Του Βασίλη Κοψαχείλη*
Εδώ και καιρό, λέω και γράφω σε όλους τους τόνους, πως η Τουρκία του Ερντογάν ήδη διεξάγει εναντίον της χώρας μας ένα ακήρυκτο υβριδικό πόλεμο, που φοβάμαι ότι ούτε τον έχουμε καταλάβει, ούτε γνωρίζουμε πώς να τον πολεμήσουμε.
Σε αυτόν τον πόλεμο, η Τουρκία κινείται επιτυχώς μεταξύ των ασαφειών του διεθνούς δικαίου και των ανταγωνιστικών συμφερόντων των ισχυρών δρώντων, έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων και το στρατηγικό πλεονέκτημα, και συστηματικά κεφαλαιοποιεί πάνω στις δικές μας αδυναμίες και τη μικροπολιτική μας οπτική στα θέματα της εθνικής άμυνας και των περιφερειακών μας συμφερόντων.
Στις 6 Απριλίου έλαβε χώρα ένα γεγονός που καταδεικνύει τον νέο στρατηγικό εγκλωβισμό που επιχειρεί η Άγκυρα εναντίον της Αθήνας.
Ένα σύγχρονο μη επανδρωμένο αερόχημα (drone) τύπου ΑΝΚΑ-Β με ραντάρ SAR, που αποτελεί νέο απόκτημα του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, εκτελούσε υπερπτήση πάνω από τη Ρόδο σε διατεταγμένη κατασκοπευτική υπηρεσία. Κρατήστε υπόψη σας, ότι αν συμβεί κάποιο «ατύχημα», οι Τούρκοι θα φροντίσουν να εμφανίσουν το drone ως μέσο που ανήκει στην ακτοφυλακή τους, με ότι αυτό συνεπάγεται νομικά…
Το ΑΝΚΑ-Β έχει δυνατότητα να πετά συνεχώς για περίπου 24 ώρες χωρίς ανεφοδιασμό, με το μεικτό κόστος ανά 24ωρο να μην ξεπερνά συνολικά τα 3.000 δολάρια, δηλαδή, το ημερήσιο μεικτό κόστος λειτουργίας του τουρκικού drone ανέρχεται στο 1/6 περίπου του ωριαίου κόστους λειτουργίας ενός F-16!!!
Η ελληνική πολεμική αεροπορία, μη διαθέτοντας κάποιο άλλο μέσο για να παρακολουθήσει το τουρκικό drone και να το «οδηγήσει» εκτός του FIR Αθηνών, απογείωσε δύο F-16 για να το… «αναχαιτίσουν».
Με αυτό τον τρόπο η Τουρκία έχει βρει ένα πολύ φθηνό και ασφαλή τρόπο ώστε:
- να κάνει τη δουλειά της με τρόπο πολύ οικονομικό και ασφαλή,
- να συνεχίσει να αμφισβητεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα,
- να απαλλάσσεται των ευθυνών της αν συμβεί ένα ατύχημα ή μια ανθρώπινη απώλεια στον ακήρυκτο πόλεμο του Αιγαίου, γεγονός για το οποίο μέχρι σήμερα είναι ίσως το μόνο πράγμα για το οποίο την πιέζουν οι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ,
- να αυξήσει την πίεση προς εμάς, αυξάνοντας κάθετα για εμάς το κόστος των αναγνωρίσεων και των… «αναχαιτίσεων»,
- να καλύψει το τεράστιο κενό που έχει σε πιλότους μετά τις μαζικές εκκαθαρίσεις στελεχών στην πολεμική της αεροπορία λόγω των γεγονότων που σχετίζονται με το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016,
- και τέλος, να μας εκθέσει διεθνώς αν κάποιος θερμοκέφαλος στην Ελλάδα διατάξει την κατάρριψη με πυρά του τουρκικού drone με τη δικαιολογία της αντι-συμμαχικής στάσης (υπάρχουν και άλλοι, πιο «έξυπνοι», τρόποι και μέσα για να καταρρίψεις ένα drone, μέσα όμως που δεν διαθέτει δυστυχώς η ελληνική αεράμυνα…)
Η νέα στρατηγική της Τουρκίας στο Αιγαίο φοβάμαι ότι θα εξελιχθεί σε μεγάλο πονοκέφαλο για την Ελληνική αεράμυνα και στόχο έχει να μας οδηγήσει στα όρια της επιχειρησιακής και οικονομικής μας αντοχής, δίνοντάς μας ελάχιστα επιχειρήματα να την καταγγείλουμε αφού εκείνη τουλάχιστο δεν ρισκάρει ανθρώπους στο Αιγαίο, με το βάρος να πέφτει πλέον στην Ελληνική πλευρά…
Τα παραπάνω αποτελούν ένα ακόμη κεφάλαιο στο σύνθετο πόλεμο που μας διεξάγει η Τουρκία και που δυστυχώς αν δεν μάθουμε γρήγορα πώς να τον πολεμήσουμε, φοβάμαι ότι θα βρεθούμε πάλι μετεξεταστέοι στην ιστορία…
*Ο Βασίλης Κοψαχείλης είναι Διεθνολόγος.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου