Ο Γεώργιος Γεννηματάς υπερασπιζόταν με πάθος και αγωνιστικότητα τις απόψεις του. Σύμβολο αξιοπιστίας, σιγουριάς αλλά και ελπίδας, έγινε πρωταγωνιστικό πρόσωπο της πολιτικής ζωής του τόπου, τουλάχιστον για μια δεκαετία βρισκόταν στην κορυφή των δημοσκοπήσεων.
"Στη ζωή μου έλεγε ,όταν τον ρωτούσαν εξηγεί ο ίδιος την δημοτικότητα του, κάνω δύο πράγματα, σέβομαι τους άλλους, σέβομαι τον εαυτό μου, μήπως μου το ανταποδίδουν;"
Γεννημένος το 1939 στην Αθήνα, αγάπησε και...
την πατρική Μεσσηνιακή Μάνη και την μητρική Σύμη, ειδικά τη Σύμη τη λάτρεψε και την έκανε καταφύγιο του όταν ήθελε να ξεφύγει. Παντρεύτηκε το 1964 και απέκτησε δύο κόρες: τη Φώφη και την Μαίρη.
Ο Γεώργιος Γεννηματάς υπήρξε άριστος μαθητής, λάτρευε τα μαθηματικά και στα 16 του κέρδισε το βραβείο της Μαθηματικής Εταιρίας. Τα παιδικά του χρόνια τα έζησε στο Χαλάνδρι και αργότερα στη Χαραυγή από το 1945 έως το 1958. Στα μαθητικά και στα φοιτητικά του χρόνια το Κυπριακό βρισκόταν στην αιχμή του, και αυτός ανήσυχος και ευαίσθητος εκεί, στις διαδηλώσεις και στα συλλαλητήρια. Στα φοιτητικά του χρόνια γίνεται μέλος της νεολαίας των Φιλελευθέρων και εν συνεχεία της νεολαίας Ενώσεως Κέντρου. Στα πέτρινα χρόνια της χούντας δραστηριοποιήθηκε κυρίως στο σύλλογο των πολιτικών μηχανικών, του οποίου διετέλεσε πρόεδρος πριν και μετά τη δικτατορία. Από το 1974 μετέχει ως ιδρυτικό μέλος, στην αρχή, και στέλεχος αργότερα του ΠΑΣΟΚ, που ήταν ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς της ζωής του. Από πολύ νωρίς σχηματίζει μία σχέση με τον Αντρέα Παπανδρέου που όσοι την γνωρίζουν καλά την χαρακτηρίζουν σχέση πολιτικά ερωτική .Ο Αντρέας Παπανδρέου συνήθιζε να λέει: "Έχει μια άλλη αίσθηση των γεγονότων από εμάς γιατί βλέπει τα πράγματα πάνω από την σκακιέρα". Το 1981 εισέρχεται για πρώτη φορά στη βουλή με το ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και αναλαμβάνει στην πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το Υπουργείο Εσωτερικών, όπου συνέδεσε το όνομα του με την "ψήφο στα 18", την "Εθνική Συμφιλίωση και την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης". Oι εμπειρίες που είχε που κορυφώθηκαν με τα Ιουλιανά και οι περιπέτειες που είχε ως φοιτητής στης Μπουμπουλίνας , έβαλαν μέσα του την επιθυμία της Εθνικής Συμφιλίωσης. Παράλληλα εισάγει νέους θεσμούς αποκέντρωσης, λαϊκής συμμετοχής και βάζει τα θεμέλια του 2ο βαθμού Αυτοδιοίκησης. Έχει ένα μεράκι και ένα καημό, πως θα ζωντανέψει η χαμένη Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από αρκετά χρόνια, όταν του ζητήθηκε να ξεχωρίσει την πιο ευτυχισμένη στιγμή της πολιτικής του σταδιοδρομίας ξεχώρισε μια λαϊκή συνέλευση στα Κουφονήσια.
Το 1984 αναλαμβάνει το Υπουργείο Υγείας όπου συνέδεσε το όνομα του με μια από τις μεγαλύτερες κοινωνικές κατακτήσεις των τελευταίων δεκαετιών, το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ο Γεώργιος Γεννηματάς εγκαινίασε το πρώτο κέντρο υγείας ενώ φεύγοντας από το υπουργείο άφησε πίσω του 180 κέντρα εξοπλισμένα και αρκετά στελεχωμένα .Στο Υπουργείο Υγείας ο Γεώργιος Γεννηματάς άφησε όπως ο ίδιος συνήθιζε να λέει ένα κομμάτι από την εαυτό του.
Μετά το Υπουργείο Υγείας αναλαμβάνει ο Υπουργείο Εργασίας όπου καθιερώνει μεταξύ των άλλων την ισότητα αμοιβής και την ισότητα εργασίας για τις γυναίκες, μέτρα για την καταπολέμηση της ανεργίας, για την προστασία των ανήλικων εργαζομένων και μέτρα για την εργατική κατοικία. Αρχίζει επίσης το διάλογο των κοινωνικών εταίρων, κάθεται μαζί και δίπλα στους εργαζόμενους για να βρουν λύση για την επανένωση και ισχυροποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Από το 1990 που το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην αντιπολίτευση αναλαμβάνει κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, αρθρογραφεί αλλά συγχρόνως περιοδεύει από πόλη σε πόλη της Ελλάδος .Ένα κρυολόγημα που τον ταλαιπωρεί τον αναγκάζει να διακόψει τα ταξίδια του και να υποβληθεί σε εξετάσεις τον Ιανουάριο του 1992.Το αποτέλεσμα είναι ένα σοκ, καλεί τους δημοσιογράφους και τους ανακοινώνει : "Κοιτάξτε υπάρχουν μερικές στιγμές που το συναίσθημα ξεχειλίζει , δεν είμαι από μάρμαρο, είναι γνωστό ότι έχω καρκίνο αλλά θα το αφαιρέσω."
Τον Απρίλιο του 1992 ανήμερα στην γιορτή του αναχωρεί για την Νέα Υόρκη όπου υποβάλλεται σε εγχείρηση και ενώ όλα δείχνουν ότι ο Γιώργος Γεννηματάς έχει κερδίσει τη μάχη έρχεται το τελικό χτύπημα. Ο αγώνας αυτή τη φορά είναι ιδιαίτερα δύσκολος και εκείνος το γνώριζε καλά. Αρχές του Σεπτεμβρίου του 1993 βρίσκεται σε νοσοκομείο του Χιούστον ενώ δύο μέρες μετά την επιστροφή του φεύγει για πάντα η γυναίκα του. Ο Γεώργιος Γεννηματάς ρίχνεται στον προεκλογικό αγώνα ανάμεσα στα άλλα μιλά σε μεγαλειώδη συγκέντρωση στο Ηράκλειο της Κρήτης, η οποία έμελλε να είναι και η τελευταία του.
Στις εκλογές αναδεικνύεται πρώτος σε ψήφους σε όλες της περιφέρειες και μεταξύ όλων των υποψηφίων, αναλαμβάνει τα Υπουργεία Εθνικής Οικονομίας και Εθνικών Οικονομικών, στο τελευταίο υπουργείο έμενε λίγους μήνες αλλά πρόλαβε να διαμορφώσει το πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής και το διαμόρφωσε μέσα από ένα επίπονο και δύσκολο κοινωνικό διάλογο στον οποίο αφιερώθηκε.
Λίγους μήνες μετά και ενώ οι επιπτώσεις της θεραπείας του τον κρατούν στο σπίτι, εκλέγεται πρώτος σε σταυρούς από το 3ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ για το οποίο είναι και το τελευταίο του μήνυμα: "Ένα νέο ΠΑΣΟΚ οφείλει να συνδέσει το όραμά του με τον σοσιαλισμό και για να το πετύχουμε αυτό χρειάζονται 3 στοιχεία που στην ουσία είναι ένα, ενότητα της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης, ενότητα των στελεχών και ενότητα στη βάση του κινήματος ενότητα γύρω από το Πρόεδρο μας Αντρέα Παπανδρέου ο οποίος και θα δώσει τα χαρακτηριστικά του νέου ΠΑΣΟΚ, θα σηματοδοτήσει την προοπτική του, αυτό είναι το χρέος όλων μας".
Δύο μέρες μετά εισάγεται στην εντατική του Ευαγγελισμού, η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Στην ιδιόχειρη διαθήκη που άφησε γράφει:
"Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους Έλληνες και Ελληνίδες που μου συμπαραστάθηκαν, από την πλευρά μου ευχές για όλο τον Ελληνισμό. Εκτός από ευχές απαιτείται Εθνική συνεννόηση στην κορυφή και διάλογος, και Εθνική συμμαχία στη βάση. Για το ΠΑΣΟΚ το κόμμα που τόσο αγάπησα εύχομαι ενότητα, περίσκεψη και αποφασιστικότητα. Αυτά που δεν μπόρεσα να ολοκληρώσω είμαι σίγουρος ότι θα αποτελέσουν στόχο πολλών που με μεγαλύτερες δυνάμεις από μένα θα τα κάνουν πράξη.
Με την ευχή και την άπειρη αγάπη μου,
Γεώργιος Γεννηματάς"
press.gr@hotmail.com
Δημοσίευση σχολίου