«Ή εμείς ή ο ΣΥΡΙΖΑ» δηλώνουν οι «Ανανεωτικοί» του ΣΥΝ

Ανοιχτά αφήνουν όλα τα ενδεχόμενα, ακόμη και αυτό τής αποχώρησης, τα στελέχη της Ανανεωτικής Πτέρυγας του ΣΥΝ, αναφέροντας πλέον ξεκάθαρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ως σχήμα, «έχει τελειώσει» και η Κουμουνδούρου πρέπει να απεμπλακεί. Φαίνεται ότι έχει κερδίσει έδαφος μεταξύ των «Ανανεωτικών» η άποψη να συμμετέχουν στις εργασίες του συνεδρίου του ΣΥΝ τον Μάρτιο, να δώσουν τη μάχη των θέσεων εκεί και τις επόμενες κινήσεις τους να τις καθορίσουν στην πορεία. Η τελική απόφαση για τη στάση τους εν όψει του συνεδρίου θα ληφθεί σήμερα.
Είναι χαρακτηριστική η διατύπωση στο κείμενο-εισήγηση του συντονιστή της Ανανεωτικής Πτέρυγας κ. Δ. Χατζησωκράτη, κατά τη διήμερη (χθες και σήμερα) πανελλαδική της σύσκεψη. Η Ανανεωτική Πτέρυγα θα «κληθεί να αποφασίσει για τη συμμετοχή της ή όχι» στον ΣΥΡΙΖΑ- επομένως και στον ΣΥΝμε βάση το «αν αργά, αλλά σταθερά και διά της διολισθήσεωςο ΣΥΡΙΖΑ μετασχηματίζεται σε ενιαίο κόμμα» επισημαίνεται. Και αυτό συνυπολογίζοντας ότι αναπτύσσεται σε στελέχη εντός τού ΣΥΝ- και όχι κατ΄ ανάγκην από την Ανανεωτική Πτέρυγα- «δυσφορία» για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, μετά και την παρέμβαση του κ. Αλ. Αλαβάνου.

Οι «Ανανεωτικοί» θεωρούν, σύμφωνα με την εισήγηση, ότι « ο ΣΥΡΙΖΑ ως σχήμα έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του» και δηλώνουν ότι πλέον «θα εργαστούμε για την απεμπλοκή του ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ». Μάλιστα κατηγορούν την ηγεσία του ΣΥΝ ότι έχει εγκλωβίσει το κόμμα, μέσω του ΣΥΡΙΖΑ, «σε αριστερίστικη ατζέντα». Επιπλέον η Ανανεωτική Πτέρυγα εγκαλεί τον πρόεδρο του ΣΥΝ κ. Αλ. Τσίπρα ότι έλκεται από την ιδέα «της επιστροφής σε καθεστώς εσωκομματικής μονολιθικότητας» στη δημόσια έκφραση των διαφωνούντων. Ως προς το πολιτικό στίγμα τους σημειώνεται ότι απορρίπτουν την «τυφλή αντιπολίτευση προς το ΠαΣοΚ», προτείνουν προγραμματική αντιπολίτευση ώστε να υπάρξουν κοινωνικές κατακτήσεις και τονίζουν ότι δεν επιδιώκουν «να αποτύχει το ΠαΣοΚ για να γυρίσει πάλι η ΝΔ». Με ιδιαίτερη έμφαση προβάλλουν την προοπτική «προοδευτικής διακυβέρνησης» μέσα από έναν «πλατύ πολιτικό συνασπισμό δυνάμεων που δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει τους Οικολόγους Πράσινους και τους σοσιαλιστές και να είναι ανοιχτός και σε κάθε άλλη δύναμη της Αριστεράς». Η ανάγκη για «ήττα του αριστερισμού» προβάλλεται έντονα.

ΤΟ ΒΗΜΑ