Όχι… Η πρόσφατη «συμφωνία» του κυρίου Μηταράκη με τον πρωθυπουργό του Πακιστάν, με βάση την οποία προβλέπεται η δυνατότητα νόμιμης εισόδου 60.000 Πακιστανών εργατών προκειμένου να εργαστούν «νόμιμα» ως εποχιακοί εργάτες γης στην Ελληνική ύπαιθρο, ΔΕΝ παραπέμπει σε σοβαρή και υπεύθυνη πολιτική διαχείριση ενός προβλήματος το οποίο έχει ευρύτερες κοινωνικές και γεωπολιτικές προεκτάσεις…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Πρόκειται για μια διαχείριση, που ΔΕΝ αντιμετωπίζει ούτε κατ’ ελάχιστον (με πραγματικούς όρους) το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης. Και φυσικά, σε καμία περίπτωση το συγκεκριμένο ανοσιούργημα, ΔΕΝ μπορεί να εκλαμβάνεται ως μια εθνικά συμφέρουσα συμφωνία…
Όχι γιατί είναι εκ προοιμίου λάθος το να συνάπτονται διμερείς συμφωνίες που να διασφαλίζουν την νόμιμη είσοδο στην χώρα εποχιακά εργαζομένων ξένων εργατών, όταν υπάρχει συγκεκριμένη ανάγκη που θα πρέπει να εξυπηρετηθεί… Αλλά διότι οι συνέπειες μιας τέτοιας συμφωνίας, σε μια χώρα σαν την Ελλάδα η οποία αντιμετωπίζει οξύτατο πρόβλημα με την παράνομη μετανάστευση, λειτουργούν σωρευτικά και επιβαρύνουν έτι περαιτέρω την ήδη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει η πατρίδα μας κατά την διάρκεια των δυο προηγούμενων δεκαετιών…
Από την άποψη αυτή, τέτοιου είδους συμφωνίες δεν προσφέρονται για αποσπασματική διαχείριση η οποία τελικά εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο προσωρινές και κοντόφθαλμες επικοινωνιακές ανάγκες. Αντιθέτως για να είναι λειτουργικές ως προς την εφαρμογή τους και κυρίως για να είναι αποτελεσματικές στην πορεία του χρόνου, θα πρέπει να αποτελούν μέρος μιας ολοκληρωμένης και με συγκεκριμένη ταυτότητα μεταναστευτικής πολιτικής και τέτοια δυστυχώς ΔΕΝ διαθέτει η Ελλάδα.
Με την διαφαινόμενη συμφωνία, αυτό που ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ είναι η επιπρόσθετη είσοδος στην χώρα δεκάδων χιλιάδων Πακιστανών, ενώ την ίδια στιγμή η υφιστάμενη παράνομη μετανάστευση, σε καμία περίπτωση ΔΕΝ αντιμετωπίζεται.
Η συγκεκριμένη συμφωνία και κυρίως η επικοινωνιακή διαχείριση με την οποία θα περιβληθεί, ΤΟΣΟ από την Πακιστανική κυβέρνηση… ΟΣΟ και από τους ίδιους τους παράνομους μετανάστες που περιφέρονται ανεξέλεγκτα στην χώρα μας… Αλλά ακόμη ΚΑΙ από τα Τουρκικά κυκλώματα των αδίστακτων δουλεμπόρων που λυμαίνονται κυριολεκτικά την πιάτσα… Θα έχει τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, αφού τελικά θα «αναβαθμίσει» την Ελλάδα, σε ακόμη πιο «δημοφιλή» προορισμό, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό, ακόμη και για ζητήματα που σχετίζονται ευθέως με την Εθνική μας ασφάλεια…
Η κυβερνητική επιχειρηματολογία με την οποία επιδιώκεται να νομιμοποιηθεί στα μάτια της κοινωνίας η συγκεκριμένη απόφαση, είναι σαθρή, έωλη, πολλαπλά επικίνδυνη και κυρίως είναι εξόχως αποκαλυπτική για τον απαράδεκτο προσανατολισμό που φαίνεται να κυριαρχεί διαχρονικά στα κυβερνητικά επιτελεία.
Α. Γελάνε και τα σωσίβια των Τουρκικών δουλεμπορικών στο άκουσμα της Μηταράκειας ρύθμισης σύμφωνα με την οποία, οι νομίμως εισελθόντες, θα εγκαταλείπουν την χώρα μετά την παρέλευση του 9μηνου.
Ποιος θα τους αναγκάσει να φύγουν;;; Οι Ελληνικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί που «ήρθαν κι έδεσαν», στο ανύπαρκτο ως προς τούτο έργο τους, με την Ελληνική πολιτική αναποφασιστικότητα;;; Το διάτρητο θεσμικό πλαίσιο το οποίο κατά κανόνα διευκολύνει τους επιτήδειους που θα επιλέξουν και πάλι την συμφέρουσα λύση της «μαύρης εργασίας» προκειμένου να μην καταβάλουν συμφωνηθέντα μεροκάματα και ασφαλιστικές εισφορές;;; Ή μήπως τα παραδοσιακά φοβικά σύνδρομα από τα οποία διακατέχεται αυτή η χώρα και τα οποία θα ενεργοποιηθούν αυτόματα στην συμπεριφορά των πολιτικών της ταγών, μόλις υπάρξουν οι πρώτες καταγγελίες των γνωστών ΜΚΟ σε συνδυασμό με τις κλιμακούμενες συκοφαντίες της Τουρκικής πολιτικής ηγεσίας;;;
Τι ακριβώς θα κάνετε είπατε κύριε Μηταράκη στην περίπτωση που υπαναχωρήσει το Πακιστάν και δεν δεχτεί να πάρει πίσω τους ελάχιστους «παρανόμους» που θα θελήσετε να επαναπροωθήσετε;;; Θα καταγγείλετε την Συμφωνία;;; Και ποιο ακριβώς πιστεύετε ότι θα είναι το κόστος για το Πακιστάν το οποίο θα έχει ήδη ξεφορτώσει νομίμως 60.000 ανθρώπους στην χώρα μας;;; Απολύτως κανένα. Ενώ αντίθετα… Το κόστος για την χώρα μας θα είναι δυσβάστακτο και είναι βέβαιο πως αυτό το κόστος ΔΕΝ το έχετε αποτιμήσει αγαπητέ κύριε Μηταράκη;;;
Β. Ξεκαρδίζονται τα σοκάκια της Αθήνας αλλά και των άλλων Ελληνικών πόλεων στο άκουσμα της Μηταράκειας πρόνοιας σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της οποίας, όλοι οι παράνομοι θα επιστρέφουν στην πατρίδα τους ενώ στην χώρα θα παραμένουν μονάχα οι νόμιμοι μετανάστες. Τι λέτε καλέ;;;
Και ποιοι ακριβώς είναι οι παράνομοι;;; Εκείνοι που δεν ξέρει κανείς ούτε το όνομά τους ούτε το που κατέλυσαν μετά την είσοδό τους στην χώρα;;; Χρόνια ολόκληρα σουλατσάρουν ανενόχλητοι στα καλντερίμια της Αθήνας, παρανομούν ασύδοτοι και δεν τους ανακαλύψατε. Θα τους ανακαλύψετε τώρα ξαφνικά και θα βρείτε το κουράγιο να τους επαναπροωθήσετε προκειμένου να τηρηθούν τα συμπεφωνηθέντα;;; Προφανώς μας δουλεύετε. Και κυρίως δουλεύετε κάθε αφελή που εμφανίζεται προδιατεθειμένος να πιστέψει το φαιδρό σας αφήγημα…
Και οι «νόμιμοι»;;; Θα είναι μόνο κάποιες δεκάδες χιλιάδες εννιαμηνίτες που αύριο θα τους ψάχνετε ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ στους αγρούς της πλατείας Βικτωρίας (και δεν θα τους βρίσκετε);;; Ή μήπως συμπεριλαμβάνονται σε αυτούς και κάποιες δεκάδες χιλιάδες ακόμη τους οποίους παράνομα «νομιμοποιήσατε» και κυκλοφορούν με «χαρτιά», ενώ στην ουσία κανείς δεν ξέρει, ούτε το πραγματικό τους όνομα, ούτε από που κρατάει η σκούφια τους;;;
Γ. Όσο για την μερική και από κάθε άποψη προσωρινή «στήριξη» του ασφαλιστικού συστήματος από τις εισφορές που ΘΑ καταβάλλονται για λογαριασμό αυτών των εποχιακών αλλοδαπών εργαζομένων, θεωρούμε ότι αδίκως πανηγυρίζετε…
Όχι μονάχα επειδή τελικά ΔΕΝ θα προκύψουν… Αλλά γιατί ακόμη και εάν θα προκύψουν στον όποιο βαθμό, θα αποτελέσουν στην πράξη μια απολύτως επισφαλή εισροή πόρων, η οποία θα εξανεμίζεται την αμέσως επόμενη στιγμή από τα διάφορα «πακέτα παροχών» τα οποία υποχρεωτικά θα απολαμβάνουν κατά την διάρκεια της παραμονής τους στην χώρα, οι επίσημοι αλλά και οι ανεπίσημοι «προσκεκλημένοι» μας.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά…
Η ανερμάτιστη όσο και επιπόλαια προσαρμογή των κυβερνητικών πρακτικών σε λογικές που αποδέχονται και εν πολλοίς νομιμοποιούν την αντίληψη περί των «νέων Ελλήνων εργαζομένων που δεν καταδέχονται να δουλέψουν στα χωράφια», ΔΕΝ συνιστά υπεύθυνη πολιτική στάση ως προς την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος. Αντιθέτως, είναι μια πράξη κορυφαίας ανευθυνότητας, που...
Διαιωνίζει το πρόβλημα, ανατροφοδοτεί μια επικίνδυνη κουλτούρα εγκατάλειψης της υπαίθρου...
Εργαλειοποιεί το φαινόμενο προκειμένου να προωθήσει ευκολότερα στοχευμένες πολιτικές παραγωγικής απορρύθμισης της Εθνικής Οικονομίας. Και...
Πλειοδοτεί στην προσχηματική επίκλησή του, από την στιγμή που διευκολύνεται μέσω αυτής της τακτικής, στην προσπάθειά της να προωθήσει μια σειρά από αποσπασματικές αλλά και επιζήμιες πολιτικές αποφάσεις.
Το ενδιαφέρον για την Ελληνική ύπαιθρο, ΔΕΝ μπορεί να εξαντλείται σε καιροσκοπισμούς και το υπαρκτό πρόβλημα ΔΕΝ αντιμετωπίζεται με την προσφυγή σε πολιτικές που αναζητούν την λύση σε κοινωνικά υποκατάστατα, αδιαφορώντας για το μέγεθος της καταστροφής, η οποία προκαλείται στην χώρα μας αλλά και στην ίδια την Ελληνική κοινωνία.
Σοβαρή πολιτική στην διαχείριση του συγκεκριμένου ζητήματος, σημαίνει πριν απ’ όλα επιθετική ανακοπή της κουλτούρας εγκατάλειψης της υπαίθρου από την νέα γενιά. Σημαίνει «Ιθαγένεια» στην αντίληψη, στον σχεδιασμό και στην φιλοσοφία προσέγγισης ενός κρίσιμου στοιχήματος, που συνδέεται ευθέως με την ίδια την στρατηγική επιβίωση της χώρας.
Πρόκειται στην ουσία για μια διαφορετική στρατηγική διαχείριση, η οποία προϋποθέτει μια άλλη αντίληψη των κρατούντων για την πρωτογενή παραγωγή, για τα ταυτοτικά της χαρακτηριστικά και φυσικά για το αυξημένο ειδικό βάρος αλλά και τον ρόλο που θα κληθεί να επιτελέσει, σε συνθήκες καθολικής επιθετικής ανάταξης της χώρας, ΤΟΣΟ στην οικονομική ΟΣΟ και κοινωνική της ανασυγκρότηση.
Πρόκειται με απλά λόγια, για μια τολμηρή και ουσιαστική προσπάθεια επαναπροσδιορισμού και ενδυνάμωσης της βιωματικής σχέσης που θα θέλαμε να έχει ο νέος αγρότης με την γη του, με την παραγωγική διαδικασία και με την Ελληνική περιφέρεια.
Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω είναι ψιλά γράμματα για το Ελληνικό πολιτικό προσωπικό που επιμένει να διαχειρίζεται την δική του αμφιλεγόμενη ατζέντα με όρους λογιστικής καρτέλας και αποκομμένο πλήρως από τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και της πατρίδας μας. Μια ατζέντα η οποία υπαγορεύεται από τρίτους και ως εκ τούτου κινείται σε κατεύθυνση διαμετρικά αντίθετη από εκείνην της εξυπηρέτησης των κρίσιμων εθνικών μας προτεραιοτήτων.
Δεν είναι λοιπόν διόλου τυχαίο το γεγονός, πως η Ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει ΚΑΙ αυτήν την πρόκληση, ως μια ακόμη απλή διαχρονική Ελληνική κακοδαιμονία, με την οποία επί της ουσίας έχει συμβιβαστεί. Και το χειρότερο όλων, είναι πως δεν διστάζει να την εργαλειοποιήσει ως ένα φτηνό άλλοθι για την προώθηση των αδιέξοδων και επικίνδυνων επιλογών της.
Έτσι, σ ένα περιβάλλον γενικευμένης αστάθειας, πολλαπλών και εναλλασσόμενων απειλών και με ανταγωνιστικούς δρώντες οι οποίοι επιδιώκουν τον γεωπολιτικό στραγγαλισμό και την στρατηγική απίσχναση της πατρίδας μας, η πολιτική ηγεσία του τόπου επιμένει να κινείται στους δικούς της ρυθμούς και να ανοίγει κερκόπορτες σε μια κρίσιμη ιστορική εποχή που θα έπρεπε να ανασυντάξει πλήρως την χώρα, με σχέδιο και αποφασιστικότητα.
Υ.Γ. Ναι… Είναι αφελές το ερώτημα αναφορικά με το εάν είναι καλύτερα η χειρότερα για την Ελλάδα να αντιμετωπίζει την σύνθετη πρόκληση του Μεταναστευτικού με ή χωρίς διμερείς συμφωνίες. Και είναι αφελές, κυρίως για τρεις λόγους.
Πρώτον: Γιατί η αποτελεσματική εφαρμογή τέτοιων συμφωνιών, εξαρτάται από την δυνατότητα που έχει η χώρα μας να την επιβάλλει στο έτερον συμβαλλόμενο μέρος…
Δεύτερον: Γιατί κανένα συμβαλλόμενο μέρος δεν μπορεί να πάρει σοβαρά μια χώρα η οποία προηγουμένως δεν έχει φροντίσει να εξασφαλίσει τον σεβασμό των συμμάχων της. Το τι ακριβώς συμβολίζει η Ελλάδα για την Ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική, το αντιλαμβάνεται κανείς αν φέρει στην μνήμη του τα γεγονότα και τους φράκτες της Ειδομένης που στήθηκαν με τις γνωστές Ευρωπαϊκές ευλογίες. Και…
Τρίτον: Γιατί από την στιγμή που με τις επιλογές μας φροντίζουμε να καταγράφεται η πατρίδα μας στα προσπέκτους της διεθνούς δουλεμπορίας ως «ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ», τότε είναι βέβαιο ότι το στοίχημα το έχουμε χάσει από χέρι…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Πρόκειται για μια διαχείριση, που ΔΕΝ αντιμετωπίζει ούτε κατ’ ελάχιστον (με πραγματικούς όρους) το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης. Και φυσικά, σε καμία περίπτωση το συγκεκριμένο ανοσιούργημα, ΔΕΝ μπορεί να εκλαμβάνεται ως μια εθνικά συμφέρουσα συμφωνία…
Όχι γιατί είναι εκ προοιμίου λάθος το να συνάπτονται διμερείς συμφωνίες που να διασφαλίζουν την νόμιμη είσοδο στην χώρα εποχιακά εργαζομένων ξένων εργατών, όταν υπάρχει συγκεκριμένη ανάγκη που θα πρέπει να εξυπηρετηθεί… Αλλά διότι οι συνέπειες μιας τέτοιας συμφωνίας, σε μια χώρα σαν την Ελλάδα η οποία αντιμετωπίζει οξύτατο πρόβλημα με την παράνομη μετανάστευση, λειτουργούν σωρευτικά και επιβαρύνουν έτι περαιτέρω την ήδη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει η πατρίδα μας κατά την διάρκεια των δυο προηγούμενων δεκαετιών…
Από την άποψη αυτή, τέτοιου είδους συμφωνίες δεν προσφέρονται για αποσπασματική διαχείριση η οποία τελικά εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο προσωρινές και κοντόφθαλμες επικοινωνιακές ανάγκες. Αντιθέτως για να είναι λειτουργικές ως προς την εφαρμογή τους και κυρίως για να είναι αποτελεσματικές στην πορεία του χρόνου, θα πρέπει να αποτελούν μέρος μιας ολοκληρωμένης και με συγκεκριμένη ταυτότητα μεταναστευτικής πολιτικής και τέτοια δυστυχώς ΔΕΝ διαθέτει η Ελλάδα.
Με την διαφαινόμενη συμφωνία, αυτό που ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ είναι η επιπρόσθετη είσοδος στην χώρα δεκάδων χιλιάδων Πακιστανών, ενώ την ίδια στιγμή η υφιστάμενη παράνομη μετανάστευση, σε καμία περίπτωση ΔΕΝ αντιμετωπίζεται.
Η συγκεκριμένη συμφωνία και κυρίως η επικοινωνιακή διαχείριση με την οποία θα περιβληθεί, ΤΟΣΟ από την Πακιστανική κυβέρνηση… ΟΣΟ και από τους ίδιους τους παράνομους μετανάστες που περιφέρονται ανεξέλεγκτα στην χώρα μας… Αλλά ακόμη ΚΑΙ από τα Τουρκικά κυκλώματα των αδίστακτων δουλεμπόρων που λυμαίνονται κυριολεκτικά την πιάτσα… Θα έχει τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, αφού τελικά θα «αναβαθμίσει» την Ελλάδα, σε ακόμη πιο «δημοφιλή» προορισμό, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό, ακόμη και για ζητήματα που σχετίζονται ευθέως με την Εθνική μας ασφάλεια…
Η κυβερνητική επιχειρηματολογία με την οποία επιδιώκεται να νομιμοποιηθεί στα μάτια της κοινωνίας η συγκεκριμένη απόφαση, είναι σαθρή, έωλη, πολλαπλά επικίνδυνη και κυρίως είναι εξόχως αποκαλυπτική για τον απαράδεκτο προσανατολισμό που φαίνεται να κυριαρχεί διαχρονικά στα κυβερνητικά επιτελεία.
