Του Δρα Δημ.Σταθακόπουλου
Οι θανατικές αποφάσεις/ εκτελέσεις στις αγγλικές αποικίες και στην Κύπρο, ήταν από αποικιακά στρατο-δικαστήρια .
Σε αυτά δίκαζαν και Τουρκοκύπριοι όπως ο Ραούφ Ντεκτάς στην καταδίκη του Μιχ.Καραολή.
Το δια ταύτα της εκάστοτε εκτέλεσης σε όλη την κοινοπολιτεία γινόταν στ’ όνομα της Βασίλισσας , η οποία μπορούσε να δώσει και χάρη ( Royal pardon ). Κάτι που δεν έκανε.
Οι απολογητές της, λένε πως δεν ήξερε και την παραπλάνησαν οι σύμβουλοί της να μην δίνει Χάρες ( Royal pardon) , ή πως την έδωσε καθυστερημένα ( Ε. Παλληκαρίδης) , ή πως δεν ήταν αρμόδια, αλλά ο Χάρτινγκ κ.ά
* μην ξεχνάμε πως τον Alan Matheson Turing, τον καταδίκασαν σε θάνατο λόγω ομοφυλοφιλίας, τελικά ανεστάλη η ποινή , αλλά ” δηλητηριαστηκε” στις 7.6.1954 και την Βασιλική Χάρη/ Royal pardon την πήρε ” μεγαλόψυχα” μετά θάνατον, μόλις στις 24.12.2013. Δηλ.59 χρόνια μετά .
Βritish phlegm !!!
Σε κάθε περίπτωση, αναφορικά με τους Κυπρίους αγωνιστές, η εκλιπούσα, έφερε τη θεσμική ευθύνη σύμφωνα με το Σύνταγμα και τη νομοθεσία τους .
” Queen Elizabeth II, can grant “royal pardon” to anyone convicted of a crime. The original purpose of “royal pardon” is to provide exemption from the ( now-abolished) death penalty” .
Άρα , με την τότε ποινική αγγλική νομοθεσία που ίσχυε η θανατική ποινή και το αγγλικό Σύνταγμα , που της εδινε ( ισχύει ακόμα ) το δικαίωμα της Βασιλικής συγχώρεσης / Royal pardon, είχε και την ηθική ευθύνη των εκτελέσεων παιδιών που αντιστάθηκαν για την ( υπό την βρετανική κυριαρχία ) πατρίδα τους .
Έτυχε να είναι αυτή Βασίλισσα . Αλλά όποιος/α και να ήταν στη θέση της , το ίδιο θα ίσχυε.
Ανάλγητο αποικιοκρατικό βρετανικό Στέμμα , τάχα μου στιβαρό κατά αδυνάτων, που άφησε την Κύπρο έρμαιο των Τούρκων για να μπορεί να ασκεί το συμφεροντολογικό της παιχνίδι και με τις δύο πλευρές, ως εγγυητής .
Κάτι που επικύρωσε με τις συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου ( 1959) και 63 χρόνια μετά, η Κύπρος ακόμα είναι ένα άλυτο οδυνηρό θέμα για τον Ελληνισμό.
Δημοσίευση σχολίου