Καθώς το ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ έχει φτάσει στο τέλος του, έχει ξεκινήσει η προετοιμασία για το ταξίδι στο Παρίσι, όπου θα συναντήσει το Γάλλο πρόεδρο Μακρόν. Φυσικά η ατζέντα θα περιλαμβάνει πολλά και διάφορα θέματα, τα περισσότερα από τα οποία ξεφεύγουν από το σκοπό της ιστοσελίδας μας. Ανάμεσα φυσικά σε αυτά, θα συζητηθούν θέματα γεωπολιτικής, άμυνας και στρατιωτικής συνεργασίας.
Κορωνίδα όλων των θεμάτων είναι φυσικά η από πολύ καιρό αναμενόμενη προμήθεια των 2 φρεγατών Belh@rra, που αποτελεί θέμα συζήτησης μεταξύ ελληνικής και γαλλικής πλευράς εδώ και σχεδόν δυο χρόνια. Καθώς η γαλλική πλευρά οριστικοποίησε το σχέδιο, η ελληνική πλευρά “κοντεύει” να κλείσει τις δικές της “απαιτήσεις” από τα πλοία.
Ξαναλέμε, πως το γαλλικό πλοίο είναι το μοναδικό παγκοσμίως με τέτοιες δυνατότητες σε αυτό το εκτόπισμα. Θυμίζουμε ότι μεγαλύτερα πλοία, όπως οι FREMM, Iver Huitfeld, AB κοκ δεν μπορούν να ελλιμενιστούν στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας, τουλάχιστον χωρίς σοβαρά και κοστοβόρα έργα υποδομής.
Επίσης, οι Γάλλοι είναι οι μόνοι που πραγματικά έχουν -προσπαθήσει τουλάχιστον να- φέρει ικανοποιητικό χρηματοδοτικό πρόγραμμα, που ταιριάζει στις ανάγκες του ΠΝ και τις -αναμφίβολα σκληρές- απαιτήσεις του ΥΠΟΙΚ. Κάπου εδώ μια μικρή παρατήρηση, κάνει εντύπωση που δεν έχουν εμφανιστεί με αντίστοιχες λύσεις οι Ιταλοί και οι Γερμανοί. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Τώρα, ο βασικός λόγος που η όλη συμφωνία έχει καθυστερήσει αρκετά, είναι οι όποιες απαιτήσεις που έχει το ΠΝ από το πλοίο, αλλά και οι καθυστερήσεις των Γάλλων, πρώτον να επιβεβαιώσουν πως όσο θέλουμε, μπορούν να γίνουν, και δεύτερον, να κοστολογήσουν τις αλλαγές. Έτσι λοιπόν, αυτή τη στιγμή που μιλάμε το ΠΝ έχει στα χέρια του λεπτομερή κοστολόγηση για τα όσα επιθυμεί από τα δυο πλοία.
Για να μην μακρυγορούμε, στους επιτελείς του ΠΝ εμφανίζονται δυο διαφορετικές “τάσεις”. Η πρώτη, που γνωρίζει πως οι FDI αγοράζονται κυρίως για Α/Α περιοχής κι όχι σαν φρεγάτα πολλαπλών ρόλων, επιθυμούν το πλοίο να έχει αλλεπάλληλα στρώματα αεράμυνας. Έτσι, θα ξεκινάμε με ASTER 30, θα “πέφτουμε” σε CAMM-ER, μετά RAM και τέλος πυροβόλο 76mm/STRALES.
Οι Γάλλοι, επιβεβαίωσαν πως όλα αυτά μπορούν να γίνουν, απλά το κόστος που παρέδωσαν στο ΠΝ μάλλον δεν ικανοποίησε. Ο λόγος είναι πως το κόστος έχει πραγματικά ξεφύγει! Κι όλα αυτά, χωρίς να υπολογίσουμε κόστος για τους mdcN (SCALP NAVAL).
Η άλλη “τάση” στους κόλπους του ΠΝ, έχει μια λίγο διαφορετική προσέγγιση. Η τάση αυτή προτιμά μια λύση πολύ κοντά στη γαλλική διαμόρφωση (που δεν έχει επιπλέον κόστη), ίσως με έναν ή δυο επιπλέον Sylver A50. Η αντιαεροπορική άμυνα θα βασίζεται αποκλειστικά στους ASTER, και μετά η επόμενη γραμμή θα είναι το STRALES. Τέλος, στη θέση του RAM θα τοποθετηθεί ένα Phalanx, που θα έχει αποσυρθεί από κάποια παλιά φρεγάτα S. To θέμα των mdCN παραμένει ανοιχτό.
Φυσικά το κόστος της τελευταίας λύσης, ακόμη και με τους “έξτρα” εκτοξευτές, είναι πολύ χαμηλότερο της πρώτης, κι τα κονδύλια που θα εξοικονομηθούν θα κατευθυνθούν στη συνέχεια του ναυπηγικού προγράμματος που επιθυμεί το ΠΝ. Οι ανάγκες είναι δεδομένες, και η ΑΟΖ απαιτεί μεγάλο αριθμό ισχυρών μονάδων επιφανείας, καθώς οι απειλές θα είναι πολύπλευρες.
Έτσι λοιπόν, σε περίπτωση που πάρουμε την 2η “λύση”, το κόστος θα μείνει σε χαμηλά επίπεδα, κοντά στα 1,5 δις ευρώ και για τα δυο πλοία. Σε διαφορετική περίπτωση, οι Γάλλοι έχουν ζητήσει ποσά όχι μόνο για τα επιπλέον όπλα (RAM, CAMM-ER) αλλά και για την ενσωμάτωσή τους στα πλοία. Καθώς το Γαλλικό Ναυτικό δεν ενδιαφέρεται για τέτοιες λύσεις, συνεπώς δεν τις πληρώνει, πρέπει να τις πληρώσει ο πελάτης (εμείς).
Ακόμη βέβαια και με ένα φόρτο 24-32 ASTER 30, και Α/Α που θα συμπληρώνεται από το πυροβόλο των 76 mm και το Phalanx, οι φρεγάτες είναι εξαιρετικά ισχυρές, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε πως στις περισσότερες περιπτώσεις θα δρουν σαν μέρος κάποιας δύναμη κρούσης μαζί με ΜΕΚΟ200ΗΝ ή κάποια άλλη μονάδα επιφανείας.
Βέβαια, στην περίπτωση που το ΠΝ επιμείνει στα παραπάνω “καλούδια”, το κόστος θα ξεφύγει σε επίπεδα που δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε εδώ. Δεν θέλουμε να πούμε κάτι περισσότερο, γιατί θα κατηγορηθούμε πως είτε είμαστε υπέρ είτε κατά των πλοίων. Σε περίπτωση που η ελληνική διαμόρφωση είναι κοντά στη γαλλική, τότε το κόστος θα είναι ανεκτό. Και θα περισσέψουν χρήματα για το ναυπηγικό πρόγραμμα των 6 κορβετών που θα ακολουθήσουν.
Σε ότι αφορά το χρόνο υπογραφής της σύμβασης, θεωρητικά μιλώντας, το ΠΝ θεωρεί πως η “ενδιάμεση λύση” είναι οι φρεγάτες ΜΕΚΟ200ΗΝ και ο εκσυγχρονισμός τους (λες και θα τις μετατρέψουμε σε τίποτα αντιτορπιλικά, αλλά ας το ξεπεράσουμε αυτό). Συνεπώς, δεν υπάρχει “πίεση” για άμεση παραγγελία των πλοίων.
Αυτό σημαίνει πως κάποιοι υποστηρίζουν πως η παραγγελία μπορεί να γίνει προς το τέλος του 2020, με την λογική του “όποιος βιάζεται σκοντάφτει”. Και φυσικά, επιθυμούν να “κολλήσουν” και το ναυπηγικό πρόγραμμα των 6 κορβετών (Gowind 3100) αμέσως μετά. Το τελευταίο, δεν έχει φυσικά ωριμάσει ακόμη.
Η άλλη άποψη μάλλον είναι οι υπογραφές να “πέσουν” στο ταξίδι του πρωθυπουργού, καθώς οι όποιες συζητήσεις έχουν γίνει, η ελληνική πλευρά γνωρίζει τα πάντα για τα κόστη και τις χρηματοδοτήσεις, και το μόνο που πρέπει να αποφασίσει είναι η …κουρτίνα Α ή Β (όπως περιγράψαμε παραπάνω).
Για το τι θα γίνει, σύντομα θα ξέρουμε. Αν δηλαδή οι υπογραφές “πέσουν” στο τέλος του μήνα (το πιθανότερο), τότε θα ξέρουμε και την τελική διαμόρφωση της Belh@rra Helleniques. Αν καθυστερήσουν κι άλλο, τότε θα προσπαθήσουμε να σας κρατήσουμε ενήμερους.
Να σημειώσουμε κάτι. Ξαναγράφουμε πως το πρόγραμμα των Belh@rra είναι, από όσο ξέρουμε μέχρι σήμερα, ανεξάρτητο από οποιαδήποτε λύση μας έρθει από τις ΗΠΑ, είτε αυτό λέγεται Arleigh Burke, Ticonderoga ή κάτι άλλο. Συνεπώς, ακόμη κι αν αύριο μας χαριστεί το μισό Νόρφολκ, πάλι θα πάμε σε γαλλικές φρεγάτες. Οι όποιες συζητήσεις που θα γίνουν στα σχόλια, ας έχουν αυτό σαν βάση.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου