Του Ευθύμιου Π. Πέτρου
Βαδίζουμε προς ένα καλοκαίρι με κλιμακούμενη την τουρκική προκλητικότητα. Οι καθημερινές (επί 40 περίπου χρόνια) παραβιάσεις έχουν μετεξελιχθεί σε υπερπτήσεις ακόμη και μεγάλων νησιών και η ρητορική της Αγκύρας έχει επικεντρωθεί αφ’ ενός στην προσπάθεια επιβολής της αποστρατιωτικοποιήσεως των νησιών του Αιγαίου και αφ’ ετέρου στην προβολή του ισχυρισμού ότι η Ελλάς είναι που παραβιάζει τους κανόνες της αεροπλοΐας. Εννοούν ότι θεωρούν «δικό τους» τον εναέριο χώρο του ανατολικού Αιγαίου, ανατολικά ταυ 25ου μεσημβρινού, κάτι το οποίο υποστηρίζουν από την πρώτη ημέρα που άρχισαν να παραβιάζουν τον εθνικό εναέριο χώρο και το FIR Αθηνών.
Το γεγονός ότι οι ισχυρισμοί τους δεν εδράζονται σε καμμία διεθνή σύμβαση και σε καμμία διάταξη του διεθνούς δικαίου, ουδόλως τους απασχολεί. Η δεδηλωμένη τους πρόθεσις είναι να επιβάλλουν την αξιώσεις τους δια της ισχύος. Να θυμίσουμε ότι το περίφημο τουρκο-λιβυκό ισχύει και σήμερα. Οι Τούρκοι το έχουν επιβάλλει όσο και αν εμείς επικαλούμεθα το διεθνές δίκαιο. Μάλιστα τις ημέρες αυτές έχει καταπλεύσει στην Τουρκία (αφού διέπλευσε το Αιγαίο συνοδευόμενο από τουρκικό πλοίο) ένα λιβυκό πολεμικό που θα μετάσχει σε κοινή άσκηση με του τουρκικό ναυτικό.
Η Ελλάς από την άλλη πλευρά αντιδρά χωρίς να δείχνει προθέσεις δυναμικής αντιμετωπίσεως, γεγονός που απλώς αποθρασύνει την τουρκική πλευρά και την οδηγεί σε περισσότερα βήματα διεκδικήσεων. Όπως ορθώς έχει επισημάνει προσφάτως ο πρώην υπουργός Γιάννης Βαληνάκης, πρέπει πλέον να ομιλούμε για τουρκική απειλή. Όχι απλώς για προκλητικότητα.
Μόλις χθες ο Πρωθυπουργός τονίζοντας ότι «θα υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά μας» προσέθεσε ότι η απάντησις μας θα είναι «να δημοσιοποιούμε διεθνώς όσα συμβαίνουν»! Λες και αυτό θα αποθαρρύνει τους Τούρκους. Και επειδή τέτοιες στιγμής πολλοί βγαίνουν να ομιλήσουν για ομοψυχία, θα θυμίσουμε ότι η αντιμετώπισις των προβλημάτων από την προηγουμένη κυβέρνηση ήταν ακόμη χειρότερη.
«Θα το ρισκάρουμε» έλεγαν απορρίπτοντας κάθε ιδέα εξοπλισμού. Έτσι οδήγησαν στην ανατροπή της ισορροπίας την οποία εκμεταλλεύονται οι Τούρκοι. Πράγματι η χώρα το «ρισκάρει» αλλά αυτοί που μας οδήγησαν στην θέση αυτή τυρβάζουν υπομειδιούντες από την ασφάλεια των εδράνων της αντιπολιτεύσεως.
Η ψύχραιμος ανάλυσις των γεγονότων όμως, οδηγεί σε ένα συμπέρασμα. Οι Τούρκοι πράγματι θα θελήσουν να αποδείξουν ότι «δεν μπλοφάρουν» και θα συνεχίζουν να εκδηλώνουν επιθετική συμπεριφορά μέχρις ότου κάποιος τους σταματήσει. Και αυτός βεβαίως δεν θα είναι ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε οι ΗΠΑ. Το εδήλωσαν άλλωστε ξεκάθαρα. Για «πλατφόρμες διαλόγου» και «διπλωματική επίλυση διαφορών» ομιλούν. Και έτσι θα συνεχίσουν όσο και αν εμείς «δημοσιοποιούμε διεθνώς όσα συμβαίνουν».
Με τα δεδομένα αυτά, θα πρέπει να περιμένουμε κλιμάκωση μέσα στο καλοκαίρι με σοβαρή την πιθανότητα επεισοδίου στην θάλασσα, ή σε κάποια νησίδα. Μας αρέσει δεν μας αρέσει σε μια τέτοια περίπτωση οι Τούρκοι θα έχουν πλεονέκτημα αφού θα επιλέξουν τον τόπο και τον χρόνο στο οποίο θα εκδηλωθεί, ενώ θα έχουν υπ’ όψιν τους και συγκεκριμένο στόχο τον οποίο θα επιδιώκουν. Πρακτικά και επιχειρησιακά, είναι εξαιρετικά δύσκολο, μια τέτοια ενέργεια να προληφθεί και να αντιμετωπισθεί.
Προκειμένου λοιπόν να αποθαρρυνθεί η Τουρκία από μια τέτοια ενέργεια, η Ελλάς μόνον ένα μπορεί να πράξει. Να διαμηνύσει ρητά και δημόσια, τόσο προς την Άγκυρα όσο και προς τον διεθνή παράγοντα ότι ενδεχόμενο «θερμό» επεισόδιο, θα εκληφθεί ως σκόπιμη εχθρική επιθετική ενέργεια και θα αντιμετωπισθεί αυτομάτως δια της ισχύος και σε όλη την έκταση της επικρατείας μας. Να καταστήσουμε δηλαδή ότι θα ανταποδώσουμε με πολλαπλά πλήγματα οπουδήποτε κρίνουμε, προκειμένου να ανακτήσουμε την πρωτοβουλία των κινήσεων, την οποία δυστυχώς οι Τούρκοι μας έχουν αφαιρέσει. Το ζήσαμε στα Ίμια και όλοι πρέπει να συμφωνήσουμε ότι τέτοια κατάσταση δεν πρέπει επ’ ουδενί να ξαναζήσει η χώρα.
Θα πρέπει όμως ακόμη να αξιολογήσουμε επαρκώς έναν ακόμη παράγοντα που εσχάτως έχει διαφοροποιήσεις τις προκλήσεις της Τουρκίας. Είναι η χρησιμοποίησις μη επανδρωμένων αεροχημάτων (UAS Unmanned Air Systems) τα οποία πλέον κάνουν και υπερπτήσεις νησιών. Όπως επισημαίνει σχετικώς ο πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος:
«Πρόκειται για μια ξεκάθαρα απαγορευμένη ενέργεια που αγγίζει τα όρια της τρομοκρατίας γιατί απαγορεύεται από το παγκόσμιο αντί τρομοκρατικό πρωτόκολλο RENEGADE, γιατί στη πραγματικότητα πρόκειται για μια εξαιρετικά επικίνδυνη ενέργεια. Αν αυτό το drone (που είναι ένα μικρό αεροσκάφος στην πραγματικότητα) παρουσιάσει τεχνική βλάβη (καθόλου δύσκολο), ή ο χειριστής (που είναι πιστοποιημένος από ποιον άραγε πλην της τουρκικής αεροπορίας;) χάσει τον έλεγχο, ή του πέσει ο καφές στην κονσόλα, ή καταληφθεί από ανθελληνικό μένος ή πιεστεί ή πεισθεί στα πλαίσια μιας προσχεδιασμένης προβοκάτσιας, και το drone αυτό πέσει σε μια αγορά, σε ένα σχολείο ή σε μια εκκλησία, μπορεί να θρηνήσουμε εκατοντάδες θύματα με μιας, θυσία στα νέο οθωμανικά όνειρα του κ Ερντογάν».
Δημοσίευση σχολίου