Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου*
Ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης πριν από την επίσημη αποδοχή της πρόσκλησης του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν για γεύμα εργασίας στην Κωνσταντινούπολη την Κυριακή 13 Μαρτίου είχε προαναγγείλει με τον τρόπο του δύο φορές ότι προετοιμαζόταν ελληνοτουρκική συνάντηση κορυφής. Τόσο στην τηλεοπτική σου συνέντευξη που έδωσε την 3 Μαρτίου στο κεντρικό δελτίο του ΑLPHA όσο και μέσα στο Κοινοβούλιο.
Δεν γνωρίζουμε αν και η πρόσκληση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στον Έλληνα Πρωθυπουργό να παραβρεθεί στην πανηγυρική λειτουργία της Κυριακής της Ορθοδοξίας στο Φανάρι προηγήθηκε των όποιων διαβουλεύσεων έγιναν μεταξύ των δύο πλευρών. Δεν έχουμε στοιχεία για να μιλήσουμε για την εμπλοκή των ΗΠΑ αλλά δεν μπορεί να μην πάει το μυαλό μας στην Ουάσιγκτον που αφ’ ενός θα ήθελε να επιδείξει αυτήν την περίοδο την «τσιμεντένια» συνοχή της Βόρειο-Ατλαντικής Συμμαχίας ακόμα και όταν υπάρχει σοβαρή τριβή μεταξύ δύο μελών της και αφ’ ετέρου να δει επιτέλους να ανοίγει ο δρόμος για μία διαπραγμάτευση σε όλο το φάσμα των επικαλουμένων ως ελληνοτουρκικών διαφορών. Ας μην ξεχνάμε ότι ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε σε νέα δεδομένα που δημιούργησε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Βέβαια η αναγγελία της συνάντησης από τον εκπρόσωπο τύπου του κυβερνητικού κόμματος ΑΚP κ. Τσελίκ σηματοδότησε την βασική αντίληψη της Άγκυρας για τον όποιο ελληνοτουρκικό διάλογο αφού τα «έβαλε όλα μέσα» από την… στρατικοποίηση των νησιών μας, το τρύπημα βαρκών των μεταναστών μέχρι και την …Γαλάζια Πατρίδα.
Αντί λοιπόν μετά και την ξεκάθαρη στάση μας στο θέμα της Ουκρανίας, η Κυβέρνηση να εκμεταλλευτεί κατάλληλα και…. ευσχήμως το γεγονός ότι η Τουρκία είναι μία χώρα που έχει και αυτή εισβάλει σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα και ότι δεν είναι δυνατόν με την απειλή πολέμου να παραβιάζει βασικά άρθρα του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ (Άρθρο 2 και 33) δίνουμε «πόντους» στον Ερντογάν και την Τουρκία.
Αρέσει ή όχι έχουμε σοβαρές επιφυλάξεις όταν μία τέτοια συνάντηση γίνεται, επιτρέψτε μου την έκφραση «στην τούρλα του Σαββάτου» με τον πόλεμο στην Ουκρανία να κορυφώνεται και με την Τουρκία να επιχειρεί να παίξει τον ρόλο του διαμεσολαβητή παγκοσμίου κύρους! Για ποιόν λόγο ο κ. Μητσοτάκης επιλέγει σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο να προσδώσει στον διαρκώς και ακατάπαυστα απειλούντα την Ελλάδα και την Κύπρο Τούρκο Πρόεδρο το προφίλ του διαλλακτικού που επιδιώκει να επιλύσει τα «προβλήματα» ειρηνικά όταν ως άλλος Πούτιν ασκεί εξαναγκαστική πολιτική εναντίον της πατρίδας μας με αποκορύφωμα τους τελευταίους μήνες να εγείρει επιτακτικά την αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών και να απειλεί με άλλα «μέτρα» σε περίπτωση που δεν το κάνουμε.
Φαίνεται ότι το μάθημα δεν έγινε πάθημα για τον Έλληνα Πρωθυπουργό! Την 14 Ιουνίου 2021 εν μέσω απειλών όπως θυμόμαστε μάλλον όλοι, έγινε συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Η Τουρκία πήρε «πιστοποιητικό καλής διαγωγής» από την Ελληνική Κυβέρνηση για να μπορέσει αμέσως μετά να γίνει η πολυπόθητη συνάντηση και για τις δύο πλευρές Μπάιντεν-Ερντογάν, χωρίς η Άγκυρα να κάνει πίσω ούτε στο ένα εκατοστό από τις αυθαίρετες απαιτήσεις της. Στην κυριολεξία ούτε ένα εκατοστό.
Και να ήταν μόνον αυτό; Πριν συμπληρωθούν 24 ώρες από την συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν, ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ βετεράνος Διπλωμάτης κ. Σινιρλίογλου απέστειλε στον ΟΗΕ την γνωστή επιστολή όπου με μανιφεστικό τρόπο απευθυνόμενος στην ουσία στην διεθνή κοινότητα ξεδίπλωσε όλες τις αυθαίρετες τουρκικές απαιτήσεις σε βάρος της χώρας μας. Το σπάσιμο των πάγων και όλα τα ευφυολογήματα περί ήρεμου καλοκαιριού, εκφράσεις με τις οποίες βασίστηκε η θριαμβολογία κάποιων διαλύθηκαν σε λιγότερο από μία ημέρα.
Η αναγγελία αυτής της εσπευσμένης συνάντηση κορυφής που θα γίνει στην Πόλη την Κυριακή μπορεί να μην μας εξέπληξε καθόσον φαινόταν ότι ήταν επικείμενη από την θέρμη με την οποία είχε πει ο κ. Πρωθυπουργός ότι ήταν έτοιμος να συναντηθεί με τον Τούρκο Πρόεδρο. Όμως δημιουργεί σοβαρό προβληματισμό για την σκοπιμότητά της στην συγκεκριμένη περίοδο και με την Τουρκία όχι μόνο να «κάνει πίσω» αλλά να επαυξάνει την ατζέντα της όσο και αν επιχειρείται από κυβερνητικής πλευράς και του προσκείμενου σε αυτήν τύπο να δημιουργήσει κλίμα ευφορίας και εφησυχασμού.
Τέλος για να προλάβουμε κάποιους, επισημαίνεται ότι και βέβαια θα πρέπει να είναι οι ανοικτοί δίαυλοι επικοινωνίας με την Άγκυρα σε υπηρεσιακό ή έστω σε υπουργικό επίπεδο αναλόγως της καταστάσεως και των συνθηκών. Μία όμως συνάντηση κορυφής χωρίς την αναγκαία προετοιμασία και χωρίς την προοπτική να προκύψει κάτι θετικό όπως π.χ. η ακύρωση του Τουρκολιβυκού Μνημονίου ή η απόσυρση του casus belli ουδόλως είναι σκόπιμη και ο μόνος ωφελούμενος είναι ο Ερντογάν!
* Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Γεωστρατηγικός Αναλυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής στο «Παρατηρητήριο Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας».
Φαίνεται ότι το μάθημα δεν έγινε πάθημα για τον Έλληνα Πρωθυπουργό! Την 14 Ιουνίου 2021 εν μέσω απειλών όπως θυμόμαστε μάλλον όλοι, έγινε συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Η Τουρκία πήρε «πιστοποιητικό καλής διαγωγής» από την Ελληνική Κυβέρνηση για να μπορέσει αμέσως μετά να γίνει η πολυπόθητη συνάντηση και για τις δύο πλευρές Μπάιντεν-Ερντογάν, χωρίς η Άγκυρα να κάνει πίσω ούτε στο ένα εκατοστό από τις αυθαίρετες απαιτήσεις της. Στην κυριολεξία ούτε ένα εκατοστό.
Και να ήταν μόνον αυτό; Πριν συμπληρωθούν 24 ώρες από την συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν, ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ βετεράνος Διπλωμάτης κ. Σινιρλίογλου απέστειλε στον ΟΗΕ την γνωστή επιστολή όπου με μανιφεστικό τρόπο απευθυνόμενος στην ουσία στην διεθνή κοινότητα ξεδίπλωσε όλες τις αυθαίρετες τουρκικές απαιτήσεις σε βάρος της χώρας μας. Το σπάσιμο των πάγων και όλα τα ευφυολογήματα περί ήρεμου καλοκαιριού, εκφράσεις με τις οποίες βασίστηκε η θριαμβολογία κάποιων διαλύθηκαν σε λιγότερο από μία ημέρα.
Η αναγγελία αυτής της εσπευσμένης συνάντηση κορυφής που θα γίνει στην Πόλη την Κυριακή μπορεί να μην μας εξέπληξε καθόσον φαινόταν ότι ήταν επικείμενη από την θέρμη με την οποία είχε πει ο κ. Πρωθυπουργός ότι ήταν έτοιμος να συναντηθεί με τον Τούρκο Πρόεδρο. Όμως δημιουργεί σοβαρό προβληματισμό για την σκοπιμότητά της στην συγκεκριμένη περίοδο και με την Τουρκία όχι μόνο να «κάνει πίσω» αλλά να επαυξάνει την ατζέντα της όσο και αν επιχειρείται από κυβερνητικής πλευράς και του προσκείμενου σε αυτήν τύπο να δημιουργήσει κλίμα ευφορίας και εφησυχασμού.
Τέλος για να προλάβουμε κάποιους, επισημαίνεται ότι και βέβαια θα πρέπει να είναι οι ανοικτοί δίαυλοι επικοινωνίας με την Άγκυρα σε υπηρεσιακό ή έστω σε υπουργικό επίπεδο αναλόγως της καταστάσεως και των συνθηκών. Μία όμως συνάντηση κορυφής χωρίς την αναγκαία προετοιμασία και χωρίς την προοπτική να προκύψει κάτι θετικό όπως π.χ. η ακύρωση του Τουρκολιβυκού Μνημονίου ή η απόσυρση του casus belli ουδόλως είναι σκόπιμη και ο μόνος ωφελούμενος είναι ο Ερντογάν!
* Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Γεωστρατηγικός Αναλυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής στο «Παρατηρητήριο Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας».
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου