Το “ακλόνητο” επιχείρημα Αμερικανών και Ευρωπαίων για την απροθυμία τους να αποφασίσουν σκληρά μέτρα κατά της “απείθαρχης” Τουρκίας, είναι ότι πρέπει βάση θυσία να παραμείνει στην “αγκαλιά” της Δύσης και να απομακρυνθεί από τη Ρωσία. Το επιχείρημα έχει υιοθετηθεί από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Πολύ βολικό για όσους δεν θέλουν ή δεν μπορούν να χαράξουν μια στρατηγική αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας και υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων.
Θέλει να παραμείνει η Τουρκία “δεμένη” στο άρμα της Δύσης; Η απάντηση δεν μπορεί να δοθεί με βεβαιότητα.
Τι θα γίνει αν οι ΗΠΑ πρωτίστως και οι Ευρωπαίοι αποφασίσουν επιτέλους να συμπεριφερθούν στην Τουρκία όπως της αξίζει;
Στην Ελλάδα τέτοια ερωτήματα είναι μάλλον απαγορευμένα. Μια ανάλυση του Forbes πάντως θέτει το ζήτημα, με το ερώτημα “τι πρέπει να κάνει ο Μπάϊντεν με την Τουρκία”;
Τι αναφέρει αυτή η ανάλυση;
•Υπενθυμίζει ότι στη μοναδική περίπτωση που ο πρόεδρος Τραμπ αποφάσισε να πιέσει τον Ερντογάν, εκείνος υποχώρησε ατάκτως. Ήταν η υπόθεση με την αποφυλάκιση του πάστορα Μπράνσον. Ο Τραμπ που “έπινε νερό” στο όνομα του Ερντογάν άσκησε πίεση για την απελευθέρωση του και οι επιπτώσεις στην τουρκική οικονομία, οδήγησαν σε άμεση υποχώρηση.
•Υπενθυμίζει τις στρατιωτικές επεμβάσεις της Τουρκίας στη Συρία, τη Λιβύη και το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Τοην πολιτική εκφοβισμού που ασκεί έναντι της Ελλάδας. Την αγορά των S-400 από τη Ρωσία. Καταλήγει με το συμπέρσμα ότι “κάτι πρέπει να γίνει με την Τουρκία”.
• Θέτει το ερώτημα αν η Τουρκία έχει πλέον τη γεωστρατηγική αξία που είχε στο παρελθόν.
•Επισημαίνει τη σχέση Ρωσίας και Τουρκίας η οποία σε κάποιες περιπτώσεις είναι “συγκρουσιακή” . Ωστόσο Πούτιν και Ερντογάν επιχειρούν όπως αναφέρεται στην ανάλυση του Forbes να προσφέρουν στους πολίτες τους “αυτοκρατορικές νοσταλγίες” και να κυριαρχήσουν σε περιοχές με σημαντικούς πετρελαϊκούς πόρους, όπως η Λιβύη και το Αζερμπαϊτζάν. Αυτό επιβάλλει στις ΗΠΑ να κάνουν δύσκολη τη ζωή του Ερντογάν και κατ΄ επέκταση του Πούτιν.
• “Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος είναι εδώ” επισημαίνεται και οι ΗΠΑ πρέπει να συμμετάσχουν και να αποφασίσουν τι θα κάνουν με την Τουρκία και με την ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. “Ο ιστορικός ρόλος της Άγκυρας στη συμμαχία ήταν να λειτουργήσει ως προστατευτικό τείχος μεταξύ της σοβιετικής δύναμης και της εκτεθειμένης και πλούσιας σε πετρέλαιο Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου. Οι καιροί έχουν αλλάξει. Το πετρέλαιο σύντομα θα χάσει την πρωταρχική στρατηγική του σημασία, ακόμη και για την Ευρώπη. Επομένως, η Μέση Ανατολή έχει μικρότερη σημασία, όπως και ο ρόλος της Τουρκίας”.
Το μοναδικό πρόβλημα που αναγνωρίζει η ανάλυση του Forbes είναι η απειλή των προσφύγων που μπορεί να χρησιμοποιήσει η Τουρκία, αλλά θεωρεί το πρόβλημα διαχειρίσιμο.
“Το Ισραήλ φαίνεται απόλυτα ικανό να υπερασπιστεί τον εαυτό του, οπότε αυτό δεν είναι ζήτημα. Γιατί λοιπόν η Δύση πρέπει να “κανακεύει” την Άγκυρα”;
Διαβάστε ΕΔΩ την ανάλυση του Forbes.
Δημοσίευση σχολίου