ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
Η ανακοίνωση του Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι για την απόσυρσή του από την κούρσα των προεδρικών εκλογών της Αιγύπτου, αλλάζει τα δεδομένα στη χώρα των φαραώ. Και την ίδια στιγμή, αποκαλύπτει ότι το μεταβατικό στάδιο της παρουσίας του στρατού στην εξουσία, δεν είναι… όσο μεταβατικό προσδοκούσε η διεθνής κοινότητα, αλλά κυρίως οι πολίτες της Αιγύπτου, προκειμένου να αποκατασταθεί μια σχέση ισορροπίας ανάμεσα στο κράτος και τους πολίτες.
Η βίαιη κατάρρευση του καθεστώτος Μουμπάρακ, στην κορύφωση του ξεσπάσματος της Αραβικής Άνοιξης, είχε δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες, για μια χώρα με προχωρημένη σημειολογία και σπουδαιότητα, αναφορικά με τον ρόλο της στην ευρύτερη περιοχή.
Στο πρόσωπο του Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, τον οποίο εμπιστευόταν η διεθνής κοινότητα, λόγω της επί σειρά ετών παρουσίας του στη θέση του επικεφαλής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας, οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι θα έβρισκαν το ηγετικό ισοδύναμο του Χόσνι Μουμπάρακ, σε πιο… εκδημοκρατισμένη μορφή, φυσικά.
Ο ίδιος ο Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, είχε θέσει από την πρώτη στιγμή συγκεκριμένους όρους, προκειμένου να δεχθεί να είναι υποψήφιος, να σηκώσει δηλαδή το βάρος της άσκησης της διακυβέρνησης στην Αίγυπτο, σε μια περίοδο διεθνών αναταράξεων αλλά και… ειδικής αναστάτωσης, στη γύρω περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Όπως φαίνεται, η πραγματικότητα την οποία κλήθηκε να αντιμετωπίσει ο Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, ήταν διαφορετική από εκείνη την οποία προσδοκούσαν, ο ίδιος και οι συμπατριώτες του. Γι’ αυτό και κατήγγειλε ότι το προηγούμενο καθεστώς, δηλαδή το καθεστώς του Χόσνι Μουμπάρακ, συνεχίζει να κυβερνά την Αίγυπτο. Με αποτέλεσμα, η συνείδησή του να μην του επιτρέπει να είναι υποψήφιος. Η Δύση… ακούει;
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου