Κύριε Πρωθυπουργέ,
Η κρισιμότητα της κατάστασης της χώρας απαιτεί λύσεις διαφορετικές από αυτές που επιβάλλουν οι ευρωπαίοι εταίροι κατόπιν απαίτησης του παγκόσμιου τραπεζικού κατεστημένου, που καταπίνει ολόκληρες χώρες.
Ξεκινώ με την παραδοχή ότι το χρέος ΔΕΝ είναι βιώσιμο. Το δίλημμα μεταξύ της συνεχιζόμενης προσπάθειας εξυπηρέτησης του και του κινδύνου μη πληρωμής συντάξεων και μισθών, αν διακοπούν οι δόσεις του μνημονίου, είναι ψευδές και κατασκευασμένο.
Σε θεωρητικό επίπεδο, αν η χώρα κηρύξει στάση πληρωμών στο χρέος, απαλλάσσεται από τους τόκους, που έχουν ανέλθει σε δυσθεώρητα επίπεδα. Η χώρα δύναται να έχει άμεσα πλεόνασμα αν δεν πληρώνει τόκους και περικόψει τις δαπάνες της, άμεσα και υπό καθεστώς ανάγκης.
Η ακραία αυτή περίπτωση είναι το ισχυρό χαρτί διαπραγμάτευσης για την τελική λύση που θα είναι και βιώσιμη. Βιώσιμη λύση δεν υπάρχει αν το χρέος δεν αναδιαρθρωθεί και μειωθεί κατά 50% τουλάχιστον, ποσοστό που ήδη έχουν προεξοφλήσει οι αγορές.
Με την μείωση του χρέους κατά 50% μπορείτε να νομιμοποιηθείτε ηθικά να κάνετε τις σαρωτικές αλλαγές που επιβάλλονται στην χώρα για την περικοπή των δαπανών και την οργάνωση του κράτους.
Συγκεκριμένα:
Καμία απόλυση στο δημόσιο δεν πρέπει να γίνει τώρα. Η οικονομία της χώρας δεν αντέχει νέους ανέργους. Οι «κοπρίτες» του κ. Πάγκαλου μπορεί να είναι ράθυμοι και αντιπαραγωγικοί, όμως τα χρήματα τους ανακυκλώνονται στην ελληνική οικονομία και στηρίζουν και τον ιδιωτικό τομέα τον οποίο τα μίντια έχουν στρέψει εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων. Επειδή μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν θα πρέπει να περικοπούν οι αμοιβές τους και παράλληλα να αξιολογηθούν ώστε να αυξηθεί η παραγωγικότητα τους. Σίγουρα δεν είναι κοπρίτες στην πλειοψηφία τους και εν τέλει ο αριθμός τους δεν είναι τραγικά μεγάλος με διεθνή δεδομένα. Η δομή του κράτος είναι το πρόβλημα και τα τρωκτικά του.
Η περικοπή των αμοιβών και το πάγωμα των προσλήψεων θα εξορθολογίσει σε βάθος χρόνου τις στρεβλώσεις με το λιγότερο δυνατό κόστος για την οικονομία. Αν απολύσετε υπαλλήλους εκτός του ότι πληρώνετε επιδόματα ανεργείας, η ύφεση αυξάνεται κατακόρυφα και το αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό. Προσθέστε το ρίσκο της κοινωνικής αναταραχής από τις στρατιές των ανέργων.
Κατάργηση του τραπεζικού απορρήτου. Διασταύρωση τραπεζικών καταθέσεων και δηλωθέντων εισοδημάτων. Σε όσους δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τις καταθέσεις τους (οι περισσότεροι) άμεση δήμευση του 50% του ποσού που δεν δικαιολογείται. Ούτε δικαστήρια, ούτε ποινικές διαδικασίες. Με αποφάσεις - εξπρές τα χρήματα περνάνε στο κράτος καθώς πρόκειται για τους φόρους που δεν έχει εισπράξει τόσα χρόνια.
Οι καταθέσεις ανέρχονται σε 250 δισεκατομμύρια ευρώ. Θα είναι πολύ παράξενο τα 100 δισεκατομμύρια να μην μπορούν να δικαιολογηθούν; Μάλλον όχι. Αυτό θα φέρει άμεσα 50 δισεκατομμύρια έσοδα στο κράτος και θα συρρικνωθεί το ήδη μειωμένο χρέος από την αναδιάρθρωση στα 100 δισεκατομμύρια. Ακόμα και να κάποιος θεωρήσει τους παραπάνω υπολογισμούς πρόχειρους, το βέβαιο είναι ότι μπορούν να προκύψουν μεγάλα έσοδα για το κράτος και να αποκατασταθεί η κοινωνική δικαιοσύνη.
Έκδοση πολυετών λαϊκών ομολόγων με επιτόκιο 4%. Δανειστείτε από το λαό ώστε και οι τόκοι να μένουν και να καταναλώνονται στην χώρα. Οι καταθέσεις αυτή τη στιγμή αποδίδουν από λίγο ως τίποτα. Γιατί πρέπει να δανείζεται η χώρα από τους «φίλους» της - και τώρα πια ενυπόθηκα; Αν χρεοκοπήσει το κράτος μάλλον κινδυνεύουν και οι καταθέσεις οπότε για τον έλληνα καταθέτη αξίζει να αγοράσει τα ομόλογα, δανείζοντας ένα κράτος που θα χρωστάει πια λίγο περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια και όχι 350.
Κρατικοποίηση των τραπεζών άμεσα. Διατήρηση των διοικήσεων τους και ιδιωτικοποίηση στο μέλλον μετά την εξυγίανση τους.
Αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχεία εφεξής. Στην αναθεωρητική Bουλή συνταγματική κατοχύρωση ότι το χρέος δεν θα ξεπεράσει ποτέ στο μέλλον συγκεκριμένο ποσοστό του ΑΕΠ.
Οι λύσεις είναι πολλές. Για να τις υλοποιήσετε όμως θα πρέπει να έρθετε σε ρήξη με το τραπεζικό κατεστημένο, το οποίο θέλει να πληρωθεί και το τελευταίο cent, παρά το ότι έκανε λάθος επιλογή όταν δάνειζε την χώρα με spread 1% για χρόνια. Αυτό είναι απαράδεκτο και ανήθικο. Για ποιο λόγο οι ομολογιούχοι δεν πρέπει να χάσουν; Ποιος ιδιώτης επενδυτής σε ποιο κλάδο κάνει λάθος επιλογή και τον σώζει το κράτος; Μόνο οι τράπεζες - βαμπίρ έχουν αυτό το προνόμιο, που σώθηκαν από τους φορολογούμενους και θέλουν να συνεχίσουν να τους απομυζούν.
Ο έτερος μύθος, βέβαια, ότι μετά την αναδιάρθρωση θα έχουν πρόβλημα οι τράπεζες είναι πάλι για τον εκφοβισμό της μάζας. Οι ελληνικές τράπεζες, όπως και οι περισσότερες στον πλανήτη, είναι ήδη σε δυσμενέστατη θέση αφού λειτουργούν με τις γραμμές των κεντρικών τραπεζών. Το πρόβλημα των επιχειρηματικών δανείων είναι μεγαλύτερο από αυτό των ομολόγων και εντείνεται από την ύφεση. Οι τράπεζες - ούτως ή άλλως - χρειάζονται νέες αυξήσεις κεφαλαίου. Τα ασφαλιστικά ταμεία επίσης τρώνε από τις σάρκες τους ρευστοποιώντας αποθεματικά για να πληρώνουν συντάξεις. Τα ομόλογα είναι το πρόβλημα; Το ζητούμενο είναι η ανάπτυξη για να αυξηθούν οι εισφορές. Με ύφεση σκάβεις βαθύτερα το λάκκο σου.
Όλα αυτά δεν υλοποιούνται μέσα σε λίγους μήνες, υπό τον πανικό και τον εκβιασμό της μη καταβολής της επόμενης δόσης.
Κύριε Πρωθυπουργέ, έχετε μια μοναδική ευκαιρία να βγείτε μπροστά από τις εξελίξεις που έρχονται. Όλα τα κράτη δανείζονται για να ζήσουν και αποτελούν μια χάρτινη πυραμίδα με διαφορετική ημερομηνία κατάρρευσης. Οι πολιτικοί μπορείτε να δώσετε τη λύση. Η κα Μέρκελ επιθυμεί αναδιάρθρωση, αλλά δεν μπορεί να το πει υπό την πίεση των τραπεζιτών. Γιατί να πληρώσει ο Γερμανός τα λάθη των ομολογιούχων; Δεν έχει δικαίωμα και αυτός να αντιδρά; Μπορείτε να βρείτε τη χρυσή τομή, αυτό απαιτείται από τους πολιτικούς να κάνουν.
Αν το «αστείο» στην Ισπανία με τον κόσμο στον δρόμο γιγαντωθεί, οι εξελίξεις θα σας ξεπεράσουν σε χρόνο απίστευτα γρήγορο. Τα χρέη παγκοσμίως είναι σε ύψος δυσθεώρητο, φρενάρουν την ανάπτυξη και πρέπει να δοθεί συνολική λύση. Η Ελλάδα έχει το προνόμιο σε αυτή τη διαπραγμάτευση που θα γίνει παγκοσμίως να πετύχει καλύτερους όρους τώρα γιατί είναι μικρή και προσέρχεται πρώτη να συζητήσει. Η αναδιάρθρωση δεν είναι το τέλος του κόσμου, έχει γίνει πολλάκις στο παρελθόν και από την ίδια την χώρα. Τα κράτη δεν είναι μαγαζιά για να κλείσουν. Το θέμα, όμως, είναι ποιος θα είναι το αφεντικό. Τώρα η χώρα έχει ξένους διοικητές, που καθορίζουν την πορεία της, αφού οι εταίροι τουλάχιστον συναποφασίζουν μαζί σας. Το επόμενο βήμα είναι να γίνουν και ιδιοκτήτες του «μαγαζιού».
Επιπλέον, είναι άδικο να στρέφονται οι ευρωπαίκοί λαοί εναντίον αλλήλων, αφού το «παιχνίδι» γίνεται για τη συγκέντρωση του παγκόσμιου πλούτου από τους... υπερπλούσιους, οι οποίοι – ως γνωστόν – ούτε εθνική συνείδηση έχουν ούτε κοινή εθνική ταυτότητα.
Το ξεπούλημα επιχειρήσεων σε τιμές 1997 - διότι εκεί είναι το χρηματιστήριο σήμερα - δεν σώζει την κατάσταση. Αυτά τα 10-20 δισεκατομμύρια δεν φτάνουν να μειώσουν το χρέος, απλά θα περιορίσουν το έλλειμμα. Το χρέος θα συνεχίζει να αυξάνει για να καταπιεί ολοκληρωτικά την χώρα, όπως προέβλεψε ο πατέρας σας, που ξεκίνησε αυτό το παρτι της ανάπτυξης με δανεικά. Μάλιστα, το κράτος θα στερηθεί και τα όποια έσοδα έχει από τα μερίσματα των εταιρειών. Μπορείτε να δώσετε άμεσα τη διοίκηση για να λειτουργήσουν πιο αποδοτικά αλλά όχι τις μετοχές στις τρέχουσες αποτιμήσεις.
Η λύση αυτή πακέτο, αναδιάρθρωσης χρέους και αποφασιστικού νοικοκυρέματος στο κράτος, θα γίνει αποδεκτή από όλους. Διότι δεν θα υπάρχει καμία δικαιολογία στο εσωτερικό πλέον για αντιδράσεις, αφού θα έχουν χάσει χρήματα και οι δανειστές μας και θα έχετε το ηθικό υπόβαθρο να κάνετε τις επίπονες αλλαγές στη χώρα που τώρα δεν μπορείτε λόγω του αισθήματος αδικίας που διακατέχει δικαιολογημένα τον λαό. Δυστυχώς το βιοτικό επίπεδο πρέπει να γυρίσει πολλά χρόνια πίσω, σύμφωνα με τις δυνάμεις της χώρας. Προκειμένου, όμως, να πραγματοποιηθεί αυτή η δύσκολη πορεία πρέπει να υπάρχει σύμπνοια και αίσθηση δικαίου ότι πληρώνουν όλοι για τα λάθη του παρελθόντος.
Οι ξένοι θα συναινέσουν τελικά διότι επί της ουσίας δεν θα έχουν άλλη επιλογή, τι θα κάνουν διαφορετικά; Θα εκδιώξουν την χώρα από την Ένωση; Δεν μπορούν. Θα διακόψουν τις γραμμές χρηματοδότησης των τραπεζών; Αν το κάνουν θα κλείσουν και οι υπόλοιπες εκτός Ελλάδας αυθημερόν. Όλα είναι θέμα διαπραγμάτευσης, σε χειρότερη θέση από τη σημερινή δεν μπορεί να βρεθεί η χώρα.
Το σενάριο που δρομολογείται τώρα είναι να αγοραστεί ό,τι περιουσιακό στοιχείο είναι αξιόλογο, όσο πιο φθηνά γίνεται και να αλλαχθούν τα χρέη των ομολόγων που είναι χωρίς εξασφάλιση σε «μνημονιακά» με εξασφαλίσεις. Η χώρα θα φτωχύνει σίγουρα. Τουλάχιστον το τίμημα ας είναι λιγότερο οδυνηρό με συμμετοχή στα βάρη και όσων έκαναν λάθος επενδυτικές επιλογές.
Ι. Π. ΤΟΥΤΟΥΔΑΚΗΣ
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δημοσίευση σχολίου