Τις ώρες που διανύουμε η πλειοψηφία ανά την υφήλιο προσπαθεί να συνέλθει από το ξενύχτι της ξέφρενης διασκέδασης λόγω της αλλαγής του χρόνου ωσάν η εξελικτική διαδικασία του χρόνου πρόκειται να επιφέρει θεαματικές αλλαγές στη ζωή της προς το καλύτερο. Στην πατρίδα μας θα λέμε δόξα τω Θεώ που τη βγάλαμε και φέτος. Άλλωστε μέχρι του χρόνου ποιος ζει ποιος πεθαίνει…
Κυριολεκτικά όταν…
…την ίδια στιγμή οι παίκτες παίρνουν θέση στην παγκόσμια σκακιέρα και δείχνουν τις προθέσεις τους ως προς τις πρώτες τους κινήσεις.
Το Ιράν ετοιμάζεται να αποκλείσει τα στενά του Ορμούζ. Τι κι αν οι τιμές του πετρελαίου και των παραγώγων του εκτοξευθούν τόσο ψηλά όσο τα πυροτεχνήματα στη Νέα Υόρκη για τον ερχομό του 2012. Το Ιράν εγκλημάτισε με την παράλογη επιθυμία του να κανονίζει αυτό τα του οίκου του και πρέπει να υποταχθεί. Στη μάχη αυτή, πέρα από πιθανούς συμμάχους του βορρά (που είναι και αυτοί πετρελαιοπαραγωγοί και θα θησαυρίσουν από την άνοδο του μαύρου χρυσού) το μόνο βασικό όπλο που διαθέτει είναι το κλείσιμο των στενών. Ήδη οι πρώτες κινήσεις εντυπώσεων ξεκίνησαν με το Ιράν να απειλεί με κλείσιμο των στενών σε περίπτωση εμπορικού αποκλεισμού, τους παγκόσμιους νταβατζήδες να διαλαλούν πως θα το αποτρέψουν και τους αμυνόμενους να στοχοποιούν το αμερικανικό αεροπλανοφόρο USS John C. Stennis. Τέλος οι Πέρσες κατάφεραν να προσγειώσουν σαν τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι το κατασκοπευτικό αεροσκάφος των Η.Π.Α. όντας έτοιμοι να ανακαλύψουν τα μυστικά του (που κόστισαν ορισμένα δις δολάρια στις πρώτες να το εξελίξουν) και να τα φανερώσουν.
Λίγο πιο βόρεια και δυτικά, στη Συρία οι συγκρούσεις συνεχίζονται. Η Τουρκία συγκεντρώνει δυνάμεις στα σύνορα με τη Συρία, 8 ρωσικά πολεμικά συμπεριλαμβανομένου του αεροπλανοφόρου Kuznetsov έχουν ήδη αφήσει πίσω τους την Κρήτη, αμερικανικά σκάφη πλέον στην περιοχή και τέλος η ίδια Συρία δοκιμάζει τα πυραυλικά της συστήματα.
Στη γείτονα, ο ενοχλητικός Ερντογάν φαίνεται πως πάσχει από καρκίνο στο έντερο όντας έτοιμος να περάσει στην ιστορία, τουλάχιστον την πολιτική σε πρώτη φάση. Ο παλιός γνώριμος κοσμικο-κεμαλικός μετριοπαθής Μεσούτ Γιλμάζ ανασύρθηκε από τη ναφθαλίνη, κάνει δηλώσεις και ταξιδεύει στο L.A. για να δώσει εγγυήσεις και όρκο πίστεως με την ελπίδα πως βοηθούσης της Ν.Τ.Π. ίσως καταφέρει να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη του τουρκικού λαού που τον έστειλε στην εξέδρα πριν 11 χρόνια. Ταυτόχρονα στήνονται σκηνικά παραμονών Ιμίων και τα τουρκικά πολεμικά πλοία φτάνουν ανενόχλητα μέχρι το Σούνιο. Παράλληλα όμως στις νοτιοανατολικές της επαρχίες υφίσταται σημαντικές απώλειες από τους Κούρδους του PKK.
Λίγο νοτιότερα, στην Αίγυπτο, τίποτε δε φαίνεται να έχει ξεκαθαρίσει ενώ οι διαμάχες συνεχίζονται. Πιθανώς να μην έχει επέλθει το επιθυμητό αποτέλεσμα για τους παγκόσμιους νταβατζήδες. Άραγε να τους δούμε κι εδώ να επεμβαίνουν όπως έκαναν στη Λιβύη όταν η επανάσταση κόντευε να τερματιστεί κι έπρεπε με κάποιο τρόπο να τη διασώσουν;
Μέσα σε όλα ας υπολογίσουμε πως η Νοτιοανατολική Μεσόγειος εκτός από ψάρια, καλαμάρια και χταπόδια κρύβει στο βυθό της μερικά δις, τρις βαρέλια (χάσαμε το λογαριασμό) σε πετρέλαιο και κυβικά σε αέριο ενώ ας μη ξεχνάμε πως η Μέση Ανατολή υπήρξε από καταβολής κόσμου το θέατρο των εξελίξεων. Εκεί βρισκόταν ιστορικά ο Παράδεισος, πολλές αυτοκρατορίες πέρασαν από την ηγεμονία των τόπων αυτών με σειρά πολέμων για το πως ποιος θα είναι ο κύριός τους.Πρωτεύοντα ρόλο στο βυθό αυτό έχει η Ελλάδα. Αυτή όμως δε χρειάστηκε να τη διαλύσουν με εξεγέρσεις (χμ…αν και το εφήρμοσαν το Δεκέμβριο του 2008), βομβαρδισμούς για να την απελευθερώσουν από τύραννους. Ανήκουσα γαρ εις την Δύσιν, της την έφεραν αλλιώς. Την απόκαμαν με δάνεια και όσο ο λαός έγλυφε κοκαλάκια, αόρατοι ιστοί την εγκλώβιζαν. Τώρα για να τη σώσουν, τι της ζητούν;
Γη και ύδωρ! Κυριολεκτικά όμως!
Κι όμως μέσα σε όλα αυτά υπάρχει ένας αστάθμητος παράγοντας. Η Ελληνική ψυχή. Οι Έλληνες είναι έτοιμοι να τους στείλουν όλους στον αγύριστο στις επερχόμενες εκλογές και να ανατρέψουν τα πάντα διότι προτιμούν να είναι ελεύθεροι με παξιμάδια παρά σκλάβοι με χάμπουργερ, κις λορέν και μπύρα Βαυαρίας. Δεν είναι τυχαίο ότι προσπαθούν να τρενάρουν τις εκλογές. Καλύτερα όμως, γιατί ο χείμαρρος θα είναι ορμητικότερος.
Και τι θα μπορέσει να κάνει η μικρή Ελλάδα μέσα στο γενικότερο χαμό;
Τουλάχιστον να σταθεί αντάξια της ιστορίας της. Μήπως το 1912-1913 ή το 1940 ήμασταν καλύτερα; Είχαμε ανθηρή οικονομία ή υπερόπλα; Χειρότερα ήμασταν.
Είχαμε όμως αξίες, διαθέταμε ιδανικά και προπαντός πίστη.
Τα διαθέτουμε ακόμη και θα το αποδείξουμε! Ας είναι λοιπόν το 2012 απαρχή ελευθερίας!
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου