Η τουρκική ηγεσία διακρίνεται από εμμονές. Όλα δείχνουν ότι το πρόβλημά της έχει και μια ψυχιατρική διάσταση. Πείθουν τον εαυτό τους ότι έχουν δίκιο, πιθανώς με το επιχείρημα ότι “είμαστε Τούρκοι άρα δεν μπορούμε να έχουμε άδικο” και προχωρούν με βάση αυτό, ασχέτως εάν η πραγματικότητα με βάση ακλόνητα στοιχεία τους διαψεύδει. Τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα…
Κλασσικότερο παράδειγμα όλων ο Τούρκους υπουργός Άμυνας, Χουλούσι Ακάρ. Ο πρώην αρχηγός τω τουρκικών ενόπλων δυνάμεων δεν αφήνει να περάσει μέρα δίχως λεονταρισμούς απέναντι στην Ελλάδα. Ξεκίνησε το παραμύθι της δήθεν ομοιότητας της υπόθεσης των ελληνικών S-300 με τους τουρκικούς S-400 και παρότι οι απαντήσεις είναι τόσο εξόφθαλμες, δεν συνεχίζει απλώς επικοινωνιακά το ίδιο “βιολί”, αλλά κατέθεσαν και σχετική πρόταση στις ΗΠΑ για τη “διευθέτηση” υποτίθεται της διένεξης!
Πέραν της όποιας απάντησης του έδωσαν αναλυτές των ελληνικών ΜΜΕ και του καταφανούς, ότι δεν μπορεί να υπάρξει συζήτηση για συστήματα εντελώς διαφορετικών γενεών με χαώδεις τεχνολογικές διαφορές που επηρεάζουν τη δυνατότητα συλλογής πληροφοριών από πλατφόρμες όπως τα F-35, η προσέγγισή του είναι και εντελώς προσβλητική για την αμερικανική νοημοσύνη. Γι’ αυτό και έλαβε απάντηση, έστω και σε απολύτως διπλωματικούς τόνους από την Ουάσιγκτον.
Ο “αντρειωμένος” υπουργός Άμυνας του Ερντογάν, δυστυχώς για τον ίδιο, δεν μπορεί να πείσει κανέναν εκτός Τουρκίας. Διότι εάν όντως τα κίνητρά του ήταν πατριωτικά και όχι ιδιοτελή – καθεστωτικά, κάτι θα έβρισκε να πει, έστω πίσω από τις κλειστές πόρτες, βλέποντας τον πολυχρονεμένο ηγέτη να καταστρέφει σε καθημερινή βάση την οικονομία της χώρας του.
Όχι μόνο δεν το έχει κάνει, αλλά “ποιεί την νήσσαν” ακολουθώντας μια πρακτική που όπως αναφέρουν παρατηρητές των τουρκικών εξελίξεων έκανε μια ζωή. Ως κλασσικός επιτήδειος, περίμενε στις συσκέψεις να δει προ τα που φυσά ο άνεμος και στη συνέχεια έπαιρνε θέση, ώστε να είναι πάντα μαζί με τους νικητές…
Τούτων λεχθέντων, το DP επαναφέρει ανάλυση για το θέμα που είχε δημοσιεύσει στις αρχές του έτους (9 Ιανουαρίου) με τίτλο “Ήρθε η ώρα για τη συναινετική επιστροφή των α/α S-300 στην Κύπρο“, η οποία αποδομεί την επιχειρηματολογία της Τουρκίας.
Κι αν θεωρεί ο Ακάρ ότι δεν “πιάνουν” όσα απλά μπορεί να γράψει ένας Έλληνας αναλυτής και πάλι δεν θα μπορούσε να τους κοροϊδέψει! Διότι όπως αυτός θα πληροφορηθεί για το τι γράφουν τα ελληνικά ΜΜΕ, ιδίως για όσα τον αφορούν, έτσι και η διπλωματική αντιπροσωπεία των ΗΠΑ κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά. Και όχι μόνο…
Κι αν θεωρεί ο Ακάρ ότι δεν “πιάνουν” όσα απλά μπορεί να γράψει ένας Έλληνας αναλυτής και πάλι δεν θα μπορούσε να τους κοροϊδέψει! Διότι όπως αυτός θα πληροφορηθεί για το τι γράφουν τα ελληνικά ΜΜΕ, ιδίως για όσα τον αφορούν, έτσι και η διπλωματική αντιπροσωπεία των ΗΠΑ κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά. Και όχι μόνο…
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΑΝΑΛΥΣΗ
“Είμαστε ανοικτοί σε μια διαπραγμάτευση πάνω σ’ ένα μοντέλο παρόμοιο με εκείνο που ισχύει για τους S-300 που βρίσκονται στο νησί της Κρήτης, στην Ελλάδα”, δήλωσε ο Χουλουσί Ακάρ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Χουριέτ. Η ειδησεογραφία της ημέρας δεν θα μπορούσε να μην συμπεριλαμβάνει άλλη μια φθηνή τουρκική απάτη, στην προσπάθεια να ξεφύγει από το αδιέξοδο που έχει περιέλθει εξαιτίας της πολιτικής του ηγέτη της, Ερντογάν. Η απάτη συνίσταται στην προσπάθεια εξίσωσης της τουρκικής προμήθειας του ρωσικού συστήματος αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας S-400, με την παρουσία σε ελληνικό έδαφος, συγκεκριμένα στην Κρήτη, του επίσης ρωσικού συστήματος αντιαεροπορικής άμυνας S-300. Όμως, η Ουάσιγκτον δεν φαίνεται έχει την προδιάθεση να αποδεχθεί αστεία επιχειρήματα για να εξευμενίσει και να διατηρήσει στο μαντρί, άνευ όρων, το καθ΄έξη “απολωλός πρόβατο”…
Σχολιάζει ο ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Το επιχείρημα δεν είναι καινούργιο, ενώ έχει απαντηθεί κατ’ επανάληψη. Η δε εμμονική χρήση του εγείρει το ερώτημα εάν οι Τούρκοι αξιωματούχοι, του Ερντογάν συμπεριλαμβανομένου, έχουν πειστεί ότι είναι αδικημένοι, σε μια υπόθεση κλασικού συνδρόμου καταδίωξης, ή είναι απλά πολύ ικανοί ηθοποιοί.
Οι Τούρκοι ξεχνούν βολικά ότι η Ελλάδα ουδέποτε απείλησε ότι θα προμηθευτεί, διαπραγματεύθηκε και στο τέλος αγόρασε το σύστημα από τη Ρωσία. Ξεχνούν βολικά ότι η Ελλάδα ήταν μέρος της λύσης στην κρίση που προκλήθηκε από την απόφαση προμήθειάς του από την Κυπριακή Δημοκρατία.
Η Ελλάδα συμφώνησε και παρέλαβε το σύστημα, αποφασίζοντας να το τοποθετήσει στην Κρήτη και μάλιστα ούτε καν στην Ανατολική για να καλύψει μια κρίσιμη περιοχή. Ο λόγος είναι ότι το σύστημα αυτό, προκάλεσε στην ελληνική αεράμυνα ίσως περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα αναμενόταν να επιλύσει.
Διότι και οι S-300 που κληρονόμησε η Ελλάδα, δεν μπορούν να διασυνδεθούν αποτελεσματικά με το σύνολο της αεράμυνας της χώρας. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει αδυναμία διάκρισης των φίλιων από τα εχθρικά αεροσκάφη.
Άρα, μοναδικός τρόπος για να λειτουργήσει το σύστημα, είναι να αναλάβει την προστασία ενός συγκεκριμένου τομέα, ο οποίος θα είναι μη προσβάσιμος στα εναέρια μέσα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων! Διότι θα κινδυνεύουν να καταρριφθούν!
Σε περίοδο επιχειρήσεων το πρόβλημα θα είναι απείρως σοβαρότερο. Διότι δεν είναι μόνο ο πιλότος του αεροσκάφους που θα έχει να σκεφθεί ότι είναι πιθανό να εξαπολυθεί εναντίον του αεροσκάφους του βλήμα αναχαίτισης, με τις πιθανότητες επιβίωσης να είναι σε βάρος του. Το πρόβλημα των χειριστών του αντιαεροπορικού συστήματος είναι ακόμα χειρότερο…
Όταν ένας βλέπει στο ραντάρ του συστήματος ένα μαχητικό αεροσκάφος και δεν μπορεί να διακρίνει εάν το μαχητικό είναι φίλιο ή εχθρικό, επί της ουσίας έχει μόνο μία επιλογή. Να το “κλειδώσει” και να εξαπολύσει βλήμα για να το καταρρίψει.
Διότι σε τελική ανάλυση ο πιλότος του μαχητικού μπορεί να εγκαταλείψει με ασφάλεια και έγκαιρα το αεροσκάφος, βλέποντας στα συστήματά του το επερχόμενο βλήμα και συνειδητοποιώντας ότι δεν μπορεί να ξεφύγει.
Δεν θα καθίσει να χάσει τη ζωή του και αυτή είναι η ορθή απόφαση. Επιχειρησιακά και οικονομικά. Όταν η εκπαίδευση ενός Ιπταμένου στοιχίζει περί τα 8 εκατ. ευρώ στην Ελλάδα, το πρόβλημα μιας τέτοιας απώλειας ξεπερνά το απλό ηθικό θέμα που αφορά κάθε ανθρώπινη ζωή…
Όμως, ο χειριστής του αντιαεροπορικού δεν έχει τις ίδιες πιθανότητες επιβίωσης, εάν αποδειχθεί ότι το αεροσκάφος είναι εχθρικό και στόχο έχει την εξουδετέρωση ενός επικίνδυνου αντιαεροπορικού συστήματος του αντιπάλου. Για την ακρίβεια έχει ελάχιστες…
S-400 ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΗ “ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ”
Τα ανωτέρω, σε συνδυασμό με το δεδομένο πρόβλημα διασύνδεσης του ρωσικής προέλευσης συστήματος με μια αεράμυνα που αποτελείται κυρίως από δυτικής προέλευσης συστήματα, μάλλον προσδίδουν αξιοπιστία στο επιχείρημα όσων υποπτεύθηκαν εξ αρχής ότι οι S-400 θα παίξουν πιθανότατα ρόλο “καθεστωτικής ασφάλειας”.
Εάν προστατεύει δηλαδή την πρωτεύουσα όπου βρίσκεται το προεδρικό μέγαρο, σε περίπτωση π.χ. πραξικοπήματος, εάν ένα μαχητικό εισέλθει σε μια συγκεκριμένη ακτίνα, οι πιθανότητες να έχει ως στόχο τον βομβαρδισμό του καταφυγίου του Ερντογάν, θα το καταστήσει αυτομάτως στόχο. Οπότε οι S-400 θα έχουν τον ρόλο απαγόρευσης διέλευσης σε μια ακτίνα γύρω από τον στόχο υψηλής αξίας.
Ας θυμηθούμε λίγο τις συζητήσεις τον Ιούλιο του 2016 στο πραξικόπημα, αν και οι απορίες του ποιος και γιατί το οργάνωσε, παραμένουν ακόμα χωρίς πειστικές απαντήσεις. Με τον ίδιον τρόπο, αν οι ελληνικοί S-300 είναι να αξιοποιηθούν επιχειρησιακά, τα μαχητικά της Πολεμικής Αεροπορίας θα ξέρουν… από που ΔΕΝ πρέπει να περάσουν για οποιονδήποτε λόγο.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ “ΦΘΗΝΗ” ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
Δεν είναι όμως μόνο τα ανωτέρω που αποδεικνύουν την γελοιότητα και την υστεροβουλία του επιχειρήματος των Τούρκων, με την αυθαίρετη σύνδεση των S-400 με τους ελληνικούς S-300. Οι Τούρκοι βολικά ξεχνούν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία ούτε χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ είναι (σ.σ. τότε δεν ήταν ούτε της ΕΕ) ούτε μαχητικά πέμπτης γενιάς των Αμερικανών F-35 Lightning II έχει ζητήσει να προμηθευθεί, ώστε να προκύπτει το “ασυμβίβαστο”!
Η Ελλάδα μπορεί να θέσει στο τραπέζι των συζητήσεων με τους συμμάχους της Αμερικανούς και Ισραηλινούς μια πολύ απλή πρόταση: Για να εξουδετερωθεί το τουρκικό επιχείρημα και να σταματήσει ο κάθε Ερντογάν και Ακάρ να το χρησιμοποιεί ως επιχείρημα, οι S-300 πρέπει να επιστρέψουν στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας! Για να μην υπάρχουν στο έδαφος χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ! Και όχι μόνο…
Ο λόγος είναι απλός! Όλες οι αιτίες που προκάλεσαν την κρίση και την τελική απομάκρυνση του συστήματος από το έδαφος της Κύπρου έχουν εκλείψει! Ισραήλ και Κύπρος είναι στρατηγικοί σύμμαχοι, με τη μεγαλόνησο να προσδίδει το στρατηγικό βάθος που στερείται το εβραϊκό κράτος.
Πρόβλημα κατασκοπείας με το ρωσικό ραντάρ που θα καταλήξει στα “λάθος χέρια” πλέον δεν υπάρχει, ενώ θεωρητικά, το σύστημα θα μπορούσαν να το υπηρετούν και Ισραηλινοί αξιωματικοί εάν το συμφωνήσουν οι δυο συμμαχικές χώρες. Τι λόγος μας πέφτει εμάς…
Κατά συνέπεια, το σύστημα και θα αποτελέσει παράγοντα θωράκισης της αποτροπής και της άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας και οι ισραηλινές αεροπορικές δυνάμεις θα κάνουν εξαιρετικά χρήσιμες και φθηνές δοκιμές για την περεταίρω ανάπτυξης της ήδη εκπληκτικής τεχνολογίας που διαθέτει η χώρα στον τομέα του ηλεκτρονικού πολέμου (EW), αλλά και για να δοκιμάζουν την ετοιμότητα της κυπριακής αεράμυνας. Έξοχα…
Χάνουμε τίποτε να το προτείνουμε; Δεν θα το μεταφέρουμε χωρίς να το συμφωνήσουμε όλοι. Να το συζητήσουμε όμως και να το διαπραγματευτούμε επίσημα. Με ανακοινώσεις και συμμετοχή όλων των συμμαχικών χωρών που πρέπει να έχουν λόγο. Όχι όμως “γιαλαντζί” συμμάχων.
ΤΑ “ΚΟΝΤΑ ΠΟΔΑΡΙΑ” ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ
Διότι η τουρκική απάτη με τα συστήματα αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει. Οι μόνοι που τους πρόσφεραν τεχνογνωσία ήταν οι Κινέζοι όταν οι Τούρκοι επέλεξαν το HQ-9 (FD-2000). Προτού τους πουλήσουν οι Τούρκοι μετά από τις πιέσεις της Δύσης.
Στη συνέχεια κατηγορούσαν τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους ότι δεν τους προσφέρουν του “πηγαίους κώδικες” (source codes) των συστημάτων Patriot PAC 3 και SAMP/T της κοινοπραξίας Eurosam. Και για… τιμωρία, πήγαν και πήραν τους S-400 από τους Ρώσους. Προσπάθησαν να ψελλίσουν ότι θα κάνουν συμπαραγωγή. Δεν έπεισαν ούτε τους πιο αφελείς και τουρκόφιλους.
Όχι μόνο δεν πήραν τεχνογνωσία από τους Ρώσους, αλλά παρέλαβαν και σύστημα υποδεέστερο αυτού που χρησιμοποιούν οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Για πολλά μπορεί κανείς να κατηγορήσει τους Ρώσους, όχι όμως για ηλιθιότητα και αυτοκτονική συμπεριφορά όταν πρόκειται για την εθνική τους ασφάλεια. Πολλώ δε μάλλον έναντι μιας χώρας με εξαιρετικά φορτισμένο με αιματηρούς πολέμους παρελθόν.
Μοναδικό κίνητρο των Ρώσων τα χρήματα που τους πήραν (ένα δισ. δολάρια) και η λογική στρατηγικά επιδίωξη διαίρεσης του βασικού τους αντιπάλου. Του ΝΑΤΟ. Χειραγώγησαν επαρκώς την Τουρκία δίνοντας στον ηγέτη της αυτό που επιθυμούσε, την αίσθηση… του μεγαλείου να συνδιαλέγεται απευθείας με έναν Βλαντιμίρ Πούτιν και την μετέτρεψαν σε πιόνι της πολιτικής τους. Σιγά μην του παρέδιδαν την πιο διαβαθμισμένη πολεμική τεχνολογία τους…
Αυτό το δεδομένο προσδίδει ακόμα πιο προσβλητικό τόνο στις αναφορές των Τούρκων αξιωματούχων. Δεν προσβάλουν μόνο την κοινή λογική, αλλά και προσπαθούν να εμπαίξουν τους πάλαι ποτέ συμμάχους τους θεωρώντας τους υποδεέστερα όντα και υποχείρια της Τουρκίας, εξαιτίας της βαθιά ριζωμένης τους πεποίθησης περί της –ναζιστικής εμπνεύσεως– ανωτερότητας της τουρκικής φυλής.
Πόσο θα το ανέχονταν οι Αμερικανοί; Κάπου εδώ το παιχνίδι θα σταματήσει και θα υπάρξει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ξεκαθάρισμα της υπόθεσης. Σε μεγάλο βαθμό τουλάχιστον.
“Είμαστε ανοικτοί σε μια διαπραγμάτευση πάνω σ’ ένα μοντέλο παρόμοιο με εκείνο που ισχύει για τους S-300 που βρίσκονται στο νησί της Κρήτης, στην Ελλάδα”, δήλωσε ο Χουλουσί Ακάρ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Χουριέτ. Η ειδησεογραφία της ημέρας δεν θα μπορούσε να μην συμπεριλαμβάνει άλλη μια φθηνή τουρκική απάτη, στην προσπάθεια να ξεφύγει από το αδιέξοδο που έχει περιέλθει εξαιτίας της πολιτικής του ηγέτη της, Ερντογάν. Η απάτη συνίσταται στην προσπάθεια εξίσωσης της τουρκικής προμήθειας του ρωσικού συστήματος αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας S-400, με την παρουσία σε ελληνικό έδαφος, συγκεκριμένα στην Κρήτη, του επίσης ρωσικού συστήματος αντιαεροπορικής άμυνας S-300. Όμως, η Ουάσιγκτον δεν φαίνεται έχει την προδιάθεση να αποδεχθεί αστεία επιχειρήματα για να εξευμενίσει και να διατηρήσει στο μαντρί, άνευ όρων, το καθ΄έξη “απολωλός πρόβατο”…
Σχολιάζει ο ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Το επιχείρημα δεν είναι καινούργιο, ενώ έχει απαντηθεί κατ’ επανάληψη. Η δε εμμονική χρήση του εγείρει το ερώτημα εάν οι Τούρκοι αξιωματούχοι, του Ερντογάν συμπεριλαμβανομένου, έχουν πειστεί ότι είναι αδικημένοι, σε μια υπόθεση κλασικού συνδρόμου καταδίωξης, ή είναι απλά πολύ ικανοί ηθοποιοί.
Οι Τούρκοι ξεχνούν βολικά ότι η Ελλάδα ουδέποτε απείλησε ότι θα προμηθευτεί, διαπραγματεύθηκε και στο τέλος αγόρασε το σύστημα από τη Ρωσία. Ξεχνούν βολικά ότι η Ελλάδα ήταν μέρος της λύσης στην κρίση που προκλήθηκε από την απόφαση προμήθειάς του από την Κυπριακή Δημοκρατία.
Η Ελλάδα συμφώνησε και παρέλαβε το σύστημα, αποφασίζοντας να το τοποθετήσει στην Κρήτη και μάλιστα ούτε καν στην Ανατολική για να καλύψει μια κρίσιμη περιοχή. Ο λόγος είναι ότι το σύστημα αυτό, προκάλεσε στην ελληνική αεράμυνα ίσως περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα αναμενόταν να επιλύσει.
Διότι και οι S-300 που κληρονόμησε η Ελλάδα, δεν μπορούν να διασυνδεθούν αποτελεσματικά με το σύνολο της αεράμυνας της χώρας. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει αδυναμία διάκρισης των φίλιων από τα εχθρικά αεροσκάφη.
Άρα, μοναδικός τρόπος για να λειτουργήσει το σύστημα, είναι να αναλάβει την προστασία ενός συγκεκριμένου τομέα, ο οποίος θα είναι μη προσβάσιμος στα εναέρια μέσα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων! Διότι θα κινδυνεύουν να καταρριφθούν!
Σε περίοδο επιχειρήσεων το πρόβλημα θα είναι απείρως σοβαρότερο. Διότι δεν είναι μόνο ο πιλότος του αεροσκάφους που θα έχει να σκεφθεί ότι είναι πιθανό να εξαπολυθεί εναντίον του αεροσκάφους του βλήμα αναχαίτισης, με τις πιθανότητες επιβίωσης να είναι σε βάρος του. Το πρόβλημα των χειριστών του αντιαεροπορικού συστήματος είναι ακόμα χειρότερο…
Όταν ένας βλέπει στο ραντάρ του συστήματος ένα μαχητικό αεροσκάφος και δεν μπορεί να διακρίνει εάν το μαχητικό είναι φίλιο ή εχθρικό, επί της ουσίας έχει μόνο μία επιλογή. Να το “κλειδώσει” και να εξαπολύσει βλήμα για να το καταρρίψει.
Διότι σε τελική ανάλυση ο πιλότος του μαχητικού μπορεί να εγκαταλείψει με ασφάλεια και έγκαιρα το αεροσκάφος, βλέποντας στα συστήματά του το επερχόμενο βλήμα και συνειδητοποιώντας ότι δεν μπορεί να ξεφύγει.
Δεν θα καθίσει να χάσει τη ζωή του και αυτή είναι η ορθή απόφαση. Επιχειρησιακά και οικονομικά. Όταν η εκπαίδευση ενός Ιπταμένου στοιχίζει περί τα 8 εκατ. ευρώ στην Ελλάδα, το πρόβλημα μιας τέτοιας απώλειας ξεπερνά το απλό ηθικό θέμα που αφορά κάθε ανθρώπινη ζωή…
Όμως, ο χειριστής του αντιαεροπορικού δεν έχει τις ίδιες πιθανότητες επιβίωσης, εάν αποδειχθεί ότι το αεροσκάφος είναι εχθρικό και στόχο έχει την εξουδετέρωση ενός επικίνδυνου αντιαεροπορικού συστήματος του αντιπάλου. Για την ακρίβεια έχει ελάχιστες…
S-400 ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΗ “ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ”
Τα ανωτέρω, σε συνδυασμό με το δεδομένο πρόβλημα διασύνδεσης του ρωσικής προέλευσης συστήματος με μια αεράμυνα που αποτελείται κυρίως από δυτικής προέλευσης συστήματα, μάλλον προσδίδουν αξιοπιστία στο επιχείρημα όσων υποπτεύθηκαν εξ αρχής ότι οι S-400 θα παίξουν πιθανότατα ρόλο “καθεστωτικής ασφάλειας”.
Εάν προστατεύει δηλαδή την πρωτεύουσα όπου βρίσκεται το προεδρικό μέγαρο, σε περίπτωση π.χ. πραξικοπήματος, εάν ένα μαχητικό εισέλθει σε μια συγκεκριμένη ακτίνα, οι πιθανότητες να έχει ως στόχο τον βομβαρδισμό του καταφυγίου του Ερντογάν, θα το καταστήσει αυτομάτως στόχο. Οπότε οι S-400 θα έχουν τον ρόλο απαγόρευσης διέλευσης σε μια ακτίνα γύρω από τον στόχο υψηλής αξίας.
Ας θυμηθούμε λίγο τις συζητήσεις τον Ιούλιο του 2016 στο πραξικόπημα, αν και οι απορίες του ποιος και γιατί το οργάνωσε, παραμένουν ακόμα χωρίς πειστικές απαντήσεις. Με τον ίδιον τρόπο, αν οι ελληνικοί S-300 είναι να αξιοποιηθούν επιχειρησιακά, τα μαχητικά της Πολεμικής Αεροπορίας θα ξέρουν… από που ΔΕΝ πρέπει να περάσουν για οποιονδήποτε λόγο.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ “ΦΘΗΝΗ” ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
Δεν είναι όμως μόνο τα ανωτέρω που αποδεικνύουν την γελοιότητα και την υστεροβουλία του επιχειρήματος των Τούρκων, με την αυθαίρετη σύνδεση των S-400 με τους ελληνικούς S-300. Οι Τούρκοι βολικά ξεχνούν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία ούτε χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ είναι (σ.σ. τότε δεν ήταν ούτε της ΕΕ) ούτε μαχητικά πέμπτης γενιάς των Αμερικανών F-35 Lightning II έχει ζητήσει να προμηθευθεί, ώστε να προκύπτει το “ασυμβίβαστο”!
Η Ελλάδα μπορεί να θέσει στο τραπέζι των συζητήσεων με τους συμμάχους της Αμερικανούς και Ισραηλινούς μια πολύ απλή πρόταση: Για να εξουδετερωθεί το τουρκικό επιχείρημα και να σταματήσει ο κάθε Ερντογάν και Ακάρ να το χρησιμοποιεί ως επιχείρημα, οι S-300 πρέπει να επιστρέψουν στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας! Για να μην υπάρχουν στο έδαφος χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ! Και όχι μόνο…
Ο λόγος είναι απλός! Όλες οι αιτίες που προκάλεσαν την κρίση και την τελική απομάκρυνση του συστήματος από το έδαφος της Κύπρου έχουν εκλείψει! Ισραήλ και Κύπρος είναι στρατηγικοί σύμμαχοι, με τη μεγαλόνησο να προσδίδει το στρατηγικό βάθος που στερείται το εβραϊκό κράτος.
Πρόβλημα κατασκοπείας με το ρωσικό ραντάρ που θα καταλήξει στα “λάθος χέρια” πλέον δεν υπάρχει, ενώ θεωρητικά, το σύστημα θα μπορούσαν να το υπηρετούν και Ισραηλινοί αξιωματικοί εάν το συμφωνήσουν οι δυο συμμαχικές χώρες. Τι λόγος μας πέφτει εμάς…
Κατά συνέπεια, το σύστημα και θα αποτελέσει παράγοντα θωράκισης της αποτροπής και της άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας και οι ισραηλινές αεροπορικές δυνάμεις θα κάνουν εξαιρετικά χρήσιμες και φθηνές δοκιμές για την περεταίρω ανάπτυξης της ήδη εκπληκτικής τεχνολογίας που διαθέτει η χώρα στον τομέα του ηλεκτρονικού πολέμου (EW), αλλά και για να δοκιμάζουν την ετοιμότητα της κυπριακής αεράμυνας. Έξοχα…
Χάνουμε τίποτε να το προτείνουμε; Δεν θα το μεταφέρουμε χωρίς να το συμφωνήσουμε όλοι. Να το συζητήσουμε όμως και να το διαπραγματευτούμε επίσημα. Με ανακοινώσεις και συμμετοχή όλων των συμμαχικών χωρών που πρέπει να έχουν λόγο. Όχι όμως “γιαλαντζί” συμμάχων.
ΤΑ “ΚΟΝΤΑ ΠΟΔΑΡΙΑ” ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ
Διότι η τουρκική απάτη με τα συστήματα αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει. Οι μόνοι που τους πρόσφεραν τεχνογνωσία ήταν οι Κινέζοι όταν οι Τούρκοι επέλεξαν το HQ-9 (FD-2000). Προτού τους πουλήσουν οι Τούρκοι μετά από τις πιέσεις της Δύσης.
Στη συνέχεια κατηγορούσαν τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους ότι δεν τους προσφέρουν του “πηγαίους κώδικες” (source codes) των συστημάτων Patriot PAC 3 και SAMP/T της κοινοπραξίας Eurosam. Και για… τιμωρία, πήγαν και πήραν τους S-400 από τους Ρώσους. Προσπάθησαν να ψελλίσουν ότι θα κάνουν συμπαραγωγή. Δεν έπεισαν ούτε τους πιο αφελείς και τουρκόφιλους.
Όχι μόνο δεν πήραν τεχνογνωσία από τους Ρώσους, αλλά παρέλαβαν και σύστημα υποδεέστερο αυτού που χρησιμοποιούν οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Για πολλά μπορεί κανείς να κατηγορήσει τους Ρώσους, όχι όμως για ηλιθιότητα και αυτοκτονική συμπεριφορά όταν πρόκειται για την εθνική τους ασφάλεια. Πολλώ δε μάλλον έναντι μιας χώρας με εξαιρετικά φορτισμένο με αιματηρούς πολέμους παρελθόν.
Μοναδικό κίνητρο των Ρώσων τα χρήματα που τους πήραν (ένα δισ. δολάρια) και η λογική στρατηγικά επιδίωξη διαίρεσης του βασικού τους αντιπάλου. Του ΝΑΤΟ. Χειραγώγησαν επαρκώς την Τουρκία δίνοντας στον ηγέτη της αυτό που επιθυμούσε, την αίσθηση… του μεγαλείου να συνδιαλέγεται απευθείας με έναν Βλαντιμίρ Πούτιν και την μετέτρεψαν σε πιόνι της πολιτικής τους. Σιγά μην του παρέδιδαν την πιο διαβαθμισμένη πολεμική τεχνολογία τους…
Αυτό το δεδομένο προσδίδει ακόμα πιο προσβλητικό τόνο στις αναφορές των Τούρκων αξιωματούχων. Δεν προσβάλουν μόνο την κοινή λογική, αλλά και προσπαθούν να εμπαίξουν τους πάλαι ποτέ συμμάχους τους θεωρώντας τους υποδεέστερα όντα και υποχείρια της Τουρκίας, εξαιτίας της βαθιά ριζωμένης τους πεποίθησης περί της –ναζιστικής εμπνεύσεως– ανωτερότητας της τουρκικής φυλής.
Πόσο θα το ανέχονταν οι Αμερικανοί; Κάπου εδώ το παιχνίδι θα σταματήσει και θα υπάρξει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ξεκαθάρισμα της υπόθεσης. Σε μεγάλο βαθμό τουλάχιστον.
Δημοσίευση σχολίου