Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρεκλάς*
Μετά την Κίνα, τα ΗΑΕ αλλά και τις ΗΠΑ, η Τουρκία είναι η επόμενη χώρα όπου απέκτησε βάσεις στην Ερυθρά θάλασσα, μεταφέροντας στρατεύματα στο Σουδάν. Μια κίνηση η οποία έφερε εκνευρισμό στην Αίγυπτο αλλά και τα ΗΑΕ, αφού η Τουρκία μετά τη μεταφορά στρατευμάτων στο Κατάρ άνοιξε τα πολεμικά φτερά της και στην Ερυθρά θάλασσα.
Ισραήλ και Σαουδική Αραβία συμπληρώνουν το παζλ της στρατηγικής εγκατάστασης και ελέγχου της πιο σημαντικής εμπορικής οδού ανά το παγκόσμιο, αφού τα στενά της Ερυθράς συνδέουν εμπορικά Ασία, Αφρική, Μέση Ανατολή και Ευρώπη. Η Τουρκία κατάφερε να κλείσει συμφωνία με το Σουδάν μόλις 700 εκατομμυρίων δολλαρίων περίπου, η οποία περιλαμβάνει την ανάπλαση του εγκαταλελειμμένου νησιού Σουακήτ και του παλιού Οθωμανικού λιμανιού, με σκοπό τη στάση και ανεφοδιασμό πολιτικών πλοίων αλλά και των στρατιωτικών της. Το πρόσχημα της συμφωνίας είναι η διευκόλυνση της πρόσβασης στη Μέκκα χρησιμοποιώντας ως ενδοιάμεσο σταθμό το νησί Σουακήτ.
Η εξέλιξη αυτή έχει δυσαρεστήσει την Αίγυπτο, τα ΗΑΕ αλλά και την Υεμένη, οι οποίες ελέγχουν παραδοσιακά την Ερυθρά θάλασσα και αυτό είναι ένα γεγονός όπου εμείς ως Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει να βρούμε τρόπους να το εκμεταλλευτούμε. Οποιαδήποτε χώρα στέκεται απέναντι από την Τουρκία, θα πρέπει να βρίσκουμε τρόπους να ανοίγουμε κανάλια επικοινωνίας και να θεμελιώνουμε συνεργασίες και συμμαχίες σε όλους τους τομείς και επίπεδα. Η κατάσταση όμως στην περιοχή της Ερυθράς γίνεται πιο πολύπλοκη, αφού στην περιοχή ασκούν έλεγχο και η Ρωσία, Ηνωμένο Βασίλειο αλλά και το Ιράν. Μετά τη στρατιωτική πρόσβαση της Τουρκίας, οι ισορροπίες αλλάζουν με τα συμφέροντα να μετακινούνται σαν κινούμενη άμμος με την Ευρωπαϊκή Ένωση να ελπίζει σε συνεργασία όλων των δυνάμεων της περιοχής για να επέλθει η σταθερότητα προς το συμφέρον όλων.
Η Τουρκία μετά τη συμφωνία που υπέγραψε με το Κατάρ το 2014, κατάφερε να αποκτήσει στρατιωτική βάση την οποία και προγραμματίζει να εδραιώσει ακόμη περισσότερο μεταφέροντας περισσότερους Τούρκους στρατιώτες. Η Σομαλία είναι η δεύτερη στρατιωτική βάση της Τουρκίας, όπου διατηρεί στρατιωτική βάση εκπαίδευσης και μόλις πρόσφατα το Σουδάν όπου ήδη λειτουργεί στρατόπεδο εκπαίδευσης μαχητών. Οι κινήσεις αυτές δεν είναι τυχαίες, αφού η Τουρκία διεκδικεί έναν ρόλο ηγεμονικό και με μελετημένες και σταθερές κινήσεις φαίνεται να καταφέρνει μέχρι στιγμής να πετυχαίνει αυτό που θέλει. Ο Ερντογάν, κάθε άλλο παρά απρόβλεπτος είναι στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφού η χρονολογική στιγμή όπου στέλνει μηνύματα συνεργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πιο συγκεκριμένα στην Γερμανία, είναι η στιγμή όπου το κύρος και η δύναμη μεγαλώνει ακόμη περισσότερο, ενισχύοντας το διαπραγματευτικό χαρτί της Τουρκίας.
Οι κινήσεις αυτές της Τουρκίας, ενισχύουν περεταίρω τη δύναμη και την ισχύ της στον αραβικό κόσμο, προκαλώντας παράλληλα τη δυσανασχέτηση των ΗΑΕ και της Αιγύπτου. Η κίνηση του Σουδάν όμως βγάζει από το αδιέξοδο την Τουρκία που είχε βρεθεί από τη συνεργασία Κύπρου-Ελλάδος-Αιγύπτου και Ισραήλ για τη δημιουργία του East Med και την τοποθετεί εκ νέου στη στρατηγική σκακιέρα του φυσικού αερίου με την απευθείας πρόσβαση στην Ερυθρά θάλασσα, και αυτό είναι κάτι που θα δώσει και νέα δυναμική στην Ευρωπαϊκή της πορεία. Η Τουρκία για την ώρα κουβαλεί ένα τεράστιο βάρος στους ώμους της, μετατρέποντας τον εαυτό της ως τη φωνή του ισλαμικού κόσμου στην Ευρώπη, κάτι που την αναγκάζει να συνεχίσει τη διαδικασία της ενταξιακής της πορείας.
Τα ερωτήματα που εγείρονται για την Τουρκία είναι πολλά όπως για παράδειγμα θα μπορούσε η τουρκική ρητορική να υποστηρικτεί από την οικονομία της αφού τα τελευταία χρόνια περνά μια κρίση; Αναλυτές αναφέρουν πως είναι εφικτή η οικονομική υποστήριξη της επεκτατικής ρητορικής της και πως το μέγα ερώτημα που εγείρεται και θα απαντηθεί μέσα από την πάροδο των χρόνων, είναι το πόσο πολύ μπορεί να αντέξει η οικονομία της σε αυτές τις στρατηγικές κινήσεις που κάνει ο νεοσουλτάνος.
Το μόνο σίγουρο, είναι πως αυτές οι κινήσεις επηρεάζουν θετικά το εκλογικό σώμα στην Τουρκία, αφού το 2018 θα είναι χρονιά εκλογών και ο Ερντογάν προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρατηθεί στην εξουσία. Το πιο σημαντικό όμως, είναι πως ο Ερντογάν με αυτές τις κινήσεις, τη δημιουργία στρατιωτικών βάσεων στο Κατάρ, Σομαλία και Σουδάν, εξομαλύνει τις κακές σχέσεις μεταξύ στρατού και πολιτικών στην Τουρκία και κερδίζει περισσότερο έδαφος για την επανεκλογή του.
*BSc ΒΑ / Υπεύθυνος Έρευνας και Καινοτομίας
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου