Σε κάθε στιγμή του Ελληνισμού η "Ανόρθωσις" ήταν ΕΚΕΙ.
Ήταν ΕΚΕΙ, το 1913, το 1922, το 1940 διενεργώντας εράνους στήριζε τον δοκιμαζόμενο Ελληνισμό. Μέχρι και τις χρυσές βέρες τους έδωσαν για να στηρίξουν τους αγώνες της πατρίδας.
Ήταν ΕΚΕΙ το 1914 (Αυτονομία Β.Ηπείρου), το 1940, το 1955-59 (αγώνας Ε.Ο.Κ.Α.), χαρίζοντας τα παιδιά της στην πατρίδα που πρόθυμα έτρεχαν να στηρίξουν εθελοντικά δίνοντας κ τη ζωή τους όπως έκαναν και κάθε εθνικοαπελευθερωτικό μας αγώνα.
Και θα είναι πάντα ΕΚΕΙ, με τη γαλανόλευκη παρουσία της για να θυμίζει την μάνα Ελλάδα, την κοιτίδα μας, την πατρίδα μας.
Χαρείτε μερικές στιγμές από την πορεία της:
1911
Διαβάζουμε: "Συνεστήθη εν Βαρωσίοις και υφίσταται από 30 Ιανουαρίου 1911,αναγνωστήριον υπό την επωνυμίαν Ανόρθωσις, επί της ηθικής αναπλάσεως, της ελληνικής μορφώσεως και της ψυχαγωγίας των μελών αυτού"
Οι Έλληνες της Κύπρου μάχονται για τη δική τους ανόρθωση, αντιμετωπίζοντας κατάφατσα τους αποικιοκράτες. Γεννήθηκε στην -κατεχόμενη από τους Τούρκους σήμερα- Αμμόχωστο το καινούργιο σωματείο. Και πήρε το όνομα «Ανόρθωσις» από τη λέξη που είχε ήδη γίνει πόθος και πάθος, όνειρο και όραμα ολόκληρου τους Ελληνισμού.
Βασικοί σκοποί του νέου σωματείου η μόρφωση και η εθνικοχριστιανική διαπαιδαγώγηση των νέων της πόλης και της επαρχίας. Γι’ αυτό και δίνεται στο σωματείο ο χαρακτήρας αναγνωστηρίου. 1912-1913 Είναι η ώρα της πατρίδας:
Η Ανόρθωση διαθέτει τις εισπράξεις από τις εκδηλώσεις της, για τις ανάγκες της πατρίδας. Σε μια ώρα μαζεύεται το ποσό των ογδονταπέντε λιρών – ποσό τεράστιο για τα δεδομένα της εποχής εκείνης (διαβάστε την ευχαριστήρια επιστολή του Ελ.Βενιζέλου).
Αργότερα, το 1922 δημιουργείται ταμιευτήριο για την ανακούφιση των προσφύγων της Μικράς Ασίας. Η Ανόρθωση πρωτοπορεί στο Πανελλήνιο και αποτελεί παράδειγμα αντιγραφής, στην προσπάθεια επούλωσης των πληγών από την Μικρασιατική καταστροφή.
1929
Το αγκάλιασμα της Ανόρθωσης ολοένα και από περισσότερους νέους, όχι μόνο στην Αμμόχωστο αλλά και παγκύπρια, δημιουργεί την ανάγκη αλλαγών ώστε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις. Το «Αναγνωστήριον Ανόρθωσις» μετονομάζεται σε «Μουσικό, Φιλολογικό και Φιλαθλητικό Σύλλογο».
Παράλληλα δίδεται έμφαση στον αθλητισμό Έμβλημα του σωματείου, καθιερώνεται ο Φοίνικας. Το ιερό, μυθικό πουλί της Αρχαιότητας που αναγεννάται από την τέφρα του. Σοφή επιλογή... Γιατί η Ανόρθωση χρειάστηκε στη συνέχεια να αναγεννηθεί πολλές φορές από την τέφρα της. 1931 Σ’ ολόκληρο το νησί φυσά ο άνεμος της ελευθερίας. Ξεσηκωμός για την αποτίναξη του αγγλικοαποικιακού ζυγού. Η Ανόρθωση δεν θα μείνει αμέτοχη. Τα μέλη της συμμετέχουν στις εξεγέρσεις του 1931.
Οι Άγγλοι ενοχλούνται. Και στις 11 Φεβρουαρίου 1932, με εντολή του Διοικητή Αμμοχώστου το σωματείο «Ανόρθωσις» κλείει τις πόρτες του. Έντονες οι αντιδράσεις. Κάτω από τις πιέσεις του Διοικητικού Συμβουλίου και τις διαμαρτυρίες των μελών του σωματείου, επιτυγχάνεται η επαναλειτουργία του.
1941 Ο τοποτηρητής του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Λεόντιος, επιδίδει τους αργυρούς αρραβώνες σε όσους είχαν προσφέρει τους χρυσούς αρραβώνες τους για ανάγκες του Έθνους, στον έρανο που είχε διενεργηθεί στην Κύπρο.
Η επίδοση γίνεται στο οίκημα της Ανόρθωσης. Η επιλογή αυτή ερμηνεύεται ως η αναγνώριση του πρωταγωνιστικού ρόλου της Ανόρθωσης στην επιτυχία του Εθνικού Εράνου, αλλά και στην ευρύτερη εθνική προσφορά της.
1952 Τον Οκτώβριο του 1952 συλλαμβάνονται στελέχη της Ανόρθωσης. Είχαν κάνει το «έγκλημα» να αναρτήσουν στο οίκημα του σωματείου, στην οδό Ερμού, στα ακίνητα «Χατζημιχαήλ» τα συνθήματα «Ζήτω η Ένωσις» και «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει».
1955 Η έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ βρίσκει έτοιμη την Ανόρθωση. Στο εγερτήριο σάλπισμα της Πατρίδας, το σωματείο περνά στην πρώτη γραμμή. Δεκάδες μέλη και αθλητές του, είναι ήδη μυημένα στον αγώνα και γίνονται μπροστάρηδες στο έπος του 1955. Γρηγόρης Αυξεντίου, Κυριάκος Μάτσης, Αντώνης Παπαδόπουλος, Παύλος Παυλάκης, Παναγιώτης Τουμάζος. Το οίκημα της Ανόρθωσης αντιγράφει το Κρυφό Σχολείο. Γίνεται χώρος συνάθροισης όπου οι νέοι κοινωνούν τα ιδανικά και το μεγαλείο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.στις 24 Ιουλίου 1956 ο Διοικητής Αμμοχώστου θα διατάξει για δεύτερη φορά το κλείσιμο της Ανόρθωσης.
1958
Το οίκημα όπου στεγάζεται από το 1931 η Ανόρθωση, στη Στοά Χατζημιχαήλ, στην οδό Ερμού, ανατινάσσεται από τους Άγγλους στις 8 Ιουλίου 1958. Όπως είχε δηλώσει στο Γενικό Γραμματέα της Ανόρθωσης Ιωάννη Κυριακίδη, ο βρετανός ανακριτής Λόνικαν, στην έρευνα που έγινε στο οίκημα, βρέθηκαν βόμβες και περίστροφα της ΕΟΚΑ.
«Πλανάσθε» είπε στον επικεφαλής αξιωματικό της ομάδας που διενήργησε την έκρηξη, ο πρόεδρος του Σωματείου Αναστάσιος Οικονομίδης «Το πνεύμα της Ανορθώσεως δεν πτοάται, δεν καταστρέφεται και η ωραία μας Ανόρθωσις ως ο Φοίνιξ, αενάως αναγεννάται. Δια να συνεχίσει την ιστορικήν και μεγάλην πορεία της»
1974
Πικρότερο το καλοκαίρι του 1974.
Η Ανόρθωση παίρνει τη στράτα της προσφυγιάς.
Όπως έκαναν 200,000 Κύπριοι, υποχρεωμένοι από τη βάρβαρη τουρκική εισβολή.
Νεκροί, αγνοούμενοι, πρόσφυγες... Πόνος και δάκρυ...
Η Ανόρθωση σκουπίζει το δάκρυ της, σηκώνει το κεφάλι ψηλά και τραβά πάλι μπροστά. Έχει τώρα, ένα λόγο παραπάνω να υπάρχει, να αγωνίζεται, να διακρίνει.
Είναι η αγαπημένη πόλη που καρτερεί...
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου