Η μονάδα υποστηρίζει κυρίως τους εκτοξευτές των πυραύλων WS-1 των 302 χλστ, εμβέλειας 80 χλμ. που εδράζονται σε τετραπλούς εκτοξευτές και στοχεύουν τη Λήμνο.
Το αεροδρόμιο θα έχει την δυνατότητα υποστήριξης των δύο βασικών τύπων μαχητικών αεροσκαφών, F-16C/D και F-4Ε 2020 Terminator, των μεταγωγικών αεροσκαφών C-130 και C-160 της τουρκικής Αεροπορίας, καθώς και όλων των ελικοπτέρων.
Η κίνηση της Άγκυρας είναι καθαρά επιθετική ειδικά αν συνδυαστεί με τις εργασίες αναβάθμισης του κεντρικού λιμανιού του νησιού του Κάστρου που βρίσκεται νοτιοανατολικά του νησιού, τις νέες αποθήκες πυρομαχικών που κτίζονται συνέχεια και τα έργα υποδομής και υποστήριξης βόρεια της πρωτεύουσαν του νησιού. Οι εργασίες έχουν ενταθεί από το περασμένο καλοκαίρι κα σίγουρα αυτό δεν είναι άσχετο με ην ελληνική κινητικότητα λίγα μίλια βορειοδυτικά στα πετρελαϊκά πεδία της Θάσου και του Μπάμπουρα.
Δημιουργείται μία προωθημένη αεροπορική βάση, λίγα μίλια βορειοανατολικά της Λήμνου και νοτιοανατολικά της Σαμοθράκης, ανάλογη με την Σμηναρχία Μάχης της Λήμνου, προφανώς για να υποστηρίζει τις βάσεις Μπαλίκεσερ και την Μπαντίρμα, αλλά και για να αποτελεί εφαλτήριο σε αποβατικές ενέργεις στο βόρειο Αιγαίο. Το αεροδρόμιο κατασκευάστηκε σε εκτάσεις που ανήκαν σε Έλληνες στους οποίους δε τους αναγνωρίστηκαν οι παλαιοί τίτλοι κυριότητας και έτσι τα κτήματα αυτά περιήλθαν στην κατοχή του τουρκικού δημοσίου. Όπως φαίνεται από την φωτογραφία του αεροδρομίου (λήφθηκε μόλις είχαν τελειώσει οι εργασίες του διαδρόμου αποπροσγείωσης και πριν αρχίσουν οι εργασίες κατασκευής του πύργου ελέγχου, των υποστέγων, των αποθηκών κλπ) βρίσκεται στη μέση μιας αγροτικής περιοχής.
Το 1964 απαγορεύθηκε και η διδασκαλία της ελληνικής με αποτέλεσμα ο κύριος όγκος των μαθητών να μεταναστεύσει προς Κωνσταντινούπολη και Ελλάδα. Τα μέτρα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα την δραματική μείωση του ελληνικού πληθυσμού στις δύο νήσους.
Έτσι από 9.000 μέλη περίπου το 1960, ανέρχεται σήμερα σε 500 περίπου ομογενείς (μονίμους κατοίκους) και στα δύο νησιά. Το 1965 ιδρύθηκαν οι περίφημες «ανοικτές φυλακές», όπου οι πάσης φύσεως εγκληματίες κυκλοφορούσαν αλεύθεροι από το πρωί μέχρι το βράδυ, προβαίνοντας σε κάθε είδους βιαιότητες σε βάρος του πληθυσμού και μάλιστα…χωρίς την τυπική δυνατότητα των τουρκικών αρχών ασφαλείας να παρεμβαίνουν! Γιατί; Σύμφωνα με το άρθρο 14 της Συνθήκης της Λωζάννης θεσπίστηκε για την Ίμβρο και την Τένεδο καθεστώς ειδικής διοικητικής οργάνωσης (τοπική αυτονομία) αποτελούμενη από τοπικά στοιχεία για την παροχή εγγυήσεων στον γηγενή μη-μουσουλμανικό πληθυσμό (ο οποίος αποτελούσε τότε την συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων των δύο νήσων)!
Χαρακτηριστικό είναι όταν ομάδα παρακρατικών επιτέθηκε σε Ιμβριώτη ομογενή κατά την επίσκεψη του Έλληνα γενικού προξένου στην Κωνσταντινούπολη Αλέξη Αλεξανδρή αυτό έγινε όταν το αυτοκίνητο της αστυνομίας που συνόδευε τον Έλληνα διπλωμάτη, αποχώρησε με πρόσχημα την… έλλειψη ευθύνης στη περιοχή. Δηλαδή χρησιμοποίησαν το άρθρο 14, το οποίο βέβαια έχουν ποδοπατήσει όλα αυτά τα χρόνια. Από τους 9.000 Έλληνες της Ίμβρου και της Τενέδου στις αρχές της δεκαετίας του 1960, σήμερα ο πληθυσμός δεν ξεπερνάει τους 500 περίπου ομογενείς και στα δύο νησιά…
Την περασμένη εβδομάδα η τουρκική εφημερδία Taraf, δημοσίευσε απομαγνητοφωνημένη ομιλία Τούρκου συνταγματάρχη στην οποία ο Τούρκος αξιωματικός παραδεχόταν ότι βάσει οργανωμένου σχεδίου και για να διώξουν τους Έλληνες ομογενείς από την Ίμβρο μετέτρεψαν το 1965 το νησί σε ανοικτή φυλακή και το ίδιο πρότεινε να εφαρμοστεί μετά την κατάληψη του βόρειου Έβρου στην επίθεση που σχεδιαζόταν εκεί το 2003 βάσει των αποκαλύψεων της Taraf.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δημοσίευση σχολίου