Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
F-16 Block 50: Το αίσιο τέλος άλλου ενός -άσκοπου- Μαραθωνίου; Τα υπερπολύτιμα συστήματα και όπλα που φέρνει το πρόγραμμα με σημαντική καθυστέρηση, αποκλειστικά ελληνικής υπαιτιότητας. Όπως όλα δείχνουν, η “περιπέτεια” της έγκρισης του εκσυγχρονισμού των 38 ελληνικών F-16C/D Block 50 στο επίπεδο Block 50M (ή Block 50++ Advanced) φτάνει μετά από σχεδόν δύο χρόνια παλινωδιών, στο τέλος της. Πρόκειται για μία πραγματικά αδικαιολόγητη καθυστέρηση από τη στιγμή που δεν είχε αφενός καμία λογική βάση και αφετέρου γιατί υποτίθεται ότι βασίστηκε σε μία εκτίμηση κόστους, το οποίο κρίθηκε υπερβολικό. Παρά το γεγονός ότι δεν ήταν επίσημο, αλλά εκτιμώμενο, περιλαμβάνοντας όπως θα δούμε (ξανά…) εξαιρετικά κρίσιμα συστήματα και όπλα για την ελληνική αποτρεπτική ισχύ. Και τελικά θα στερήσει κρίσιμα συστήματα από τις Ένοπλες Δυνάμεις συνολικά.
Το πραγματικό πρόβλημα εντοπίζεται λοιπόν σε τρία δεδομένα:
1. Το πρώτο είναι ότι στο κόστος, που κρίθηκε υπερβολικό, περιλήφθηκαν συστήματα ανταλλαγής δεδομένων (LINK 16) για άλλες πλατφόρμες (επίγειες, θαλάσσιες και εναέριες), που καθιστούν την ανταλλαγή δεδομένων στοχοποίησης από το στόλο των Viper και των εκσυγχρονισμένων Block 50M και ασφαλή και άκρως αποτελεσματική. Τα εκσυγχρονισμένα F-16 και των δύο εκδόσεων δηλαδή σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σήμερα, μέσω των αναβαθμισμένων LINK 16 που θα φέρουν, θα μπορούν να προσβάλουν στόχους στον αέρα και στο έδαφος, λαμβάνοντας στοιχεία στοχοποίησης και από άλλες πλατφόρμες.
Τα F-16C/D Block 52+ Advanced παρά το γεγονός ότι διέθεταν LINK 16, μπορούσαν να κατευθύνουν όπλα μόνο με τους δικούς τους αισθητήρες. Μπορούσαν (και μπορούν) να εκτοξεύσουν δηλαδή πυραύλους αέρος – αέρος ΑΙΜ-120C5/C7 AMRAAM εναντίον στόχων μόνο υπό την καθοδήγηση του ραντάρ τους. Όχι αξιοποιώντας (cooperative engagement) στοιχεία στοχοποίησης από άλλες πλατφόρμες (π.χ. ΑΣΕΠΕ). Η αλλαγή του δεδομένου αυτού σημαίνει ότι τα νέα εκσυγχρονισμένα F-16 και των δύο εκδόσεων θα μπορούν να εκμεταλλεύονται πλήρως τις δυνατότητες ακόμη και του νέου AIM-120D AMRAAM. Ενός όπλου νέας γενιάς με ακτίνα μεγαλύτερη των 120 χιλιομέτρων!
Επίσης στο -κατ’ εκτίμηση- κόστος, που επαναλαμβάνουμε κρίθηκε υψηλό, περιλαμβάνονταν και 30 προηγμένα ατρακτίδια στοχοποίησης από μεγάλα ύψη και αποστάσεις, που παράλληλα καθιστούν τα μαχητικά που τα χρησιμοποιούν και πλατφόρμες ISR (Intelligence, Surveilance, Reconnaissance), τύπου SNIPER (ή SNIPER XR, δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί)… Και τα δύο αυτά συστήματα (Targeting pods και τερματικά LINK 16) είναι πολλαπλασιαστές ισχύος για ευνόητους λόγους, για τον στόλο των ελληνικών F-16 συνολικά. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται επιχειρησιακά…
2. Το δεύτερο δεδομένο είναι η σημαντική καθυστέρηση που σημειώνεται στην απόκτηση κρίσιμων όπλων. Όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα η Πολεμική Αεροπορία φέρεται να έχει ζητήσει τιμές και διαθεσιμότητα (P&A) για δύο άκρως αναγκαία αερομεταφερόμενα όπλα για την ελληνική άμυνα. Τους πυραύλους αντι-ραντάρ AGM-88E AARGM ακτίνας 120 και πλέον χιλιομέτρων (ανάλογα με την ταχύτητα και το ύψος εκτόξευσης) και τους αντιπλοϊκούς AGM-84 Harpoon. Αν και ακόμη δεν έχει γίνει τίποτα γνωστό, σε σχετικό αφιέρωμα του Hellas Journal που αναδημοσίευσε το DP, αναφερόταν ότι η αμερικανική κυβέρνηση είναι θετική στην αποδέσμευση αυτών των δύο όπλων στην Ελλάδα.
Κατά πάσα πιθανότητα επομένως, αυτά θα συμπεριληφθούν στην ελληνική LOR για τον εκσυγχρονισμό των Block 50. Με β’αση τουλάχιστον το προαναφερθέν δημοσίευμα. Για τους AARGM (έχουν παραγγελθεί από το USN, την ιταλική και τη γερμανική Αεροπορία…), το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα παραγγελθούν πύραυλοι νέας κατασκευής, αλλά θα εκσυγχρονιστούν οι ήδη διαθέσιμοι AGM-88B HARM στο επίπεδο -Ε. Για να δώσουμε μία εκτίμηση κόστους, σύμφωνα με το Defence24.com το Ναυτικό των ΗΠΑ θα δαπανήσει 94,8 εκατ. δολάρια για να αναβαθμίσει το επίπεδο -Ε AARGM, 127 παλιότερους HARM -B (Block 5).
Όσο για τους αερομεταφερόμενους Harpoon των 200 τουλάχιστον χιλιομέτρων, ούτε λόγος να γίνεται… Αρκεί να λάβει υπόψη κανείς ότι τα όπλα αυτά θα μετέτρεπαν σε θανάσιμες πλατφόρμες και τα τέσσερα εκσυγχρονισμένα P-3H του Πολεμικού Ναυτικού…
3. Το τρίτο δεδομένο είναι ότι οι δυνατότητες που θα αποκτήσουν τα F-16C/D Block 50 θα έπρεπε παράλληλα να αποδοθούν και στα παλιότερα Block 30. Για πολλούς λόγους που το DP έχει επανειλημμένα αναφέρει και εξηγήσει. Είναι πραγματικά κρίμα που η ελληνική πλευρά, αφενός αρνείται να εκσυγχρονίσει και τα Block 30 κι αφετέρου καθυστέρησε τόσο πολύ να διεκπεραιώσει την απόφαση εκσυγχρονισμού των Block 50, περιλαμβάνοντας σε αυτή τα όπλα και τα συστήματα που προαναφέραμε.
Μια απόφαση που με εκτιμώμενο κόστος χαμηλότερο του ενός δισ. δολαρίων, καθιστά 122 μαχητικά ΑΠΟΛΥΤΑ αξιόμαχα για τα επόμενα 20 περίπου χρόνια… Δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε: Πόσα χρήματα θα απαιτούνταν για να αντικαταστήσουμε έστω τα μισά από αυτά τα αεροσκάφη αν υποτεθεί ότι τα αφήσουμε τελικά να απαξιωθούν; Ούτε καν αυτόν τον απλό υπολογισμό δεν μπορούμε να κάνουμε.
Τελώντας εν αναμονή σημαντικών εξελίξεων, θα χαρούμε πολύ να δούμε όλα τα παραπάνω να υλοποιούνται. Έστω και με σημαντική καθυστέρηση και με την προτροπή να περιληφθούν στην ελληνική LOR και τα 32 (επίσης υπερπολύτιμα) F-16C/D Block 30.
Δημοσίευση σχολίου