Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Η φωτογραφία είναι από το 2010.Τότε που ακόμη γίνονταν παρελάσεις στη Θεσσαλονίκη.Έχει κάτι από...Ουίνστον Τσόρτσιλ ο Ευάγγελος Βενιζέλος σ΄ αυτή τη φωτογραφία. Τότε ήταν ΥΕΘΑ.Τώρα είναι ένας "τσάρος" μιας νεκρής οικονομίας.
Θυμηθήκαμε τη φωτογραφία ...στυλ-Τσόρτσιλ, ακούγοντάς τον συνεχώς αυτές τις ημέρες να ζητάει θυσίες,θυσίες,θυσίες.Προειδοποιώντας για απόλυτη καταστροφή. Με άλλα λόγια και υπό άλλες συνθήκες βέβαια μας υπόσχεται κι αυτός "αίμα,ιδρώτα και δάκρυα".
Μόνο που υπάρχουν κάποιες μικρές διαφορές,από τις οποίες θα έπρεπε να έχει διδαχτεί ως βαθύς γνώστης της ιστορίας που είναι.
Όταν ζητάς θυσίες από ένα λαό πρέπει πρώτα απ΄ όλα να τον κάνεις να πιστέψει ότι αυτές έχουν νόημα και ελπίδα.Όχι μόνο για τον εαυτό του.Αλλά για το κοινό καλό . Μόνο τότε μπορεί να σου δώσει ότι μπορεί μέσα από τη ψυχή του.Με πιο απλά λόγια να εμπνεύσεις το κόσμο να σε ακολουθήσει στο δρόμο προς το θυσιαστήριο.
Ο Τσώρτσιλ υποσχέθηκε "αίμα,ιδρώτα και δάκρυα" στους συμπατριώτες του,με τον βρετανικό στρατό ηττημένο να φεύγει κυνηγημένος από το Καλέ της Γαλλίας και τους πολίτες της Βρετανίας τρομοκρατημένους από την αεροπορική επέλαση των ναζί που θα γινόταν καθημερινή. Αμέσως μετά την ομιλία του ο Τσόρτσιλ πήρε τη σύζυγό του και έκανε μια συμβολική κίνηση. Πέρασε μ΄ ένα πλοιάριο τη Μάγχη,που η αεροπορία του Γκαίρρινγκ πλέον απειλούσε. Συμβολική κίνηση που είχε κι αυτή όμως τη σημασία της. Να πείσει,να εμπνεύσει, να προετοιμάσει για τα δύσκολα που έρχονταν και να διώξει το φόβο για το αύριο. Τελικά ο Τσόρτσιλ ενέπνευσε τους συμπατριώτες τους για ένα και μόνο λόγο: τους έδωσε την ευκαιρία να πολεμήσουν ,να αμυνθούν και να προστατεύσουν τη χώρα τους. Και το έκαναν με μεγάλη επιτυχία.
Φεύγοντας από το ΥΕΘΑ ο κ.Βενιζέλος,είπε ότι "πάω στο πραγαμτικό πόλεμο". Και είχε δίκιο. Προσπαθεί μέσα στους συνεχείς βομβαρδισμούς,παραπληροφόρησης,"οικονομικής τρομικρατίας" και απειλών "εξαφάνισης" της χώρας να μας πείσει ότι πρέπει να κάνουμε "θυσίες,θυσίες,θυσίες" για να αποφύγουμε την απόλυτη καταστροφή.
Δεν χρειάζεται να κάνει καμία συμβολική κίνηση όπως ο Τσόρτσιλ για να μας πείσει για τις προθέσεις του.Αλλά πρέπει να μας πει για ποιο ακριβώς πράγμα μας ζητάει να σκύψουμε και να πούμε "σφάξε με Αγά μου ν΄αγιάσω". Μετά από δύο χρόνια απάνθρωπων περικοπών, που κατέστρεψαν οικογένειες και ανθρώπινες ζωές , πόσο μπορεί να χρησιμοποιείται ως φόβητρο και απειλή η αναγκαστική έξοδος από το ευρώ με τη θέλησή μας ή χωρίς. Τι να φοβηθούν το ένα και πλέον εκατομμύριο άνεργοι από την έξοδο από το ευρώ και την επιστροφή στη δραχμή; Τι να τους τρομάξει; Και βέβαια τι να τους εμπνεύσει;
Γιατί θα πρέπει να κάνει θυσίες ο νέος που τον προορίζουν αν βρει δουλειά να παίρνει 400 ευρώ; Να θυσιάσει τι , εκτός από τα όνειρά του;
Θα μπορούσε ο υπουργός Οικονομικών να μας εξηγούσε πόσο μεγάλη θα είναι η διαφορά για όλους αυτούς για όλους εμάς ο δρόμος των θυσιών και ο δρόμος της απόλυτης καταστροφής; Ίσως έτσι να μας πείσει.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου