Λυγερός Σταύρος
Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες στον Έβρο δεν είναι προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα. Πρόκειται για μία οργανωμένη από το τουρκικό κράτος εισβολή αμάχων και όχι μόνο. Αναμφίβολα, στόχος της συντριπτικής πλειονότητας όσων πολιορκούν τα ελληνικά σύνορα και επιχειρούν να προσεγγίσουν τα νησιά είναι να κάνουν ένα βήμα προς τον τελικό προορισμό, που είναι ο “παράδεισος” της Ευρώπης.
Αυτό, ωστόσο, δεν ακυρώνει το γεγονός ότι ο Ερντογάν έχει εργαλειοποιήσει τους μετανάστες με διπλό στόχο: πρώτον να καταπονήσει και εάν είναι δυνατόν να “αλώσει” την Ελλάδα και δεύτερον να εκβιάσει την ΕΕ. Η τακτική αυτή δεν είναι καινούρια. Εφαρμόζεται εδώ πολύ καιρό. Μέχρι τώρα, όμως, η Άγκυρα τηρούσε κάποια προσχήματα. Μεθόδευε τη διοχέτευση μεταναστών στην ελληνική επικράτεια μέσω των νησιών και του Έβρου σε μικρότερες ή μεγαλύτερες δόσεις.
Η τακτική αυτή θύμιζε λίγο τη γνωστή ιστορία με τον βάτραχο στην κατσαρόλα. Η Ελλάδα θύμιζε μέχρι τώρα τον βάτραχο που δεν πήδαγε έξω από την κατσαρόλα, επειδή η Τουρκία ζέσταινε σιγά-σιγά το νερό. Εάν συνέχιζε έτσι τελικώς ο βάτραχος ίσως γινόταν βραστός, όπως στην ιστορία. Με το σιγά-σιγά συνηθίζει να μην αντιδρά με αποτέλεσμα να μη λειτουργεί το ένστικτο αυτοσυντήρησης.
Στριμωγμένος στην Ιντλίμπ της Συρίας, ο Ερντογάν έκανε το λάθος και πρέπει ως Έλληνες να θεωρούμε τον εαυτό μας τυχερό γι’ αυτό. Έχοντας συνηθίσει να αντιδρά κλιμακώνοντας και έχοντας μέχρι τώρα συνηθίσει να κερδίζει πόντους από αυτή την κλιμάκωση, εφάρμοσε αυτή την τακτική και τώρα. Έτσι, αντί να συνεχίσει να μας στέλνει σε έστω μεγαλύτερες δόσεις τους μετανάστες, οργάνωσε τη μαζική μεταφορά τους στον Έβρο και στα μικρασιατικά παράλια, προκειμένου να πραγματοποιήσει μία ολομέτωπη μαζική εισβολή. Με άλλα λόγια μας έριξε καυτό νερό και μας υποχρέωσε να πηδήξουμε έξω από την κατσαρόλα, όπως θα έκανε και ο βάτραχος.
Ο Μητσοτάκης κάνει υπέρβαση
Καταργώντας τα προσχήματα και εξαπολύοντας ανοικτά πλέον αυτόν τον υβριδικό πόλεμο, ο Ερντογάν υποχρέωσε την ελληνική κοινή γνώμη να αφυπνισθεί και τον ίδιο τον Μητσοτάκη να κάνει την υπέρβασή του. Είχαν προηγηθεί οι εμφύλιες συγκρούσεις των νησιωτών με τα ΜΑΤ, οι οποίες κατέδειξαν ότι οι νησιώτες κι όχι μόνο είχαν φθάσει στα όριά τους. Προετοίμασε το έδαφος και η επιδημία του κορονοϊού και έτσι όταν η Τουρκία έστειλε τα πλήθη στον Έβρο, η απόφαση για σφράγισμα των συνόρων παγιώθηκε.
Για την ακρίβεια, οι πληροφορίες, αλλά και οι πράξεις (δημόσιες και αφανείς) οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο πρωθυπουργός διέβη τον Ρουβίκωνα. Έχει δώσει εντολές που πριν ένα μήνα θα τις αρνιόταν μετά βδελυγμίας. Είναι αξιοσημείωτο ότι σε όσους διεισδύουν στην ελληνική επικράτεια δεν τους παρέχεται το δικαίωμα να υποβάλουν αίτηση για άσυλο και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο γίνεται προσπάθεια να επαναπροωθηθούν.
Είναι ξεκάθαρο ότι ο Μητσοτάκης υποχρεώθηκε από τις περιστάσεις να εγκαταλείψει τα ιδεολογήματα του και να κάνει αυτά που έπρεπε να είχε κάνει από το καλοκαίρι. Κάλλιο αργά, όμως, παρά ποτέ. Προφανώς, λειτούργησε το ένστικτο πολιτικής αυτοσυντήρησης του Μητσοτάκη, δεδομένου ότι η συντριπτική-συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων, υπό την πίεση των γεγονότων, υιοθέτησε μία λογική αντίστασης σ’ αυτή την ιδιότυπη αλλά διόλου ακίνδυνη εισβολή. Δεν μπορώ να πω εάν θα εμμείνει μέχρι τέλους σ’ αυτή τη γραμμή, εάν υποστεί αφόρητες πιέσεις από το εξωτερικό. Πιέσεις πιθανότατα θα ασκηθούν, αλλά δεν είναι δεδομένο πως θα είναι ασφυκτικές.
Χωρίς περιθώρια υποχώρησης
Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι η κυβέρνηση δεν έχει περιθώρια υποχώρησης. Εάν ανοίξει τα σύνορα, η βόρεια Ελλάδα θα κατακλυσθεί όχι μόνο από όσους βρίσκονται τώρα στον Έβρο, αλλά και από δεκάδες ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες που θα ακολουθήσουν. Προφανώς, κάποιοι θα καταφέρουν να περάσουν προς Βουλγαρία, Βόρεια Μακεδονία και Αλβανία, αλλά η συντριπτική πλειονότητα θα εγκλωβισθεί, με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε “βόμβα” στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας.
Σε μία τέτοια περίπτωση το ενδεχόμενο συγκρούσεων μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών θα καταστεί από πολύ πιθανό έως σχεδόν αναπόφευκτο. Ο Ερντογάν θα έχει καταφέρει όχι απλώς να καταπονήσει, αλλά και να βάλει φωτιά στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα, ο Μητσοτάκης δεν έχει οδό υποχώρησης. Εάν υποχωρήσει θα προκαλέσει καταστροφικό πλήγμα στη χώρα, με αποτέλεσμα την αποσταθεροποίηση, εάν όχι την ανατροπή της κυβέρνησής του.
Όλα αυτά που συμβαίνουν στον Έβρο και στα νησιά είναι στην πραγματικότητα η πρώτη πράξη του δράματος. Ο Ερντογάν δεν έχει λόγο να κάνει βήμα πίσω, επειδή η Ελλάδα έκλεισε τα σύνορά. Πιθανότατα θα κατακλύσει και μικρά νησιά που έχουν πλημμελή φύλαξη, όπως είναι το στρατηγικής σημασίας Καστελλόριζο. Η ευρωτουρκική Κοινή Δήλωση του Μαρτίου 2016 παραβιαζόταν συστηματικά από την Άγκυρα (και από την ΕΕ), αλλά τώρα πρόκειται για “πτώμα”.
Η Μέρκελ και το "πτώμα"
Το Βερολίνο επιχειρεί να το ξαναζωντανέψει και να επαναφέρει τα πράγματα στην πριν από μερικές ημέρες κατάσταση, που τόσο βόλευε τους βορειοευρωπαίους εταίρους. Για τον σκοπό αυτό όχι μόνο έχει αποφύγει επιμελώς να ασκήσει την οποιαδήποτε κριτική στην τακτική του Ερντογάν, αλλά και δηλώνει την κατανόησή της! Περιττό να πούμε ότι για την Ελλάδα η Μέρκελ δεν βρήκε να πει λέξη.
Η Γερμανία πιθανότατα θα πιέσει την ΕΕ να δελεάσει τους Τούρκους με οικονομική βοήθεια. Έχουν ανάγκη τα χρήματα, αλλά θέλουν πολλά περισσότερα από χρήματα. Η Τουρκία θα ήθελε το ΝΑΤΟ να εμπλακεί στο μέτωπο της Συρίας στο πλευρό της, παρότι είναι ο εισβολέας. Οι Δυτικοί μπορεί να κάνουν θερμές δηλώσεις υποστήριξης, αλλά δεν είναι διατεθειμένοι να συνδράμουν στρατιωτικά, επειδή κάτι τέτοιο θα έφερνε το ΝΑΤΟ ευθέως αντιμέτωπο με τη Ρωσία.
Αλλά ακόμα και εάν ο νεοσουλτάνος συμφωνούσε, δεν είναι σίγουρο ότι πλέον μπορεί να μαζέψει τα πράγματα. Ανοίγοντας τα δικά του σύνορα άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, πυροδοτώντας μία δυναμική που δύσκολα τιθασεύεται. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι πιθανότατα η πολιορκία στον Έβρο και οι προσπάθειες προσέγγισης πλοιαρίων στα νησιά θα συνεχιστούν με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση.
Εισβολή αμάχων ή μπραντεφέρ στα σύνορα
Είναι σαφές ότι εάν οι δύο πλευρές (Ελλάδα και Τουρκία) παραμείνουν στις τωρινές θέσεις τους θα προκληθεί αναπόφευκτα μία κρίση στη συνοριακή ζώνη και με ανθρωπιστικές διαστάσεις. Με άλλα λόγια, θα προκύψει ένα είδος μπραντεφέρ, χωρίς διέξοδο. Ακόμα κι αν η ΕΕ αποφάσιζε, που δεν είναι καθόλου σίγουρο, να πάρει όσους βρίσκονται στον Έβρο, τη θέση τους θα πάρουν άλλοι.
Στην πραγματικότητα, εξαπολύοντας η Τουρκία αυτόν τον υβριδικό πόλεμο, έθεσε την Ελλάδα σε κατάσταση εκτάκτου εθνικής ανάγκης. Ο Μητσοτάκης θα επισκεφθεί τον Έβρο, συνοδευόμενος από κορυφαίους αξιωματούχους της ΕΕ, αλλά η προσπάθεια μετατροπής του προβλήματος σε ευρωπαϊκό, αν και σωστή, δεν θα το λύσει. Η Ένωση ούτε θέλει, ούτε είναι σε θέση.
Όσο η Ελλάδα μετατρεπόταν σε ένα απέραντο hot spot οι Ευρωπαίοι είχαν βολευτεί. Από τις αρχές του 2016, όταν έκλεισαν τον βαλκανικό διάδρομο, η ΕΕ ουσιαστικά άφησε την Ελλάδα εκτός της προστατευμένης ζώνης. Το πραγματικό ευρωπαϊκό σύνορο είναι στα βόρεια σύνορά μας, όχι στον Έβρο και στο Αιγαίο. Η δε FRONTEX στο Αιγαίο λειτουργεί όλα αυτά τα χρόνια ως μηχανισμός υποδοχής κι όχι αποτροπής της παράνομης εισόδου μεταναστών.
Εγνατία και Ισθμός Κορίνθου
Όλα, λοιπόν, δείχνουν, όπως ανέφερα στην αρχή, ότι βλέπουμε την πρώτη πράξη του δράματος. Κι όσο θα κλιμακώνεται η πίεση προς την Ελλάδα τόσο αυτή –για λόγους εθνικής επιβίωσης– θα υποχρεώνεται να αμύνεται. Επειδή, όμως, η μονοδιάστατη άμυνα δεν αρκεί και επειδή η σωστή προσπάθεια εμπλοκής της ΕΕ είναι αλυσιτελής, είναι αναγκαίο η Αθήνα να λάβει αντίμετρα που έχουν κόστος για την Τουρκία.
Μία ιδέα είναι για λόγους έκτακτης ανάγκης να κλείσει η Εγνατία για τις τουρκικές νταλίκες που μεταφέρουν φρέσκα γεωργικά προϊόντα στις ευρωπαϊκές αγορές. Θα τις υποχρέωνε να πάνε μέσω Βουλγαρίας, με αποτέλεσμα να φθάνουν με καθυστέρηση, γεγονός που θα προκαλέσει ζημιά στις τουρκικές εξαγωγές.
Εάν, μάλιστα, το κλείσιμο της Εγνατίας συνοδευόταν και με κλείσιμο του Ισθμού της Κορίνθου (με πρόσχημα εργασίες συντήρησης) για μεγάλα πλοία, όπως τα τουρκικά που μεταφέρουν νταλίκες με φρέσκα προϊόντα, το κόστος θα εκτοξευόταν. Ας κάνει και η ελληνική πλευρά κάτι που μπορεί, που δεν παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και που πονάει την τουρκική οικονομία, άρα και τον Ερντογάν.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου