ΗΠΑ έσβησε την ανθρώπινη πραγματικότητα από τους πολέμους τους και επικοινώνησε εξισώνοντας τον πόλεμο με τα βιντεοπαιχνίδια. Στη βάση αυτή οδήγησε τις εκστρατείες επιστράτευσης, και πάντα σε αυτή τη βάση εκπαίδευσε τους στρατιώτες της. Σήμερα, διαθέτει εκατοντάδες χιλιάδες παίκτες βίντεο ως στρατιώτες. Συνεπώς, με τη παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα, πέφτει το ηθικό των ενόπλων δυνάμεών τους. Σύμφωνα με τις δικές τους στατιστικές, η πλειοψηφία των νεκρών τους δεν έπεσαν στα πεδία των μαχών, αλλά αυτοκτόνησαν, ενώ το ένα τρίτο του προσωπικού τους στις ένοπλες δυνάμεις πάσχει από ψυχιατρικές διαταραχές που τους κάνουν άχρηστους για τις μάχες. Η δυσαναλογία του στρατιωτικού προϋπολογισμού του Πενταγώνου είναι ανίκανη να αντισταθμίσει την ανθρώπινη κατάρρευση του.


Νέες αξίες: εντιμότητα και εθνική κυριαρχία
Η αποτυχία του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου Πολιτείες και το ΝΑΤΟ είναι επίσης αποτυχία των αξίων τους. Παρουσιαστήκαν ως υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας, ενώ καθιέρωσαν τα βασανιστηρίων σε σύστημα διακυβέρνησης και τα περισσότερα από αυτά τα κράτη αντιτίθενται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας.
Ακόμη και αν η κοινή γνώμη στη Δύση και στον Κόλπο είναι υπό-ενημερωμένη για το θέμα αυτό, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι υποτελείς τους έχουν εγκαταστήσει από το 2001 ένα τεράστιο δίκτυο μυστικών φυλακών και κέντρων βασανιστηρίων, περιλαμβανομένου του εδάφους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με το πρόσχημα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, σκόρπισαν τον τρόμο, απαγαγώντας και βασανίζοντας περισσότερο από 80.000 ανθρώπους. Κατά την ίδια περίοδο, δημιούργησαν ειδικές μονάδες επιχειρήσεων, με προϋπολογισμό περίπου 10 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, που διεκδικούν πολιτικές δολοφονίες σε τουλάχιστον 75 χώρες, σύμφωνα με τις δικές τους εκθέσεις.
Όσον αφορά τη δημοκρατία, οι σημερινές Ηνωμένες Πολιτείες δεν κρύβουν αυτό που δεν σημαίνει στα μάτια τους: «κυβέρνηση από τον λαό, μέσω του λαού, για τον λαό» σύμφωνα με τα λόγια του Αβραάμ Λίνκολν, αλλά μόνο η υποταγή των λαών στη θέλησή τους, όπως φαίνεται από τα λόγια και τους πολέμους του Προέδρου Μπους.
Εντούτοις, το σύνταγμα τους απορρίπτει την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και έχουν αναστείλει τις θεμελιώδεις συνταγματικές ελευθερίες με την εγκαθίδρυση μιας μόνιμης κατάστασης έκτακτης ανάγκης με το νόμο Patriot Act. Όσον αφορά τους υποτελείς τους του Κόλπου, δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε ότι αυτoί είναι απόλυτες μοναρχίες.
Είναι αυτό το μοντέλο που συνδυάζει χωρίς ντροπή εγκλήματα μεγάλης κλίμακας και τον ανθρωπιστικό λόγο, το οποίο νικήθηκε από τη Ρωσία και την Κίνα. Κράτη των οποίων ο απολογισμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία, καθόσον είναι πολύ συζητήσιμος, είναι όμως άπειρα ανώτερος από εκείνο του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου και του ΝΑΤΟ.
Κάνοντας χρήση του βέτο τους, η Μόσχα και το Πεκίνο υπερασπίστηκαν δύο αρχές: τον σεβασμό για την αλήθεια, χωρίς την οποία η δικαιοσύνη και η ειρήνη είναι αδύνατες, και τον σεβασμό της κυριαρχίας των λαών και κρατών, χωρίς την οποία δεν είναι δυνατή η δημοκρατία.
Ήρθε η ώρα να αγωνιστούμε για την ανοικοδόμηση της ανθρώπινης κοινωνίας μετά από μια περίοδο βαρβαρότητας.

Thierry Meyssan


πηγή

Δημοσίευση σχολίου

  1. ΜΠΡΑΒΟ ΚΥΡΙΕ ΧΑΝΙΩΤΗ

    ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙ ΤΙΣ Η.Π.Α ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ.
    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΕΜΦΑΣΗ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ -ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΣΤΑ ΜΕΣΑ.
    Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΩΝ Η.Π.Α ΕΠΑΥΣΕ ΧΘΕΣ.

    ΠΑΝΤΑΖΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

 
Top