Α. Γελάνε και τα σωσίβια των Τουρκικών δουλεμπορικών στο άκουσμα της Μηταράκειας ρύθμισης σύμφωνα με την οποία, οι νομίμως εισελθόντες, θα εγκαταλείπουν την χώρα μετά την παρέλευση του 9μηνου.
Ποιος θα τους αναγκάσει να φύγουν;;; Οι Ελληνικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί που «ήρθαν κι έδεσαν», στο ανύπαρκτο ως προς τούτο έργο τους, με την Ελληνική πολιτική αναποφασιστικότητα;;; Το διάτρητο θεσμικό πλαίσιο το οποίο κατά κανόνα διευκολύνει τους επιτήδειους που θα επιλέξουν και πάλι την συμφέρουσα λύση της «μαύρης εργασίας» προκειμένου να μην καταβάλουν συμφωνηθέντα μεροκάματα και ασφαλιστικές εισφορές;;; Ή μήπως τα παραδοσιακά φοβικά σύνδρομα από τα οποία διακατέχεται αυτή η χώρα και τα οποία θα ενεργοποιηθούν αυτόματα στην συμπεριφορά των πολιτικών της ταγών, μόλις υπάρξουν οι πρώτες καταγγελίες των γνωστών ΜΚΟ σε συνδυασμό με τις κλιμακούμενες συκοφαντίες της Τουρκικής πολιτικής ηγεσίας;;;
Τι ακριβώς θα κάνετε είπατε κύριε Μηταράκη στην περίπτωση που υπαναχωρήσει το Πακιστάν και δεν δεχτεί να πάρει πίσω τους ελάχιστους «παρανόμους» που θα θελήσετε να επαναπροωθήσετε;;; Θα καταγγείλετε την Συμφωνία;;; Και ποιο ακριβώς πιστεύετε ότι θα είναι το κόστος για το Πακιστάν το οποίο θα έχει ήδη ξεφορτώσει νομίμως 60.000 ανθρώπους στην χώρα μας;;; Απολύτως κανένα. Ενώ αντίθετα… Το κόστος για την χώρα μας θα είναι δυσβάστακτο και είναι βέβαιο πως αυτό το κόστος ΔΕΝ το έχετε αποτιμήσει αγαπητέ κύριε Μηταράκη;;;
Β. Ξεκαρδίζονται τα σοκάκια της Αθήνας αλλά και των άλλων Ελληνικών πόλεων στο άκουσμα της Μηταράκειας πρόνοιας σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της οποίας, όλοι οι παράνομοι θα επιστρέφουν στην πατρίδα τους ενώ στην χώρα θα παραμένουν μονάχα οι νόμιμοι μετανάστες. Τι λέτε καλέ;;;
Και ποιοι ακριβώς είναι οι παράνομοι;;; Εκείνοι που δεν ξέρει κανείς ούτε το όνομά τους ούτε το που κατέλυσαν μετά την είσοδό τους στην χώρα;;; Χρόνια ολόκληρα σουλατσάρουν ανενόχλητοι στα καλντερίμια της Αθήνας, παρανομούν ασύδοτοι και δεν τους ανακαλύψατε. Θα τους ανακαλύψετε τώρα ξαφνικά και θα βρείτε το κουράγιο να τους επαναπροωθήσετε προκειμένου να τηρηθούν τα συμπεφωνηθέντα;;; Προφανώς μας δουλεύετε. Και κυρίως δουλεύετε κάθε αφελή που εμφανίζεται προδιατεθειμένος να πιστέψει το φαιδρό σας αφήγημα…
Και οι «νόμιμοι»;;; Θα είναι μόνο κάποιες δεκάδες χιλιάδες εννιαμηνίτες που αύριο θα τους ψάχνετε ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ στους αγρούς της πλατείας Βικτωρίας (και δεν θα τους βρίσκετε);;; Ή μήπως συμπεριλαμβάνονται σε αυτούς και κάποιες δεκάδες χιλιάδες ακόμη τους οποίους παράνομα «νομιμοποιήσατε» και κυκλοφορούν με «χαρτιά», ενώ στην ουσία κανείς δεν ξέρει, ούτε το πραγματικό τους όνομα, ούτε από που κρατάει η σκούφια τους;;;
Γ. Όσο για την μερική και από κάθε άποψη προσωρινή «στήριξη» του ασφαλιστικού συστήματος από τις εισφορές που ΘΑ καταβάλλονται για λογαριασμό αυτών των εποχιακών αλλοδαπών εργαζομένων, θεωρούμε ότι αδίκως πανηγυρίζετε…
Όχι μονάχα επειδή τελικά ΔΕΝ θα προκύψουν… Αλλά γιατί ακόμη και εάν θα προκύψουν στον όποιο βαθμό, θα αποτελέσουν στην πράξη μια απολύτως επισφαλή εισροή πόρων, η οποία θα εξανεμίζεται την αμέσως επόμενη στιγμή από τα διάφορα «πακέτα παροχών» τα οποία υποχρεωτικά θα απολαμβάνουν κατά την διάρκεια της παραμονής τους στην χώρα, οι επίσημοι αλλά και οι ανεπίσημοι «προσκεκλημένοι» μας.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά…
Η ανερμάτιστη όσο και επιπόλαια προσαρμογή των κυβερνητικών πρακτικών σε λογικές που αποδέχονται και εν πολλοίς νομιμοποιούν την αντίληψη περί των «νέων Ελλήνων εργαζομένων που δεν καταδέχονται να δουλέψουν στα χωράφια», ΔΕΝ συνιστά υπεύθυνη πολιτική στάση ως προς την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος. Αντιθέτως, είναι μια πράξη κορυφαίας ανευθυνότητας, που...
Διαιωνίζει το πρόβλημα, ανατροφοδοτεί μια επικίνδυνη κουλτούρα εγκατάλειψης της υπαίθρου...
Εργαλειοποιεί το φαινόμενο προκειμένου να προωθήσει ευκολότερα στοχευμένες πολιτικές παραγωγικής απορρύθμισης της Εθνικής Οικονομίας. Και...
Πλειοδοτεί στην προσχηματική επίκλησή του, από την στιγμή που διευκολύνεται μέσω αυτής της τακτικής, στην προσπάθειά της να προωθήσει μια σειρά από αποσπασματικές αλλά και επιζήμιες πολιτικές αποφάσεις.
Το ενδιαφέρον για την Ελληνική ύπαιθρο, ΔΕΝ μπορεί να εξαντλείται σε καιροσκοπισμούς και το υπαρκτό πρόβλημα ΔΕΝ αντιμετωπίζεται με την προσφυγή σε πολιτικές που αναζητούν την λύση σε κοινωνικά υποκατάστατα, αδιαφορώντας για το μέγεθος της καταστροφής, η οποία προκαλείται στην χώρα μας αλλά και στην ίδια την Ελληνική κοινωνία.
Σοβαρή πολιτική στην διαχείριση του συγκεκριμένου ζητήματος, σημαίνει πριν απ’ όλα επιθετική ανακοπή της κουλτούρας εγκατάλειψης της υπαίθρου από την νέα γενιά. Σημαίνει «Ιθαγένεια» στην αντίληψη, στον σχεδιασμό και στην φιλοσοφία προσέγγισης ενός κρίσιμου στοιχήματος, που συνδέεται ευθέως με την ίδια την στρατηγική επιβίωση της χώρας.
Πρόκειται στην ουσία για μια διαφορετική στρατηγική διαχείριση, η οποία προϋποθέτει μια άλλη αντίληψη των κρατούντων για την πρωτογενή παραγωγή, για τα ταυτοτικά της χαρακτηριστικά και φυσικά για το αυξημένο ειδικό βάρος αλλά και τον ρόλο που θα κληθεί να επιτελέσει, σε συνθήκες καθολικής επιθετικής ανάταξης της χώρας, ΤΟΣΟ στην οικονομική ΟΣΟ και κοινωνική της ανασυγκρότηση.
Πρόκειται με απλά λόγια, για μια τολμηρή και ουσιαστική προσπάθεια επαναπροσδιορισμού και ενδυνάμωσης της βιωματικής σχέσης που θα θέλαμε να έχει ο νέος αγρότης με την γη του, με την παραγωγική διαδικασία και με την Ελληνική περιφέρεια.
Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω είναι ψιλά γράμματα για το Ελληνικό πολιτικό προσωπικό που επιμένει να διαχειρίζεται την δική του αμφιλεγόμενη ατζέντα με όρους λογιστικής καρτέλας και αποκομμένο πλήρως από τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και της πατρίδας μας. Μια ατζέντα η οποία υπαγορεύεται από τρίτους και ως εκ τούτου κινείται σε κατεύθυνση διαμετρικά αντίθετη από εκείνην της εξυπηρέτησης των κρίσιμων εθνικών μας προτεραιοτήτων.
Δεν είναι λοιπόν διόλου τυχαίο το γεγονός, πως η Ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει ΚΑΙ αυτήν την πρόκληση, ως μια ακόμη απλή διαχρονική Ελληνική κακοδαιμονία, με την οποία επί της ουσίας έχει συμβιβαστεί. Και το χειρότερο όλων, είναι πως δεν διστάζει να την εργαλειοποιήσει ως ένα φτηνό άλλοθι για την προώθηση των αδιέξοδων και επικίνδυνων επιλογών της.
Έτσι, σ ένα περιβάλλον γενικευμένης αστάθειας, πολλαπλών και εναλλασσόμενων απειλών και με ανταγωνιστικούς δρώντες οι οποίοι επιδιώκουν τον γεωπολιτικό στραγγαλισμό και την στρατηγική απίσχναση της πατρίδας μας, η πολιτική ηγεσία του τόπου επιμένει να κινείται στους δικούς της ρυθμούς και να ανοίγει κερκόπορτες σε μια κρίσιμη ιστορική εποχή που θα έπρεπε να ανασυντάξει πλήρως την χώρα, με σχέδιο και αποφασιστικότητα.
Υ.Γ. Ναι… Είναι αφελές το ερώτημα αναφορικά με το εάν είναι καλύτερα η χειρότερα για την Ελλάδα να αντιμετωπίζει την σύνθετη πρόκληση του Μεταναστευτικού με ή χωρίς διμερείς συμφωνίες. Και είναι αφελές, κυρίως για τρεις λόγους.
Πρώτον: Γιατί η αποτελεσματική εφαρμογή τέτοιων συμφωνιών, εξαρτάται από την δυνατότητα που έχει η χώρα μας να την επιβάλλει στο έτερον συμβαλλόμενο μέρος…
Δεύτερον: Γιατί κανένα συμβαλλόμενο μέρος δεν μπορεί να πάρει σοβαρά μια χώρα η οποία προηγουμένως δεν έχει φροντίσει να εξασφαλίσει τον σεβασμό των συμμάχων της. Το τι ακριβώς συμβολίζει η Ελλάδα για την Ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική, το αντιλαμβάνεται κανείς αν φέρει στην μνήμη του τα γεγονότα και τους φράκτες της Ειδομένης που στήθηκαν με τις γνωστές Ευρωπαϊκές ευλογίες. Και…
Τρίτον: Γιατί από την στιγμή που με τις επιλογές μας φροντίζουμε να καταγράφεται η πατρίδα μας στα προσπέκτους της διεθνούς δουλεμπορίας ως «ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ», τότε είναι βέβαιο ότι το στοίχημα το έχουμε χάσει από χέρι…
Δημοσίευση σχολίου