Στις 13-1-2012 ο καθηγητής Yücel Altınbaşak, πρόεδρος του Τουρκικού Ιδρύµατος Επιστηµονικών και Τεχνολογικών Ερευνών (ΤÜBITAK), σε ενηµέρωση δηµοσιογράφων αναφορικά µε τις εξελίξεις στο πυραυλικό πρόγραµµα της Τουρκίας δήλωσε ότι την παρούσα περίοδο πραγµατοποιούνται δοκιµές στο βεληνεκές των 300 χλµ, ενώ εντός του 2012 θα αρχίσουν οι δοκιµές για επίτευξη βεληνεκούς 500 χλµ. Στη συνέχεια, ο Τούρκος καθηγητής ανέφερε ότι θα ακολουθήσουν δοκιµές για επίτευξη βεληνεκούς 1.500 χλµ µε τελική επιδίωξη, το 2014, αυτό να φθάσει στα 2.500 χλµ. Επισηµαίνεται ότι, το Ινστιτούτο Μελετών και Ανάπτυξης της Αµυντικής Βιοµηχανίας (Savunma Sanayii Araştırma ve Geliştirme Enstitüsü/SAGE), που υπάγεται στο ΤÜBITAK, είναι υπεύθυνο για το πυραυλικό πρόγραµµα της Τουρκίας και σύµφωνα µε τα τουρκικά ΜΜΕ κατά τις δοκιµαστικές βολές πυραύλων εδάφους-εδάφους προσβάλλονται στόχοι στα 300 χλµ µε απόκλιση 5 µέτρων.
Σε ότι αφορά την πληροφορία για το βεληνεκές των 2.500 χλµ. είχε προηγηθεί ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρ. Τ. Ερντογάν, ο οποίος, κατά τη συνεδρίαση του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συµβουλίου στις 15-12-2011, απευθυνόµενος στην ηγεσία των ενόπλων δυνάµεων ζήτησε να µάθει το βεληνεκές των τουρκικών πυραυλικών συστηµάτων. Όταν οι Τούρκοι στρατηγοί ανέφεραν ότι το µέγιστο βεληνεκές είναι 150 χλµ ο Ερντογάν τους είπε τα εξής: «Αυτό είναι αδύνατο.
Πρέπει να βελτιώσουµε το βεληνεκές. Το Ιράν κατασκεύασε πυραύλους µε βεληνεκές 2.000-2.500 χλµ. Και εµείς µπορούµε να το επιτύχουµε αυτό. Αυτό ζητάω από εσάς.»
Αυτό που προκύπτει από την ανάλυση του συνόλου των τουρκικών εξοπλιστικών προγραµµάτων είναι ότι αποκαλύπτονται τα στοιχεία µιας χαρακτηριστικής προσπάθειας για παραγωγή στρατιωτικών πληροφοριών µεγάλου βάθους και διεξαγωγή επιχειρήσεων, ηµέρα και νύκτα, σε µεγάλες αποστάσεις µε την υποστήριξη οπλικών συστηµάτων µεγάλου βεληνεκούς, στηριζόµενες στην αρχή της διακλαδικότητας. Ειδικότερα για τα πυραυλικά συστήµατα εδάφους-εδάφους κρίνεται σκόπιµο να παρατεθεί το ακόλουθο απόσπασµα από το βιβλίο του συντάκτη του παρόντος άρθρου µε τίτλο: «Η
γεωπολιτική στρατηγική και η στρατιωτική ισχύς της Τουρκίας», απ’ όπου διαπιστώνεται ότι αυτά εντάσσονται σε µια µακροπρόθεσµη εθνική στρατηγική, την οποία όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις αποφάσισαν να κρατήσουν µακριά από τα κόµµατα και τις εσωτερικές πολιτικές διενέξεις:
Στα µέσα της δεκαετίας του 1990 η Τουρκία υπέγραψε συµφωνία µε την Κίνα για την αγορά 19 εκτοξευτών F-302T Kasırga 302 mm, µε βεληνεκές 80 χλµ. Στη συµφωνία προβλεπόταν η µεταφορά τεχνογνωσίας στην Τουρκία, η οποία κατασκεύασε στη συνέχεια 35 εκτοξευτές και πέτυχε να αυξήσει το βεληνεκές τους στα 100 χλµ. Πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί κάνουν λόγο για την
κατασκευή επιπλέον 6 εκτοξευτών του ιδίου τύπου, βεληνεκούς 150 χλµ, στους οποίους εδόθη η ονοµασία Jaguar. Οι Kasırga ανήκουν στην 58 Ταξιαρχία Πυροβολικού που εδρεύει στο Polatli της Άγκυρας. Στις 22-3-2007 η Τουρκία ενηµέρωσε, για πρώτη φορά, επίσηµα τον Ο.Η.Ε. ότι κατασκεύασε 54 εκτοξευτές Kasırga, οι οποίοι µάλιστα παρουσίασθηκαν στην παρέλαση της 30-08-2006 (Ηµέρα Νίκης). Σύµφωνα µε το υφιστάµενο οργανόγραµµα, η κάθε πυροβολαρχία Kasırga διαθέτει 1 όχηµα διοικήσεως, 9 οχήµατα εκτοξευτές και 9 οχήµατα µεταφοράς. Πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί κάνουν λόγο για 100 εκτοξευτές.
Η ενασχόληση της Τουρκίας µε την κατασκευή πυραυλικών συστηµάτων εδάφους-εδάφους δεν είναι καινούργια υπόθεση. Το πρώτο τουρκικό εθνικό πυραυλικό σύστηµα, κατασκευάσθηκε το 1999 από το TÜBİTAK-SAGE (Τουρκικό Ίδρυµα Επιστηµονικών Ερευνών-Ινστιτούτο Αµυντικών Ερευνών και Ανάπτυξης) µε την ονοµασία Toros. Πρόκειται για ένα πυραυλικό σύστηµα εδάφους-εδάφους ή θαλάσσης-εδάφους που έχει δύο τύπους. Το Toros-230 (230 mm - βεληνεκούς 65 χλµ) και το Toros-260 (260 mm - βεληνεκούς 110 ή 115 χλµ). Το σύστηµα παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά στην έκθεση IDEF-1999, την οποία είχε επισκεφθεί ο τότε πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας Σουλεϊµάν Ντεµιρέλ µε τον τότε αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων ∆υνάµεων Χουσεΐν Κιβρίκογλου.
Η Τουρκία, συνεχίζοντας το πυραυλικό της πρόγραµµα, κατασκεύασε εν συνεχεία τους πυραύλους F-600T Yıldırım 607 mm βεληνεκούς 150 χλµ. Πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί αναφέρουν ότι το βεληνεκές τους είναι 250 χλµ. Το πρόγραµµα των Yıldırım άρχισε µε κάθε µυστικότητα το 2002. Στις 22-3-2007, η Τουρκία ενηµέρωσε τον Ο.Η.Ε. για την κατασκευή 6 εκτοξευτών και 97 πυραύλων. Για πρώτη, όµως, φορά, παρουσιάστηκαν στην παρέλαση της 30-8- 2007 (Ηµέρα Νίκης). Πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί κάνουν λόγο για 36 εκτοξευτές. Στο τουρκικό περιοδικό Savunma ve Havacilik (Άµυνα και Αεροπορία), τεύχος 124/2007, αναφέρονται τα ακόλουθα τα οποία αναδηµοσιεύθηκαν από τουρκικές εφηµερίδες: «Στα µέσα της δεκαετίας του 1990, στο βασικό σχεδιασµό που έγινε για τον καθορισµό των µεσοπρόθεσµων και µακροπρόθεσµων αναγκών των τουρκικών ενόπλων δυνάµεων, αποφασίσθηκε να αποκτηθεί τεχνολογία ώστε το βεληνεκές των πυραυλικών συστηµάτων να φθάσει στα 500 χλµ το 2008 και στα 1.000 χλµ το 2009. Με την τεχνολογία όµως που διαθέτει η Τουρκία, στην παρούσα φάση, δεν είναι δυνατόν να φθάσει τα 1.000 χλµ και έχει εστιάσει την προσπάθειά της στην επίτευξη βεληνεκούς µεταξύ 300 και 600 χλµ. Η Τουρκία την πυραυλική τεχνολογία την πήρε αρχικά από την Κίνα, στη συνέχεια όµως ανέπτυξε δική της τεχνολογία και συνεχίζει µόνη της και ανεξάρτητη από το εξωτερικό. ∆ύο είναι οι κύριες αιτίες που η Τουρκία αποφάσισε να δώσει έµφαση στην ανάπτυξη πυραυλικής τεχνολογίας. Το πρώτο κρίσιµο σηµείο εστιάζεται στο γεγονός ότι οι γειτονικές χώρες της Τουρκίας διαθέτουν πυραύλους µεγάλου βεληνεκούς. Συγκεκριµένα το Ιράν απέκτησε µία σηµαντική δύναµη κατασκευάζοντας τους πυραύλους Sahab, των οποίων το βεληνεκές φθάνει στα 2.000 χλµ. Γι’ αυτό το λόγο και προκειµένου η Τουρκία να δηµιουργήσει τις ισορροπίες που επιθυµεί µε τις γειτονικές χώρες επιτάχυνε τις εργασίες ανάπτυξης
πυραυλικής τεχνολογίας ..»
Σηµειώνεται πάντως ότι η ανάπτυξη πυραύλων µε τόσο µεγάλα βεληνεκή αποτελεί σοβαρότατη ένδειξη περί αναπτύξεως πυρηνικών όπλων, διότι πύραυλοι συµβατικής γοµώσεως µε αυτά τα βεληνεκή έχουν περιορισµένη στρατιωτική αξία σε σύγκριση µε το κόστος ανάπτυξης και κατασκευής τους. Η ίδια ένδειξη, κατά την άποψή µας, είναι χαρακτηριστική τόσο των προθέσεων του Ιράν όσο και της Τουρκίας.
Η άποψη αυτή επιβεβαιώνεται από σχετικό δηµοσίευµα στο φύλλο της εφηµερίδος Milliyet, 23-11-2009, το οποίο αναγράφει τα ακόλουθα: «Η Τουρκία είναι µία µουσουλµανική χώρα. Η πρώτη µουσουλµανική χώρα παγκοσµίως που κατασκεύασε εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας είναι το Πακιστάν, το οποίο αµέσως µετά κατασκεύασε ατοµική βόµβα. Η δεύτερη µουσουλµανική χώρα
που κατασκεύασε εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας είναι το Ιράν, το οποίο εισήλθε στη διαδικασία κατασκευής ατοµικής βόµβας. Η Τουρκία, η οποία αποτελεί µία χώρα κλειδί στη Μέση Ανατολή, αν κατασκευάσει εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, είναι σαφές ότι θα επιχειρήσει να κατασκευάσει ατοµική βόµβα.»
του Χρήστου Μηνάγια
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου