Του Ιπποκράτη Δασκαλάκη*
Γνωστός πλέον και στην Ελλάδα ο σύμβουλος του Τούρκου Προέδρου Yigit Bulut που με τις δηλώσεις του προκαλεί, εξοργίζει αλλά και διασκεδάζει τον πραγματικά σκυθρωπό «μνημονιακό» Έλληνα.
Σίγουρα οφείλουμε να τον ευχαριστήσουμε για τη διασκεδαστική, πρωτόγονη και παντελώς ατελέσφορη παράθεση απειλών και «παλληκαρισμών» που επιφέρουν ακριβώς το αντίθετο των επιδιωκομένων, για τη χώρα του, αποτελεσμάτων.
Ας μην έχουμε όμως αυταπάτες, ο Bulut δεν είναι ο «γραφικός» εκείνος σύμβουλος του Προέδρου που αρέσκεται να προβάλει την τουρκική αποφασιστικότητα και ισχύ με χρήση φράσεων και απειλών που από πολλού έχουν εκλείψει από το διεθνές λεξιλόγιο.
Ο Bulut αποτελεί μέρος των ψυχολογικών επιχειρήσεων που διεξάγει με συνέπεια, αλλά όχι πάντα με επιτυχία, το τουρκικό κράτος. Φυσικά οι ψυχολογικές επιχειρήσεις της Άγκυρας, όπως και κάθε χώρας, απευθύνονται στο εσωτερικό και εξωτερικό ακροατήριο. Αναλόγως του ακροατηρίου και του επιδιωκόμενου στόχου, επιλέγεται το μήνυμα και ο τρόπος-φορέας έκφρασης του.
Σε αυτό το παιχνίδι, ο Bulut έχει επιλεγεί και επιτυχώς όπως βλέπω από το παρουσιαστικό και ύφος του, να έχει το ρόλο του σκληροπυρηνικού κήρυκα προς το τουρκικό ακροατήριο. Βλέπεται, ακόμη και σήμερα, μεγάλες μάζες του τουρκικού λαού παρασύρονται από τα εμπρηστικά κηρύγματα των διαφόρων εκπροσώπων του ισλαμοφασισμού που οικοδομεί το παρόν καθεστώς. Σε αυτήν την κατεύθυνση φαίνεται ότι ο Bulut επάξια κερδίζει το μισθό του συμβούλου, ως ένας λαϊκιστής κήρυκας του μίσους και στοχοποίησης που εξυπηρετεί τους στόχους του «σουλτάνου» του.
Στο εξωτερικό όμως ακροατήριο, αναφέρομαι στο ελληνικό, εκτιμώ ότι έχει αποτύχει οικτρά, εκτός και αν αυτοσκοπός του είναι να διασκεδάσει και εξοργίσει ταυτόχρονα τους συμπολίτες μας. Οφείλω να ομολογήσω ότι η χρήση των όρων μύγας και γίγαντα για την Ελλάδα και Τουρκία υπήρξε πολύ επιτυχημένη. Ανέτρεξα στους καταλόγους επικινδυνότητας των διαφόρων έμβιων όντων και διαπίστωσα ότι η ενοχλητική μύγα (φυσικά λόγω των ποικίλων ασθενειών που μεταφέρει), βρίσκονταν στη δεύτερη θέση της θανατηφόρας κατάταξης αφήνοντας πολύ πίσω ζώα γιγάντιων διαστάσεων. Κατά συνέπεια αντιλαμβάνομαι την ανησυχία του εκπροσώπου των γιγάντιων οργανισμών του ζωικού βασιλείου, κυρίου Yigit Bulut.
Πραγματικά η χώρα του, στην πλειονότητα των ξένων δημοσιευμάτων χαρακτηρίζεται ως «γίγαντας», εύθραυστος όμως ή με ασθενικά πόδια και πληθώρα τρωτών σημείων. Θα αφήσω όμως στην άκρη μύγες και γίγαντες και θα στραφώ στο πιο επικίνδυνο και θανατηφόρο είδος του ζωικού βασιλείου, το ταπεινό και καταφρονημένο κουνούπι που ευθύνεται για εκατομμύρια θανάτους ανθρώπων αλλά και γιγάντιων ζώων ακόμη και σήμερα. Και το χειρότερο για τον αντίπαλο είναι ότι μετά την επαφή-σύγκρουση συνεχίζει να πετάει ανενόχλητο πάνω από το άψυχο σώμα του σωριασμένου γίγαντα. Αυτά τα λίγα για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Αυτό λοιπόν το μικρό ενοχλητικό έντομο, μύγα όπως μας χαρακτήρισε ο Bulut, εξακολουθεί να πετάει και επιβιώνει πάνω από 4000 χρόνια ενώ άλλοι γίγαντες έχουν περάσει ανεπιστρεπτί στην ιστορική μνήμη. Απλά είναι στο δικό μας το χέρι, ελληνικό, να καταστήσουμε την αποτρεπτική μας δύναμη ακόμη πιο θανατηφόρα, αναβαθμιζόμενοι από την κατηγορία της επικίνδυνης μύγας στην κατηγορία του απόλυτα φονικού κουνουπιού. Θέλει κόπο, προσπάθεια, κόστος αλλά είναι ο μοναδικός τρόπος εξασφάλισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων και ανεξαρτησίας μας.
Τον αξιότιμο κύριο Bulut, θα ήθελα όχι μόνο να ευχαριστήσω αλλά και να προειδοποιήσω ότι θα είναι από τους πρώτους που θα υποπέσουν στη δυσμένεια του Πρόεδρου και «σουλτάνου» του όταν ο τελευταίος -για λόγους τακτικισμών- θα αποφασίσει να επιστρέψει (παροδικά και ίσως μόνο λεκτικά) στην πολιτική των μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες του. Ίσως τότε να ανακαλυφθεί πως κάποιος συγγενής ή ακόμη και γείτονας του ήταν «γκιουλενιστής»! Μέχρι τότε όμως και επειδή πλησιάζει το καλοκαίρι και τα ενοχλητικά έντομα κάνουν εμφανή την παρουσία τους, συνιστώ στον κύριο Bulut ένα καλό εντομοαπωθητικό!
*Ο Ιπποκράτης Δασκαλάκης είναι Υποστράτηγος (εα)
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου