Για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, η σύγκρουση μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας δεν αφορά μόνο τις ρωσο-ουκρανικές σχέσεις, αλλά και τις σχέσεις της Ρωσίας και της Ουκρανίας με τη συμμαχία του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) στο σύνολό της.
Όπως και να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι η εχθρότητα του Πούτιν προς το ΝΑΤΟ ή οι προσπάθειές του να το υπονομεύσει θα τερματιστούν. Πώς όμως θα επιδιώξει ο Πούτιν να αντιμετωπίσει το ΝΑΤΟ μετά το τέλος του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας;
Τι θα κάνει ο Πούτιν
Εάν ο Πούτιν δεν είναι ικανοποιημένος με τον τρόπο που τελειώνει ο πόλεμος, επειδή η Ρωσία δεν αποκτά τόσο μεγάλο μέρος του ουκρανικού εδάφους όσο θέλει ο Πούτιν ή/και επειδή η Ουκρανία είτε εντάσσεται στο ΝΑΤΟ είτε λαμβάνει ισχυρή στρατιωτική υποστήριξη από αυτό, ο Πούτιν θα συνεχίσει να θεωρεί το ΝΑΤΟ αντίπαλο και θα συνεχίσει την εχθρότητά του προς αυτό.
Από την άλλη πλευρά, αν ο Πούτιν είναι ικανοποιημένος με το πώς τελειώνει ο πόλεμος, είτε επειδή η Ρωσία επιτυγχάνει τουλάχιστον τη δυτική και ουκρανική συναίνεση στην προσάρτηση των επαρχιών που η Μόσχα έχει κηρύξει ως τμήμα της Ρωσίας είτε επειδή οι ΗΠΑ και άλλα μέλη έχουν συμφωνήσει να μην δεχτούν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, η όρεξη του Πούτιν για περαιτέρω αποδυνάμωση του ΝΑΤΟ μπορεί απλώς να ανοίξει.
Το ερώτημα
Είτε ο Πούτιν είναι ικανοποιημένος είτε δυσαρεστημένος με την έκβαση του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας, λοιπόν, οι σχέσεις Ρωσίας-ΝΑΤΟ φαίνεται ότι θα παραμείνουν εχθρικές, και πιθανώς ακόμη και συγκρουσιακές, αν δεν υπάρξουν άλλες σημαντικές γεωπολιτικές εξελίξεις που να πλήττουν τη Ρωσία. Αλλά αυτό, βέβαια, είναι κάτι που δεν είναι καθόλου βέβαιο.
Η Κίνα φέρεται να έχει υποστηρίξει τη Ρωσία τόσο σθεναρά στον πόλεμο που διεξάγει με την Ουκρανία για να αποτρέψει αυτό που το Πεκίνο θεωρεί ως το χειρότερο σενάριο: την ήττα της Ρωσίας που θα οδηγήσει στην κατάρρευση του καθεστώτος Πούτιν, την άνοδο μιας φιλοδυτικής κυβέρνησης στη Μόσχα και την ένταξη αυτής της φιλοδυτικής Ρωσίας στο ΝΑΤΟ καθώς και των συμμάχων της Αμερικής στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού σε μια μεγάλη συμμαχία που θα περικυκλώνει την Κίνα.
Τι θέλει το Πεκίνο
Όπως και να τελειώσει ο πόλεμος, αν αυτό το κινεζικό χειρότερο σενάριο δεν είναι πλέον πιθανό, τότε η ρωσική εχθρότητα προς το ΝΑΤΟ μπορεί να συγκρουστεί με την επιθυμία του Πεκίνου να βελτιώσει τις σχέσεις του με την Ευρώπη και να προσπαθήσει να την παρασύρει μακριά από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το Πεκίνο μπορεί ακόμη και να δει την προσφορά βοήθειας για την ανοικοδόμηση σε μια Ουκρανία που είναι απογοητευμένη από τη Δύση για τους όρους τερματισμού του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας ως έναν τρόπο να απομακρύνει την Ουκρανία από τη Δύση. Ωστόσο, η επίτευξη αυτών των στόχων από την Κίνα θα είναι δυνατή μόνο εάν η μεταπολεμική συμπεριφορά της Μόσχας προς την Ουκρανία και την Ευρώπη είναι συγκρατημένη.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι, ενώ το σινοσοβιετικό ρήγμα ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της σοβιετοαμερικανικής έντασης κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, εντάθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και τη δεκαετία του 1970, όταν οι ΗΠΑ εμφανίζονταν ως φθίνουσα δύναμη λόγω της αποτυχίας των πολέμων τους στη Νοτιοανατολική Ασία και της αδυναμίας τους να αποτρέψουν την εξάπλωση της αντιδυτικής επανάστασης σε αυτό που ήταν τότε γνωστό ως Τρίτος Κόσμος.
Αντιπαλότητα Ρωσίας – Κίνας
Αυτό εγείρει την πιθανότητα ότι αν ο πόλεμος στην Ουκρανία τελειώσει υπό συνθήκες που θα κάνουν τη Ρωσία να φανεί ισχυρότερη και την Αμερική και το ΝΑΤΟ πιο αδύναμες, τα ρωσικά και τα κινεζικά συμφέροντα μπορεί να αρχίσουν να συγκρούονται περισσότερο μεταξύ τους.
Πράγματι, οι σινορωσικές διαφορές μπορεί να προκύψουν μετά το τέλος του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας, ακόμη και αν το ΝΑΤΟ παραμείνει ισχυρό, αλλά το Πεκίνο δεν φοβάται πλέον το ενδεχόμενο να υποστεί η Ρωσία ήττα και αλλαγή καθεστώτος και η Κίνα είναι επίσης λιγότερο ανεκτική στη ρωσική συμπεριφορά που θίγει τα συμφέροντα του Πεκίνου.
Η σινορωσική αντιπαλότητα, λοιπόν, θα μπορούσε να αναδυθεί ανεξάρτητα από το πώς θα τελειώσει ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας. Αν συμβεί αυτό, τότε η Ρωσία θα εξυπηρετηθεί καλύτερα μέσω κάποιου είδους εκτόνωσης με το ΝΑΤΟ. Εάν η εχθρότητα Ρωσίας-ΝΑΤΟ συνεχιστεί και αναδυθεί η σινορωσική αντιπαλότητα, ένα ισχυρό ΝΑΤΟ μπορεί να μην είναι πρόθυμο να βοηθήσει τη Ρωσία έναντι της Κίνας, ενώ ένα αδύναμο ΝΑΤΟ μπορεί να μην είναι σε θέση να το κάνει.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου