Πάει κι αυτό, έγιναν οι συμφωνίες, προτάθηκαν οι «ημέτεροι», συγκροτήθηκε η νέα κυβέρνηση και δόθηκε προσωρινό τέλος στο εξαήμερο μπάχαλο που είχε προηγηθεί με την επιμονή του κ. Παπανδρέου να μην ξεστομίζει την λέξη «παραιτούμαι», την εμμονή από την άλλη πλευρά του κ. Σαμαρά να ακούσει από το στόμα του Παπανδρέου την πολυπόθητη λέξη, τον κ. Καρατζαφέρη να αποχωρεί από το Προεδρικό Μέγαρο τσαντισμένος που δεν συμπεριλήφθηκε αρχικά στην μοιρασιά των υπουργικών θώκων και που βεβαίως την επομένη όταν του δόθηκε μέρος της πίτας (4 βουλευτές του, βολεύθηκαν) επέστρεψε με τεράστιο χαμόγελο.
Όλα καλά ...
Ανέλαβε λοιπόν ο νέος Πρωθυπουργός, αδειάζοντας με την πρώτη του δήλωση, τους υποστηρικτές του, λέγοντας πως δεν έθεσε κανένα όρο.
Αλήθεια όμως, πόσο πραγματικό μπορεί να είναι αυτό ;
Διότι εάν πραγματικά δεν έθεσε όρους, πως μπορεί ένας έξυπνος, έμπειρος, σαν τον νέο Πρωθυπουργό, με τόσες περγαμηνές, να θεωρεί πως μόνος του, θα παλέψει, όλους αυτούς που μας έφεραν στην τραγική σημερινή κατάσταση, ως Έθνος ;
Πως μπορεί ένας τεχνοκράτης του δικού του βεληνεκούς, να μην θέλει να περιστοιχίζεται από ανθρώπους που εμπιστεύεται, από ανθρώπους που μπορεί να συνεργασθεί ;
Διότι εάν οι άνθρωποι που ανέλαβαν, είχαν την θέληση να σώσουν την Ελλάδα, γιατί να μας οδηγήσουν στο σημείο που είμαστε ;
Αν λοιπόν αληθεύει πως δεν έθεσε όρους, μάλλον αποτύχαμε στην εκλογή του, αφού μπήκε γυμνός στον λάκκο με τα λιοντάρια, στον λάκκο με τα φίδια. Εάν όμως δεν ισχύει αυτή του η δήλωση και ζήτησε προϋποθέσεις και όρους, τότε δυστυχώς δεν ισχύουν οι επόμενες δηλώσεις του, περί του ότι δεν είναι πολιτικός.
Αν πραγματικά συζήτησε και απαίτησε προϋποθέσεις για να αναλάβει, περιέπεσε στο λάθος, να ξεκινήσει την πολιτική του καριέρα, με ένα από τα σημερινά χαρακτηριστικά του Έλληνα πολιτικού, το ψέμα. Λέγοντας λοιπόν πως δεν είναι πολιτικός, ίσως να εννοούσε πως ποτέ μέχρι σήμερα δεν υπήρξε σε πολιτική θέση.
Όντας όμως οικονομικός σύμβουλος Πρωθυπουργού, είτε από την θέση του Διοικητή της Τράπεζας Ελλάδας, είτε ως σύμβουλος του Παπανδρέου, δεν ήταν παράλληλα σε πολιτική θέση ;
Εκτός εάν με την έννοια πολιτικός, εννοεί ότι δεν είναι λίγο ψεύτης, λίγο κλέφτης και λίγο λαμόγιο, έτσι όπως τουλάχιστον αποδίδουμε όλοι οι έλληνες, απαξιωτικά σήμερα την λέξη πολιτικός.
Είναι όμως γεγονός, πως έχουμε νέα κυβέρνηση, που θα πρέπει να μας βγάλει προς την έξοδο του τούνελ. Όμως πως μπορεί μια κυβέρνηση, που μας επιβλήθηκε από τις Βρυξέλλες, μια κυβέρνηση που μας επιβλήθηκε από τους Μέρκελ-Σαρκοζί και τους συν αυτώ, τους «εταίρους μας» που απροκάλυπτα μας απαγόρεψαν να κάνουμε εκλογές, πως μπορεί να μας βγάλει στην αντίπερα όχθη ;
Πως μπορούμε να περιμένουμε σωτηρία, από ανθρώπους, σαν τον νέο Πρωθυπουργό, όταν ως διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος, παρέα με τους Σημίτη-Παπαντωνίου, μαγείρεψε τα στοιχεία και μας έβαλαν (ξεγελώντας τους εταίρους μας) στην ΕΕ. Πως μπορεί από ανθρώπους που μέχρι προχθές αλληλοβριζότανε στα έδρανα του κοινοβουλίου, να περιμένουμε σήμερα να συνεργασθούν για να μας βγάλουν από το τούνελ ;
Πως μπορεί να ελπίζουμε σε ανθρώπους, όπως ο κ. Σαμαράς, που δηλώνει πως δεν συγκυβερνά, όταν ο Αντιπρόεδρος του κόμματος, είναι σήμερα Υπουργός της νέας κυβέρνησης. Πως μπορεί να ελπίζουμε, όταν δηλώνει ότι …. δεν υπογράφει μεν, αλλά θα ψηφίσει δε … την νέα σύμβαση, και κατʼ επέκταση τα νέα μέτρα ;
Πως μπορεί να λέει πως δεν συγκυβερνά, αλλά στηρίζει τον Παπανδρέου για όσα έκανε 2 χρόνια και για όσα συμφώνησε στις Κάννες ;
Πως μπορεί να ελπίζουμε σε ανθρώπους σαν τον κ. Καρατζαφέρη, όταν κατακεραύνωνε τους χειρισμούς Παπανδρέου τα 2 αυτά χρόνια, μόλις πήρε 4 υπουργικούς θώκους, να τάχθηκε υπέρ όλων των μέτρων που μας οδήγησαν στην υποβάθμιση της ζωής μας, πως μπορεί οι δικοί του άνθρωποι να μην φροντίσουν να διατηρηθεί η υποβάθμιση της ζωής μας, πως μπορεί να ελαφρώσει τον απλό λαό, από τα υπέρογκα τοκοχρεολύσια ;
Πως μπορεί να στηρίζει σήμερα, όλους αυτούς που μετέφεραν τα κλεμμένα τους σε τράπεζες της Ελβετίας και αλλού, όπου τουλάχιστον βρίσκουν καταφύγιο οι απανταχού κλέφτες του πλανήτη ;
Πως μπορεί να ελπίζουμε σε ανθρώπους που με κάθε πράξη τους, φροντίζουν πρώτα απʼ όλα και με κάθε τρόπο να διασφαλίζουν την ατιμωρησία και τα κλοπιμαία τους;
Βλέποντας λοιπόν προχθές τα χαμόγελα και τη διάχυτη αυταρέσκεια, των μέχρι προχθές διαφωνούντων, βλέποντας πως χώρεσαν όλοι μαζί στο ίδιο υπουργικό κοστούμι για να «μας σώσουν», εκτιμώ ότι εξακολουθούμε να έχουμε ένα σημαντικό ζήτημα που πρέπει να επιλύσουμε.
Πρέπει να πάψουμε να έχουμε στην διακυβέρνηση της χώρας μας πολιτικούς σαν τους σημερινούς, αλλά να αποκτήσουμε ανθρώπους που να έχουν αποφασιστικότητα για το μέλλον της πατρίδας μας, πρέπει να αποκτήσουμε ανθρώπους ηγέτες, πραγματικούς ηγέτες, ανθρώπους που δεν θα μας βυθίσουν στα χειρότερα.
Θα πρέπει να αποκτήσουμε ηγέτες που να είναι διαθετημένοι να παρέμβουν, αναγκάζοντας όσους χρόνια τώρα μας οδήγησαν σʼ αυτό το χάλι, όσους χρωστάνε, όσους φοροδιαφεύγουν και μετέφεραν τα πλούτη τους στο εξωτερικό να πληρώσουν!!!
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου