του Κώστα Αντωνίου*
Η Ε.Ε. μετατρέπει την Ελλάδα σε αποικία και οδηγεί τον λαό της στην εθνική ταπείνωση και τη μιζέρια. Οι πολιτικοί της Ελλάδας ξεζούμισαν την εθνική οικονομία και οδήγησαν τον ελληνικό λαό στη μιζέρια και στα σημερινά αδιέξοδα. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση, αντί να έλθει και να βρει τρόπους να τον ανακουφίσει από τα δεινά του, τον μεταχειρίζεται σαν σκλάβο, και τον οδηγεί στην ταπείνωση και στην απελπισία. Είναι ενδεικτικά αυτά που είπε ο Βρετανός ευρωβουλευτής Νάιτζελ Φάραζ, απευθυνόμενος προς τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χέρμαν Ρομπάι...
«Οδηγείτε την Ελλάδα στην ταπείνωση και την απελπισία. Η Ελλάδα δεν είναι θυγατρική εταιρεία, στην οποία η Ε.Ε. μπορεί απλά να έλθει και να αναλάβει τον έλεγχο, για να οδηγήσει ένα ανεξάρτητο έθνος στην ταπείνωση και στην απελπισία. Χρησιμοποιείτε την Ελλάδα ως αποικία της Ευρώπης. Στείλατε διπλωμάτες να χειρίζονται τη χώρα, όπως έκαναν τον 19ον αιώνα. Αυτό είναι ένα τραγικό, τεράστιο λάθος. Η Ελλάδα είναι χώρα με ψυχή, περηφάνια και ιστορία. Και, για όνομα του Θεού, έχει ανακαλύψει τη δημοκρατία. Σήμερα αυτή η χώρα υποφέρει, η ανεργία στους νέους ανέρχεται στο 50%. Τους κοροϊδεύετε ότι θα τους δημιουργήσετε ανάπτυξη και θέσεις εργασίας. Κανένα από αυτά δεν πρόκειται να συμβεί. Και να θυμάστε, αυτοί οι άνθρωποι οδηγούνται στην ταπείνωση και στην απελπισία. Και οι απελπισμένοι άνθρωποι προβαίνουν σε πράξεις απελπισίας. Ανησυχώ πάρα πολύ για το τι μπορεί να συμβεί σε αυτήν τη χώρα, αν συνεχίσουμε με αυτήν την πολιτική».
Αυτά τα λόγια, που νομίζουμε ότι αντανακλούν την απογοήτευση, τον θυμό και την έκρηξη ενός ταπεινωμένου Έλληνα, τα είπε Άγγλος ευρωβουλευτής. Και έχει απόλυτο δίκαιο.
Η Ευρώπη μεταχειρίζεται την Ελλάδα ως προτεκτοράτο και ως αποικία της. Συμπεριφέρεται προς τον ελληνικό λαό ως κατοχική δύναμη. Και με τα σκληρά και απάνθρωπα μέτρα της, πνίγει και εξανεμίζει κάθε προοπτική να εξέλθει από την κρίση. Μεταπηδά από τα πιο σκληρά μέτρα στα σκληρότερα, και μετατρέπει τη χώρα σε χώρα ανέργων και εξαθλιωμένων. Πώς θα οδηγηθεί η Ελλάδα στην ανάπτυξη, με ανθρώπους που πεινούν, δεν έχουν εργασία, ή όσοι έχουν, ζουν με 500 ευρώ; Στη σωτηρία οδηγείται, ή στη χρεοκοπία;
Το ένα σκληρό μέτρο διαδέχεται το σκληρότερο. Και πολλοί οικονομολόγοι διατείνονται ότι αυτόν τον Γολγοθά είναι αναγκαίο να τον διαβεί ο ελληνικός λαός, για να φτάσει στην ανάσταση.
Δεν είμαστε οικονομολόγοι. Αλλά η απλή απορία είναι τούτη: Γιατί με τόσες στερήσεις του ελληνικού λαού, δεν υπήρξε η αμυδρά ανάκαμψη; Και ως πού θα πάει αυτή η σκυταλοδρομία, των συνεχών αιματηρών θυσιών του Έλληνα; Πώς θα δημιουργηθούν συνθήκες ανάκαμψης, όταν η Ε.Ε. καταστρέφει τις παραγωγικές δυνατότητες του ελληνικού λαού και τον μετατρέπει σε πειναλέο λαό, άνεργο, άστεγο, απελπισμένο, που πεθαίνει στα πεζοδρόμια από την πείνα και τη φτώχια; Όταν του έχει λεηλατήσει την εθνική αξιοπρέπεια, με τους ανθρώπους της να μετατρέπονται σε υπερκυβερνήτες της χώρας;
Δεν είναι έτσι, όμως, που θεμελιώνεται η ευρωπαϊκή ενότητα. Δεν μπορεί η Ε.Ε. να συμπεριφέρεται ως αποικιοκράτης έναντι των κρατών μελών της. Έχει αποτύχει πλήρως στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, και αντί να δώσει χείρα βοηθείας στα δυσπραγούντα μέλη της, τα σπρώχνει πιο κοντά στη χρεοκοπία, στερώντας από τους λαούς τους, ακόμη και την εθνική αξιοπρέπεια και περηφάνια τους.
Τέτοια ενωμένη (δήθεν) Ευρώπη, να λείπει...
πηγή
Δημοσίευση σχολίου