Φαίνεται ότι όλα όσα γράφουμε το τελευταίο διάστημα για την ανάγκη τήρησης από την Ελλάδα ίσων αποστάσεων και θερμών σχέσεων με Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους, αποτελούσαν την ουσία του προβλήματος…
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό, αλλά τη στιγμή που οι εξελίξεις στο παλαιστινιακό τις τελευταίες ημέρες είναι καταιγιστικές, με το παρασκήνιο να οργιάζει, έρχεται να αποδειχθεί η ορθότητα του επιχειρήματος του «defencenet.gr», τόσο περί της δυνατότητας ελληνικής εποικοδομητικής παρέμβασης στην περιοχή, όσο και της ανάγκης θεαματικής ανάπτυξης των σχέσεων με τις δυο πλευρές.
Η ελληνική εμπλοκή θα συνδεθεί με μια επαναστατική πρόταση για τα δεδομένα της ισραηλινής πολιτικής: Ο Νετανιάχου φέρεται διατεθειμένος να αφήσει να επισκεφτούν το λιμάνι της Γάζας και να μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια, καράβια ανεξαρτήτως προελεύσεων, υπό την προϋπόθεση ότι θα έχουν ερευνηθεί για ενδεχόμενη μεταφορά όπλων, «από μια ουδέτερη χώρα, όπως για παράδειγμα η Ελλάδα»!
Η είδηση προέκυψε χθες από ρεπορτάζ της ισραηλινής «Jerusalem Post», η οποία επικαλείται πληροφορίες που μετέδωσε ο τηλεοπτικός σταθμός «Channel 2».
Η συγκεκριμένη αναφορά μόνο θεωρητική δεν είναι, εφόσον ετοιμάζεται να σαλπάρει τον ερχόμενο Ιούνιο (επιβεβαιώθηκε από δημοσιεύματα η παρέμβαση – έκκληση της τουρκικής κυβέρνησης προς την ισλαμιστική οργάνωση IHH, όπως εκτιμούσε χθες το «defencepoint.gr»), νέος «ανθρωπιστικός» στόλος με σκοπό να σπάσει το εμπάργκο των Ισραηλινών. Η αρχική ημερομηνία επιδίωξης άφιξης ταυτιζόταν με το τραγικό περιστατικό του «Μαβί Μαρμαρά», ενώ η δεύτερη προέκυψε μετά από την παρέμβαση - παράκληση (υποτίθεται) Τούρκων κυβερνητικών παραγόντων με σκοπό την αποφυγή αύξησης της έντασης στην περιοχή.
Πρόκειται για μια θεαματική στροφή της ισραηλινής πολιτικής στο θέμα, εάν και εφόσον επαληθευτεί. Είναι όμως εξίσου βέβαιο ότι οφείλεται στις συντονισμένες πιέσεις που ασκούνται από διάφορες πλευρές της διεθνούς κοινότητας, οι οποίες φθάνουν στο επίπεδο να κυκλοφορεί φημολογία ότι η κυβέρνηση Ομπάμα έχει αποφασίσει να αναγνωρίσει παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, αυτή η ασφυκτική πίεση που ασκείται στο Ισραήλ σχεδόν από κάθε πλευρά είναι ο λόγος που έχει οδηγήσει τους Ισραηλινούς να προβούν σε επαναξιολόγηση της στάσης τους και της στρατηγικής τους. Με σχεδόν όλη τη Μέση Ανατολή στις φλόγες, είναι λογικό το επιχείρημα ότι ενδεχόμενη σύρραξη Ισραηλινών – Παλαιστινίων θα αποσπούσε για μία ακόμη φορά την προσοχή των λαών της περιοχής από τα προβλήματα τα οποία τους έβγαλαν στο δρόμο το τελευταίο διάστημα και θα θυμόντουσαν τον παλιό, καλό, παραδοσιακό εχθρό: Τους Ισραηλινούς.
Μια κατάσταση που θα υπονόμευε την προσέγγιση που υπάρχει ανάμεσα στο Τελ Αβίβ και σειρά αραβικών – σουνιτικών καθεστώτων, ενώπιον του κοινού κινδύνου που ακούει στο όνομα «Ιράν – πυρηνικές φιλοδοξίες». Επίσης, μια ακόμη πιο άμεση επίπτωση, είναι ότι η αιγυπτιακή μουσουλμανική αδελφότητα θα ενισχυόταν, ενώ θα αυξανόταν κατακόρυφα η πίεση για την αλλαγή της αιγυπτιακής στάσης στο ζήτημα της ειρηνευτικής συμφωνίας που έχει υπογράψει με το εβραϊκό κράτος.
Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ΟΦΕΙΛΕΙ να παρακολουθήσει τις εξελίξεις με τον πιο στενό τρόπο και να απευθυνθεί στο αντίστοιχο ισραηλινό ζητώντας ενημέρωση με απώτερο στόχο τον συντονισμό των ενεργειών, από τη στιγμή που διαπιστωθεί ότι και οι δυο χώρες κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος.
Δεδομένου ότι η Γάζα αποτελεί τμήμα και της ιρανικής αποτρεπτικής στρατηγικής, θα μπορούσε να αποβεί ιδιαιτέρως χρήσιμο ένα ταξίδι Έλληνα επισήμου στο Ιράν, αφού οι περίοδοι όπου σχεδόν κάθε βεβαιότητα – σταθερά του παρελθόντος έχει καταρρεύσει, προσφέρονται για «λύσεις-πακέτο», υπό την προϋπόθεση παρουσίας ενός πραγματικά αδέκαστου μεσολαβητή, τον οποίον σέβονται και τα δύο μέρη μιας διαμάχης. Ταυτόχρονα, θεωρείται βέβαιο ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση θα προσπάθήσει να επηρεάσει την πορεία των ελληνοτουρκικών, συντονίζοντας όσο είναι δυνατόν τις ενέργειές της με την κυβέρνηση των Ερντογάν - Ναταβούτογλου. Η ορθότητα - καταλλαηλότητα μιας τέτοιας προσέγγισης, σίγουρα ελέγχεται.
Και κάτι τελευταίο: Είναι φυσικό ότι η Ελλάδα θα πρέπει να τηρεί συνεχώς ενήμερους τους Ευρωπαίους εταίρους. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να τρέφει ψευδαισθήσεις για την εικόνα που έχει η Ένωση στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας διεθνώς. Κατά συνέπεια, μια ευφάνταστη και αποτελεσματική ελληνική παρέμβαση θα έχει θετικό αντίκτυπο και στην ομφαλοσκοπούσα Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία μέρα με την ημέρα συνειδητοποιεί τα αδιέξοδά της και τις βαθιές διαιρέσεις των μελών της.
Η Ελλάδα έχει κάθε ρόλο να κινηθεί ώστε να αποδείξει ότι η θέση, οι ειδικές σχέσεις και η εμπειρία της, επιτρέπουν την ανάληψη γεωπολιτικών ρόλων πολύ ευρύτερων αυτών που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα δικαιολογούσε η οικονομική της κατάσταση. Και ας μην ξεχνάμε: Κάθε προσπάθεια βελτίωσης της εικόνας της χώρας μας στο εξωτερικό, στη συγκεκριμένη συγκυρία, αποτελεί μέγιστη εθνική υπηρεσία.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου