Γράφει ο Δρ Ευάγγελος Στεργιούλης*
Ίσως η χειρότερη προεκλογική περίοδος στη μεταπολιτευτική περίοδο της χώρας, με τους εκπροσώπους των πολιτικών κομμάτων να εστιάζουν κυρίως σε ζητήματα ήσσονος σημασίας όπως σε προσωπικές αναφορές και αντιπαραθέσεις μέχρι και σε lifestyle εκπομπές προς άγραν ψήφων. Και είναι γεγονός βέβαια ότι στις καθημερινές πολιτικές αντιπαραθέσεις απουσιάζουν παντελώς τα μείζονα εθνικά ζητήματα που αφορούν την εξωτερική ασφάλεια της χώρας, ενώ αντιθέτως στην προεκλογική περίοδο της γείτονας, οι αναφορές στις αναθεωρητικές βλέψεις της Τουρκίας είναι σχεδόν καθημερινές.
Έτσι, όταν ο Τούρκος πρόεδρος σε προεκλογικό του μήνυμα δημοσιοποιεί γεωγραφικό χάρτη της Τουρκίας να περιλαμβάνει ελληνικά νησιά και την Δυτική Θράκη, ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών προβάλλει ζήτημα διαπραγμάτευσης ελληνικών νησιών με «αδιευκρίνιστο καθεστώς», ακόμη και όταν ο ίδιος ο Economist και η Wasginghton Post σε πρωτοσέλιδα άρθρα τους παρακινούν τον τουρκικό λαό να απομακρύνει με την ψήφο του τον Ερντογάν, η Ελλάδα συνεχίζει να παραμένει δέσμια του χρόνιου φοβικού συνδρόμου της, αποφεύγοντας οποιαδήποτε απάντηση για «να μην καταστρέψει το καλό ελληνοτουρκικό κλίμα που δημιουργήθηκε μετά τους σεισμούς»!(sic).
Ενώ, λοιπόν, η αποκαλούμενη διπλωματία των σεισμών όπως και η δήθεν τουρκική φιλική προσέγγιση αποδείχθηκαν ανύπαρκτες και οι αναφορές στη «γαλάζια πατρίδα» επανήλθαν δριμύτερες ενόψει των επικείμενων εκλογών στην Τουρκία, τα ελληνικά πολιτικά κόμματα συνεχίζουν να τηρούν σιγή ιχθύος για τα εθνικά ζητήματα. Αυτή η στάση όμως των πολιτικών κομμάτων, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, υποτιμά τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού, ο οποίος γνωρίζει ότι μείζονα εθνικά θέματα εκκρεμούν και αναμένει από τα πολιτικά κόμματα να εκφράσουν συγκεκριμένες θέσεις για την αντιμετώπιση τους.
Πολύ περισσότερο, ο ελληνικός λαός παρουσιάζεται ιδιαίτερα επιφυλακτικός ειδικά μετά την επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού εξωτερικών στην Ελλάδα και Τουρκία και τις συζητήσεις που διεξήχθησαν αλλά ουδέποτε δημοσιοποιήθηκαν, όπως και οι αναφορές στα μέσα ενημέρωσης για από κοινού προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης για τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών με την γείτονα χώρα και εν συνεχεία η συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων του Αιγαίου!
Πότε όμως άλλαξε η πάγια ελληνική θέση ότι το μόνο θέμα προς συζήτηση με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης και όλως ξαφνικά συζητάμε για το σύνολο των θαλάσσιων ζωνών στις οποίες περιλαμβάνονται τα χωρικά ύδατα, η συνορεύουσα ζώνη, η υφαλοκρηπίδα των νησιών που δεν την αναγνωρίζει η Τουρκία όπως και την ελληνική ΑΟΖ;
Βεβαίως, τα ερωτήματα που τίθενται εν προκειμένω είναι πολύ περισσότερα και περιλαμβάνουν κι άλλα μείζονα ζητήματα εθνικής ασφάλειας όπως η επί μισό αιώνα τουρκική κατοχή στην Κύπρο, αν παραβιάζεται η συμφωνία των Πρεσπών από το έτερο μέρος και ποιες είναι οι συνέπειες της αναγνώρισης μακεδονικής γλώσσας ως απόρροια της εν λόγω συμφωνίας, που προέκυψε προσφάτως με απόφαση του πρωτοδικείου Φλώρινας.
Τούτων δοθέντων, λοιπόν, όλα τα πολιτικά κόμματα ανεξαιρέτως έχουν ηθική υποχρέωση να δημοσιοποιήσουν τις θέσεις τους για όλα τα εθνικά θέματα και να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό όπως απαιτείται από τις αρχές και τις αξίες του δημοκρατικού πολιτεύματος. Για να μη βρεθεί ο ελληνικός λαός για άλλη μια φορά ενώπιον μιας άλλης συμφωνίας τύπου Πρεσπών.
*Ο κ. Ευάγγελος Στεργιούλης είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστήμιου, Υποστράτηγος ε.α. της Ελληνικής Αστυνομίας και απόφοιτος των Σχολών Εθνικής Άμυνας και Εθνικής Ασφάλειας.
Δημοσίευση σχολίου