Οι λόγοι για τους οποίους η Ρωσία σύναψε συμμαχικό άξονα με την Τουρκία είναι οι εξής : α. η εξασφάλιση της προσβασιμότητας των στενών του Βοσπόρου και β. η αναβολή ή και ακύρωση της εξόρυξης των κοιτασμάτων αερίου σε Ελλάδα-Κύπρο, κοιτάσματα τα οποία θα μπορούσαν να αφαιρέσουν το ενεργειακό μονοπώλιο της Ρωσίας στην ευρωπαϊκή αγορά.
Ωστόσο και παρ όλες τις προσπάθειες εμβάθυνσης της συμμαχίας Τουρκίας -Ρωσίας η πρώτη είναι δέσμια του γεωπολιτικού παρελθόντος της ως χώρα του ΝΑΤΟ . Ο νέος αρραβώνας Ρωσίας-Τουρκίας έχει τα σκοτεινά σημεία του εφόσον η Τουρκία διεκδικείται με πάθος απο τον παλιό εραστή της που δεν άλλος από τις ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ επέτρεψαν στην Τουρκία να εισβάλλει στην Βόρεια Συρία και βρίσκονται σε διαβούλευση με τον Ερντογάν σχετικά με τις εξελίξεις που θα προκύψουν εάν η Τουρκία συνεχίσει τις επιχειρήσεις ανατολικότερα, στην Μανμπιζ, όπου εδρεύουν αμερικανικές δυνάμεις.
Η Τουρκία είναι πλέον μια υπερδύναμη η οποία δεν δέχεται εντολές από τις ΗΠΑ αλλά τολμά να βάζει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τις ΗΠΑ υπό την απειλή εισβολής των τουρκικών Ε.Δ. σε περιοχή συμφερόντων των ΗΠΑ όπως είναι η Μανμπίζ.
Η ενδοτικότητα των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία έχει ως αίτια την προσπάθεια προσεταιρισμού της και την υφαρπαγή της από την ρωσική αγκαλιά.Οι ΗΠΑ θέλουν την Αν. Μεσόγειο και τα κοιτάσματα τους ως την πιο αξιόλογη εναλλακτική για την απεξάρτηση της Ευρωπης από το ρωσικό αέριο.
Η Ρωσία από την άλλη, θέλει τα κοιτάσματα της Αν. Μεσογείου ανεκμετάλλευτα για να μπορέσει να διατηρήσει το μονοπώλιο της και σε αυτή την στρατηγική της σκοπεύει να χρησιμοποιήσει την Τουρκία .
Η Τουρκία καθυστερεί τόσο για λογαριασμό της Ρωσίας όσο και για δικό της όφελος , την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων σε Κύπρο και Ελλάδα. Χωρίς να πέσει ούτε μια τουφεκιά η Τουρκία έχει παρεμποδίσει μέχρι σήμερα την εξόρυξη των κοιτασμάτων τα οποία βρίσκονται στα νοτιοανατολικά χωρικά ύδατα της Κύπρου και τα οποία η Τουρκία θεωρεί ως ΑΟΖ του ψευδοκράτους.Αντιθέτως έχει αφήσει ελεύθερη την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων νότια και νοτιοδυτικά χωρικά ύδατα της Κύπρου θέλοντας να ενισχύσει περαιτέρω την άποψη της περί ΑΟΖ μεταξύ ελεύθερης και κατεχόμενης Κύπρου. Καθόλου τυχαία στα νοτιοδυτικά ΄΄οικόπεδα΄΄ δραστηριοποιείται πετρελαϊκή εταιρία αμερικανικών συμφερόντων.
Όμως η εκμετάλευση των κοιτασμάτων νότια και νοτιοδυτικά της Κύπρου και όχι των ανατολικών όπως και η ένταση που δημιουργεί η Τουρκία στην περιοχή δεν δημιουργούν συνθήκες σταθερότητας για εξόρυξη και πυροδοτούν εντάσεις και σε Ισραήλ και Αίγυπτο που επίσης διαθέτουν κοιτάσματα.
Η Ρωσία είναι αρκετά ευχαριστημένη με αυτή την κατάσταση εφόσον η ζήτηση αερίου σε όλο τον κόσμο και την Ευρώπη από το 2000 και μετά έχει διπλασιαστεί γεγονός που εκτός απο τα έσοδα που παρέχει στην ρωσική οικονομία κρατάει και δέσμια την Ευρώπη .
Το εργαλείο της Ρωσίας για την παράταση της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης είναι η Τουρκία.
Ο Ερντογάν κατάφερε από το 2003 αυτό που δεν κατάφεραν για τον εαυτό τους τα Ορθόδοξα Βαλκανικά έθνη, κατάφερε την ένωση και συνεργασία των σουνιτών Τούρκων με τους σουνίτες Άραβες της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ. Το επίτευγμα του Ερντoγάν είναι ακόμα μεγαλύτερο εάν λάβουμε υπ όψιν ότι οι Άραβες στο σύνολο τους ήταν σκλάβοι των Οθωμανών όπως ακριβώς και οι Έλληνες και παρόλο μουσουλμάνοι δεν είχαν ίσα διακαιώματα με τους ομόδοξους τους Τούρκους.
Σήμερα η Σαουδική Αραβία έχει υπαναχωρήσει στο σκέλος της χρηματοδότησης της τουρκικής οικονομίας με κεφάλαια και επενδύσεις αφήνοντας χώρο στο Κατάρ αλλά απο το 2003 και μετά οι δυο αυτές Αραβικές χώρες ανέστησαν την τουρκική οικονομία.
Η Γερμανία, η Ιταλία και η Γαλλία ήταν οι ευρωπαϊκές χώρες που βοήθησαν με τις μαζικές βιομηχανικές επενδύσεις τους την Τουρκία η οποία ήταν η πλησιέστερη εναλλακτική σε σχέση με τις Ασιατικές χώρες για επενδύσεις λόγω χαμηλού εργασιακού κόστους και εγγύτητας στην Ευρώπη.
Το σχέδιο του Ερντογαν είναι να καταστήσει την Τουρκία μια επιθετική-ιμπεριαλιστική όπως λένε οι αριστεροί- χώρα η οποία όπως και η Γερμανία του Β΄ΠΠ εισέβαλε αρχικά σε όλες τις όμορες χώρες και τελικά αφού νικήθηκε και πάλι προτιμήθηκε από τις ΗΠΑ ως τοποτηρητής της Ευρώπης. Με άλλα λόγια ο Ερντογάν φιλοδοξεί να εδραιώσει την παρουσία της Τουρκίας σε Συρία , Ιράκ, Κύπρο, Ελλάδα, Βουλγαρία και Βαλκάνια και να κερδίσει τον σεβασμό των ΗΠΑ οι οποίες ακόμα και εάν τελικά τον περιορίσουν θα τον χρησιμοποιήσουν ως τοποτηρητή ακριβώς όπως έκαναν και με την Γερμανία μετά τον Β΄ΠΠ.
Ο Ερντογάν είναι επιπλέον αισιόδοξος εφόσον κρατάει τα κλειδιά για την ενεργειακή αυτάρκεια της Ευρώπης. Η Τουρκία ακόμα και χωρίς δικά της κοιτάσματα αερίου αποτελεί κόμβο αγωγών αερίου και τα λιμάνια της είναι τερματικά αγωγών και διαδρόμων εξαγωγής αερίου και πετρελαίου απο όλη την Μ.Ανατολή.
Εάν καταφέρει και σφετεριστεί και τα κοιτάσματα της Κύπρου, έστω και τα μισά, τότε θα βρίσκεται σε πλεονεκτικότερη θέση απο την Γερμανία του Β΄ΠΠ και το Γ΄Ράιχ
Εάν οι ΗΠΑ θέλουν να περιορίσουν την Ρωσία γεωπολιτικά πρέπει να της αφαιρέσουν το ενεργειακό μονοπώλιο στην Ευρώπη .Η Ρωσία από την άλλη χρησιμοποιεί την Τουρκία ως ΄μπράβο΄΄ ο οποίος δεν αφήνει να εξορυχθούν τα κοιτάσματα Ελλάδας και Κύπρου.
Τόσο Ρωσία όσο και ΗΠΑ χρειάζονται την Τουρκία η οποία εκμεταλλεύεται την κατάσταση και εισβάλει στην βόρεια Συρία για να εμποδίσει την ίδρυση Κουρδικού κράτους.Έτσι η Τουρκία αποκτά ιδιότητες τοπικής υπερδύναμης η οποία ισορροπεί ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες δυνάμει του κόσμου διεξάγοντας παράλληλα πόλεμο μέσα στα χωράφια τους και κάτω από την μύτη τους , χωρίς επιπτώσεις.
Ωστόσο οι Έλληνες έχουμε με την τάση για απαισιοδοξία σε σχέση με την προοπτική στρατιωτικής αναμέτρησης Ελλάδας -Τουρκία και κυρίως για τις πιθανότητες που υπάρχουν να συμβεί κάτι τέτοιο.
Ο συσχετισμός της επιτυχίας του τουρκικού στρατού στην Αφρίν με τα ελληνοτουρκικά τείνει να λάβει κωμικοτραγικές διαστάσεις.
Η πόλη της Αφρίν και η ομώνυμη επαρχία που την περιβάλει αποτελούν έδαφος της Συρίας το οποίο απο το 2012 εχει αυτοανακηρυχθεί αυτόνομο απο τους Κούρδους οι οποίοι υπερτερούσαν αριθμητικά έναντι των Αράβων κατοίκων. Οι Κούρδοι απο το 2012 φρόντισαν για την μετοίκηση χιλιάδων Κούρδων από άλλες επαρχίες της Συρίας προκειμένου να ενισχύσουν την προσπάθεια δημιουργίας του Κουρδικού κράτους και στα δυτικά του Ευφράτη και πάντα με στόχο την έξοδο στην Μεσόγειο.
Η Αφρίν είχε αποκοπεί από το καθεστώς Άσαντ από τη αρχή του πολέμου και σε κάθε περίπτωση αποτελούσε αμφισβητούμενη περιοχή μεταξύ Τουρκίας και Συρίας η οποία αποτελεί ένα σχετικά νέο κράτος εφόσον ιδρύθηκε το 1930.
Η επαρχία της Αφρίν εδώ και πέντε χρόνια αποτελούσε μια περιοχή de facto αποκομμένη απο το επίσημο συριακό κράτος το οποίο έτσι κι αλλιώς μαστίζεται από ένα πρωτοφανούς έντασης και διάρκειας εμφύλιο.
Ο παραλληλισμός του Έβρου και των νησιών του Αιγαίου με την Αφρίν ως το επόμενο πεδίο της τουρκικής επιθετικότητας είναι τουλάχιστον γελοίος.
Η Ελλάδα ούτε σε εμφύλιο βρίσκεται ούτε έχει χάσει επαρχίες της απο μονομερή αυτονόμηση τους, ούτε και πρόκειται. Η Ελλάδα δεν έχει καμία σχέση με την εμφυλιοπολεμική Συρία η οποία αποσυντίθεται.
Το hellenic sunrise 2 από το 2013 έχει γράψει ότι η Συρία θα τριχοτομηθεί στα εξής κομμάτια: α.την κεντροδυτική Συρία με τα παράλια, β. την ανατολική έρημο όπου θα απομείνουν οι τζιχαντιστες του Ισλαμικού Κράτους για κάποιο χρόνο μέχρι η CIA να τους φυγαδεύσει και γ. στο Βόρειο κομμάτι το οποίο θα απλώνεται κατά μήκος των τουρκοσυριακών συνόρων και το οποίο θα χωρίζεται σε δύο κύρια μέρη, το ανατολικό και δυτικό απο τον Ευφράτη.
Το κομμάτι αυτό θα κατοικείται απο την Κουρδική πλειονότητα και η δημιουργία κράτους ή έστω ημιαυτόνομης οντότητας είναι κάτι το οποίο αποτελεί αντικείμενο ζυμώσεων μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας και Ιράν -Τουρκίας.
Ο Άσαντ με την βοήθεια του Ιράν έχει ήδη προβεί σε μετακινήσεις, πολλές φορές βίαιες, των σουνιτικών πληθυσμών απο το κεντροδυτικό κομμάτι το οποίο προορίζεται γι αυτόν και την αντικατάσταση τους απο σιίτες .Ο Άσαντ θα είναι ευτυχισμένος ως κυβερνήτης του 1/3 της Συρίας αρκεί να μην παραπεμφθεί σε διεθνές δικαστήριο ως εγκληματίας εφόσον το2011 υπεραντέδρασε εναντίον των αμάχων υπηκόων του όταν ξέσπασε μια ακόμα΄΄Αραβική Άνοιξη ΄΄ στην Συρία που οδήγησε στον εμφύλιο.
Όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να συσχετισθούν με την Ελλάδα η οποία αποτελεί στόχο της Τουρκίας μεν αλλά με άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά δε.
Για την Τουρκία η Ελλάδα αποτελεί μέρος του προβλήματος και μερικό στόχο εφόσον η τουρκική θεώρηση των πραγμάτων περικλείει τόσο την Ελλάδα όσο την Κύπρο και την Αίγυπτο ως στόχους
.
Η ανατολική Μεσόγειος με τα κοιτάσματα σε Ισραήλ,Αίγυπτο, Ελλάδα( ακόμα και τα Λιβανέζικα και τα Συριακά αλλά και τα Παλαιστινιακά τα οποία δεν εξορύσσονται επί του παρόντος αλλά θα εξορυχθούν μελλοντικά ) αποτελούν την πιο αξιόπιστη εναλλακτική ενεργειακή προοπτική για την Ευρώπη μετά την ήδη υπάρχουσα της Μ.Ανατολής και της Αραβικής χερσονήσου.
Η Ρωσία με την ανάμειξη της στον πόλεμο της Συρίας κατάφερε να διατηρήσει το καθεστώς τροφοδοσίας της Ευρώπης απο την Μ.Αντολή αναλλοίωτο,καθεστώς το οποίο είναι αντιπαραγωγικό , χρονοβόρο και κοστοβόρο. Η Ευρώπη προμηθεύεται αέριο και πετρέλαιο απο την μ.Ανατολή με πλωτά μέσα, τάνκερ,τα οποία διαπλέουν την Αραβική χερσόνησο (Περσικός Κόλπος-Άντεν-Σουέζ) κατόπιν την Μεσόγειο ( Σουέζ-Γιβραλτάρ) και τον Ατλαντικό Ωκεανό μέχρι τα λιμάνια της Βόρειας θάλασσας και της Βαλτικής. Η διαδρομή αυτή εκτός απο χρονοβόρα και κοστοβόρα ελέγχεται απο την Ρωσία στα πρώτα στάδια της και συγκεκριμένα στο Άντεν και Υεμένη ( εμφύλιος μεταξύ Υεμενιτών σιιτών Χούτι με τους σουνίτες) και την διώρυγα του Σουέζ (φιλορωσικό καθεστώς Αλ Σίσι )
Η προσπάθεια και σπουδή της Γερμανίας για την ζεύξη Αξιού-Δούναβη με τερματικό σταθμό την Θεσσαλονίκη προκειμένου να μειωθεί η διαδρομή των τάνκερ αποτελεί ημίμετρο .
Η Ρωσία προς το παρόν έχει εξασφαλισμένο το ενεργειακό μονοπώλιο της στην Ευρώπη. Τα κοιτάσματα της Αν. Μεσογείου ως υποθαλάσσια απαιτούν μεγάλες επενδύσεις στις υποδομές εξόρυξης και μεταφοράς.
Το Ισραήλ απο το ξέσπασμα του πολέμου στην Συρία αντιλήφθηκε ότι η ανάμειξη της Ρωσίας θα ακυρώσει τα σχέδια του αγωγού Κατάρ-Ιορδανίας-Συρίας-Τουρκίας-Ελλάδας-Ιταλίας-Αυστρίας-Γερμανίας και αμέσως πρότεινε τον αγωγό east med ,ένα υποθαλάσσιο αγωγό που θα ένωνε τα κοιτάσματα του Ισραήλ-Αιγύπτου-Ελλάδας και θα έστελνε στην Ευρώπη. Το Ισραήλ διαθέτει κοιτάσματα τα οποία απο μόνα τους δεν είναι αρκετά για εξαγωγή και εάν θα πρέπει να υλοποιήσει τον east med αυτός θα πρέπει για να είναι βιώσιμος να συνδέει και Ελλάδικά-Κυπριακά-Αιγυπτιακά κοιτάσματα.
Η Ρωσία θεωρεί τον east med ως την μέγιστη γεωοπολιτκή απειλή διότι ο αγωγός αυτός θα απελευθερώσει την Ευρώπη απο το ρωσικό αέριο.
Η Ρωσία δεν θα διστάσει να βάλει τον Ερντογάν να επιτεθεί στην ελεύθερη Κύπρο για να ακυρωσει τον east med μιας και η Κύπρος με τα κοιτάσματα της είναι ο βασικότερος πυλώνας του αγωγού.
Οι ΗΠΑ απο την άλλη θέλουν διακαώς τον east med και ο μόνος τρόπος για να εμποδίσουν την Τουρκία να στραφεί εναντίον του -για λογαριασμό της Ρωσίας-είναι να την δελεάσουν με την άδεια να ΄΄αλωνίζει΄΄ στην Συρία και να της προσφέρουν μια νέα συμμαχική σχέση με το ΝΑΤΟ.
Σε όλο το σκηνικό η Ελλάδα είναι τραγικά απούσα ενώ θα μπορούσε να είναι η Ορθόδοξη τοπική υπερδύναμη που θα είχε συνασπισθεί με Βουλγαρία-Ρουμανία-Σερβία και Σκόπια εδώ και χρόνια κάτι που δεν επέτρεψαν οι Γερμανοί με την ένταξη μας στην επάρατη Ε.Ε.
Η Τουρκία ωστόσο με την βοήθεια της Γερμανίας έχει καταφέρει τον συνασπισμό των πλούσιων σουνιτκών κρατών της Μ.Ανατολής.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου