Είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα μπορούσε σήμερα να υποστηρίξει το ίδιο. Ο χειρισμός της υπόθεσης της Λιβύης από τους ευρωπαίους πολιτικούς δείχνει τουλάχιστον ανεπάρκεια,αν όχι ανικανότητα.
Γιατί γίνεται αυτός ο πόλεμος;
Γενικώς για το πετρελαίο αλλά αυτός ο στόχος είναι ο μακροπρόθεσμος. Υπάρχουν απ΄ ότι φαίνεται πολύ πιο …ταπεινά κίνητρα που οδηγούν στο πολιτικό παραλογισμό των τελευταίων 24ωρων.
*Ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, παριστάνει τον αρχιστράτηγο που όμως δεν κοιτά επιχειρησιακούς χάρτες, αλλά δημοσκοπήσεις που τον αφορούν!
Ήταν πρωτοφανής η ενέργειά του να στείλει τα μαχητικά του άρον άρον στη Λιβύη,πριν καν ολοκληρωθεί η Σύνοδος των ηγετών στο Παρίσι. Και συνεχίζει να συμπεριφέρεται επιπόλαια σαν παιδί που δεν θέλουν να του πάρουν το παιχνιδάκι του. Μόνο που το παιχνίδι που ξεκίνησε ο κ.Σαρκοζί το απόγευμα του Σαββάτου,όχι μόνο δεν σώζει ζωές στη Λιβύη,αλλά αντιθέτως γεμίζει πτώματα τη χώρα της Β.Αφρικής.
*Οι υπόλοιποι ηγέτες της ΕΕ; Η Άνγκελα Μέρκελ,μετράει τα ευρώ της και η "ατμομηχανή" της ευρωπαϊκής οικονομίας αρνείται να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε μία τόσο σοβαρή κρίση όπως αυτή της Λιβύης.
*Η Τουρκία και ο πρωθυπουργός της αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι "παίζουν μπάλα", αλλά είναι βέβαιο ότι έχουμε υπερεκτιμήσει κυρίως εδώ στην Ελλάδα τις ικανότητες και τη σοβαρότητα του Ερντογάν. Με τη γνωστή …ευέλικτη ανατολίτικη τακτική του διπλωματικού ένα βήμα μπρος,δύο πίσω και πάμε από την αρχή, η Άγκυρα χθες τη μία στιγμή έλεγε ότι θα εμπλακεί στην επιχείρηση κατά της Λιβύης αν εμπλακεί το ΝΑΤΟ και την άλλη θυμόταν ότι έχει αναλάβει -ή νομίζει ότι έχει αναλαβει- το ρόλο-ηγέτη του αραβικού κόσμου και έβγαζε λόγους …για ανθρώπινα δικαιώματα και αμάχους. Η Τουρκία,όλα αυτά.
*Όσο για την Ελλάδα; Μοιάζει χαμένη…στη μετάφραση. Τη μία μέρα ανακοινώνει την αποστολή μαχητικών αεροσκαφών και την επόμενη …το ξεχνάει. Γιατί ΥΠΕΞ και ΥΕΘΑ, μέσω διαρροών στους δημοσιογράφους τη Παρασκευά ανακοίνωσαν ουσιαστικά την αποστολή τεσσάρων F-16 στην επιχείρηση εναντίον της Λιβύης. Κι ακόμη δεν έχει αποφασίσει ούτε τι θέλει ,ούτε τι πρέπει να κάνει.
Στο μεταξύ στη Λιβύη,κόσμος σκοτώνεται,για να δικαιωθεί το άλλο ρητό που έλεγε ότι "ο πόλεμος δεν είναι η συνέχιση της πολιτικής. Είναι η κατάρρευση της πολιτικής" .
Δημοσίευση σχολίου