Της Κύρας Αδάμ
Στην πρώτη συνεδρίαση του διμερούς Πολιτικού Διαλόγου Ελλάδας – Τουρκίας χθες στην Άγκυρα, ο Τούρκος ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου προκάλεσε και πίεσε τον Ν. Δένδια, ( τόσο κεκλεισμένων των θυρών όσο και στη συνέντευξη τύπου), να αποδεχθεί την τουρκική ατζέντα των θεμάτων με το αιτιολογικό, (σς σύμφωνα με στοιχεία από τα Πρακτικά της συνεδρίασης,) ότι:
« …η Τουρκία έχει πολιτικά και νομικά , και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο απόλυτο δίκιο . Η μέχρι τώρα ανοχή από πείρας Τουρκίας οφείλεται στην υπομονή του Αξιότιμου Προέδρου Αξιότιμου, ο οποίος θέλει καλές σχέσεις με όλες τις γειτονικές χώρες,, κυρίως με την Ελλάδα…»
Ο Έλληνας ΥΠΕΞ επιχείρησε να αντικρούσει τις τουρκικές θέσεις, (σσ βλέπε αναλυτικά Μilitaire 15/04/2021) με τον Τσαβούσογλου να αντεπιτίθεται. Η συνεδρίαση έληξε άκαρπη , με την προφορική συμφωνία των δυο υπουργών, να μην μεταφερθεί η ένταση των συζητήσεων δημοσίως στη συνέντευξη τύπου.
Ο Μ Τσαβούσογλου όμως έσπασε και αυτή την εκ του προχείρου συμφωνία και κατονόμασε προκλητικές τουρκικές θέσεις εναντίον της Ελλάδας στη συνέντευξη τύπου, όπως τις τρομοκρατικές οργανώσεις, τον ελληνικό χειρισμό του προσφυγικού θέματος , την «τουρκική Μειονότητά στην Θράκη, την αποστρατιωτικοποίησή των νήσων, τον εναέριο χώρο των 10ων, την Αν Μεσόγειο κλπ.
Επομένως η στάση Τσαβούσογλου οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια τον Έλληνα ΥΠΕΞ να αντιδράσει δημοσίως στην τουρκική διπλωματική προκλητικότητα , διαφορετικά θα φαινόταν ότι η ελληνική πλευρά δεν αντιδρά στις τουρκικές αιτιάσεις, άρα τις αποδέχεται πλήρως.
Η εκνευρισμένη απάντηση Δένδια όμως ήταν άστοχη και προσέφερε ακριβώς αυτό που επιθυμεί η Άγκυρα , δηλαδή να προσθέτει στην φαρέτρα της νομικά και πολιτικά επιχειρήματα υπέρ των θέσεων της σε βάρος της Ελλάδας.
Ο κ Δένδιας , στην προκλητική θέση της Τουρκίας ότι η Ελλάδα παραβιάζει τη Συνθήκη της Λωζαννης, στρατιωτικοποιώντας τα νησιά Μυτιλήνη, Σάμο, Χίο, Ικαρία, απάντησε επιβεβαιώνοντας ότι η Ελλάδα εξοπλίζει με στρατό τα νησιά. Υποστήριξε δηλαδή ότι στρατιωτικοποιεί τα νησιά της Συνθήκης της Λωζαννης λόγω τουρκικής απειλής:
«Αποστρατικοποίηση των νησιών. Γιατί υπάρχει στρατός στα νησιά; Υπάρχει γιατί απειλούνται από κάπου. Ο στρατός κοστίζει χρήματα. Δεν θέλουμε να χαλάμε χρήματα χωρίς λόγο. Υπάρχει κανείς να ισχυρίζεται αυτή τη στιγμή ότι δεν υπάρχει στρατιωτική απειλή και αποβατική δύναμη απέναντι από τα νησιά; Εάν δεν υπάρχει, είναι καλό να μας το πουν.»
Άρα προσέφερε νομικό και πολιτικό επιχείρημα στην Άγκυρα να εδραιώσει την κατηγορία της ελληνικής παραβίασης της Συνθήκης της Λωζάννης. Δημιουργώντας έτσι σκέψεις ότι το όλο σκηνικό της συνέντευξη ήταν μια καλοστημένη τουρκική παγίδα, ώστε σε οποιοδήποτε διεθνές δικαστήριο ή οργανισμό ή διαμεσολάβηση η Ελλάδα να είναι εκ προοιμίου καταδικασμένη.
Ο κ Δένδιας με τη θέση αυτή αποδέχθηκε παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάννης για λόγους άμυνας, γεγονός που είναι σε βάρος της Ελλάδας δεδομένου , ότι η Συνθήκη της Λωζάννης απαγορεύει μόνον ναυτικές βάσεις και οχυρωματικά έργα στις νήσους ( άρθρο 13)
Ο κ Δένδιας όμως απέφυγε να αναφερθεί για να προασπίσει τα ελληνικά συμφέροντα και σε ένα άλλο συντριπτικό σε βάρος της Τουρκίας σημείο του ίδιου άρθρου 13 της Λωζάννης , που απαγορεύει στα τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη ΝΑ ΥΠΕΡΙΠΤΑΝΤΑΙ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΝΗΣΙΩΝ. Επίσης ξέχασε για το ίδιο θέμα των παραβιάσεων να αναφερθεί στο άρθρο 3 Σύμβασης Σικάγο, που απαγορεύει στα τουρκικά αεροσκάφη να πετούν στην κυριαρχία άλλης χώρας – συγκεκριμένα Ελλάδας και των συγκεκριμένων νήσων αυτών- εκτός της περίπτωσης που αποδεχθούμε ότι δεν είναι ελληνικά.
Ομοίως άστοχη ήταν και η απάντηση Δένδια στην αντίδραση της Τουρκίας για τα 10νμ εθνικού εναερίου χώρου. Ο υπουργός ανέφερε μεν ότι το σχετικό ελληνικό προεδρικό διάταγμα εφαρμόζεται από το 1931, αλλά απέφυγε να αναφερθεί στη Σύμβαση του Σικάγο 1945 και στο Σύμβαση- Δίκαιο της Θάλασσας ,οι οποίες το 1947 και 1996 κυρωθήκαν από τη Βουλή με νόμο και που, δυστυχώς, ορίζουν ότι κάθε χώρα ασκεί πλήρη και αποκλειστική κυριαρχία στο έδαφος και στα χωρικά ύδατα και στον υπερκείμενο εναέριο χώρο…
Η χθεσινή συνέντευξη τύπου στην Άγκυρα έριξε προς στιγμήν στα βράχια την πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας σε βάρος των εθνικών συμφερόντων, ο ΥΠΕΞ που ακολουθεί η κυβέρνηση από το 2019 και κυρίως μετα την συνάντηση στο Βερολίνο τον Αύγουστο 2020 των απεσταλμένων Σουρανη – Καλίν.
Προετοιμασμένη ή όχι, συννενοημένη ή όχι, η έκρηξη Δένδια στην Άγκυρα ανάγκασε σε λιγότερο από εικοσιτετράωρο την κυβέρνηση, ( με διευκρινιστικές διαρροές από το Μαξίμου προς τα ΜΜΕ) , σε στιγμιαίους «πανηγυρισμούς» για την σθεναρή στάση Δένδια απέναντι στον Τσαβούσογλου.
Στην πραγματικότητα όμως οι επίσημες διατυπώσεις Δένδια στην συνέντευξη τύπου στην Άγκυρα κατόρθωσαν να μετατρέψουν την Ελλάδα από κατήγορο της Τουρκίας σε κατηγορούμενη και μάλιστα με αποδοχή εγκλήματος . Και τούτο διότι αντί να κατηγορήσει ευθέως την Άγκυρα ότι αυτή παραβιάζει καθημερινώς επί δεκαετίες τη Συνθήκη της Λωζάννης με τις τουρκικές υπερτάσεις, αποδέχθηκε ψευδώς ότι η Ελλάδα στρατιωτικοποιεί τα νησιά , δηλαδή παραβιάζει (και πάλι ψευδώς) τη Συνθήκη της Λωζαννης και έτσι έγινε από κατήγορος, κατηγορούμενη.
Είναι άγνωστο ακόμα αν οι πανηγυρισμού για την σκλήρυνση της ελληνικής στάσης απέναντι στην Τουρκία θα διατηρηθεί μέχρι τις 27 Απριλίου όταν θα αρχίσει η κρίσιμη Πενταμερής Διάσκεψη για το Κυπριακό.
Όπως είναι άγνωστο ακόμα πως θα χειριστεί η κυβέρνηση την πρόσκληση του Τ Ερντογαν προς τον Κ Μητσοτάκη μέσω Δένδια να «τα βρουν οι δυο» και να μοιράσουν Καζάν – καζάν (μισά μισά) , έτσι ώστε να καταστεί επιτυχής μια μελλοντική Συνάντηση Κορυφής.
Είναι η δεύτερη επίσημη απόπειρα Ερντογάν να αποσπάσει από την Αθήνα Συμφωνία καζάν -, καθ’ όσον η πρώτη απόρριψη της πρότασης του καζάν- καζάυ είχε έρθει από τον Α Σαμαρά, ως πρωθυπουργού κατά την επίσκεψη του στην Άγκυρα το2013.
Δημοσίευση σχολίου